Doopgedichten

Discussie in 'De lounge' gestart door Sanne, 13 okt 2009.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Sanne

    Sanne Fanatiek lid

    18 sep 2005
    3.691
    0
    0
    verzorgende
    limburg
    Heeft iemand een mooi doopgedicht?
    Kheb op inet gezocht maar niet echt een leuk gevonden.
    Khoop op reacties
     
  2. Mijkeltje

    Mijkeltje Fanatiek lid

    7 jun 2009
    3.029
    1
    0
    Jouw leven staat aan het begin
    Het heeft nog geen herinnering.
    Je bent zo weerloos en zo klein
    Je weet nog niet hoe het zal zijn.
    O heer, bevestig ons bestaan;
    noem ons bij onze naam
    (is eigenlijk een liedje)

    Of de bekende tekst van Kahlil Gibran:
    Je kinderen zijn je kinderen niet.
    Zij zijn de zonen en dochters van 's levens
    hunkering naar zichzelf.
    Zij komen door je, maar zijn niet van je,
    En hoewel ze bij je zijn, behoren ze je niet toe.
    Je mag hun je liefde geven, maar niet je gedachten,
    Want zij hebben hun eigen gedachten.
    Je mag hun lichaam huisvesten, maar niet hun ziel,
    Want hun ziel toeft in het huis van morgen, dat je niet
    bezoeken kunt, zelfs niet in je dromen.
    Je mag proberen hun gelijk te worden, maar tracht niet
    hen aan je gelijk te maken.
    Want het leven gaat niet terug, nog blijft het dralen bij gisteren
    Jullie bent de bogen, waarmee je kinderen als levende
    pijlen worden weggeschoten.
    De boogschutter ziet het doel op de weg van het oneindige en
    hij buigt je met zijn kracht, opdat zijn pijlen snel en ver zullen vliegen.
    Laat het gebogen worden door de hand van de
    boogschutter een vreugde voor je zijn:
    want zoals hij de vliegende pijl lief heeft,
    zo mint hij ook de boog die standvastig is.

    Of van Geert Boogaard:
    Je bent gedragen om verlost te worden,
    gekomen om te gaan.
    De streng die je bond
    aan het lichaam van je moeder
    moest verbroken worden
    om je te laten leven.

    Dit mogen we nooit vergeten.
    Je bent geen bezit.
    Wij hebben jou niet,
    jij hebt ons
    om je te leiden
    te beschermen
    te bewaren voor angst.
    Om je te zeggen
    dat we niet bang zijn
    als het onweert.
    En met je zingen in de nacht.

    Wij zijn toeschouwers
    aan de rand van je leven.
    We mogen je gadeslaan,
    terwijl je speelt.
    En naar je lachen
    terwijl je verloren bent
    in wat je ziet en doet.

    We zien je langzaam worden wat je bent,
    we houden de weg open naar je geluk
    en trachten te verhinderen
    dat je wordt
    wat je niet zijn kunt.

    Je moet ons niet worden,
    je moet jezelf worden.
    Je moet worden
    waarheen je wijst:
    Je eigen wonder.
     

Deel Deze Pagina