Ik ben nog maar kort zwanger en heb wel menstruatiekrampen en wat lichte steken. weet dat t erbij kan horen, maar nu ik weet dat ik zwanger ben, zo bang om het kwijt te raken... pfff.. vast voor vele herkenbaar
Die menstruatiepijnen horen er helaas bij, ik heb dat tot in week 8 gehad en vond het echt super eng maar dat is de groei van de baarmoeder en hoort er echt bij.
Ik had het ook aan het begin. Zo bang ben je dan. Maar het hoort er bij moet je maar denken. Ik had het tot 6 weken en daarna geen buikpijn meer gehad.
Heel herkenbaar!! Hier een vmk gehad voor mijn zoontje kwam en toen ik daarna weer zwanger raakte van mijn zoontje vond ik het ook echt doodeng! Nu dus weer zwanger en ondanks dat je nu wel echt weet dat het erbij hoort blijft het toch spannend! Aan de andere kant ben ik nu ook wel blij dat ik het voel, want heb verder eigenlijk nog geen last van andere kwaaltjes!
ik ben ook nog pril zwanger , en heb er ook last van... indd, eerst zit je in spanning om zwanger te worden, ben je het eindelijk, zit je in spanning of het wel goed gaat.. haha verwarrend he.. gewoon van genieten meis!
Ook ik ben net zwanger en heb hier last van en vind het een beetje eng. Het is wel geruststellend te lezen dat ik niet de enige ben en dat het bij andere ook goed is gekomen
Ik heb t ook en ben ook pril zwangr. Zelfs mijn darmen zijn vanslag, waardoor ik ook pijn krijg in de onderbuik. Vorige zwangerschap totaal niet mee bezig geweest, dezelfde klachten gehad, maar hier op t forum lees je van alles. Soms erg fijn, maar nu ff niet handig. Dus mijn motto is nu, genieten.
Ik heb het ook erg! Een continu zeurend gevoel. Ook wel wat dunne ontlasting. Erg bang dat het mis gaat. Zonder bloed zal het goed zijn toch?
Zolang je geen bloed verliest hoef je je geen zorgen te maken. En idd dunne ontlasting heb ik ook.. Maar je darmen zijn ook helemaal van slag!
Ja dat klopt! Je darmen moeten plaats maken voor de groeiende bm denk ik. Wou dat de eerste 12 weken voorbij waren
Toen ik pas zwanger was had ik totaal nergens last van. Verloor wel beetje bloed maar volgesmij in 1ste trimester is normaal bloed verliezen
Nee bloed verliezen is niet normaal Het komt alleen soms bij vrouwen voor dat de in de eerste termijn wat bloed verliezen zonder dat dat direct betekend dat het foute boel is. Bij 50% van de vrouwen die een beetje bloed verliezen betekend het helemaal niks en wordt het toch een goede zwangerschap.
Oow oké. Ik verloor weinig en gelukkig liep me zwangerschap goed Ik heb inderdaad iets der over gehoord veel bloed of normaal bloed is niet goed om te verliezen Ts zal wel gewoon krampjes zijn die bij horen. Mijn moeder had dit met haar laatste kind ook. Zolang je idd niks verliet geen zorgen maken
Oh ja, heeeeeel herkenbaar! Pffff, wat een stress toen zeg Ook ik had een vroege miskraam achter de rug, zo bang dat het weer mis zou gaan. Al bij de innesteling veel krampen en steken, daarna veel menstruatiekrampjes en steken. Was echt van de groeiende baarmoeder. Maar man man man, wat was ik bang. Toen ik bij 7 weken bloed verloor had ik het niet meer! Meteen een echo gehad, en alles was goed. Bij 9 weken nog wat bloedverlies, daarna niet meer. Maar de menstruatiekrampen zijn pas na de 20 weken echo bij mij opgehouden (echt dat moment dat de baarmoeder niet meer groeit, maar alleen nog maar opgerekt wordt). Nare tijd was dat zeg
Zelf met een bloeding kan het gewoon goed zijn zegt men. De zogenaamde innestelings bloeding. Ik ben ook net zwanger bijna 5 weken en er zit een hoop angst in mij. Ik heb dit voorjaar een zware miskraam gehad en een hoop ellende erna. Ben dus dolblij dat het nu weer gelukt is, maar enorm bang dat het weer mis gaat. Ik kan me die menstruatiekrampen niet zo goed herrineren van de vorige keer en probeer het maar uit mijn hoofd te zetten. En als je hier leest schijnen gelukkig veel vrouwen er last van te hebben. We duimen maar dus...
Ik had de hele 4-5 zwangerschapsweek menstruatieachtige krampen. Hoort er blijkbaar bij, alles is in orde. Ik gebruikte weleens warme kruiken, maar dit heeft de gyn me verboden, zou te warm worden voor de groeiende foetus en het hielp zo goed, ook tegen darmklachten.
Zo herkenbaar! Die spanningen om de kramp. Ik heb na 2 miskramen (waarvan de laatste vrij zwaar was) nog maar weinig vertrouwen in mijn eigen lijf en ben steeds bang dat het mis is. Bij elk krampje, pijntje of 'teken' denk ik: ja hoor! Daar gaan we weer! Maar wat mij momenteel goed helpt is de gedachte: het is niet of/of, maar en/en. Je mag je best zorgen maken en tegelijk ook genieten van de zwangerschap! Eerste paar dagen maakte ik me alleen maar zorgen en dacht ik absoluut niet aan genieten. Ik wil alleen maar dat die eerste 12 weken gauw voorbij zijn. Maar nu denk ik: het is oke! Ik mag me zorgen maken (niet teveel) maar kan tegelijk ook genieten. Iedere keer wanneer ik me veel zorgen maak probeer ik dit bewust te denken en tegen mezelf te zeggen