Ik heb net een afspraak gemaakt voor deze ochtend bij de huisarts omdat ik al 2,5 week extreem slecht slaap. (ik denk oa/vooral omdat ik ben gestopt met medicatie toen ik wist/dacht dat ik zwanger was). Daarnaast ben ik de laatste week erg misselijk (heb wel honger). Ik ben pas ongeveer 6,5 week zwanger. Heel kort dus nog maar. Maar zit er nu al even doorheen. Ben nooit zo'n held met naar de huisarts gaan, ben bang dat ze zegt 'kijk het nog maar even aan'. Maar ik word echt wanhopig van het vrijwel niet slapen. De misselijkheid kan ik nog wel handelen. Maar door het slaapgebrek voel ik me echt een vaatdoek en merk ook dat ik geestelijk weer wat labieler wordt. Is het dan gek om naar de huisarts te gaan hiervoor?
Nee daar is toch juist de huisarts voor! Offie je kan helpen is een tweede. . Geen idee! Sterkte ermee!!
Bedankt voor je reactie/bevestiging Jughi. Ben net terug, en gelukkig was ze heel begripvol. Heb even iets tegen de misselijkheid voor een paar dagen. Voor het niet-slapen durfde ze me niks voor te schrijven en heeft ze me doorverwezen naar de gyn. Ik heb ze gelijk maar even gebeld en krijg een paar pilletjes om wat beter te kunnen inslapen. In ieder geval tot a.s. maandag als ik een afspraak heb. Dan kijken we verder. En in de tussentijd ga ik contact opnemen met een psychiater om te bespreken of weer aan de antidepressiva gaan een optie is. Pff, niet helemaal waar ik op had gehoopt, maar ben blij dat ik ben geweest!
Wat vervelend, sterkte! En goed dat je het aangekaart hebt hoor. Ter geruststelling: ik weet dat iedere zwangerschap anders is, maar ik had in het begin ook een periode waarin ik heel slecht sliep. Die werd overigens opgevolgd door een periode waarin ik alleen maar wilde slapen! Raar hoe die hormonen werken. Wellicht gaat het bij jou ook binnenkort over.
Nee hoor je stelt je niet aan.. je bent nu al meer moe omdat je zo pril in je zwangerschap zit en als je dan nog minder slaapt en die fijne hormonen snap ik hele goed dat je even wat labieler voelt. Ik slik zelf geen antidepressiva maar ik herken je gevoel wel. Alles wat toch even kut in het begin en voelde me niet lekker kon niet slapen door mijn zieke zoontje en was heel erg misselijk. toen heb ik ook even gedacht waarom wil ik dit ook alweer? Het is wel goed om met je psychiater hierover contact te houden maar ik denk dat je niet gelijk weer aan de medicijnen hoeft. Als je straks weer wat beter slaapt en je over een aantal weken (ja ik weet dat dat nu lang klinkt ) wat beter voelt gaat het vast weer een stuk beter. Succes ermee!
Bedankt voor jullie reacties! Die gedachte van 'waarom wilden we dit ook al weer' spelen inderdaad heel erg. Voel me bijna schuldig daarover. Maar door die misselijkheid en niet-slapen kan ik gewoon echt niet goed relativeren. Dat moet ik mezelf even voorhouden, dat dit (waarschijnlijk, hopelijk) een fase is. Al heb ik (helaas) een verleden met depressie en mn psycholoog had me al gewaarschuwd dat het tijdens een zwangerschap ook wel weer een beetje zou kunnen toeslaan. Maar het zal al fijn zijn om even met iemand te kunnen overleggen. En hopelijk helpen de pillen die de huisarts voorgeschreven heeft. Soms kan een paar nachtjes beter slapen ook al goed doen.
Wat suf, ik zie dit nu pas . Het gaat redelijk. Dwz; ik heb nieuwe medicijnen tegen de misselijkheid, en zit toch maar weet aan de AD in de hoop dat ik wat beter kan slapen (tot nu toe weinig verbetering). Wel vorige week in het ziekenhuis geweest voor de eerste echo en alles was goed! Dus in ieder geval happy. Volgende week lekker op vakantie, tot die tijd halve dagen werken en rustig aan doen, hopelijk kan ik over een paar weken dan weer alles opbouwen en oppakken. Thanx for asking!