Weet niet waar ik dit onderwerp anders moet plaatsen dan hier... Is het "normaal" om heftig te reageren op verhoogde progesteronwaarden na ovulatie? Ik bemerk dit inmiddels al sinds het verwijderen van m'n spiraal (geen hormonale anticonceptie meer). Ik check mijn vruchtbare dagen met ovulatietesten en die vermijden we dan volledig, alle overige dagen zijn we orthodox met condooms. Ik ben echt niet zwanger (geweest), dat zou wel heel wonderlijk zijn. Maar toch merk ik steevast dat na ovulatie (vanaf 2dpo) de "zwangerschaps"kwaaltjes heel sterk zijn. Pijnlijke, gespannen borsten, opgezette aderen, misselijk, een "zwaar" gevoel in de onderbuik, trek in zoet, emotioneel, de hele mikmak. Rond de 8/9dpo nemen de kwaaltjes af en word keurig netjes na een LF van 12 tot 14 dagen ongesteld. Mijn conclusie: ik reageer dus op de progesteron. Maar het is wel een behoorlijk ongemak. Iedere cyclus een week beroerd zijn, speelt parten. Hoe kan dit? Ik kan me dit uit het verleden niet herinneren.
Ja, ik herken dit. Vroeger had ik er geen last van. De laatste jaren werd het steeds erger. Ik voel me na mijn eisprong veel slechter dan ervoor, misselijkheid, geen geuren verdragen, spastische darmsymptomen, onrustig, opgejaagd en angstig. Ronduit vervelend om je telkens zo slecht te voelen he. Ik denk wel eens dat ik ermee naar een arts moet, maar ik wil ook niet aan de pil ofzo.
Herkenbaar. De week voor mijn menstruatie heb ik dit soort dingen ook. Geen idee waardoor het komt, elke keert normaal gevonden als ik een cyclus zonder pil had. Voor mij dan dus ook duidelijk menstruatie kwaaltjes want bij mijn zwangerschap had ik dit allemaal niet.
Ja hier ook. Niet zo erg als bij jou en het verschilt ook per cyclus, maar ik reageer ook heel duidelijk op de progesteron. Na de eisprong krijg ik last van gevoelige borsten, steekjes in baarmoeder, rommelende darmen en pre-brandend maagzuur (oid? Het gevoel dat je eten heel hoog zit, maar geen oprispingen oid). De ene keer begint het bijna direct na de eisprong, de andere keer na een week oid. Begint de menstruatie, dan is alles pats boem weg. Je doet er weinig aan denk ik...als je tenminste geen hormonen wilt slikken, zoals ik.
Het is bloedirritant. Met hormonale anticonceptie had ik hier absoluut geen last van... Maar ja, dat had voor mij weer andere (zeer problematische) bijwerkingen, vandaar dat we ons daar niet meer toe wenden. Bij mijn zwangerschappen had ik ook wel degelijk heel vroeg kwaaltjes. Maar níét zwanger had ik ze niet. Misschien een leeftijdsdingetje, dat het met de jaren heftiger wordt? Ben immers de 30 gepasseerd...
Ik kreeg dit ook na mijn 2e ... (toen 30 jaar) Het werd toen geleidelijk erger en na een ongeplande zwangerschap en miskraam was het echt bar en boos, soms identiek aan een zwangerschap. Ik had zelf het gevoel dat ik hormonaal helemaal over hoop lag, alle balans verdwenen. Toen werd ik (gepland) zwanger, mirena genomen na bevalling (met hoop niet meer ongesteld te worden), maar na een tijdje begon mijn cyclus gewoon weer en dus ook de (pittige) pms klachten. Ik ben toen teunisbloemolie gaan gebruiken dagelijks en dat hielp wel wat. Na het verwijderen van mirena werd het nog beter. Ik heb inmiddels 1,5 jaar een koperspiraal, ben 2 jaar gestopt met BV en ook gebruik ook geen teunisbloemolie meer. En nu is het eigenlijk best oke! Ik heb zelf het gevoel dat er meer hormonale balans is, alsof ik met teunisbloemolie 'tekorten' heb aangevuld (veroorzaakt door zwangerschappen/BV) en nu alles weer een beetje op peil is. (geen idee of dit wetenschappelijk te onderbouwen is, maar voor mij voelt dit als de waarheid ) Wat ook meehelpt in de balans (denk ik), is het feit dat ik nu sinds een dik jaar geen gebroken nachten meer heb. Ik merk nu rondom de eisprong wat obstipatie en gevoelige darmen, en slechts een paar dagen voor menstruatie wat gevoelige borsten, wat vermoeidheid, soms een dagje prikkelbaar, en hoofdpijn. Peanuts vergeleken met wat het was. Misschien dat teunisbloemolie of vergelijkbaar supplement iets voor je kan doen? Ik vond die van efamol pmp het best werken, maar omdat die duur waren heb ik teunisbloemolie van etos gebruikt.
Erg herkenbaar. Na mijn 35ste werd het steeds erger, inclusief somberheid. Twee weken rondlopen onder een grauwe sluier, bah. Opgezette buik, nachtzweten, trek in zoetigheid of juist zout. Teunisbloemolie van kruitvat heeft me heel goed geholpen.
Ik haal deze nog eens even omhoog. Begin een beetje (boel) bang te worden dat er iets mis is met m'n lichaam. Of het heftiger reageren op de progesteron er iets mee te maken heeft weet ik niet, maar het kan natuurlijk een leeftijdsding zijn. Ik hou m'n cyclus heel goed in de gaten. In vruchtbare dagen mijden wij seksueel contact en we gebruiken condooms. Ik probeer niet zwanger te worden maar het in de gaten houden van mijn lichaam is dus onderdeel van onze anticonceptiemethode. Nu ben ik de afgelopen twee cycli veel te vroeg ongesteld geworden. Op 8 en 7DPO. Hield ook bijna twee weken aan. En deze cyclus had ik een veel te vroeg ei. 7 en 8 maart had ik een knalpositieve ovulatietest dus hij zal uiterlijk de 9e gesprongen zijn. Alle progesteronkwaaltjes staken de kop weer op zoals hierboven beschreven dus het kan ook echt niet missen. Echter, nu ben ik 15DPO en nog geen spoortje bloed te bekennen! Wat is er ineens mis met mijn lichaam? Ik begin zo langzamerhand behoorlijk bang te worden dat er iets "kapot" is. Dat ik vervroegd in de overgang ben ofzo. Iemand hier bekend mee? Een plotseling schommelende luteale fase? Ik wil mettertijd nog een kindje, hellep.........