Ik wil nooit meer een man.... of is dit iets tijdelijks?

Discussie in 'Alleenstaande moeders' gestart door Acem, 30 jul 2011.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Acem

    Acem Fanatiek lid

    6 mei 2010
    1.587
    8
    38
    Brabant
    Lieve meiden,

    Zoals altijd ben ik weer onzeker over iets.

    Ik ben nu inmiddels 1 jaar en 3 maanden alleen. Je zou denken dat je weer toe bent aan een nieuwe relatie.
    Maar bij mij is dit totaal niet aan de orde. Ik heb eerder wel eens 'gedate', wat je daten noemt en het beviel me niet. Ik had het leuk met hem, leuke gesprekken, wel eens geknuffeld en daar is het eigenlijk bij gebleven.

    Ik heb hier een punt achter gezet omdat ik totaal niets voor hem voelde. En ik voelde me heerlijk, geen verplichtingen, het geen rekening hoeven te houden met iemand... het voelde als een verlossing.

    Vandaag komt er een kerel die ik al best lang ken (ook een buurjongen) en hij vraagt naar mijn 'pin blackberry'... Nou ben ik niet van het pinnen maar heb ik het hem toch gegeven. Hij meteen wat gestuurd en ik reageerde een paar keer maar daarna niet meer.
    Omdat ik gewoon totaal geen behoefte heb om een kerel te leren kennen.;)

    Maar als dit zo doorgaat dan blijf ik alleen. Als ik aan mijn toekomst denk dan zie ik mezelf alleen met Cristiano.
    Morgen ga ik naar Centerparks met mijn ex en mijn zoontje, verleden week ook al weze zwemmen bij centerparks... ;) wij leken net een gezinnetje..

    We hebben besloten geen ruzie meer te maken. En we hebben afgesproken dat we samen met z'n drieen leuke dingen zullen doen voor hem, zodat hij nooit het gevoel zal hebben dat hij uit eenoudergezin komt. Uiteraard zal hij een leven met ons beide apart ook hebben...

    Ik weet zeker dat jullie zullen denken dat ik stiekem aan het hopen ben dat hij me terug wil. Nou ik kan jullie alvast zeggen dat ik heel blij zou zijn als dit het geval was geweest maar dat ik totaal niet aan het hopen ben op iets... De gedachten alleen dat ondanks dat we uit elkaar zijn nog wel samen activiteiten doen is gewoon zo fijn. Maar daarom mis ik geen man in mijn leven.

    Ik heb nu al een jaar en 3 maanden niet gevreeen met iemand... en de behoefte is er ook niet...
    Ik moet er echt niet aandenken...;) ik maak me wel zorgen om mezelf...

    hebben jullie dit ook zo? of ben ik nou de enige... ik verlang alleen naar 1 man die ik niet krijg... maar hoe moet het dan met eventueel andere mannen?

    Ik wil het gewoon echt niet... ik heb het gevoel dat als ik met iemand naar bed ga ik mezelf verraad, en een soort van schaamte naar mijn kindje toe en een soort van bedrog naar mijn ex.
    Terwijl ik weet dat we nooit meer van elkaar zullen zijn!
    :(
     
  2. Foxymama

    Foxymama Niet meer actief

    Ken het gevoel wel een beetje.

    Ik voel me prima alleen met mijn kind(eren) en red me ook prima. Ben zelfs een beetje bang dat een nieuwe man mijn leven in de war gaat schoppen. Kan niet lekker doen en laten wat ik wil en de opvoeding gaat ook zoals IK het wil. (ex speelt totaal geen rol)

    Sta wel open voor een nieuwe relatie, maar zoek absoluut niet!
    Ik zie wel wat er gebeurt. Dan blijf ik maar lekker alleen, als die prins niet aan komt wandelen. Misschien ontmoet ik de ware wel in het bejaardentehuis :D

    Sex heb ik nu ook al een aantal maanden niet gehad. Wil ook geen scharrels of 1nightstands. Wil ook geen verschillende mannen over de vloer, dus het beperkt me wel een beetje in de "zoektocht" naar de man. Ben toch een voorbeeld voor mijn kind.

    Geniet gewoon van de rust die je nu hebt en geniet van je leven. Ik weet niet waarom jij en je ex uit elkaar zijn, maar hij is niet voor niets een ex. Vergeet dat niet.
     
  3. Vlinderbloem

    Vlinderbloem VIP lid

    27 mrt 2008
    8.123
    1.673
    113
    En toch denk ik dat deze twee alinea's genoeg zeggen. Je zegt niet te hopen dat je ex bij je terugkomt, maar dat je er wel blij mee zou zijn als het wel zo was. Tja... geen wonder dat je nog geen andere man wilt dan, toch? :)
     
  4. Acem

    Acem Fanatiek lid

    6 mei 2010
    1.587
    8
    38
    Brabant
    ;)nee echt hij en ik kunnen echt niet samen zijn.. en hopen is bij mij echt verdwenen.

    Wij slapen wel eens op 1 bed en er gebeurt niets! geen gemeenschap echt helemaal niets.
    Ik weet niet wat het is maar dat gevoel is gewoon aanwezig.
     
  5. Soda Pop

    Soda Pop Niet meer actief

    Hai meid,

    Het gevoel wat je hebt dat je intimiteit niet mist, is hier ook...
    Ik ben nu alleen sinds ik 5/6 wk. zwanger was van mijn zoontje, hij is nu inmiddels 16 maanden...
    Dus al bijna 2 jaar en ik mis het ook totaal niet...
    Wel mis ik een man.. En wel mijn ex... NIET de verwekker, maar de ex daarvoor... Ik hou nog altijd ontzettend veel van hem, al zijn we al 5 jaar uit elkaar.. Heb verscheidene pogingen gedaan om hem uit mijn hoofd te zetten, niet meer te hopen of wat ook... Maar das nooit gelukt.. *zie ik nu pas in hoor, hihi* En nu hebben we weer contact en wil ik nix liever dan dat het alsnog weer goed zal komen..

    Nooit heeft iemand maar in de schaduw van hem kunnen staan.
    Toch ging ik verder met mijn leven en ontmoette daardoor zelfs de verwekker van mijn zoontje... (sorry, ik kan hem geen "vader" noemen, tis een waardeloze zak zout)

    Ik denk dat als je nog onbewust aan je ex denkt.. Dat hij de enige is, ookal heb je geen hoop dat jullie weer samen komen..
    Dat je dan indd niet open staat voor een andere/nieuwe relatie...
    Dus dat is nie raar, maar heel logisch...
    Het is super dat jullie goed door 1 deur kunnen en ook leuke dingen ondernemen met jullie kleine!
    Maar trek jij dat emotioneel wel?
    Ik bedoel, ook als hij strax een andere vriendin zal krijgen?
    Hoe moet ik het zeggen, als je hem blijft zien, (hoe super dat ook is voor jullie zoontje) dan houd je misschien zelf ook onbewust gevoelens in stand?
    Snap je wat ik bedoel?
    En is het dan wel echt? Spiegel je daarmee je kindje niet een irreel beeld voor?
    Blijft hij er ook voor jullie zijn als hij een nieuwe vriendin heeft?

    Tis een moeilijke situatie, maar wat hierboven ook al gezegd is. Ookal heb je (denk je) geen hoop meer, blijkbaar is hij toch de enige die in jou hoofd nog een rol speelt, qua man, en dan is er geen plaats voor een andere man, simpelweg omdat je er niet voor openstaat...

    *knuffel*

    Liefs
     
  6. Acem

    Acem Fanatiek lid

    6 mei 2010
    1.587
    8
    38
    Brabant
    Hi meis,

    De hoop is er niet meer, maar natuurlijk hou ik nog ontzettend veel van hem...;)
    Wij doen inderdaad dingen samen met de kleine maar dat is puur om hem het gevoel te laten krijgen dat hij niet uit een eenoudergezin komt.

    Ik voel me ook totaal geen alleenstaade moeder omdat mijn ex en ik elkaar regelmatig zien (alleen voor Cris) en wij bellen dagelijks.
    En praten over van alles.

    Maar..

    Wat je zegt, daar ben ik vaak mee bezig.
    Wat als hij haar tegen komt..
    kan ik dat wel aan?
    Is hij er dan nog steeds zo zoals hij nu er is.

    Ja goh, dat is iets, het liefst gebeurt het natuurlijk niet.
    Maar wie weet ooit. Hij zegt er ook niet mee bezig te zijn.
    Hij geeft aan er geen behoefte aan te hebben.

    Maar ja, hij is altijd al een vrije vogel geweest. En iedereen kent hem zo... ;) ik hoop dat ik eerder verliefd word dan hij.

    Als hij er is dan zitten we ons kindje zo te bewonderen... en de liefde die hij uitstraalt.. Nooit gedacht.. krijg er keer op keer tranen van... :( een jaar geleden wou hij het gewoon niet en nu kan hij er niet meer zonder...

    Ow zo gelukkig had ik moeten zijn, ben zo blij voor mijn ventje dat zijn vader van hem houd..
    Maar 6 mei 2010 zal ik nooit vergeten....
     
  7. me83

    me83 Niet meer actief

    ik denk dat je je zelf alleen maar meer in de war brengt hoe meer je hier over na denkt of je wel normaal bent enzo.. tuurlijk is dit normaal.. je houd van iemand en die is niet vervangbaar.. dat is denk ik ook nooit de bedoeling van een relatie(om iemand te vervangen) dus zo moet je dat ook niet zien.. een nieuwe relatie is nieuw met een nieuw iemand een avontuur aangaan. en daar moet je achter staan of naar toe groeien.. en jij bent er nog lang niet aan toe om een nieuw iets op te bouwen.. dus waarom blijf je eraan denken? blijf lekker genieten met je kindje en het goede contact met je ex(daar kunnen anderen nog wat van leren)en de rest komt vanzelf.. je moet het niet moeten willen.. als je snapt wat ik bedoel..

    je komt vanzelf op het punt dat je ervoor open staat.. maar sommige mensen laten diepe sporen achter in je leven.. en die moet je een plekje geven en de situatie accepteren voordat je verder kunt..

    wens je veel sterkte voor de toekomst en geniet van je kindje!!
     
  8. Acem

    Acem Fanatiek lid

    6 mei 2010
    1.587
    8
    38
    Brabant
    thanks voor je reactie...
    Je hebt gelijk. ik begrijp wat je zegt.

    liefs,

    damiana
     
  9. me83

    me83 Niet meer actief

    graag gedaan hoor meis!! we zijn er hier allemaal om mekaar een hart onder de riem te steken en om je verhaal kwijt te kunnen.. is het minste wat we kunnen doen voor elkaar!
     
  10. Acem

    Acem Fanatiek lid

    6 mei 2010
    1.587
    8
    38
    Brabant
    Klopt ook, ik heb ongelovelijk veel steun aan bijna iedereen hier, en daar ben ik erg dankbaar voor.
    Door alle fijne reacties ga je meer nadenken over dingen enuiteindelijk kom je er wel..

    Bij mij gaat dit eruggggg langzaam maar ik kom er ook.
    ;)

    liefs,

    ik
     
  11. Soda Pop

    Soda Pop Niet meer actief

    Misschien is het wel beter om jezelf een beetje in te dekken.. Mijn ex zei ook dat ie er niet mee bezig was (Verwekker) maar hij woont intussen al weer samen met iemand...
    Misschien wil hij jou "hoop" laten houden zodat hij wat heeft om op terug te vallen? Of zie ik het nu helemaal verkeerd?

    Ik ben toch wel heel benieuwd wat er is gebeurd, dat je nog zoveel van hem houd, maar dat het nix meer kan worden...
    Ik snap dat je het niet wilt vertellen hoor, das natuurlijk heel persoonlijk, maar vind nu zo moeilijk om te zeggen, dat je misschien toch nog hier voor kan vechten, omdat het zo goed gaat en je nog zoveel liefde voelt...

    Of misschien juist helemaal niet, en echt moet gaan loslaten.. Aan de andere kant, als jij dit zo prettig vind, en nog geen behoeft hebt aan een nieuwe liefde, dan kan je hier net zo goed van genieten, als je jezelf hiermee uit eindelijk maar niet heel veel pijn gaat doen..

    Volgens mij is dit een warrig bericht, hoop dat je er wat van kan maken...
     
  12. Acem

    Acem Fanatiek lid

    6 mei 2010
    1.587
    8
    38
    Brabant
    #12 Acem, 6 aug 2011
    Laatst bewerkt: 6 aug 2011
    Nou het is heel simpel.

    Hij houdt niet meer van mij en moet helemaal niets meer van mij wat dat betreft!

    Ouders, nieuwe situatie, vooruit kijken dat is zijn motto!
    Logisch als je een relatie van 7 jaar kan beeindigen zonder pardon en na een maand of 5 zegt ik hou niet meer van je!
    De conclusie is eigenlijk dat hij nooit van mij heeft gehouden.

    Ik helaas heel veel van hem!
    De reden waarom ik van hem houd is omdat ik weet hoe hij is als hij iemand lief heeft. Ik weet dat ik hier met een betrouwbare man te maken heb, ik weet wat ik kwijt ben en dat is kut! kut en kut!

    Zijn toekomstige vrouw boft met zo een vent!

    ;) Ik ben al die maanden en nu ook alleen bezig geweest met het verwerken en het een plaats geven van dit alles en nog lukt het me soms niet.

    Ik huil nog wel regelmatig. Ik was mezelf zelfs compleet verloren, dat ik op een gegeven moment zelf naar de huisarts ben gestapt om een psycholoog aan te vragen!

    Maar dan nog...

    Wij kunnen niet samen zijn omdat hij dit echt niet meer wil. Nu niet nooit niet! daarom...:(
    Ik heb zelf besloten om zo met elkaar om te gaan... wel met de gedachten van stel hij....

    Dan zal ik veel verdriet hebben, dat is zo maar ja ik ben niet goed genoeg voor hem... zo moet ik maar denken.:( Misschien zal iemand ooit wel heel veel van mij houden, zoals ik van iemand kan houden...

    Maar ik durf het niet meer... bang om weer verlaten te worden.
    Maar mijn psycholoog zegt dat ik ook niet als een NON moet gaan leven..;) ik kan het niet helpen, ik ben te diep gekwets... en mijn wondjes bloeden nog wel..:( maar ik blijf mijn best doen..

    Maar hopen doe ik echt niet meer.
     

Deel Deze Pagina