In het voorbeeld wat jij geeft krijgen mijn kinderen ook te horen dat ze, na het muurtje, niet op mama mogen spuiten. Dat ben ik volledig met je eens. Maar jij geeft in dit voorbeeld ook eerst een 'wel-boodschap', terwijl heel veel mensen direct roepen "niet doen". En ik ga niet alles in details benoemen wat waarom niet mag. Dus in jouw voorbeeld pas na de wel boodschap waarna het toch gedaan wordt. Ik hou het zelf eerst bij de wel boodschap, wat meestal voldoende is. (Wat volgens mij ook overeenkomt met jouw voorbeeld?)
Wat fijn dat sommige dit herkennen.. nouja fijn ook niet echt hihi Als ze iets goed doet benoem ik het ook, als ze lief meeloopt bijv zeg ik Waauw wat kun jij goed meelopen zeg! Ze gaat 3 dagen na de psz. Maandag tot 12 en woensdag en vrijdag van half 9 tot 14.00. Daar is ze poeslief! De juf zegt elke keer ze is zo lief. .. Mijn man is int. Chauffeur dus ik sta er doordeweeks alleen voor.. heb nog een zoontje van net 1. Daar is ze ook lief voor, maar ook heel vaak niet. Dacht eerst dat ze jaloers was maar zelfs als ik hem geen aandacht geef doet ze zo. Ze wilt altijd haar zin doordrijven. Betrek haar overal bij met mn zoontje vanaf het begin gedaan en als ze lief met hem speelt zeg ik ook dat ze het super doet. Op school hebben ze een strafstoel waar ze paar x op is geweest en blijft daar netjes zitten. Ik ga maandag even vragen aan de juf hoe hun het doen misschien dat het helpt. Probeer haar ook keuzes te geven bijv met aankleden zeg ik niet kom nu aankleden maar dan wil je zelf aankleden of moet mama het doen?
1 van de eerste dingen die mij verteld is, toen ik zwanger was van mijn oudste, was dat kinderen zich thuis veilig moeten kunnen voelen om 'vervelend' gedrag te kunnen vertonen. Dat zolang het niet de spuigaten uit loopt juist een teken is dat een kind zich onvoorwaardelijk geliefd voelt. Misschien mist ze haar vader? Wat ook nog een mogelijkheid zou kunnen zijn is dat ze bijvoorbeeld na drukte even tot zichzelf moet komen. Dat als ze in een vervelende bui terecht komt dan eigenlijk een teken geeft dat ze even behoefte heeft aan een momentje afsluiten. In dat geval is een time out met wat muziek misschien een idee. Of even spelen op haar kamer. Vervelend gedrag heeft lang niet altijd de vraag:'wil je aangeven wat wel en niet mag?'.
Mijn jongste dochter heeft een hechingsstoornis (was 2,5 jr toen ze bij oms kwam wonen). En het grootste deel van haar gedragsproblemen laat ze thuis zien en dan met name bij mij. Op school gedraagt ze zich keurig. Hooguit snel afgeleid en wiebelig door haar adhd. Maar ze luistert goed, en maakt niet overal strijd van. Dat kan veranderen zodra ze de deur van school uitloopt. Ligt er maar net aan hoe haar dag was en dan krijg ik de volle laag. Dat betekent dat ze zich blijkbaar veilig genoeg voelt om haar frustraties op mij af te reageren. Volgens haar kinderpsychiater is dat een heel goed teken en zou ik dat eigenlijk als compliment moeten zien, haha. Nou wil ik niet zeggen dat jouw dochter een hechtinsstoornis heeft oid, maar ook bij kinderen zonder stoornissen, werkt het vaak dat thuis veilig is en een uitlaatklep kan zijn en dat ze ergens anders zich wel keurig gedragen. Daarbij 'dwingen' vreemde ogen vaak. Dus dat kan verklaren waarom ze op de psz beter luistert.
Even een ander idee.. als je hele dagen zoveel strijd moet voeren met je dochter dan zou ik zeggen: pick your battles. In het geval van de Mac kan ze toch gewoon gaan spelen en dan haar eten koud opeten? Dit moet je dan wel duidelijk uitleggen. Zo zijn er vast meer dingen te bedenken. Er zijn natuurlijk grenzen en daar moet je echt niet over heen gaan. Wat betreft het slapen, met deze warmte slapen meer kinderen onrustig of slecht. Mijn dochter slaapt momenteel van 19 uur tot half 6 's ochtends + tussendoor wakker worden door de warmte. Ongeveer net zoveel als jouw dochter.
Als je ergens kan spelen dan is eten inderdaad meestal minder interessant. Misschien verwacht je wel teveel van haar?
Misschien nog ter aanvulling op alle gegeven tips: kijk kritisch naar waar je 'zaak' van wil maken, ook wel 'pick your battles'. Als ik even het geval van de mac aanhaal, ik zou persoonlijk geen strijd hebben gemaakt van het blijven zitten aan tafel. Als mijn dochter het eten op de grond gooit, benoem ik streng dat er niet met eten gegooid wordt en is ze klaar met eten (ook als dat stiekem niet zo is...). Dan gaat het meteen weg en dan 'moet' ze ook van tafel. Ik zwaai dan naar mijn dochter 'daag' en ga zelf door met eten. En een eerstvolgende keer dat we naar de mac gingen zou ik vooraf duidelijk met haar afspreken wat ik verwacht van haar en wat de consequenties zijn als ze niet luistert. Ik heb gemerkt dat het ook makkelijker voor jezelf is om consequent te blijven als je op een rustig moment van te voren al een 'reële' consequentie hebt bedacht, in plaats van dat je in de heat of the moment moet doen (grotere kans dat je dan iets gaat roepen dat je niet waar kunt maken bijvoorbeeld...). Hier is het wel beter geworden sinds ze naar school gaat.
Ik heb niet alle reacties gelezen, maar ook wij hebben een zeer moeilijke periode met zoon achter de rug. Hij was vanaf zijn geboorte al pittig, huilbaby en driftbuien in zijn peuterttijd die steeds erger werden (gooien met spullen, schoppen en slaan). Ook hij heeft een taalachterstand (gehad) (vanaf 2 jr naar logo tot 4 jr en geopereerd). Hij is nu 5. Het werd zelfs zo erg dat hij me beet en schopte zonder aanleiding en ik op een gegeven moment constant onder de blauwe plekken zat. Alles werd een strijd en er is menig inboedel door hem vernield. We wisten niet waarom, strafhoekje/ krukje werkte voor geen meter, hij beet dan alleen nog maar harder, het werd echt fysiek, van zijn kant (was heel erg moeilijk kan ik je zeggen). Uiteindelijk een kinderpsychologe ingeschakeld, wij wisten het niet meer. Blijkt dat hij ws hoogsensitief is, zeer gevoelig voor prikkels en we meer structuur moesten bieden. Mogelijk sprake van een vorm van ASS, maar hij is te jong om daar een diagnose aan te geven. -we spreken nu van tevoren af wat we gaan doen. En volgen dat ook, we wijken niet af. -we zijn consequent, bij 2 waarschuwingen volgt een "straf" (in de vorm van 5 min op de gang) -beloven we wat, komen we het ook na. -Kleine stapjes die goed gaan belonen, we hebben een stickerkaart en er wordt gespaard voor bijv speelgoed. En de gouden tip, een planbord! Z'n lust en z'n leven, hij wil weten waar hij aan toe is. Inmiddels plakt hij zelf de magneetjes. Bij conflicten proberen we het eerst rustig uit te praten, en daardoor laat hij ook meer gevoel zien. We hebben sinds vorig jaar geen enkel fysiek conflict meer gehad. Ontzettend rustig jongetje geworden. Wij zijn ook veel begripvoller naar hem geworden en alles loopt ook veel,soepeler omdat hij weet waar hij aan toe is. Hij zegt ook dat het druk is in zijn hoofd. Veel sterkte en succes, tis niet makkelijk.
@BakingSoda in de basis is 5 jaar niet te jong voor een diagnose ass. Onze zoon was 4 toen hij deze diagnose kreeg. En de diagnose kan zelfs eerder gesteld worden. Het kan natuurlijk dat er bij jouw zoon nog twijfels waren oid en dat jouw zoon in dit geval te jong is. Maar in principe kan een 5 jarige al prima getest worden en de diagnose krijgen.
@Averlhach , ik bedoelde ook, voor hem te jong, hij is nog "onrijp" zoals ze dat noemen en hij heeft nu nog geen overtuigende kenmerken.
Klassiek autisme, asperger en pdd nos bestaan binnen de huidige dsm, welke wordt gebruikt om diagnoses te stellen, niet meer. Op dit moment is alles Autisme Spectrum Stoornis en wordt er, volgens mij maar ik kan het zo niet terug vinden, gewerkt met 3 gradaties binnen ass. Wie na 1 januari 2017 een diagnose krijgt zal dus de diagnose ass krijgen. De diagnose autisme kan in principe al vanaf 2 jaar (of zelf 1 jaar) gesteld worden, alleen meestal zal dan gebruik gemaakt worden van een voorlopige diagnose. Niet omdat men twijfelt of denkt dat het niet speelt, maar puur vanwege de jonge leeftijd. De organisatie waar wij bij lopen heeft dus op 4 jarige leeftijd ass vastgesteld. Nadat ik vroeg onder welke noemer is er aangegeven dat het waarschijnlijk onder asperger zou vallen in dsmIV (ze maakten al gebruik van dsm5). Ik weet dat er al genoeg mensen ook hun kind al op 3 jarige leeftijd hebben laten onderzoeken en ook dan al de diagnose hebben gekregen. Niet alleen klassiek, maar ook pdd-nos of asperger. Veel jonger gebeurd het ook, maar ik weet niet of dat alleen klassiek is of ook andere. En nu maakt dat dus eigenlijk ook niet echt meer uit, het valt allen onder ASS. Het verschil binnen autisme is enorm groot en sommige kinderen lijken zich prima in bij voorbeeld een schoolsituatie te kunnen gedragen, terwijl thuis dan alles eruit komt. Dit hoeft niets over de vorm of gradatie te zeggen, dit zegt veel over het aanpassingsvermogen wat sommige hebben.
Bedankt voor de uitleg Ik had zelf verwacht dat wat vroeger PDD genoemd was in veel gevallen te subtiel zou zijn en teveel elementen zou bevatten die ook voor komen bij kindjes van die leeftijdsgroep. En dat dat er pas duidelijk zou worden in de latentie fase. Weer wat geleerd.
Geen probleem Ik had bepaalde verkeerde voorstellingen bij over autisme. Ze zijn nu redelijk actief bezig om steeds beter en vroeger een diagnose te stellen. Hoe eerder je het weet hoe meer er mee kunt doen en (vaak) kunt bereiken.
Even off topic, klopt idd wat je zegt. Ik vind alleen (en ook de psycholoog waar onze dochter onder behandeling is) dat het kinderen soms te kort doet om nu alles onder 1 noemer te scharen. Juist dat onderscheid maakt het duidelijker. Hier bij het onderscheid ADD/ADHD. Veel onbegrip en geen herkenning nu alles ADHD genoemd wordt.
Mee eens. Hier ook een heel pittig jongetje, heb er ook wel eens topic over geopend. Het gaat een stuk beter sinds hij naar school gaat, maar makkelijk is hij niet. Consequent zijn is heel belangrijk, hier is hij al een keer in zijn pyamabroek naar school gegaan (" als je je nu niet aankleedt, ga je in pyamambroek naar school", nou dat gebeurde dus). Daarna niet weer gebeurd. Wel maken we het zo makkelijk mogelijk. in de avond leggen we alles klaar en we leggen alles uit. Als hij iets niet duidelijk weet dan wordt hij daar onzeker en druk door. Wat betreft de MAC, als we daarheen eens heengaan, dan bestellen we bewust 10 minuten na binnenkomt. Kan hij eerst alvast even lekker spelen en daarna eten en eventueel weer spelen. Winst voor beide partijen. Hoef je de strijd niet eens aan te gaan. Niet alles is een strijd waard.
Elk kind is uniek. En binnen autisme zijn er zoveel verschillen, zet 100 mensen met autisme naast elkaar en ze hebben allemaal andere uitingen of kenmerken van autisme. Of allemaal hun eigen 'streepjescode', net hoe je het wilt noemen. En ik denk dat er mogelijk wel voordelen aan dsm5 zitten, op gebied van ass, maar zeker ook nadelen. Ik ken het alleen in die zin dat ik weet wat het is en wat het voor ons betekend. Maar ik denk niet dat er zoveel meer begrip komt als alles onder verschillende noemers valt. Ik denk niet dat men meer begrip voor asperger heeft dan voor ass. Althans niet wat ik merk en ervaar. Misschien werkt het anders bij ADD/ADHD of voor jou. Het maakt het misschien wel duidelijker.
Nou zeker, geen mens is hetzelfde. Maar onder alle mensen met adhd zijn wel overeenkomsten. En onder mensen met asperger ook. Ik vond het voorheen veel duidelijk dat je hoorde dat iemand asperger had of klassiek autisme. Nu is het 1 noemer. Met adhd/add is het wat wij horen: adhd nee joh ze is toch helemaal niet druk. Als je zegt ADD krijg je als reactie: goh wat is dat dan?? Tuurlijk kunnen wij daar dan zelf voor kiezen om het zo te zeggen, maar het is zo jammer dat nu alles over 1 kam gaat. Het is zo onduidelijk voor anderen.