Dat is ook heftig zeg @Grace80 Spuug je niet van die sondevoeding? Gisteren had ik een hele goeie dag zonder overgeven en minder misselijk, maar vandaag helaas de hele dag heel misselijk en vanmorgen gespuugd en vanavond weer. Gelukkig daartussen wel best wat kunnen eten.. tegen de misselijkheid in. Nu nog steeds kotsmisselijk dus ik ben benieuwd wat de nacht brengt.
Ik heb het ook gehad en was ook bang veel af te vallen.Maak je geen zorgen, zorg ervoor dat je medicijnen krijgt, dat helpt een beetje het eten binnen te houden. Aan het eind van de zwangerschap was ik ongeveer 10 kilo aangekomen.
Viel je eerst af en daarna weer aangekomen? Gelukkig heb ik medicijnen direct geregeld, maar ben wel bang dat ze niet heel lang gaan werken. Ook heel fijn is dat mijn huisarts me in de gaten houdt.
@Nutella ik spuug met de sondevoeding minder. Mijn maar is nu continu wat gevuld en dat scheelt. Wel nog dagelijks misselijk en dus af en toe spugen met als gevolg de sonde eruit. Maar ik kan echt niks eten anders gaat het geheid mis. Nu krijg ik tenminste genoeg voedingsstoffen binnen om de baby te laten groeien. Mocht je twijfelen of het normale misselijkheid is en eventueel informatie willen over medicatie kan je de site van stichting zehg opzoeken. Zij hebben ook eventueel een besloten praatgroep op fb.
@Nutella ik spuug met de sondevoeding minder. Mijn maar is nu continu wat gevuld en dat scheelt. Wel nog dagelijks misselijk en dus af en toe spugen met als gevolg de sonde eruit. Maar ik kan echt niks eten anders gaat het geheid mis. Nu krijg ik tenminste genoeg voedingsstoffen binnen om de baby te laten groeien. Mocht je twijfelen of het normale misselijkheid is en eventueel informatie willen over medicatie kan je de site van stichting zehg opzoeken. Zij hebben ook eventueel een besloten praatgroep op fb.
ja klopt, ben eerst van 58 kilo naar 52 kilo gegaan (volgensmij) en vervolgens zat ik op 68 einde van mijn zwangerschap. nu zit ik weer terug op 56 maar wat extra kilootjes mogen er wel bij
Voordat ik zwanger werd had ik eigenlijk niet gedacht dat je je zo beroerd kon voelen tijdens de zwangerschap. Wordt er niet veel te weinig aandacht aan besteed? Dat je opgenomen wordt in het ziekenhuis en aan de sondevoeding moet, daar hoor je nooit wat van, totdat het dichtbij komt. Hoe reageren mensen daarop, als jullie erover vertellen. En familie? Elke dag lijkt wel dubbel zo erg hier. Ik heb nog helemaal niks binnen kunnen houden. Al vier keer overgegeven met meer vocht wat eruit komt dan erin is gegaan. Volgens de dokter moet ik 250 gram gember per dag nemen. Dat zie ik echt niet zitten hè. Net van die capsules besteld, dat zal hopelijk beter gaan. Poeh zeg, genieten van de zwangerschap is echt moeilijk zo.
Dankzij stichting zehg komt er langzaam wat meer bekendheid, maar er is in ziekenhuizen en bij artsen nog geen eenduidig beleid zodat je bij de een alleen emesafene krijgt en de ander weer wel wat anders. Sondevoeding doen ze wat eerder, maar bij de een bij de eerste opname al en bij een ander de tweede derde of vijfde pas. Reacties zijn verschillend. Sommigen begrijpen het en anderen zeggen "ach het hoort erbij " Veelal krijg je te horen dat het met 13 weken wel over is, maar als je het dan nog hebt vinden ze het maar raar. Het is ook een hele rare ziekte. Je kan het je eigenlijk pas voorstellen als je het zelf meemaakt. Zelfs mijn vriend snapt het soms niet eens en die ziet mij dagelijks. In het begin had hij zoiets van trek die sonde eruit en ga eten. Helaas werkt het zo niet (en dat beseft hij ook wel hoor)
Wat moeilijk en ellendig allemaal. Ik ben erg bang dat het met mij ook die kant uitgaat. Wat mij ook een beetje verdrietig maakt is dat als ik het eindelijk mag vertellen dat ik zwanger ben, ik misschien niet eens de energie heb om blij te zijn. Ik hoop zo dat het gaat meevallen. Ik hoop ook voor jou dat het eerder overgaat dan je verwacht. Kun je wel genieten van de zwangerschap of helemaal niet?
Ik hoop zo dat het uiteindelijk meevalt voor je. En anders een kijkje nemen op die site en Facebook groep. Allemaal tips en dames in hetzelfde schuitje. Soms geniet ik. Extra van goede momenten, maar voornamelijk ben je bezig met moe, ziek zijn en de dag overleven. En toch de eerste bewegingen en de goede dagenngeniet je intenser.
Ik begon met 5 wkn van ene op andere dag te spugen en was vreselijk misselijk. Kon nauwelijks eten en drinken en viel in een paar dagen tijd 3 kg af (=vocht!). Eerst emesafene gekregen, dat hielp voor het spugen (1-2 per dag in plaats van >10 keer) en kon ietsje beter eten en drinken, tot ik rond de 9 wkn er compleet doorheen spuugde en weer in 2 dagen tijd 3,5 kg afviel. Toen primperan gekregen, ook dat hielp voor het spugen en genoeg kunnen eten/drinken om niet uit te drogen. Viel wel nog steeds gestaag af en ben vreselijk misselijk gebleven. Vanaf 18 wkn ging het spontaan beter met eetlust/smaak. Gestopt met primperan, maakte geen verschil meer. Helaas wel misselijk gebleven en ook wel (vrijwel dagelijks) blijven spugen. Tot het einde. Was 8 kg afgevallen, daarna rond 30 wkn mijn startgewicht weer bereikt. Bij bevalling 6 kg boven startgewicht, een weekje na bevalling zat ik 10 kg onder mijn startgewicht. Veel reserves ingeleverd... Ik wens alle misselijke/spugende dames heel veel sterkte! Is echt een rotkwaal met de hoofdletter R (en begrip van omgeving viel soms wel tegen...) Steungroep op FB is een aanrader.