Ik trek het zwanger zijn niet meer. Het valt mij echt veel zwaarder dan verwacht en mijn lijf laat mij op alle mogelijke manieren in de steek. Zo erg zelfs dat ik negatief en huilerig ben. Ik ben nu 37 weken en 2 dagen en het vooruitzicht dat het misschien nog wel 4,5 weken kan duren grijpt mij naar de keel. Vanaf week 28 zit ik thuis vanwege bekkeninstabiliteit. Had ik daarvoor nog nauwelijks klachten vanaf toen kwam alles door elkaar. Van migraine-hoofdpijn, naar maagzuur, niet kunnen inslapen, doorslapen en dus zwaar vermoeid. Bandenpijn, lage rugpijn, en doordat ik verkeerd ademhaal (oa door continue verstopte neus) ook last van chronische hyperventilatie. Restless legs, misselijkheid/overgeven. Lopen gaat niet maar bij het thuiszitten komen de muren op mij af. Van een zeer positief ingestelde persoonlijkheid ben ik veranderd in een geïrriteerd en chagrijnig vogeltje dat het liefst wilt huilen en niet meer goed kan omgaan met de emoties. Mijn altijd zo betrokken partner kan er niets mee dus die neemt afstand. De verloskundige vindt het allemaal heel vervelend voor mij maar komt niet verder dan een massage of even een frisse neus halen, want tsja het hoort erbij. Ik voel mij zo onbegrepen en tegelijkertijd zo'n ontzettende zeikerd. Ik kijk zo uit naar de baby maar ik kan dit niet eens aan? Iedere dag zijn er wel een nieuwe klachten(combinaties), iedere dag wordt zwaarder. Ik heb totaal geen behoefte of energie om andere mensen te zien maar door mijzelf alleen op te sluiten worden de dagen nog trager. Wat kan ik doen?
Wat kan ik doen?[/QUOTE] Hoi hoi, Oh oh, wat kan dat zwanger zijn toch de ramp zijn af en toe. De ene zwangerschap is de andere niet. En de een heeft het zwaarder dan de ander. Wat je zeker niet bent is een zeikerd! Ik denk dat het goed is dat je tegen je partner uit dat hij het niet op kan lossen, naar dat het belangrijk is dat hij er wél voor je is. Hij voelt zich machteloos, maar hij kan echt iets voor je betekenen. Verder zou ik niet nadenken over die 4,5 week, maar dag bij dag leven. Probeer structuur aan te brengen in je dag. Rust lekker uit en zoek afleiding. Ontspanning... Als je structuur hebt kun je van moment naar moment leven. Kijk niet verder dan een paar uur vooruit en maak het jezelf zo prettig mogelijk. Zie het iedere keer als een overwinning als er weer een dag voorbij is en troost je met de gedachte dat de tijd altijd doorgaat en niet stilstaat... Geniet van de dingen die er nog wel zijn ... en vraag hulp van je naasten... Kop op meisje, je kunt het.. Je kunt hier altijd ff lekker spuien hoor... Groetjes Adrienne