Nogmaals bedankt allemaal voor de oprechte deelneming! Toch ook weer fijn om jullie woorden te lezen. Zijn er ook vlinderouders die ook bij hun engeltje een navelstreng omstrengeling hebben gehad? Ik hoorde namelijk van mijn gynaecoloog die al meer dan 20 jaar in het vak zit, nog nooit meegemaakt te hebben , dat het navelstrengetje 5x om het nekje heeft gezeten. En de rest van de overige gynaecologen/verloskundige/artsen die wij spraken ook niet.
Och, wat vreselijk. Ook al ken ik je niet, ik moet gewoon huilen om je verhaal. Zo mooi, zo intens geschreven. En zo triest dat dit kleine meisje niet mocht leven... Heel veel sterkte!
Wat vreselijk dat jullie dit hebben moeten meemaken. Gecondoleerd met het verlies van jullie dochter. Heel erg veel sterkte de komende tijd!
Lieve kelld Met een brok in mijn keel lees ik je verhaal wat een liefde spat er vanaf Ik ben zelf ook mijn dochter verloren 10 dagen na de bevalling. De pijn en het verdriet is onbeschrijfelijk maar de liefde blijft altijd. Neem je tijd en omring je met veel lieve mensen. Ik wil je heel veel kracht toewensen Dikke knuffel
Wat verschrikkelijk! Dankjewel voor het reageren, ik wens jou/jullie ook veel sterkte toe. En de liefde.. die blijft zeker voor altijd. Nogmaals bedankt! Dikke knuffel.
kippevel, brok in mijn keel. wat verschrikkelijk. herkenbaar ook, mijn dochterjte is met 38.5 overleden in mijn buik. ook "pech", alhoewel het hier wrsch kwam doordat ze te klein was 2100 gram en dit niet is opgemerkt.. Ontzettend veel sterkte, wat zul je verscheurd zijn van verdriet.
Jeetje, wat ook heftig zeg! Ja, dit is niet te bevatten. Het ergste wat men kan overkomen is wel je kind verliezen. Maar we moeten ook weer verder, en we zouden echter heel graag een zusje en of broertje voor haar willen hebben. Mag ik je vragen of je na het verliezen van je kindje weer gekozen heb om toch weer zwanger te worden? Of niet meer gewild erna?
Even je verhaal opgezocht n.a.v. je andere topic. Wat ontzettend heftig, zit hier met tranen in mijn ogen. Niemand zou dit mee moeten maken Jullie komen daarbij zo sterk over. Nogmaals sterkte!
Bedankt voor de lieve woorden, En inderdaad het is verschrikkelijk, dit gun je niemand. Gelukkig hebben mijn man en ik veel aan elkaar. En hopelijk mogen we nog vele broertjes/zusjes krijgen voor onze mooi meid. Nogmaals bedankt!
Tranen in mijn ogen. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Heel veel sterkte in deze ongelofelijk oneerlijke en verdrietige tijd.
Geen woorden voor, mijn maag keert meerdere keren om van jullie verhaal. Heel erg veel kracht wil ik jullie wensen met dit immens verdriet.
Geen woorden die kunnen beschrijven hoe vreselijk dit is. Wat een nachtmerrie.. wat een verdriet. Wat moet dit ongelofelijk veel pijn doen. Ik wens jullie heel veel kracht met dit immense verdriet.
Lieve KellD, Wat een heftig verhaal! Wat vreselijk erg! Dikke knuffel! En wat een zware bevalling ook, extra zwaar om dat al die pijn en uitputtingslag niet beloond werd met een gezond kindje! Ik weet ook niet verder wat ik moet zeggen, ik kan je alleen een dikke digitale knuffel geven en je veel sterkte wensen!! Mijn man, mijn zoontje (2,5 jaar) hebben hetzelfde meegemaakt begin september. Alles ging goed, alleen vonden ze met 34 weken mijn buik wat klein, maar wel een goede hartslag enz.. Met 36 weken een groeiecho (1 september), helaas kregen wij toen de grootste schok van ons leven. De hartslag werd niet gevonden, dit werd in het ziekenhuis bevestigd. Ons mooie mannetje Ruben was in de buik overleden. Zondag 3 september had ik de afspraak om ingeleid te worden, maar de weeen begonnen begin al zaterdag om 23:30. Nogmaals een dikke knuffel!