De moeder van een vriendje waar Q veel mee speelt is erg ziek en zal niet meer beter worden. Ik ben alvast na aan het denken wat we voor het vriendje kunnen doen wanneer het moment daar is. Het vriendje is 7, bijna 8 jaar. Eventueel ook iets voor het zusje van net 5 jaar. Ik wil graag op tijd een idee hebben, ze gaat veel sneller achteruit dan verwacht en wanneer het moment daar is wil ik niet dan nog iets moeten bedenken.
Wat lief dat je iets wilt doen! Toen van mijn vriendinnetje haar vader ernstig ziek werd heeft ze een paar weken bij ons gelogeerd zodat haar moeder haar handen vrij had om voor haar man te zorgen. Ook rond/na het overlijden is ze een vaste dag bij ons blijven eten en spelen, omdat mijn ouders haar graag de warmte van een "gewoon" gezin wilden geven. Zou je zoiets willen doen? Je zou dat heel concreet kunnen voorstellen aan de vader, als je het "te vaag" laat voelen mensen zich soms te bezwaard om er op in te gaan.
Je zou er zoveel mogelijk voor ze kunnen zijn en dat ook aan hun aangeven, zo van als jullie hulp nodig hebben of iets anders geef dat dan alsjeblieft aan! Wat erg trouwens bah.......en inderdaad erg lief dat je hier over nadenkt!
Toen mijn moeder ziek was en ik een jonger zusje had heeft een moeder van haar vriendinnetje dat ook vaker met mijn zusje gedaan, gewoon een dagje meenemen om bijvoorbeeld naar het bos te gaan, een avond blijven eten of af en toe blijven eten. Voor mijn veel jongere zusje was het toen fijn om even van “alles” weg te zijn en mee te gaan in het normale leven.
Een ander klasgenootje heeft nog een jonger broertje die bij het zusje in de klas zit. De kinderen gaan daar regelmatig heen en een dag per week structureel. Die ouders kennen de ouders van het desbetreffende vriendje ook erg goed. Ik vind het zelf niet echt gepast als ik dit dus ook nog een dag structureel zou aanbieden. Wanneer ze dit niet al zo geregeld hadden had ik dat zeker wel gedaan.
Allereerst heel veel sterkte voor vriendje en familie. En verder wat hiervoor ook is gezegd. Wees er voor ze. En vraag gewoon concreet wat je voor ze kunt doen. En zeker ook in de periode die na het overlijden komt. Als vader het allemaal alleen moet redden. Hier een vriendje waarvan vader drie jaar geleden was overleden. Moeder is dus alleen met 3 kinderen. Oudste is vriendje, en wij nemen hem bijna standaard mee naar sportclubjes. En in schoolvakanties neemt mijn man hem mee om samen met oudste een mannen-uitje te doen. Dingen die hij nooit met zijn vader zal kunnen doen. En die met een moeder echt anders zijn.
We hebben het vriendje in de vakantie idd al wel eens meegenomen. Dat gewoon blijven doen dus. Hebben jullie dat vriendje toen zijn vader overleed op dat moment zelf nog iets gegeven, dus iets anders dan een kaartje maar wat op hetzelfde neer komt?
Je kan troostdekentjes bestellen voor kinderen die iets heel zwaars kwa ziekte of handicap of dus een verlies van een dierbare meemaken. Hebben mijn meisjes gekregen na het overlijden van hun zus(je). Heel dierbaar. http://troostdekentje.nl/
Misschien een zorgenvriendje? En wij brachten regelmatig warm eten. Samen met anderen en dan hoefden ze als gezin maar 1 dag in de week daar over na te denken. Maar dit waren goede vrienden van ons zelf... Ik zou aanbieden om het kind wat vaker mee te nemen en aan te geven dat je beschikbaar bent voor ‘oppas’
Nee helaas. De jongens zijn pas bevriend geraakt nadat dat was gebeurd. Ik wist het toen ook nog niet. Hadden we ze toen wel gekend hadden we zeker een kaart gestuurd. En oudste was een tekening.
Wat lief dat je hier aan denkt en wil helpen. Inderdaad de concrete hulp is zo fijn (bakje met eten, boodschappen meenemen, kinderen naar sport oid brengen, de strijk meenemen). Toen wij in een ellendige periode zaten, boden heel veel mensen aan om op te passen. Dat was wel heel lief maar we wilden onze kinderen juist ook stabiliteit geven en niet teveel wegbrengen dus dat was zo dubbel. De mensen die juist ook aangaven om huishoudelijke dingen te doen (zoals de voorbeeldjes) vond ik extra fijn!
Gewoon vragen waar ze behoefte aan hebben: op welke manier je ze kunt helpen. Wanneer je het vaag houdt gaan mensen er vaak niet op in. Mijn jongste zoon heeft een jongetje in de klas waar de moeder ook ernstig ziek van is. Zij wordt ook niet meer beter, maar het is nu gelukkig stabiel. Ik heb haar aangeboden dat wanneer ze zich slecht voelt door de chemo, of gewoon niet lekker is, of wat dan ook, haar zoontje rustig bij ons mag komen spelen/eten . Zij hebben ook geen vangnet, fam woont wat verder weg, hun eigen ouders zijn overleden. Ze hebben er al een paar keer dankbaar gebruik van gemaakt.