Thanks voor je uitgebreide antwoord. Mag ik vragen of jij zelf verloskundige of gynaecoloog bent? (Uit interesse). Ik 'moet' inderdaad in boven genoemde houding bevallen. Ik begreep dat inleiden ook een indicatie kan zijn van dystocie. Is dat omdat je daardoor het natuurlijk proces versnelt? Ik vind de komende weken enorm spannend. Ik hoop dat de factoren allemaal gunstig zijn en ze me gewoon durven laten lopen tot de baby een signaal geeft dat het wil komen.
Geen verloskundige of gynaecoloog. Wel ervaring met een flinke schouderdystocie. Met het oog op wens voor een tweede heb ik mij veel ingelezen. Want helaas ligt het risico op herhaling erg hoog (12%-19%, aan de andere kant: dus ook 81% tot 88% dat er geen schouder dystocie optreed!). Inleiding geeft een hoger risico omdat je de baby er uit forceert, het kan zijn dat de baby nog niet optimaal ligt. Een sub-optimale ligging kan een schouder dys veroorzaken. Of als de weeen niet krachtig genoeg zijn. Het risico bij een geschat geboortegewicht >3500 gr ligt overigens iets hoger dan het risico bij een inleiding, dus dat is een afweging die gemaakt moet worden. Heb je groei echo’s gehad en is er een geschat geboortegewicht?
@Stakato Bedankt voor je bericht. Ik heb er inderdaad ook veel over gelezen en ook over die knip. De schouder blijft tenslotte achter het schaambot hangen en niet achter de huid...vandaar mijn vraag over die knip. Mijn vorige bevalling heb ik idd meerdere houdingen moeten aannemen. En de gyn zei ook dat dat nu ook mogelijk zou gebeuren. Bij mij is eerder inleiden echt nodig om herhaling proberen te voorkomen. Mijn kindje zou anders gewoon echt weer te groot worden. Ik hoop dat deze onder de 4000gr. blijft met 38w. De geschatte groei zat iig bij de laatste echo rond P95, mijn vorige kindje was P97. Ik ben nu toch een paar regeltjes voor een bevallingsplan aan het opschrijven en schrijf bovenaan of ze terughoudend willen zijn met een knip omdat dat vorige ook niet nodig was. En dan zullen we het wel zien.. Ik ga ook vragen of ze na het vliezen breken kunnen kijken hoe het kindje ligt.. als dat nut heeft.. ik heb vaker gelezen dat ze dat in de gaten houden tijdens de bevalling. (Mijn eerste reusje was een sterrenkijker, dus dat ging ook niet helemaal vanzelf ) Mij hield de schouderdystocie het ook tegen om nog voor een volgend kindje te gaan. Maar vaak mag je ook kiezen voor een keizersnede he als je het niet aandurft. Mijn gyn heeft er vertrouwen in dat het wel lukt, dus ik ga het proberen. Wil heel graag nog 1x dat mooie moment van de eerste ontmoeting ervaren. Hoe ging jouw bevalling met de schouderdystocie? Hebben jullie er schade aan over gehouden?
Mij heeft de schouder dys nooit de wens voor een tweede tegengehouden, dat er nu nog geen tweede is, is puur omdat het nog niet gelukt is zwanger te worden en blijven. Ik was na de bevalling er best laconiek onder, ik vond het niet traumatisch ofzo. Wel vond ik het heel vervelend dat ik Mn baby niet meteen bij me kreeg, pas na 10 minuten zag ik mijn kind. Gelukkig geen schade overgehouden. Baby had wel de typische ‘waiter’s tip’ (armpje slap langs het lichaam, handje naar achter). Maar dat trok vanzelf bij en was na twee weken hersteld. Ik had wel wat rupturen maar niet bijzonder, en wellicht waren die al door het hoofdje ontstaan. Bij mij was het waarschijnlijk ontstaan door een grote baby (9,5 pond) en langdurige uitdrijving (2 uur geperst zonder persweeen waarvan 1,5 uur op m’n rug). Ik wil juist absoluut geen keizersnede of inleiding bij een volgende bevalling, ik wil gewoon in de 1e lijn poliklinisch bevallen, met wat voorzorgsmaatregelen.
Oh wauw 9,5 pond voor een eerste! Had je zw.suiker of niet getest? Wisten ze dat al van te voren dat de baby groot zou zijn? Weet wel dat een 2e kindje vaak groter wordt he Wil je niet bang maken, al kan je wel wat hebben zo te lezen.. Gelukkig beide niks aan over gehouden! Ik heb ook niet echt een trauma hoor, maar nu de bevalling dicht bij komt vind ik het wel steeds spannender worden. Mijn dochter haar koppie was best paars de hele kraamweek.. Geen idee meer hoe ze het noemden, maar het had een naam. Vond dat naar om te zien, zeker als ik nu de foto's terug kijk..
De knip was bij mij na de bevalling echt mijn laatste probleem. Tijdens de bevalling gingen er twee handen in en werd er op mijn buik geslagen, benen de lucht in gegooid, ondertussen had een andere gynaecoloog een knip en een spuit gezet en werden de minuten geteld. Ik zou mij dus geen zorgen maken over een knip. Ik heb persoonlijk totaal geen last gehad van de knip, wel dat alles echt heel dik en blauw was en dat ik mijzelf 2 weken lang moest katheteriseren...
Dat klinkt ook erg heftig! Hopelijk is het niet een te groot trauma voor je.. Maar bij mij is het allemaal gelukt zonder knip of scheuren dus dan kijk je er toch anders tegen aan he Zeker omdat ze het nu misschien preventief willen doen. Kijk in nood is een heel ander verhaal he. Dan knippen ze maar raak daar En ik weet ook hoe het herstel is mét en zonder knip en dan wil je wel even extra vragen of het echt nodig is
Niet alles gelezen, dus sorry als ik dingen dubbel zeg. Een knip bij een schouderdys is sowieso dubieus, aangezien het probleem in het benige deel van het bekken zit en daar valt niet te knippen. Op z'n hoogst helpt een knip om makkelijker handen naar binnen te kunnen brengen zodat de kleine gedraaid kan worden. En ja, verloskundigen worden ook getraind om dit (ook thuis, het is exact dezelfde handeling, er is in het ziekenhuis ook niet iets anders wat ze kunnen doen) op te lossen, maar het is wel fijn als je meer mensen erbij hebt. Een schouderdys oplossen is ongelooflijk zwaar werk (ook voor de zorgverlener) dus hierbij geldt 'vele handen maken licht werk'. Dus ik snap de keuze voor ziekenhuis zeker wel. Een preventieve knip echter niet helemaal, wellicht kan de gynaecoloog/verloskundige dit nog meer toelichten?