He mama's, Ik ben een mama van twee jongens, een van 2,5 en een van net 1. Ik twijfel erg over een derde.. mijn hoofd zegt; Niet doen, ik heb mijn handen vol aan deze twee boefjes. Het lijkt me ook wel heftig, drie kinderen.. maar mijn hart (en rammelende eierstokken haha) zou het allemaal nog wel een keertje willen meemaken; zwanger zijn en een baby krijgen. Wie herkent dit en hoe heb jij die keuze gemaakt? Groetjes, Danoontjes
Dacht ik ook, nog een derde! Hahaha.. Even terug op de topic, vraag jezelf eens af “ben je er NU klaar voor?” Bedoel tuurlijk de wens kun je hebben, maar dit kan ook over 1 jaar of 2 jaar.. of wil je nu direct Gaat je oudste naar de peuterspeelzaal? Tegen die tijd gaat de jongste misschien ook al wel of bijna. Of doe je dat niet.. en kan je het dan nu al aan. Is het financieel mogelijk ect ect
Wij hebben 3 jongens en ik vind het geweldig! Sterker nog, het kriebelt bij mij ook voor een vierde. Ja, het is druk en soms kan ik ze wel achter het behang plakken, maar ik had het voor geen goud anders willen doen. Zolang het financieel kan en er genoeg liefde te geven is, zeg ik doen.
Heel herkenbaar Die van mij zijn net zo oud. Soms denk ik dat ik niet goed bij me hoofd ben om nog een derde te willen, onze dochter is een meisje die ontzettend veel aandacht nodig heeft en één met een behoorlijke gebruiksaanwijzing. Onze zoon daarintegen is heel makkelijk, speelt bijv gerust 2 uur lang met 1 auto’tje en je hoort em helemaal niet, daar kan ik er nog wel 10 van hebben Maar wat zou ik graag een derde willen! Vriend overigens ook. Maar we zijn net verhuisd dus wachten nog even.
Ik heb in de loop der tijd hier op t forum deze vraag vaker voorbij zien komen, en het valt mij op dat het vaker begint te kriebelen als de jongste een jaar is, misschien toch ook n hormonen iets? Zou je nu al een derde willen of "straks"? Indien straks: ga je er dan straks ook pas over nadenken, mss sta je er dan wel heel anders in en maak je je nu druk om niks. Indien nu: is het praktisch haalbaar (huis, financiën, etc)? Wat vind je vriend ervan? Die dingen zou ik eerst bedenken voordat je verder gaat met bedenken wat je wilt. Overigens vind ik een 3 kindjes-gezin wel leuk
Zo herkenbaar! Dochter van 3 (maart) en zoon 21 mnd (aug). Miskraam gehad, anders zouden we volgende maand nummer 3 hebben. Nu hopelijk in januari! Zijn we er klaar voor? Ik weet het niet. Wordt het mega druk? Ja! Maak ik me soms zorgen over mijn carrière? Ja! Maar we wilden heel graag een groter gezin en ook graag dicht op elkaar, als het ons gegund is, dat we nu zoiets hebben "even de schouders eronder"! Onze dochter is vrij zelfstandig, dat scheelt. Zoon mega druk haha maar vast in januari niet meer haha Succes met je beslissing
Belangrijkste vraag is natuurlijk wat vind je man/partner van dit plan? En is jullie situatie stabiel (relatie, gezin, andere kinderen etc)? Heb je genoeg ruimte in en om het huis voor een groter gezin? Kan je het combineren met je werk en hebben jullie financieel de ruimte voor deze keus? Heb je een netwerk dat je kan helpen. En hoe zijn de vorige zwangerschappen gegaan? Alleen afgaan op gevoel en liefde etc vind ik in dit soort situaties erg onverstandig. Er zijn immers al 2 kinderen en hun aanwezigheid dient prioriteit te hebben. Ieder kind dat erbij komt zorgt immers voor minder tijd en aandacht voor de andere kinderen. Dat hoeft geen probleem te zijn maar is wel iets om verstandig over na te denken.
Zwanger van #3! Zoon (7) en dochter (3) dus straks weer vier jaar ertussen. Jongste gaat naar school als de baby komt, dat vind ik ideaal, behalve het heen en weer naar school terwijl de baby net in slaap valt of gevoed moet worden, maar dat terzijde, dat ritme vinden we wel weer net als bij de jongste nu. Nu mijn buik begint te groeien vind ik het doodeng. Wat als... ? Maar het kindje is welkom heel erg welkom want onze wens is groot, evt voor een vierde als de natuur het ons nog gunt hierna.
Hier ook de twijfel... maar op een ander gebied (financieel) Heb een nieuw topic geplaatst om deze niet te kapen.... Om antwoord te geven op jouw twijfel: Ik zou niet teveel nadenken. Je gevoel volgen... Overstap van 1 naar 2 is groter dan van 2 naar 3. Tenminste, dat hoor je vaak. De drukte kun je echt wel aan. Je groeit er in mee en wordt steeds creatiever om het jezelf steeds makkelijker te maken. Succes met je keuze. Verschil tussen verstand en rammelende eierstokken is lastig en frustrerend!
Ik denk dat het van héél veel dingen afhangt, financieen (nu kun je nog vanalles doorschuiven, maar er zijn straks ook kosten die er boven op komen als zwemles, clubjes, studie etc) Hier ook héél lang die kriebels gehad, ook nog een keer zwanger geweest zelfs (miskraam). En hoewel ik nog steeds die kriebels heb, volgens mij kan ik nog wel 20 kinderen krijgen als ik op de kriebels af ga, merk ik dat ik steeds bewuster geniet van de aandacht die ik 2 kinderen kan geven. Een keer extra oefenen voor zwemles, een keer dit, een keer dat... dan denk ik steeds vaker: dit was niet gegaan als we nu nog een baby/dreumes er bij hadden. En zo ook financieel. Echter hebben wij ook geen ouders of schoonouders of andere familie in de buurt waar ik altijd te pas en te onpas even 1 óf 2 kinderen kan droppen om met de ander maar zwemles/oogarts te gaan, of die ik even richting school stuur omdat er thuis nog eentje slaapt, dus ik/wij moeten het wel allemaal zelf doen. Heb je die hulp wel, maakt het het allemaal al wat makkelijker. Ik zou zeggen denk goed na wat jij deze twee kinderen wilt mee geven, wil je er op een bepaalde manier voor ze zijn en lukt dat ook nog prima met een derde (óf vierde, kan ook zomaar een tweeling zijn), dan zou ik zeggen: ga er voor! Het lijkt me ook wel heel gezellig (naast de vermoeidheid haha)..
Wij hebben er 3 en moet zeggen dat ik dat van 2 naar 3 veel makkelijker vond dan van 1 naar 2. De derde hobbelt overal in mee en doordat de andere al naar school gaan is er ook al een ritme. Dit had ik van 1 naar 2 niet. Ik vind het heerlijk en gezellig 3 kids. Maar als ze alle 3 niet zo'n goeie dag hebben ben ik ook 3x zo snel boos
Wij hebben er 3 en daar hebben wij geen moment spijt van gehad. Tuurlijk is het wat drukker, maar je groeit er in.. Dan moet ik er wel bij zeggen dat ik geweldige ouders hebben die zo af en toe bij springen als er bijv. 1 naar zwemles moet (zodat niet de hele bubs mee hoeft). Overigens vond ik de overgang van 1 naar 2 heftiger dan van 2 naar 3. Onze derde was ook een super makkelijke baby, dus dat zal ook wel meegespeeld hebben. Zet voor jullie zelf de voors en tegens op een rij... en praat er samen over. Succes met het maken van de beslissing.
@Draaikont, het is al weer even geleden dat we samen in de bevallingstopic zaten.. hoe gaat het met je? Inmiddels een tweede ? Gaaf! Alles goed met de meiden?
Inderdaad! Wat leuk Het gaat heel erg goed met ons... nog een weekje en dan ga ik weer werken. Voorbeeldige baby gekregen eigenlijk en de oudste is een super trotse zus. Echt heel leuk. Hoe gaat het met jullie? Zie ik in je onderschrift dat je bezig bent voor nummer 4? Want ontzettend leuk zeg
Ahh geweldig dat het zo goed gaat!! Lief zo'n grote trotse zus! Hier alles z'n gangetje De jongens zijn nog steeds gek op hun zusje en zij laat echt wel merken dat ze er is. Gezellige boel hier in huis. en jaaa wie had dat gedacht...we hopen dat het ons gegund is om een 4e kindje te verwelkomen. Spannend weer.
Wauw geweldig zeg! En inderdaad weer een spannende tijd. Ik hoop dat jullie het gegund is. Ik zou zoals ik hierboven dus als schreef ook nog wel een 3de willen. Mijn man echt niet! Mijn zwangerschap was weer niet fijn en heel veel spanning gehad of onze dochter wel gezond zou zijn. Gelukkig is het allemaal goed gekomen. Maar manlief is er wel klaar mee. Hahaha Dus maar lekker genieten van mijn 2 meiden. Maar echt gaaf een gezin van 4! Hopelijk heb je snel een positieve test in handen. Heel veel geluk
Ahh dankjewel!! Het lijkt me erg moeilijk om je eigen wens aan de kant te zetten.. helaas heb je geen keus, want voor een kindje kies je samen. Wellicht bedenkt ie zich nog wel. Waarom wil je man niet nog een kindje ?
Een zwangerschap is voor mij echt risicovol heb bij de 2de veel in het ziekenhuis gelegen ook voor mijn eigen gezondheid. Hij is bang dat het verkeerd afloopt. Daarbij onpraktisch op vele gebieden. Ben ik het deels wel mee eens! Ook op financieel gebied... wij houden beide van onze eigen dingen doen. Weet niet of ik het al echt een wens kan noemen hoor! Ben 3 maanden geleden bevallen en heb nog steeds last van hormonen. Misschien zakt het straks weer. Maar het idee dat dit baby gedoe voor het laatst is vind ik een gek idee. We zien wel hoe alles loopt.