Angst wat als het nooit lukt/gebeurd

Discussie in 'Vruchtbaarheidsbehandelingen' gestart door knorretje87, 20 jul 2018.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. knorretje87

    knorretje87 Actief lid

    2 dec 2009
    381
    154
    43
    Vrouw
    Pedagoog
    Amersfoort
    Lieve dames,
    Sinds Dec 2015 vol goeie moed gingen wij voor een kindje van ons samen, het stichten van een gezinnetje! Na 1,5 jaar, de maand voordat ik een HSG zou krijgen, zwanger helaas met 6 wkn een miskraam. Het zh zei dat we nu verder moesten afwachten wat we konden zwanger worden geen verder onderzoek gehad. In Nov weer zwanger dit blijkt een bbz te zijn. Met spoed ben ik geopereerd na twee spannende dagen.... En tijdens de operatie blijkt mijn linkereileider er niet mooi uit te zien. De rechter waar het vruchtje inzat hebben ze daarom bespaard. Uiteindelijk afgelopen februari geopereerd en is de linker eileider verwijderd. Nu blijft een zwangerschap nog steeds uit, we mochten in juni/juli met iui starten. Met goede moed willen wij starten in juli blijkt de afdeling 3 wkn dicht te zijn..... Goed het wordt dus augustus of liever natuurlijk niet.
    Maar pff wat ben ik de laatste dagen bang dat het mis nooit lukt, jemieg wat moeten we dan, ik krijg echt een soort paniek gevoel als ik hieraan denk.
    Herkent iemand van jullie dit gevoel?
    Sorry voor het lange verhaal maar dan hebben jullie een duidelijk beeld... Hoop ik:oops::)
     
  2. Fennec

    Fennec Fanatiek lid

    30 dec 2016
    2.480
    2.972
    113
    ICT-er bij overheid
    Ik herken het heel goed. Er zijn geen garanties als het om kinderen krijgen gaat vrees ik.

    Wij zijn uiteindelijk naar IVF overgegaan. Dat vonden wij heel eng, omdat het "het laatste station" is voor een kindje van ons samen. Wij hebben geluk gehad en ik ben nu 17 weken zwanger, maar wij hielden er rekening mee dat het nooit zou lukken.

    Ik hoop dat het voor jullie snel gaat lukken en jullie een mooi wondertje in jullie armen mogen sluiten. Geef de hoop nog niet op, jullie hebben nog opties! Het is pas over als het over is.
     
  3. honkeytonk

    honkeytonk Fanatiek lid

    5 mrt 2018
    1.165
    868
    113
    Thuis
    Ja, die angst is heel herkenbaar. En ook het paniek daarom heen, het kon echt mijn adem weghalen. Ik probeerde hem zo min mogelijk toe te laten en als hij er was, benoemde ik bewust hardop alle mooie dingen die ik wel had.

    Maar zoals Fennec al zegt, geef niet op. Jullie starten pas net met het traject en er is ontzettend veel mogelijk.

    Hier zwanger geworden na 3 jaar mmm (5 jaar in totaal) 7 IUI, 1 IVF behandeling (zonder bevruchtingen), 1 ICSI behandeling, met 5 terugplaatsingen, hieruit 2 miskramen, en uiteindelijk van een cryo + medicatie tijdens de hele zwangerschap, zwanger gebleven en nu een gezonde zoon!

    Heel veel succes en sterkte en ik hoop snel raak voor jullie!
     
  4. knorretje87

    knorretje87 Actief lid

    2 dec 2009
    381
    154
    43
    Vrouw
    Pedagoog
    Amersfoort
    @Fennec Bedankt voor je reactie! Als eerste gefeliciteerd met je zwangerschap :)wat fijn!
    Geen garantie precies dat maakt het zo onzeker en beangstigend.
    Wat absoluut waar is en wat ik ook zo ervaar is dat we nog maar aan het begin staan van de mogelijkheden! De hoop geven we zeker niet op :thumup:

    @honkeytonk Inderdaad het adembenemende gevoel en ik voel het in mijn buik. Goeie tip om te kijken naar wat je wel hebt en dit even hard op uit te spreken. Het is zo makkelijk om te zien wat je niet hebt soms....
    Wat heerlijk dat jullie een zoon hebben!! Maar wat een moeilijk weg ook er naar toe. Mooie zin heb je onderaan je handtekening staan :rolleyes::)
    En yes we gaan door het is immers toch 2x gelukt:thumup:

    Dames bedankt voor jullie lieve reactie!
     
    Fennec vindt dit leuk.
  5. Bubblez

    Bubblez Niet meer actief

    Wij herkennen dat ook nog heel goed.

    Wij begonnen "al" bij icsi. Bij mij zat alles goed alleen mn man zn zaad is amper aanwezig, alleen icsi zou werken.
    Toen icsi 1 eindigde in maar 1 embryo en geen zwangerschap kneep ik hem al gezien je in theorie drie kansen hebt.
    Toen icsi 2 eindigde in 2 embryos (1 goede verse en 1 hele slechte vriezer) en ik van die goede ook nog een miskraam kreeg wist ik helemaal niet meer hoe ik het had.

    Goddank met icsi 3, 6 embryos! 2 vers terug gekregen en dat is nu onze mooie zoon. Die 4 in de vriezer hebben we dit jaar aangesproken, ze moesten er 3 ontdooien voor er 1 goed ging delen, en zij groeit nu uit tot een dochter in mijn buik.

    Ik weet nog als de dag van gisteren hoe het elke keer de grond onder mn voeten vandaan sloeg en hoe ik stukje bij beetje kapot ging van binnen. Hoe ik zelfs vlak voor icsi 3 punctie weg wou lopen en geschreeuwd heb dat ik wenste dat ik nooit geen kinderen had gewild.. dat had het zoveel makkelijker gemaakt..

    Maar probeer, probeer die hoop te houden.. soms komen dromen uit. En ik hoop dat al jullie dromen uit mogen komen ♡
     
    Zara75 vindt dit leuk.
  6. knorretje87

    knorretje87 Actief lid

    2 dec 2009
    381
    154
    43
    Vrouw
    Pedagoog
    Amersfoort
    @Bubblez Whow kippevel bij jouw verhaal. Wat ontzettend fijn dat je nu weer zwanger bent. Gefeliciteerd met jullie toekomstig koningspaar :)
    Bedankt voor de steunende woorden en gelukkig ben ik niet de enige die af en toe gek
    wordt ;)
    Lief, ik hoop het ook heel erg!
     
    Bubblez vindt dit leuk.
  7. Bubblez

    Bubblez Niet meer actief


    Nee joh! Dat is volkomen begrijpelijk hoor. Je hebt een wens, en je zet steeds een stap verder weg van die wens, dat is gewoon slopend.

    En dankjewel! Ik geloof het soms nog niet hoor, 2.5 jaar geleden dacht ik dat het nooit meer zou lukken en we zonder kindjes zouden achterblijven. En nu knijp ik mezelf soms, kan heel vaak vol schieten nog als ik naar mn zoontje kijk, of een dagje uit ga ofzo met hem. Het is zo'n wonder.

    Vind die hoop, houdt die hoop vast en wens! ♡
     
    Zara75 en knorretje87 vinden dit leuk.
  8. Hagedisje

    Hagedisje Actief lid

    12 jun 2015
    342
    40
    28
    Zo herkenbaar! Ik vond die onzekerheid echt het zwaarste. En ja, achteraf is het alles zo waard, maar als je erin zit dan is het gevoel echt heel zwaar.

    Hier 2011 spontaan zwanger en met 6w was het al mis. Daarna jaren zelf geprobeerd. Uiteindelijk IUI's gehad en daarna zwanger van een dochtertje. Helaas kregen we toen te horen dat ons dochtertje down had en hebben we de zwangerschap beëindigd met 17w.
    Zodra het kon zijn we meteen weer gestart met IVF (gezien mijn AMH) en nu loop ik de hele dag achter mijn ondernemende zoon aan. En ja, achteraf .... Maar als die momenten van onderzoeken en prikken en wachten en vooral die onzekerheid .... killing!

    Ik duim voor jullie! Houd hoop en schreeuw het af en toe van je af. Wees boos op momenten, verdrietig, blij, alles komt voorbij en dat maakt het de MMM :(
     
  9. Sophy

    Sophy VIP lid

    28 aug 2011
    5.760
    2.625
    113
    Noord-Holland
    Dat is precies de mmm rollercoaster denk ik. Als je net iets hebt gedaan (onderzoek hsg iui ivf) heb je hoop dat het nu eindelijk goed komt. Bij tegenslag (een mislukte poging een lange wachtlijst) zakt de moed je weer in de schoenen.

    Dus ja ik herken het. Die dagen dat je gek wordt van onzekerheid en angst. Dat de muren op je af komen en je overal maar dikke buiken ziet terwijl de jouwe leeg blijft. Ik heb ook wel huilend gezeten van ok als mama worden dan niet mijn pad is, laat me dan zien wat wel zodat ik doorkan met mn leven.. en vlak daarna lukte de volgende poging, het kindje bleef zitten en opeens was ik toch nog mama geworden :)
    Accepteer dat je je nu even rot voelt en daarna raap je de moed weer op en ga je weer verder. Houd moed.
     
    Zara75 vindt dit leuk.
  10. knorretje87

    knorretje87 Actief lid

    2 dec 2009
    381
    154
    43
    Vrouw
    Pedagoog
    Amersfoort
    @Hagedisje jemieg wat een hoop meegemaakt.. Het lijkt wel als het dan moeilijker gaat dat er dan ook meteen meer mis gaat als ik hier de verhalen van iedereen lees. Wat fijn dat jullie nu een ondernemende zoon hebben :)
    Ik zit nu inderdaad in de fase dat ik boos, verdrietig etc mag zijn. Dat ik het niet allemaal zelf hoef op te lossen en af en toe mag schreeuwen. Het lukt nog niet altijd maar merk wel dat het helpt :thumup:dank je!
     
  11. knorretje87

    knorretje87 Actief lid

    2 dec 2009
    381
    154
    43
    Vrouw
    Pedagoog
    Amersfoort
    @Sophy bedankt voor je berichtje met herkenning, dat voelt toxh minder alleen. Wat fijn dat je twee dochters hebt gekregen. Wat je zegt over wat dan wel herken ik ook, al vanaf dat ik kan praten is moeder worden mijn levens wens dus ja uhm wat dan als dat niet gaat...... Maar voor nu moed houden en doorgaan :thumup:
     
  12. Maev

    Maev VIP lid

    4 dec 2014
    6.071
    5.553
    113
    Klinkt herkenbaar hier na 2,5 jaar zelf proberen en 7 miskramen de stap naar het zkh gemaakt. Gestart met iui, helemaal happy dat de tweede poging raak was, bleek een bbz te zijn en bij de operatie is 1 eileider verwijderd en bleek ik zware endometriose te hebben met veel littekenweefsel, de vraag was dus hoe lang die andere eileider zou blijven functioneren. Daarna nog 2 iui gehad en toen over gezet naar icsi ivm slechte semenkwaliteit. Hebben qua semen nooit de miljoen gehaald die ze eigenlijk bij iui wel willen. Icsi 1 9 eitjes, 8 bevrucht slechts 1 terugplaatsing en geen cryo’s. Icsi 2 6 eitjes, allemaal bevrucht maar wederom slechts 1 terugplaatsing en geen cryo’s.
    Met de moed in onze schoenen gestart met icsi 3, die is afgebroken vanwege te weinig eitjes wel een escape iui gehad met 0,1 miljoen semen en daar zwanger van geworden. Nu dus halverwege.

    Ook al lijkt het alsof alle hoop verloren is, je misschien zelfs begint of probeert neer te leggen bij dat het nooit meer gaat gebeuren. Er zijn net als mij tal van voorbeelden waarbij het dan alsnog lukt tegen alle verwachtingen in. Onze kans was kleiner dan 3% maar dat mooie meisje in mijn buik laat zien dat ook die 3% een kans is waar je hoop uit mag en kan putten.

    Succes de komende periode, ons hielp het enorm om het echt op ons af te laten komen, per dag/week te kijken en dingen te doen waarbij we even konden ontspannen en niet stil stonden bij de kinderwens, al was dat niet altijd even makkelijk.
     
  13. Nog anoniem

    Nog anoniem Niet meer actief

    Heel herkenbaar jouw gevoel. Hier ook in dec 2015 mijn spiraal laten verwijderen. Nu inmiddels 3 iui behandelingen en 3 vroege miskramen achter de rug. Soms vraag ik me ook weleens af of het ooit gaat lukken. Gezien mijn leeftijd heb ik ook niet zoveel tijd meer (ben inmiddels 40). Maar toch blijf ik hoop houden dat het in de mmm goed gaat komen. Het is zo'n rollercoaster tussen hoop en vrees. In het nod forum hebben we een topic voor vrouwen die al langer dan 12 mnd bezig zijn, misschien vind je het fijn om daar mee te komen schrijven?
     
  14. Annebeth

    Annebeth Bekend lid

    11 sep 2015
    688
    449
    63
    Ik heb gelukkig al 1 kindje maar herken het gevoel zeker, nu voor ons tweede kindje. De behandelingen verlopen veel stroever dan bij mijn eerste. Ik besef dat dit een luxepositie is vergeleken met als er niet al een kindje is. Maar je blijft een verschrikkelijk groot, eng gevoel
     
  15. Zara75

    Zara75 VIP lid

    10 jul 2007
    11.946
    6.039
    113
    Happyland
    Wilde je alleen maar een dikke knuffel geven. Alles is al zo'n beetje gezegd.
    Ik begrijp je gevoel ontzettend goed, deze molen in loodzwaar en doodeng.
    Houd vol en schrijf het hier van je af.
    Xx
     
  16. knorretje87

    knorretje87 Actief lid

    2 dec 2009
    381
    154
    43
    Vrouw
    Pedagoog
    Amersfoort
    @Zara75
    Het is fijn, al klinkt dat misschien gek, om te lezen dat er meer mensen zijn die lang erover doen en ook veel pech hebben! Heb respect voor het doorzettingsvermogen. Geniet van je zwangerschap :)
    Ik merk dat ik deze maand wat relaxter ermee om ga, het voelt een beetje als een spek en bonen ronde ofzo. Omdat we eigenlijk deze ronde iui zouden starten.. kan het niet uitleggen maar vind het wel even fijn zo :D

    @Nog anoniem Bedankt voor het delen van jouw verhaal. Jemieg wat heftig als je steeds weer blij bent met een gelukte poging, maar dan die enorme teleurstelling! Dit maakt dat een positieve test ook niet meteen vreugde meer brengt. Ik ga heel hard voor je duimen en hoop dat het snel wel goed gaat!
    Misschien kom ik wel mee schrijven, ik weet alleen niet of ik dat allemaal bij kan houden en op iedereen kan reageren en vind dat dan weer zo onaardig :oops::rolleyes: thanks voor de invate!

    @Annebeth Ik weet niet of het minder erg is, jullie wens voor een tweede is net zo groot als die van mij voor een eerste. En ja natuurlijk heb je al een kindje maar jemieg dan nog is het slopend! Doe jezelf vooral niet te kort :)
    Veel sterkte de komende periode en als je van je af wilt schrijven doen!

    @Zara75 :DDank je wel voor de knuffel! En ik zeg eerlijk het voelt heel goed om hier zoveel verhalen terug te krijgen:thumup: Ik heb me er nu ook bij neergelegd dat dit 'vruchtbaarheidsbehandeling' de plek is waar ik thuis hoor......heeft ook even geduurd :oops:stukje acceptatie zeg maar;)
     
    Zara75 en Nog anoniem vinden dit leuk.
  17. Diz

    Diz Actief lid

    9 okt 2012
    225
    20
    18
    NULL
    NULL
    Zo ontzettend herkenbaar jouw verhaal! Wij na 1 jaar zelf proberen naar huisarts en gynaecoloog, bij mij nooit iets gevonden, wel alle onderzoeken gehad. Zemen zou ook voldoende moeten zijn, maar daarover meerdere malen mijn twijfels uitgesproken, dan ben je weer een half jaar verder..... toen terug naar huis gestuurd, alles is goed, dus nog eens zelf een half jaar proberen.
    Totaal 2 jaar verder gestart met IUI, 5 x waarvan de laatste twee pogingen afgeblazen ivm onvoldoende zaadcellen. Mijn twijfels kwamen uit.
    Doorverwezen naar ziekenhuis voor ivf, dit is uiteindelijk direct icsi geworden. 4 eicellen, maar 2 bevrucht en 1 goed embryo... dat was killing, als dat hem niet werd, moest de hele behandeling opnieuw starten. Toen echt veel wat als dit en wat als dat door mijn hoofd gespookt.
    2 weken later, 3 jaar na start kinderwens was ik zwanger van ons dochte. Zij is inmiddels bijna 2,5.
    Ondanks de hele molen, vind ik mezelf een bofkont! In februari dit jaar weer een icsi traject gestart en weer in een keer zwange. Nu bijna 24 weken zwanger van ons tweede wonder.

    Blijf hoop houden hoe moeilijk het soms ook is.
     
  18. knorretje87

    knorretje87 Actief lid

    2 dec 2009
    381
    154
    43
    Vrouw
    Pedagoog
    Amersfoort
    @Diz wat een hoop mee gemaakt zeg! Wat fijn dat jullie tweede wonder opkomst is.
    Uit alle verhalen put ik energie en uit jouw verhaal lees ik wederom dat er veel mogelijk is :) dank je wel!
    Eén hele goeie zwangerschap gewenst!
     

Deel Deze Pagina