100% ziektewet, zwanger en heftige discussies

Discussie in 'Zwangerschap en werk' gestart door Marmoosje, 2 jun 2017.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Marmoosje

    Marmoosje Lid

    13 jan 2017
    23
    0
    1
    Vrouw
    Zorgcoördinator, psychosociale begeleiding, moeder
    Omgeving Westland
    Beste meiden,

    Ik ben in augustus uitgerekend van mijn 4e.
    Mijn zwangerschap begon heel rustig, de eerste weken geen vuiltje aan de lucht, geen misselijkheid, geen vermoeidheid.
    Ik werk 24 uur per week in de wijkverpleging als zorgcoördinator, in de wijk en op kantoor.

    Maar aan het eind van de tweede maand kreeg ik veel bloedingen met de nodige buikpijn en duizeligheid. Bleek een enorme hematoom te zitten, oorzaak onbekend. Advies van vk, klinisch verloskundige en de bedrijfsarts was volledig rust, plat liggen, zo min mogelijk lopen en tillen en geen stress. Ook alle huishoudelijke taken heb ik uit handen gegeven en ook de zorg voor mijn kinderen zoveel mogelijk overgedragen. Veel extra controles gehad in het ziekenhuis.
    Ben door mijn werkgever toen ook direct 100% ziek gemeld wegens zwangerschap. Mijn werkgever ontvangt hiervoor mijn salaris via het UWV en het UWV belt mij elke 6 weken hoe het gaat.

    (mijn vorige drie zwangerschappen zijn trouwens prima gegaan, en altijd tot het einde doorgewerkt, met de nodige aanpassingen wegens zwangerschap)

    Na de vijfde maand waren de bloedingen gelukkig gestopt! Wel was mijn conditieniveau 0,0 en had ik met de bedrijfsarts afgesproken om langzaamaan weer te gaan werken, maar alleen op kantoor. Uiteindelijk mijn priveleven opgebouwd dat ik weer redelijk veel zelf doe qua huishouden en kinderen en op kantoor alweer 4 uur kon maken. Was wel erg moe, en kreeg last van mijn bekken en banden. Maar het allerblijst dat die enge bloedingen waren gestopt. Thuis uitte mijn vermoeidheid zich in erg geïrriteerd, en heel veel slapen. Langzaamaan werden de huishoudelijke taken beetje overgenomen en moest ik weer regelmatig iemand regelen om mijn kinderen van school te halen omdat ik het niet trok. Wellicht te snel begonnen met werken en teveel doen.
    Let wel, ondertussen was ik wel nog steeds 100% in de zw, kreeg mijn werkgever nog steeds mijn salaris via het UWV.


    Weer opnieuw naar de bedrijfsarts geweest met 25 weken. Aangegeven dat ik wellicht te snel ben begonnen, mijn klachten benoemd e.d. Bedrijfsarts gaf ook aan dat het wel knap was dat ik vanaf 0,0 nu zover was gekomen. Nieuwe advies was max. 5 uur per dag, en minder als het niet gaat.

    Wel had mijn teamleidster sneaky tussendoor gemaild naar de bedrijfsarts met de vraag of ik de wijk in mocht bij hoge nood ( geen personeel).
     
  2. Marmoosje

    Marmoosje Lid

    13 jan 2017
    23
    0
    1
    Vrouw
    Zorgcoördinator, psychosociale begeleiding, moeder
    Omgeving Westland
    vervolg verhaal:
    Ik had aangegeven dat ik dat alleen kon in overleg in echte hoge nood, en alleen lichte zorg ( medicijnverstrekking).


    Ondertussen stelde de teamleidster op kantoor steeds vragen, hoe het ging hoe ik mij voelde, wat ik precies had gehad. Ik zei dat het nu veel beter ging, maar dat ik geen details ga zeggen. Ze werd boos, maar ik heb duidelijk gemaakt dat ik echt in mijn recht stond en ik medische informatie alleen met de bedrijfsarts deelde.


    Meestal was ik op kantoor aan het werk, en af toe de wijk in om 2 cliënten te helpen met insuline of medicijnen. Dat ging prima.


    Maar twee weken geleden werd ik opeens een hele ochtend ingepland in de wijk, met een vaste lijst, van 08:00-11:00. Ik ben hem gaan doen, omdat ik de rest niet af wilde vallen, maar ik was echt niet blij en ik was echt kapot! Toen ik klaar was en naar huis reed moest ik 3x overgeven en heb ik de hele dag in bed gelegen.


    Na het weekend kreeg ik een app dat ze mij voor de volgende ochtend weer bij redelijk veel cliënten hadden ingezet, ik heb toen duidelijk gemaakt dat ik dat niet trek en niet ging doen en vond dat ze misbruik maakte van de hele situatie. Ik eigenlijk zelfs 100% nog steeds in de ziektewet zit en al doe wat ik kan.

    Ik hoefde uiteindelijk niet de wijk in.


    Mijn teamleidster sprak mij een paar dagen later en vond dat ik nu een normale zwangerschap had en dat er geen reden is dat ik niet de wijk inga, want tenslotte in het plan staat dat ik evt. lichte zorg kan doen. Mijn teamleidster duidelijk gemaakt dat ik best de wijk in wil, maar niet zo’n grote lijst en niet standaard, want dat trek ik niet en is ook niet de afspraak.

    Ondertussen nog steeds 100% in de zw.


    De taakjes op kantoor gingen verder en af en toe insuline spuiten, meestal 4,5 per dag aan het werk en s-middags thuis slapen. Sinds vorige week enorme bandenpijn, waardoor lopen echt niet leuk meer is. Maar goed……..


    Ondertussen nu 30 weken zwanger J

    Uit het niks sprak de teamleidster mij eergisteren weer aan en deelde mee dat ze mij elke ochtend de wijk in wilde, want de collega’s trekken het niet en mensen zijn niet op tijd klaar.

    Ditmaal werd ik boos, althans ik gebruikte stemverheffing ( hormonen en vermoeidheid doen dan geen goed) en zei dat ik dat niet ging trekken en waarom er geen uitzendkrachten werden gevraagd, mijn salaris werd toch uitgekeerd via het UWV? Ik mocht daar niks over zeggen volgens haar, want had er geen verstand van bla bla bla en weer zei ze dat ik nu een normale zwangerschap had en dat ik gewoon kon werken in de wijk. Ik vroeg haar ook waarom ze het personeelsprobleem bij mij neerlegde?? Ik nogmaals aangegeven dat ik best wat cliënten wil doen in nood, maar niet standaard ingepland wil worden.

    Niks meer tegen elkaar gezegd en toen mijn werk af was ben ik naar huis gegaan.

    Eenmaal thuis storte ik bijna in, tranen stonden in mijn ogen, de ontspannen sfeer op het werk was heel erg ver te zoenen. Waarom moest ik mij steeds zo verantwoorden hoe ik mij voel, waarom wordt er zo’n druk op mij gezegd. Ik zit al zoveel taken te doen, die al jaren bleven liggen………ik had ook vanaf begin 100% thuis kunnen blijven, maar zo ben ik niet, ik ben juist bereid om te werken, ik vind mijn werk leuk. Pfff word er verdrietig van. Ik werk er al jaren naar mijn zin en heb een goede functie………


    Gisterochtend kwam ik op kantoor, en de teamleidster was er al. Ik was erg verbaasd, zij is er normaal pas rond 10:00, maar nu stond ze 09:00 al paraat.


    Ze deelde mij mee dat ze het gesprek als niet prettig ervaarde en dat ze vond dat ze niks tegen mij kon zeggen en dat de manager zo komt over tien minuten en we een gesprek met zijn drieën hebben.

    Ik dacht even dat ik door de grond zakte. Ik dacht; moet ik mij nu weer gaan verantwoorden en moet ik nu 2 tegen 1 gaan doen? Moet ik mij verdedigen? Wat moet ik? Ik dacht opeens: was ik maar verdorrie vanaf begin 100% thuis gebleven.


    Gelukkig was ik verder erg kalm en ik dacht, laat maar komen.

    De manager, ik en de teamleidster zaten met zijn drie aan tafel. Mijn teamleidster startte, redelijk stemverheffend, met de mededeling dat ik helemaal niet de wijk in wil, dat ik een normale zwangerschap heb, dus geen reden om zo weinig te doen en dat ik zo boos doe. Dat ik blij mag zijn dat zij zo coulant naar mij is en dat er zoveel rekening met mij wordt gehouden…………


    Ik gezegd wat ik al weken zeg, dat ik best de wijk in wil ter ondersteuning bij hoge nood, maar niet standaard! Omdat ik dat gewoonweg niet trek. Dat het personeelsprobleem niet mijn probleem is, maar ik dat nu al weken krijg opgelegd. En dat zij geen arts is en geen reden heeft om mijn gezondheidstoestand te beoordelen. Dat ik verder braaf mijn uren probeer te maken en veel “oud liggend” werk probeer op te lossen.


    Nu afgesproken, dat als ik er ben max 1 uur de wijk in ga en dat ik dat van tevoren graag wil weten, ik heb zelf de cliënten gekozen waar ik eventueel alleen in NOOD heenga. Maar ik heb wel gezegd dat ik nu met zo’n last van mijn banden, ik soms dagen bijna niet kan lopen,en ik nu steeds vermoeider wordt, sommige dagen gaat het heel goed.

    Ondertussen nog steeds 100% in de ziektewet.


    Meiden ergens snap ik mijn rechten en plichten niet.

    De sfeer op het werk en de spanningen zijn de laatste maanden wel erg verslechterd.

    Ondertussen aan het kijken voor andere vacatures.


    Jammer dat dit zo moet.


    Over 4 weken gaat mijn verlof in, ik kan niet wachten.
     
  3. Marmoosje

    Marmoosje Lid

    13 jan 2017
    23
    0
    1
    Vrouw
    Zorgcoördinator, psychosociale begeleiding, moeder
    Omgeving Westland
    In het stukje vergat ik er bij te melden, dat zij mij regelmatig heeft gezegd dat ik mijn privéleven belangrijker schijn te vinden dan mijn werk, dat ik mijn werk verslons. Dat ik het wel best vind allemaal.
    Dit nadat ik op Facebook, heel onschuldig wat foto's had geplaatst van dat ik eindelijk weer wat kon doen met mijn kinderen. Zij uiteraard niet wetend dat ik daarna kapot was en heel de middag sliep. Ik was vooral blij dat ik weer wat normaler kon functioneren, maar zij zag dat anders. Zij vond dat ik weer helemaal beter was, na aanleiding van de foto's. ( die ik had geplaatst rond 4 a 5 maanden zwangerschap, nadat de bloedingen eindelijk waren gestopt)
    Vanaf toen nam ze heel mijn zwangerschap en klachten niet meer serieus.

    Ik heb haar na haar opmerkingen van Facebook verwijderd, ik vond haar reactie, die ze meerdere malen gaf erg kinderachtig en kortzichtig. Ik vond en vind nog steeds dat ze misbruik maakt van de situatie en alles een aanleiding vind om te gebruiken of tegen te werken.

    Uiteraard was het sowieso niet handig om haar daar ooit toe te voegen, maar goed, leermomentje ;)
     
  4. madameV

    madameV Fanatiek lid

    23 mei 2013
    3.905
    168
    63
    Pff wat een verhaal zeg. Het lijkt mij dat je inderdaad gewoon volledig in je recht staat. Het enige dat ik niet zogoed snap is waarom je er niet tegenover je leidinggevende op in wil gaan waar je precies last van hebt/had. Ook dat zorgt voor een goede werksfeer, wederzijds vertrouwen. Zeschrijft het vast niet op een blaadje en hangt dat rond oid. Ook had ik Dr niet van Facebook afgegooid. Zie dat als zout in de wonden gooien. Beter met haar het gesprek aan gaan dat je blij was dat je weet wat met de kinderen kon doen maar dat dat niet betekende dat dat dan ook heel makkelijk ging en je daarna nergens last van had. Maar goed begrijp me niet verkeerd verder sta je volgens mij volledig in je recht. Het is al vervelend genoeg die klachten. Zelf heb ik in mijn zwangerschap ook een kwart minder gewerkt omdat het niet meer ging.
     
  5. Romantic

    Romantic Bekend lid

    29 nov 2015
    874
    91
    28
    Ik had open kaart gespeeld over de klachten waarom het moeizaam tot niet gaat. Ik kan mij ergens wel voorstellen dat ze geïrriteerd wordt van zo weinig informatie. Jullie hebben beide niet handig gecommuniceerd in deze situatie naar mijn mening. Zeker gezien je klachten had ze dat denk ik zeker dan wel begrepen.

    En 100% ziekmelding betekent indd dat je thuis kan blijven mocht het niet gaan. Ik zou helemaal thuisblijven vanaf nu om verdere escalaties te voorkomen. Het is al te hoog opgelopen, zou dat verder voor zover nog mogelijk beperken!
     
  6. Marmoosje

    Marmoosje Lid

    13 jan 2017
    23
    0
    1
    Vrouw
    Zorgcoördinator, psychosociale begeleiding, moeder
    Omgeving Westland
    Dank je wel voor je reactie MadameV. Ik ben de gesprekken meerdere malen met haar aangegaan, ik heb verteld in grote lijnen waar ik last van heb. Maar zij wilde het precieze weten en dat is niet nodig lijkt mij.
    Verders hoef ik mij, na mijn idee niet dagelijks te verantwoorden en geef ik steeds duidelijk aan wat wel en niet gaat qua werk en daarbij volg ik netjes het advies van de bedrijfsarts.

    Ik heb haar verwijderd van FB omdat na mijn inzien, prive en werk gescheiden houden in sommige situaties gewoon wel belangrijk is. En daarbij is het ook niet professioneel.
    Ik vind het persoonlijk geen zout op wonden gooien, meer een eyeopener ;)
     
  7. Marmoosje

    Marmoosje Lid

    13 jan 2017
    23
    0
    1
    Vrouw
    Zorgcoördinator, psychosociale begeleiding, moeder
    Omgeving Westland
    Die bandenpijn, het overgeven na die wijkroute is haar overigs wel bekend, dat heb ik tegen haar gezegd. Ook dat het traplopen minder gaat en soms niet.

    Ik ben al open genoeg geweest naar mijn idee. Ze is geen vriendin he meiden, ze is een teamleidster.
     
  8. Marmoosje

    Marmoosje Lid

    13 jan 2017
    23
    0
    1
    Vrouw
    Zorgcoördinator, psychosociale begeleiding, moeder
    Omgeving Westland
    hematoom was uiteraard ook bekend bij haar dat heb ik direct verteld in het begin toen ik mij ziek melde.
     
  9. Marmoosje

    Marmoosje Lid

    13 jan 2017
    23
    0
    1
    Vrouw
    Zorgcoördinator, psychosociale begeleiding, moeder
    Omgeving Westland
    Dank je wel voor je reactie Romantic. Ik heb wel redelijk open kaart gespeeld. Maar klachten als bandenpijn, vermoeidheid, overgeven na teveel gedaan wordt helaas niet serieus genomen. Dat is juist het probleem nu, dat ze het niet begrijpt.

    het gesprek samen met de manager verliep overigs prima. de afspraken zijn door iedereen nu in tevredenheid gemaakt. Ik ben graag aan het werk en heb juist steeds wel aangegeven wat wel en niet gaat. Ik probeer zoveel mogelijk aan te geven. Ook dat ik na het overgeven gelijk weer bloedonderzoeken had.

    Ze weet ook dat ik veel slaap na mijn werk.
    maar een week later gaat ze weer exact hetzelfde vragen en dan zeg ik het gaat beter of juist niet. Als het een dag wel heel goed gaat, denkt zij gelijk dat alles helemaal goed gaat en verwacht bijna volledig herstel, is niet realistisch lijkt mij.

    Ik heb haar ook gewoon verteld dat ik thuis afgelopen weekend thuis de trap niet op kon vanwege bandenpijn, maar dat dat gelukkig niet elke dag is.
    Toen ik eergisteren een klein trapje bij mijn werk afging, kreeg ik vervolgens gelijk het verwijt naar mijn hoofd dat het dus wel allemaal meevalt. Ik vind het persoonlijk oneerlijk, naar mijn idee ben ik redelijk open, maar moet ik ondertussen elke scheet gaan verantwoorden voor mijn gevoel en zichtbaar aantonen dat het niet gaat. Ik ben dus geen klager maar een doorzetter. las ik pijn heb dan geef ik dat gewoon aan eenmalig, maar ik ga dan niet heel de tijd zitten roepen dat ik pijn heb.

    Dat vind ik zelf dus zo onbegrijpelijk, want zelfs bij het gesprek met de manager gaf ik weer aan aan haar dat het in de wijk teveel was de laatste keer en ik op weg naar huis flink moest overgeven. en toen zei ze, oja dat is waar. Maar de dag ervoor nog beweren dat alles goed gaat met mij volgens haar.
     
  10. Snoopy1979

    Snoopy1979 VIP lid

    8 okt 2006
    33.742
    6.923
    113
    Vrouw
    Brabant
    Ik zou een afspraak maken met de bedrijfsarts en aangeven hoe het nu gaat zo met je leidinggevende. Dat je door haar telkens over je grenzen heen gaat. Vragen wat je nu moet doen. Vermoed dat je dan misschien wel het advies krijgt om de laatste weken thuis te blijven. Aan de andere kant, je kan nu ook thuis blijven toch? Ik zou er wel klaar mee zijn. Je gaat telkens toch je grenzen over. Als je thuis bent gebeurt dat niet ;)
     
  11. Luipaard88

    Luipaard88 Bekend lid

    3 nov 2016
    664
    467
    63
    Vrouw
    werkloos
    Den Haag
    Misschien kom ik heel bot over dat is niet mijn bedoeling.
    Maar je zit 100% in de ziektewet, gewoon thuis blijven dus! Volgende week bel je je werk op dat het niet meer gaat en dat je je ziek meld. Je weet nog niet hoe lang je herstel gaat duren en de manager of bedrijfsarts mag contact met je opnemen als ze het fijne ervan willen weten.
    Besprek dit ook even met je verloskundige, die van mij heeft toen een brief gemaakt die ik naar me werk kon sturen dat ik rust moet houden.

    Luister goed naar je lichaam!!
     
  12. ButterflyPassion

    ButterflyPassion Fanatiek lid

    13 jul 2015
    2.278
    2.523
    113
    Vrouw
    Goed van je hoor dat je niet al je medische gegevens deelt met je leidinggevende. Je ziet wat ervan komt: ze gaat zelf doktertje spelen. Vind het heel sterk van je dat je jezelf hiervoor beschermd :) .

    Ik heb dat advies toen ook gekregen van mijn bedrijfsmaatschappelijk werker, om dat niet met mn werkgever te delen. Met de bedrijfsarts bespreek je je medische zaken, en met je werkgever bespreek je welke werkzaamheden je wel en niet kan doen. Want door je medische gegevens te delen met je werkgever hoop je op meer begrip, echter in de praktijk hebben niet alle werkgevers dat... namelijk omdat ze er niet voor geschoold zijn om dit te beoordelen.


    Je rechten en plichten weet ik ook niet, maar meid hou het nog even vol door zo goed je grenzen aan te geven. Kan je werken, prima. Kan je het niet: dan niet!
     
  13. Biny

    Biny VIP lid

    10 feb 2011
    17.490
    5.572
    113
    Vrouw
    Tsjaa ik begrijp ook niet waarom je zo 'vaag' bent naar haar en je niet gewoon kan vertellen waar je precies last van heb:confused:

    En joh als het zo naar is op je werk blijf je toch lekker thuis... je bent toch al ziekgemeld
     
    Sado vindt dit leuk.
  14. Biny

    Biny VIP lid

    10 feb 2011
    17.490
    5.572
    113
    Vrouw

    Ik denk juist dat haar leidinggevende zon menig heeft omdat ts juist geen duidelijkheid geeft over haar klachten...


    Als ik een werknemer zou hebben en die zegt dat ze vanwege bandenpijn niet kan werken en niet duidelijk uitlegd hoe of wat dan zou ik daar ook het mijne van denken.....
     
  15. madameV

    madameV Fanatiek lid

    23 mei 2013
    3.905
    168
    63
    Ik snap je ook heel goed hoor maar zoals van facebook geef je nu wel een raar signaal. Dan had je geen fb vrienden moeten worden in eerste instantie. Nogmaals ik snap je maar hiermee verbeterd de relatie natuurlijk ook niet. Zou net als anderen zeggen meer open kaart spelen want was is er geheim aan dat levert misschien ook meer begrip op en is dat niet zo thuis blijven
     
  16. Suzy85

    Suzy85 Fanatiek lid

    16 apr 2016
    2.226
    2.635
    113
    Informatiebeveiliging
    Provincie Utrecht
    Gelukkig heb ik een leidinggevende met wie ik goed alle details kan delen en die mij juist beschermd waar ik grenzen over ga. Echter, als je zoals TS niet zo'n fijne teamleider hebt, dan kun je in mijn ogen beter niet te veel details delen over je medische situatie. Dat zal dan ook alleen maar tegen je worden gebruikt, omdat ze dan wel inschatten dat het allemaal wel meevalt.

    Als je netjes overlegt met de bedrijfsarts, dan kan ze toch gewoon het advies van de bedrijfsarts opvolgen? En als ze daar vragen over heeft, dan kan de bedrijfsarts zonder in details te treden ook gewoon een toelichting geven.

    Je staat volledig in je recht TS en houd gewoon vol met voor jezelf opkomen, hoe moeilijk ook. Bespreek eventueel met de bedrijfsarts of het zinvol is dat hij contact met je teamleider opneemt over je (on)mogelijkheden. En als ze nog eens zegt dat je nu een normale zwangerschap hebt, dan zou ik duidelijk zeggen dat een zwangerschap na zo'n start nooit meer een normale zwangerschap kan worden. Conditie onderhouden in een zwangerschap kan prima, maar opbouwen is echt verdomd lastig.

    Je hebt recht op aangepaste werkzaamheden en als je 100% ziekgemeld staat en die aanpassingen worden onvoldoende gerealiseerd, dan kun je misschien beter thuisblijven.
     
  17. Oceanna

    Oceanna Fanatiek lid

    12 okt 2015
    3.438
    1.423
    113
    Vrouw
    eerlijk gezegd als mijn teamleidster zo moeilijk zou doen, zou ik per direct weer 100% thuis gaan zitten. Zeker ook omdat je 100% ziek bent gemeld. Het is uit jouw gezien heel vriendelijk dat je uberhaubt wilt werken voor ze je had ook al die tijd gewoon thuis kunnen blijven.
     
  18. XmoonlightX

    XmoonlightX Niet meer actief

    Ik weet niet beter dan dat als je 100% ziek bent je niet zelfstandig patienten zorg mag doen

    Op therapeutische basis werken doe je vaak administratie werk
    En ben je niet verantwoordelijk voor patienten zorg. Dus zou je met iemand samen moeten staan

    Daarnaast betekend 100 ziek = ziek
    Dus als je op tb werkt , hoef je niet te komen , als het niet gaat
    Dus niet echt handig van dr om een route bij je in te plannen
     
  19. Do1981

    Do1981 VIP lid

    9 dec 2016
    5.483
    3.341
    113
    Wat een gedoe joh, wat vervelend.

    Je staat helemaal in je recht als je niet alle details wilt delen over je medische situatie. Zij mag daar zelfs wettelijk helemaal niet naar vragen. Ze gaat dus de fout in als ze dat doet en ik zou daar ook zeker een notitie van maken voor jezelf of eventueel aangeven bij de bedrijfsarts dat je dat vervelend vind. Ook mag ze helemaal
    niets noteren of opschrijven over jouw klachten (weet niet of ze dat heeft gedaan). Dat mag alleen de bedrijfsarts en dat dossier mag zij niet inzien. Het is netjes als je de grote lijnen hebt gedeeld, maar verder moet zij zich hierover gewoon koest houden. De wet is heel duidelijk op dit vlak en zij als teamleider zou moeten weten/zich goed laten informeren hoe ze hiermee om moet gaan.

    Daarnaast is een werkgever verplicht om een zwangere vrouw een veilige werkomgeving te bieden. Daar valt werk-stress ook onder (zoek eens op rivm richtlijn over werkstress). Dat er zoveel druk op jou wordt gezet is onacceptabel.

    Het vervelende is wel, het gebeurt en je kunt er dan weinig aan doen als je er midden in zit. Gelukkig heb je nu goede afspraken kunnen maken en denk dat het voor jullie beide het beste is als je die kunt volgen om dan met een goed gevoel je verlof in te gaan. Maar zodra de situatie weer verandert zou ik me 100% ziekmelden. Sowieso misschien wel goed om nog een keer in gesprek te gaan met de bedrijfsarts en de hele situatie te bespreken.

    En na je verlof lekker op zoek naar een andere baan (zodra je daar aan toe bent), dit klinkt niet als teamleider waar je mee wilt werken!
     
  20. Micera

    Micera Fanatiek lid

    23 jun 2013
    3.296
    547
    113
    Zo werkt het dus niet... Als werkgever moet je er op vertrouwen dat de onafhankelijke bedrijfsarts beoordeeld wat wel/niet fysiek verantwoord is. En niet alleen op vertrouwen, maar ook te accepteren.

    Als werkgever heb je een ongelijke machtsverhouding met de werknemer. Daardoor biedt de wet deze bescherming en heeft de werknemer recht op privacy. Je mag als leidinggevende niet vragen wat de werknemer mankeert. Je mag wel vragen welke werkzaamheden uitgevoerd kunnen worden, maar niet de achterliggende reden waarom iets niet meer kan.

    Als een leidinggevende meer wil weten of twijfels heeft, moet hij/zij contact opnemen met de bedrijfsarts. Niet alleen in geval van zwangerschap, maar bij alle ziekmeldingen is dit het geval. Dat zou iedere leidinggevende moeten weten.
     

Deel Deze Pagina