Hallo allemaal, Ik zou heel graag jullie mening willen! Ik ben momenteel 24+4 weken zwanger van mijn eerste kindje. Ik en mijn vriend waren pas 2 maanden samen toen ik zwanger bleek te zijn. Ik ben echt zooo blij met mijn zwangerschap en alles wat erbij komt kijken. Heb me nog nooit zo gelukkig gevoeld. Alleen is mijn vriend totaal niet betrokken bij de zwangerschap.. hij werkt niet (uitkering) en zit in de schulden dus hij heeft helemaal geen geld. En ik ben niet iemand die daarover gaat oordelen, want dat kan iedereen overkomen, maar hij blowt en rookt elke dag, maar heeft geen geld voor babyspullen...(ik denk dat hij depressief is maar hij zoekt ook geen hulp) ik heb alles zelf betaald op 50 euro na van hem, terwijl ik ook een uitkering heb omdat ik tijdelijk niet kan werken. Hij is wel super lief voor me, in de zin van kopjes thee zetten en mn tas dragen en af en toe aan mn buik voelen als de kleine beweegt, maar verder is hij helemaal niet betrokken. Ook al probeer ik dat echt als we bijv afspraak ziekenhuis hebben, maar vaak heeft hij geen geld voor trein kaartje om mee te gaan, hij woont uurtje hiervandaan. Dat gaat dus allemaal helemaal niet lekker, maar hij eist nu wel dat we samen een naam kiezen en onze dochter zijn achternaam krijgt. Ik had een hele mooie naam voor haar bedacht, maar omdat het geen turkse naam is wil hij het al niet. Hij heeft al 2 kinderen (1 pas laatst achter gekomen na 4 jaar) die hij niet ziet. Nu is mijn vraag, vinden jullie dat ik gelijk heb dat ik op dit moment meer recht heb om haar voornaam te kiezen, omdat ik ALLES doe? Als ik dit zo teruglees kan ik mezelf eigenlijk wel antwoord geven erop, maar zou heel graag de mening van andere hierover hebben... Dankjulliewel voor het lezen! Groetjes Momtobe21
Het enige wat ik gek vind is dat je nog bij deze jongen bent. Wil je dit als rolmodel voor je kind? En dan even heel eerlijk? Hij kan best een leuke vent zijn om een avondje mee te "hangen", maar ik zou als kind niet blij worden van zo'n papa. Sorry als het hard klinkt. Ik bedoel het niet om je te kwetsen, absoluut niet. Maar ik denk dat je zelf dat idee ook wel hebt toch, dat dit niet zo kan... En je hebt meteen antwoord op je vraag; ik vind dat je de rol van verzorger op je moet nemen en daaruit voortvloeiend de leuke dingen ook mag doen zoals een naam voor je kind kiezen.
Hoi, ik vind het alleen maar heel fijn als mensen eerlijk zijn, dus bedankt voor je reactie! Je hebt helemaal gelijk.. alleen soms moet je het even van iemand anders horen om wakker geschud te worden. En hij is trouwens 32..
Ik vind het nogal onverantwoordelijk van je om zwanger te worden van deze nieutsnut. En zelf heb je je zaken nu ook niet bepaald op orde. Maar goed, niks meer aan te doen. Ik zou mezelf niet afhankelijk maken van deze man, en eerst zelf je zaken op orde gaan brengen.
Even terzijde dat hij niets uitvreet maar wie zegt dat dit haar eigen schuld is??aanname? Zou zelf er persoonlijk niet voor kiezen na 2 maanden zwanger te worden van een man die ik tja nog lang niet ken maar ik weet als geen ander dat zwangerschap niet altijd gewenst/gepland is. Ts als ik zo je verhaal lees denk ik dat je zelf heel goed weet waar je verstandig aan doet. Deze man is 32 en geen puber meer. Handjes laten wapperen en financieel helpen met de baby zou normaal zijn maar als ik lees al 2 andere kinderen denk ik dat hij het niet zo nauw neemt en na jou gerust weer een nieuw kind verwekt? En dan nog eisen hebben ook wbt namen...nee zou voor mij een not done zijn!maar ik heb een vermoede dat zijn andere kinderen zn naam niet dragen of iig de eerste dus heeft ie geen rechten...als jou kindje wel zn naam draagt heeft hij al iets meer aan rechten. Sorry als ik hard overkom en miss klopt het totaal niet wat ik denk maar dit vermoede krijg ik wel uit jouw verhaal.
Ik zie anders nergens staan dat TS bewust zwanger is geworden van deze jongen, en niet iedereen heeft een vast contract en al zijn of haar zaakjes op orde wanneer er een zwangerschap ontstaat. Natuurlijk is dat het beste scenario voor het kind, maar zwanger raken op momenten waarop je je zaken niet op orde hebt zoals jij zegt, kan gebeuren. Ik zelf had alles op orde, maar heb genoeg meiden om me heen gezien die in dezelfde situatie als TS zaten en alle zaken op de rit wisten te krijgen omdat ze wisten dat hun kindje eraan kwam. Lieve TS, heel veel sterkte. Ik ben zelf nog jong en heb dit soort situaties heel vaak zien gebeuren in mijn vriendenkring. Je situatie is verre van ideaal, maar wat telt is dat jij je nu voor de volle 100% in gaat zetten en de hele situatie ten goede zal keren voor je kindje. Regel alles goed voor haar komst en als je gewend bent aan je moederschap, ga lekker werken of naar school. Verwacht hierin niet teveel van de vader van je dochtertje, want hij heeft je al bewezen met zijn andere kinderen en verdere gedrag dat hij onbetrouwbaar uit de hoek kan komen. Als ik jou was zou ik hem wel een kans geven zodra de kleine geboren is, in het belang van je kindje, zodat jij later nooit te horen kan krijgen "door jou ken ik mijn vader niet, je hebt hem bij mij weg gehouden". Zorg wel dat je scherp en alert blijft, en zet je kindje ten alle tijde op de eerste plaats. Zolang je in haar belang denkt en je moederhart volgt, moet het goed komen. Heel veel sterkte, en mocht je daar behoefte aan hebben, dan mag je me altijd een privé bericht sturen.
Bedankt voor je reactie! En je komt niet hard over hoor! Mijn kindje krijgt sowieso mijn achternaam! Want de kans dat ik het alleen ga doen is groot en het is dan ook makkelijker als ze mijn achternaam krijgt. Zijn 1e kind heeft wel zijn achternaam, maar hij doet geen moeite om erachter aan te gaan... en het was inderdaad geen geplande zwangerschap, het was inderdaad niet heel slim van mij, maar er is wel iets prachtigs uit voort gekomen en ik zelf doe wel echt alles voor mn kleine meisje!! Ik hoop alleen heel erg dat als we uit elkaar gaan, hij haar gewoon af en toe komt opzoeken.
Eerlijk? Ga er maar vanuit dat je er alleen voor staat... Ik zou in gesprek gaan en zorgen dat je zelf alles op de rit krijgt, van hem hoef je niets te verwachten denk ik... Als hij wel geld kan besteden aan roken en blowen maar niet aan jullie kindje dan is overduidelijk waar zijn prioriteiten liggen
Ik kan me hier ook in vinden. Ik denk dat je niets van hem hoeft te verwachten en ik zou ook zsm afstand nemen..
Lastige situatie! en ook al is hij heel lief voor je, dat is nog niet goed genoeg! Schulden, depressie en dergelijk zal ik niks over zeggen. Maar het blowen?? Hij heeft schulden en blowt. Sorry maar die rommel is ook heel duur. En naast dat het heel duur is, wil je echt je kind niet laten opgroeien met een 'papa' die aan de shit zit. Geloof me.. (Zelf geen ervaring, gelukkig met een papa aan de shit maar ken genoeg verhalen). Meid, wees eens eerlijk tegenover jezelf & tegenover je dochtertje.. Waarom blijf je bij deze kerel? Omdat hij zo lief is om thee te zetten? En je tas te dragen? Ik bedoel het niet aanvallend. Maar dit is niet genoeg. Sterkte meid en ik hoop dat je eruit komt