Zodra er moet worden gekort in overheidsfinanciën zal eerst gekeken worden naar: Zorg, onderwijs en overheidsinstellingen ( ambtenaren dus) Dus hoe je het ook went of keert...deze beroepsgroepen zullen altijd de eersten zijn waar in gekort gaat worden als dat moet. Maar als er iets over is...dan krijgen ze ook daar beloning voor ( kijk maar naar defensie) In het grote geheel zal er weinig veranderen op dit gebied. Ik denk echt nog steeds dat er eerst gekeken moet worden naar druk verlaging. Misschien is het eerder iets om te gaan strijden voor gelijke lonen tussen vrouwen en mannen? Of is dit in het onderwijs al helemaal gelijk.
Ik vind het artikel juist spreken van een docent uit het vo die begrijpt hoe lastig een juf in het bo het heeft
Zo had ik t ook gelezen. Dat de leraar uit t VO het onterecht vindt dat de juf/meester uit t BO minder betaald krijgt. En dat legt hij hier uit.
Hij geeft zelf les op het VMBO, is hij dan denigrerend over zichzelf? Zo lees ik het totaal niet eigenlijk...
Ik be ik begreep inderdaad uit het artikel dat hij zelf les geeft in het voortgezet onderwijs. Maar zo voelt het artikel voor mij niet. Net of het niets voorstelt om les te geven in het voortgezet onderwijs Ik vraag mij af of diegene écht in het voortgezet onderwijs zit, maar goed. Nogmaals, ik heb er alle respect voor, alle mensen in het onderwijs. Maar ik denk wel dat zoiets een "roeping" is. Al jaren, maar dan ook echt jaren (toen ik zelf nog op de basisschool zat ) werd er al geroepen dat het slecht verdient in het onderwijs. Daarom word je ook geen juf of meester lijkt mij. Als je rijk wil worden, dan moet je bijvoorbeeld iets in de financiële wereld gaan doen. En ik snap dat de werkdruk naar beneden moet, absoluut . Maar een slecht inkomen.. nee, daar ben ik het niet mee eens. Maar ik geloof dat we afdwalen Staking 5 oktober is een feit, we zullen zien of het wat oplevert.
Hij zit écht zelf in het onderwijs ja, zoals ik al zei op een vmbo. En hij zegt niet dat het VO níet zwaar is, maar dat het PO óók zwaar is en het dus gek is dat ze daar minder verdienen.
Mijn man en mijn beste vriendin werken in het VO. Twee jaar geleden heeft een collega van me de overstap gemaakt van PO naar het VO. Dit schooljaar nog een collega. Ik kan dus prima vergelijken. De werkdruk is in hebt PO ècht veel hoger dan in het VO. Het verschil in salaris is gewoon onterecht. Voor de moeder die zich afvroeg waarom haar kind nog geen ander werk krijgt... misschien zou je daardoor juist tot de conclusie moeten komen dat de werkdruk te hoog is! Anders had ze het al wel aangepast. Ik heb een contract om 1148 uur per jaar te werken (voor een fulltimer is dit 1640 uur: 41 weken van 40 uur). Dáár krijg ik voor betaald. Maar die uren zijn domweg onvoldoende om alle leerlingen op hun niveau te bedienen, oudergesprekken te voeren, nascholing, overleg met ambulante begeleiding, mijn ICT-taken en andere werkgroepen uit te voeren. Dus: ik laat werk liggen en doe mensen tekort. De leerling, die eigenlijk een ander boekje zou moeten hebben. Of die collega die zit met een computer die niet werkt. Of die ouder, die pas 's avonds laat een mailtje krijgt in plaats van 's middags een belletje. Of ik werk over (en red het dan in sommige periodes nog niet om al mijn werkzaamheden te vervullen, heel frustrerend.) Gemiddeld werk ik zo'n anderhalf uur per week te veel, op een werkweek van drie dagen. Als ik dit omreken naar een fulltimer, is dit zo'n twee uur per week. Niet incidenteel. Niemand vind het een ramp om af en toe wat extra uurtjes te maken. Maar dit is structureel. En valt gewoon buiten ons contract van1640 uur De meeste van mijn collega's werken zoveel over. Deze uren worden NIET gecompenseerd. In de CAO staat trouwen wel dat dit zou moeten. Als ik drie avonden oudergesprekken heb gehad tot 8 uur 's savonds, is dat voor mij 3 x 2 = 6 uur overwerk. Ik mag dat niet compenseren met niet lesgebonden taken. Dus ik zou dan de week erna alle dagen om 4 uur naar huis moeten gaan, als ik volgens de CAO compenseer. Dit is gewoon niet haalbaar! Dan zou ik een half uur hebben om na te kijken, de lessen voor de volgende dag voor te bereiden (inclusief klas indelen op wisselende niveaugroepen per onderwerp) en overdracht naar collega. Dan hebben we het dus niet over vergaderingen, overleg voor leerlingen die in het kader van passend onderwijs bij ons op school zitten, voorbereiden van buitenschoolse activiteiten, overleg met ouders, ICT-taken, etc etc. We hebben maar twee dagen per week een conciërge. Dus ook het uitruimen van de vaatwasser, reinigen van de koffieautomaat, kopieerwerk en dergelijke klusjes komen op ons meer. Ik doe mijn werk met liefde en plezier. Gelukkig wel, anders was ik al lang opgebrand. Ik zie om me heen collega's die opgebrand zijn. Een hoger salaris verandert hier niks aan. Maar ik zou wel graag EINDELIJK betaald willen worden voor de uren die ik daadwerkelijk maak. Dus geen 1148 maar 1210. Dat is een verhoging van 5 procent. Dan werk ik niet over, maar krijg ik gewoon betaalt voor het werk dat ik doe. Zoals het hoort. Daarnaast zou het schelen als we extra handen in de klas hebben. Ik kan best in een rekenles van een uur op 3 niveaus lesgeven. Dat zijn de gemiddelde kinderen en degenen die er net onder of boven zitten. Maar in elke klas zitten ook kinderen die een jaar of meer voor of achter lopen. Die passen niet in die drie niveaugroepen. Die kinderen doe ik tekort. Of ik help ze wel en dan doe ik de middenmoot te kort. En door het gebrek aan voldoende mensen, doet de politiek niet alleen die kinderen tekort, maar ook mij. Want ik houd van mijn vak. Ik wil er zijn voor AL mijn leerlingen. En het frustreert me en doet me verdriet dat dit vaak gewoonweg lukt. Doordat de tijd op is, en ik 5% overwerken al te veel vind. Ik doe mijzelf en mijn eigen kinderen tekort als ik daar 10 % van maak om het alle leerlingen en hun ouders naar hun zin te maken. Ja, het is een roeping om juf te zijn. En ik doe het met passie en heel mijn hart. Maar dat betekent niet dat ik niet gewoon -net als ieder ander- betaald zou moeten krijgen voor het werk dat ik met zoveel liefde doe!
Ik heb momenteel 30 leerlingen in mijn klas. Ik geef een klassikale instructie, een instructie voor de zorgleerlingen, voor de plusleerlingen en de middenmoot (de lessen duren vaak 20 tot 30 minuten dus ik moet in rap tempo alles uitleggen). En wat moet ik zeggen van de kinderen die het nóg niet snappen, omdat het niveau te hoog is voor ze? Of de kinderen die juist meer uitdaging nodig hebben? De leerlingen zijn om 3 uur uit, maar de afgelopen vier weken was ik niet voor half 7 klaar. Ik moet het werk nakijken (begrijpen de leerlingen de spellingsregel al?, begrijpen ze het klokkijken? hoe zit het met ...), voorbereiden voor de volgende dag, ik moet alle administratieve taken nog uitvoeren en vergaderingen bijwonen. Ik moet nog boodschappen doen voor de nieuwjaarsreceptie, ik heb kennismakingsgesprekken, oudergesprekken, informatie avonden en gesprekken aan de poort. Als beginnend leerkracht krijg ik niet voldoende begeleiding of ondersteuning. Ik moet het allemaal zelf uitvogelen. Dat is algemeen bekend dat dit zo gebeurt. Ik vind het dan ook niet gek dat er veel mensen na twee jaar al stoppen en wat anders gaan doen. Ik moet ruzies oplossen, zorgen dat ieder kind zich veilig voelt in de klas en de leerlingen wat bijbrengen. Ik moet registreren of het kind eten meeneemt (12 kinderen uit mijn klas hebben vaak geen fruit en/of boterham bij zich*), ik moet opletten of een kind verzorgd op school komt (het zal je verbazen hoeveel kinderen 5 dagen in de week met dezelfde kleren naar school komen. En nee geloof me, de kleren zijn niet schoon. De snotvlekken van gisteren zaten er vandaag nog steeds op). Ik heb één met ADHD in mijn klas (twee die nog gediagnosticeerd moeten worden), twee die zijn hoogbegaafd en één is motorisch niet vaardig. Ik moet erop letten dat ieder kind uitgedaagd wordt. Het is belachelijk wat ik allemaal moet registreren en wat voor soort toetsen ik moet afnemen. Als beginnend leerkracht. wordt dit me wel te veel ja. Daarnaast zijn er nu al twee collega's ziek doordat de werkdruk te hoog is en het griepseizoen weer begint op scholen. Ik heb al twee weken geen pauze, omdat er niemand is die de pleinwacht over kan nemen. Op school ben ik er om 7.30 en ik ga dus niet eerder weg dan 18.30 uur. En ik doe het alles met liefde. Maar de druk is te hoog en dat na vier weken al. Ik moet ook resultaten boeken met de leerlingen, anders word ik op het matje geroepen. Veel van mijn mentoren hebben me tijdens mijn stageperiodes verteld dat ik me niet moet richten op de 'zwakkere leerlingen', maar juist op de middenmoot. Bij hun valt er nog wat te winnen. Zij kunnen nog leren. Er is simpelweg geen tijd voor om de 'zwakkere leerlingen' extra instructie te geven. Ze zullen het toch niet begrijpen. Heb je door dat dit ook jouw kind kan zijn? Ik schrik van dit soort reacties, maar het onderwijs wordt steeds bureaucratischer. Dat stoort me aan het onderwijs. Het gaat tegenwoordig ook niet alleen om het lesgeven, maar ook het opvoeden. Ouders worden steeds mondiger (heel goed dat je opkomt voor je kind en wil weten wat er is gebeurd, maar erg naar dat ouders dit met een dreigende toon vragen en aan mij vertellen wat ik moet doen), terwijl ze zelf hun taken niet vervullen. Al drie weken loop ik achter de kont van een ouder aan om naar de huisarts te gaan zodat het kind eindelijk een verwijzing krijgt voor logopedie. Al vier jaar is de school bezig om ouders zo ver te krijgen dat hun kind dan een bril krijgt. Weet je hoeveel kinderen in groep 7 remsporen op hun onderbroek hebben? Hun tanden niet poetsen? En weet je wat ouders tegen me zeggen? "Jij moet het ze aanleren, want jij bent de juf". Wat ik graag wil? Meer handen. Kleinere klassen. Minder registraties. Niemand wil meer in het onderwijs werken, omdat de salarissen niet aantrekkelijk zijn. Door hogere salarissen komen hopelijk straks meer leerkrachten voor de klas. Met meer geld hebben we hopelijk meer handen in de klas. Het onderwijs moet aantrekkelijk worden. En nee die 270 miljoen is niet voldoende. Ben je het er niet mee eens? Loop dan alsjeblieft een week met me mee. * En wat moet ik doen met de kinderen die structureel geen eten bij zich hebben? De intern begeleider weet dit, de schoolmaatschappelijk werker weet dit en er is een melding gemaakt. Maar ik kan moeilijk het kind honger laten lijden. Wie doet er elke week ook nog eens extra boodschappen, zodat de leerlingen die geen fruit of boterham bij zich hebben toch nog wat te eten hebben? Wie koopt er denk je nog extra spullen voor school zodat de kinderen uitgedaagd worden? Ik heb wisbordjes gekocht bij de Action (89 cent per stuk, maar het is wél mijn geld. tot 20 euro wordt vergoed op jaar basis. Je wil niet weten wat ik allemaal heb gekocht. Kleine cadeautjes voor de verjaardag (veel kinderen vieren hun verjaardag niet thuis omdat er geen geld is), speelgoed om op een speelse manier te werken aan de tafels). Mijn vriend knipt en plastificeert ieder weekend voor mij allemaal werkbladen en troep, zodat ik niet overloop (want conciërge kan het pas twee weken later voor me doen).
Papier ik vind je post verhelderend. Wellicht heb ik inderddad een ander beeld omdat mijn kinderen op een jenaplanschool zitten. Daar werkt het toch net anders. Er zijn dan ook voor zover ik het weet geen werkgroepjes op niveau. Kinderen die verder zijn qua leerstof werken vaak zelfstandig zonder of met beperkte instructies. Het is wel zo dat niet ieder kind het aankan. Ik heb dan ook genoeg kinderen weg zien gaan omdat het niet bij hun past.
Amarens ik begrijp je volkomen. Mijn eerste stageschool was op een 'witte school' met hoogopgeleide ouders. Ik snapte het staken toen ook niet. Het ging allemaal van een leien dakje. Alles verliep goed. Ouders leren hun kinderen thuis al manieren, maar ook vaak het herkennen van letters en lezen. Enig 'probleem' dat we toen hadden was dat we ouders soms moesten kalmeren als hun kind een lager score had bij de toetsen, omdat zij dachten dat hun kind dan niet meer naar het VWO kon. Op die school was alles goed geregeld. Van extra handen tot twee ib'ers die ook veel taken van de leerkrachten overnamen. En daarna ging ik stage lopen en vervolgens werken in achterstandswijken. En daar is het niet goed geregeld. Verre van. Het frustreert me dan ook dat anderen vaak zeggen dat we voldoende verdienen en we niet moeten staken. Als we nu niet staken, wanneer dan wel? Het is tijd dat de leerkrachten vertellen dat het zo niet meer verder kan. Het is gewoon belachelijk dat ik 30 leerlingen in mijn klas heb met ieder een eigen aanpak. Het is belachelijk hoeveel ik moet registreren en zelf (les)materialen moet aanschaffen met mijn eigen geld. Het is belachelijk hoeveel uren ik werk. Het is belachelijk dat ik nauwelijks tot geen begeleiding krijg als startende leerkracht in een pittige groep van 30 leerlingen. Als het zo doorgaat, ben ik bang dat ik dit schooljaar niet af kan maken. Ik hou van kinderen. Ik heb zelf geen leuke schoolperiode meegemaakt en wil het verschil maken voor de leerlingen door ze te laten zien dat het leren leuk is. Dat school een veilige haven voor ze kan zijn en ze zich zelf mogen zijn. Alleen zie ik nu al heel veel overspannen leerkrachten en directeuren met een burn-out. Ik hou van kinderen, maar zodra ik merk dat dit me teveel wordt ben ik weg. En met mij volgens mij nog veel anderen. Wie gaat dan onze kinderen lesgeven? Wie gaat onze kinderen opvoeden?
Papier, ook ik vind je post verhelderend. Ik heb het onderschat hoe het er echt aan toe gaat in het onderwijs. Ik vind je post dan ook veel sterker, beter en pakkender dan het stuk / colum van iemand uit het voortgezet onderwijs, al benadrukken die wel de verschillen. Maar met een nare bijsmaak in mijn ogen. Nogmaals, alle respect voor iedereen in het onderwijs
Wow @papier helemaal goed omschreven!!! Zo heb ik het het afgelopen jaar ook gezien op de Basisschool waar ik werkte (als counselor/zorgteam) en ik verbaasde me er echt over dat ze op de basisschool ook nog eens 20% minder verdiende dan ik, docent op middelbare scholen. Bizar! Heel goed geschreven, zou een mooi stuk zijn om op Facebook te plaatsen en te delen!!
Jeetje Papier, pittig hoor. Ik moet zeggen dat ik het niet herken van onze school. Mijn dochter zit in een klas met 23 kinderen. Leerkrachten gaan tussen de middag altijd een half uur eten (er zijn dan overblijfkrachten aanwezig op het schoolplein). Er is 5 dagen in de week een conciërge en er zijn sowieso 2 IBers vanaf groep 3. Daarnaast worden de kleuterklassen ook nog een aantal dagen in de week ondersteund door extra leerkrachten. Ik fiets dagelijks na mijn werk langs de school en na 5 uur is er vrijwel niemand meer aanwezig (wat leerkrachten thuis doen weet ik natuurlijk niet). Onze dochter doet veel rekenwerk (en andere dingen) op een tablet. Hierdoor heeft de juf geen nakijkwerk meer en kan ze meteen per leerling zien wie achterblijft en wat kinderen moeilijk vinden. Leerkrachten zijn vrijwel nooit ziek. Ik kan me niet herinneren wanneer er de laatste keer een vervanger voor de klas stond. Onze dochter heeft wat meer uitdaging nodig en wordt daarin goed begeleid. Overigens zitten onze dochters niet op een witte school. Ik ken van vrienden en collega's uiteenlopende verhalen over het PO. Wat een enorme verschillende verhalen zijn dit. Ik hoop echt dat de acties die komen veranderingen gaan brengen. PO is zo belangrijk voor je verdere ontwikkeling. Er wordt echt een basis gelegd. Het wordt echt tijd dat dit beter onderkend wordt. En wat erg dat er leerlingen zijn die geen eten/drinken en schone kleren hebben. Ik vind je iig een topper Papier!
Wauw @papier ...ik krijg echt kippenvel van jouw post! Er zijn zoveel werkgebieden waar veel meer geïnvesteerd moet worden. Ik ben zelf werkzaam in zo'n gebied, waar ze de komende tijd meer in willen investeren. Ja dat is lekker makkelijk na jaren van bezuinigen. Krijgen we dan ook eindelijk eens een hedendaags computersysteem, ipv een systeem uit 1995? Waar gewoon functies bij geplakt worden omdat het te duur en ingewikkeld is om een nieuw systeem in elkaar te zetten en collega's er voor op te leiden? Zo kan ik ook nog wel even doorgaan...