Ik ben graag goed voorbereid, en heb al maanden mijn vlucht-tas klaar staan. Zo heb ik een TENS in huis, voor het geval ik die nodig heb in het ziekenhuis. (Aangezien ik dit op tijd moest regelen) Beval plan heb ik geschreven. (Maar ik weet bijvoorbeeld helemaal niet of ik pijnmedicatie nodig heb en ga hier dan ook blanco in) Nu mijn vraag, heb. Waar heb je het meest aan gehad? Wat zijn je tips voor de dames die nog moeten bevallen. Of wat had je graag geweten voordat je ging bevallen? Help je mede mama's/mommy to be de bevalling door. Ik weet natuurlijk dat ik niet overal op voorbereid kan zijn, maar ik wil mijn bevalling zo goed mogelijk "doorstaan". En wie weet zijn er wel dingen die ik ben vergeten, of waar ik niet aan heb gedacht. Alvast bedankt!
Hypnobirthing tips hebben mij enorm geholpen.. bijv: Omarm elke wee als een golf ipv pijn. Visualiseer je op mooie plekken. Wat ik had willen weten voor de bevalling is het feit dat je na de bevalling enorme stukken bloedproppen verliest (lijkt wel op lever) ik schrok hier erg van maar schijnt normaal te zijn.
Heb vertrouwen in jezelf, je lichaam en de mensen om je heen. Concentreer je alleen op jezelf, de rest van de wereld draait gewoon door zonder jou hulp.
Ik heb een prima bevalling gehad. Maar terugkijkend erop vind ik het jammer dat ik tijdens de eerste 5 centimeter waarbij we thuis waren ik alleen maar op bed de weeen heb weggepufd. Achteraf dacht ik waarom ben ik niet wat gaan rondlopen, even onder de douche. Dut is niet in me opgekomen, ik weet niet of jij het fijn vind maar vertel het je partner als tip te geven of probeer het zelf. En Als het kan, maak dan gebruik van de baarkruk. Vooraf dacht ik dat is vast niks. Maar ik ben erop bevallen en raad het iedereen aan.
Tijdens mijn zwangerschap wist ik al dat ik prima kon bevallen. (Als meisjes van 15/16 kunnen bevallen moet ik dat ook kunnen dacht ik.) Ik heb vooral alles losgelaten. Kind moet eruit dus tja, kon me druk maken maar dat vond ik zonde van mijn energie. Heb het dus lekker over me heen laten komen. En dat beviel me prima Oh, en de baarkruk is ook een prima tip! Wat ik van te voren niet wist is dat je ook zonder weeën kunt bevallen. Iedereen die ik dus hoor van: " echte weeën voel je wel en dan weet je dat je aan het bevallen bent..." ik geloof daar niet meer in. Bij de eerste geen weeën gehad namelijk. Je hebt uitzonderingen dus
Op je af laten komen en mee gaan in wat er gebeurd en komen gaat. Afwachten of je pijnmedicatie nodig hebt, ik was te laat maar hoefde toen ook nog maar even... Goed luisteren naar de aanwijzingen van de VK/gyn, zij hebben mij er echt doorheen geholpen op het eind. Ik heb zelf geen cursus gehad oid
Wat mij hielp was vooral heel erg bij je eigen gevoel blijven en aangeven wat je prettig vindt. Bij mijn eerste bevalling (‘s nachts) wilde de vk onze felle plafondlamp aandoen. Daar kon ik echt niet tegen! Voorgesteld dat ze een ander lampje aan deed en dat kon ook. Uiteindelijk zelfs op de baarkruk bij het licht van haar zaklamp bevallen! Mijn ervaring is gelukkig dat ze in heel veel dingen mee gaan, maar je moet het wel aangeven!
Mijn verloskundige vertelde dat iedere moeder tijdens de bevalling zo'n moment heeft van 'ik kan dit niet (meer)'. Dit is heel normaal. En juist dat moment is het moment dat je er bijna bent. Of het klopt geen idee. Maar het sterkte mij enorm. Op het 'ik kan niet/ik wil niet' moment dacht ik meteen 'jeej!! Ik ben er bijna' en kon daardoor nog even extra hard doorzetten. En inderdaad kwamen de kinderen daarna zeer snel. Ik heb ook veel gehad aan de puf oefeningen. Beetje stom om te oefenen. Maar daardoor zaten ze goed in mijn systeem en gebruikte ik ze automatisch (goed) tijdens de bevalling.
Vooral loslaten.. je kunt nog zoveel bedenken maar alles kan ineens anders gaan. Ik maak deze keer geen bevalplan. Wat ik achteraf had gewild is dat mijn vriend in staat was om mijn grenzen te bewaken. Wij hebben het niet gehad over dingen die ik absoluut niet prettig zou vinden die bij mij zouden gebeuren en daardoor heb ik een gedeelte op een bestwel nare manier meegemaakt. Oja en waar ik blij van was dat we dit hadden afgesproken: wat doet je man/vriend als jullie kind onverhoopt meegenomen moet worden door de kinderarts. Ik heb hem ruim van te voren gezegd dat hoe ik er ook bij lig, hij mee moest gaan met onze dochter. Dat heeft hij ook gedaan. Resultaat was wel dat ik een uur of 3 alleen ben geweest met af en toe een vpk die langs kwam. Ik heb namelijk een spoedkeizersnede gehad en onze dochter kon niet bij mij komen omdat het met haar slecht ging. Zijn allemaal dingen waar je liever niet aan denkt, maar ik was zo blij dat hij bij haar kon zijn.
Zeg 'ja' tegen de wee als hij komt en verzet je er niet tegen Ontspan je kaakspieren en je gezicht, dan ontspan je ook van onderen Niet overdreven meepuffen, maar rustig en diep blijven ademhalen Ga veel staan of van houding wisselen, de zwaartekracht helpt mee dat de bevalling sneller verloopt Laat iemand (je partner bijv) je steeds positieve dingen tegen je zeggen Visualiseren: bij elke inademing 'adem' je een mooi beeld naar binnen (iets waar jij blij of ontspannen van wordt) en bij elke uitademing denk je bijv aan je baby die er aan komt Denken bij elke wee: mijn kindje is weer een stukje dichterbij
Blijf ademen, op een manier die voor jou goed voelt. Bij mij waren de laatste heftige weeën alleen op te vangen door diep in te ademen en kort en heftig uit te puffen. Visualiseren heb ik geprobeerd, maar werkte bij mij niet. Hier werkte de gedachte vooral: 'je moet erdoor en je kan het'. Overigens vond ik de pijn nog meevallen, ik ben 3 x zonder pijnbestrijding bevallen, de laatste bevalling werd ik ingeleid. Net op het moment dat je denkt: en nu ben ik het echt beu, ben je er en mag je gaan persen. Zo heb ik het ervaren.
Niet verzetten tegen de pijn, hij komt toch en brengt je dichterbij je kindje. Gewoon focussen op je ademhaling, zoek daar je controle in. Bij mij hielp lopen/bewegen/wiebelen op kruk en bal onder de douche goed Doe wat goed voelt, wil je geen contact sluit je maar af. Wil je een hand, massage, washandje..wat dan ook... gewoon aangeven. Alles is er op gericht om t jou zo fijn mogelijk te maken dan gaat t ook beter, dus schroom niet! Spreek van te voren af wie je wel/niet direct informeert en of mensen gelijk mogen komen. Geen gedoe achteraf daarover Neem wat te eten mee naar het ZH. Ik had geen avondeten op maar kreeg midden in de nacht enorme honger. Had in m'n tas snelle Jelle, liga en wat te drinken...erg fijn. Verder vond ik dextro en slokje AA drank tussendoor ook prettig, mogelijk idee van energie maar hielp wel.
Focus op je ademhaling heeft mij heel erg geholpen. Het maakt de pijn écht draaglijker en je hebt iets om je op te concentreren tijden een wee. En niet gaan vechten. Zodra ik bij een wee ging tegenstribbelen en bleef hangen in 'oh my dit doet zeer' werd het alleen maar lastiger. Dicht blijven bij wat jij wilt, alles wat je irriteert/dwars zit/anders wilt gewoon uitspreken en vragen of mensen het willen veranderen voor je. En zorgen dat je vent ook weet wat er gaat gebeuren en je kan helpen. Dus neem hem mee naar zwangerschapscursus en zorg dat hij weet hoe hij jou kan helpen (door je mee te helpen met ademen, je voeten te masseren, of wat dan ook). Dat mannen zeggen 'je kunt niets doen' is echt onzin
Alles los laten. Vind een bevalplan altijd een beetje onzin. Je weet van te voren toch niet wat je kan verwachten en daarbij heb je een mond gekregen om te praten haha. Ik liet het altijd gewoon gebeuren en vond dat erg fijn. Ik heb veel muziek geluisterd en op zo’n grote bal gezeten.
Wat mij het meeste heeft geholpen was de tip om niet in paniek te raken van de pijn maar te blijven proberen de ontspanning te zoeken omdat anders de pijn alleen maar toeneemt. En de opmerking daarbij dat je sowieso overvallen zal worden en dat enige paniek niet gek is, maar dus de tip om hier niet in mee te gaan maar bewust mee om te gaan. Dit heeft me bij beide bevallingen ontzettend geholpen; heb het gewoon over mij heen laten komen en uiteindelijk beide keren zonder pijnstilling o.i.d. bevallen.
Volgens mij was het @Diazz die mij de tip gaf om op mijn ademhaling te letten toen ik voor de 2e x zwanger was. Rustig in en uit ademen. Dit heeft voor mij echt geholpen om niet weer in paniek te raken en hierdoor had ik een hele fijne (zover bevallen fijn is) en spoedige bevalling