Ik heb het er met mijn ex over gehad en hij snapt me wel, maar we hebben besloten even te wachten tot hij zelf kan oordelen of hij het wel wil ( zoals veel van jullie al schreefen ) Heel erg bedankt voor de tips en ook voor de negative reacties want anders had ik het misschien doorgezet en mijn zoontje iets aangedaan wat hij misschien helemaal niet wil. Liefs en bedankt
En dit is in mijn ogen toch wel iets wat onderanderen een moeder een goede moeder maakt. Het belang van het kind boven haar eigen belang stellen .
Hoe oud is je zoontje nu? Op zich kan ik je gevoel wel begrijpen hoor, al heeft uiteraard de achternaam niks te maken met wel of niet gezin vormen, zo kan het wel voelen. Ik ben ook gescheiden en mijn dochter draagt de achternaam van haar vader, waar we nog een goeie band mee hebben. Toch ga ik volgend jaar (als die 5jaar voorbij zijn) een verzoek indienen tot wijziging van haar achternaam. Met toestemming van haar vader. En ja, dat is dan grotendeels gewoon een gevoelskwestie ja, maar dat maakt het in mijn ogen niet ego ofzo. In eerste instantie is het op haar verzoek, ze noemt zichzelf ook overal 'mijn achternaam', maar ze weet dat ze officieel papa's achternaam heeft, dus bij de dokter enzo is het anders. Dat is best verwarrend. Hopelijk is dat over een jaartje of 2 over.
Fijn dat je er voorlopig in kan berusten. Het kwam op mij een beetje over als "beroven van zijn identiteit". Nu kan hij straks zélf die keus maken
Inderdaad! Mijn exman heeft de achternaam van zijn stiefvader gekregen, zonder toestemming van zijn biologische vader, ivm dat die in het buitenland zat. Onze zoon heeft nu dus de achternaam van zijn stiefopa, die zijn stiefopa ook niet meer is omdat mijn exschoonmoeder is gescheiden! Hij had beter mijn achternaam kunnen krijgen, die klopt biologisch gezien tenminste.
Ik heb een paar jaar geleden m'n achternaam en die van m'n zoon laten veranderen. Zijn verwekker heeft hem niet erkend en hoefde dus ook geen toestemming te geven, maar mijn vader (ik wilde de achternaam van m'n moeder aannemen) moest er wel toestemming voor geven dat ik niet langer zijn naam zou dragen. Het moet inderdaad via de koningin, maar echt niet dat zij echt alle aanvragen doorlas en dan een beslissing maakte hoor Als je een goede reden hebt (en ik betwijfel of het in jouw geval om een goede reden gaat, in hun ogen) krijg je wel een akkoord. 3 jaar geleden kostte het 487 euro (exclusief de kosten voor alle documenten en uitreksels die je nodig hebt). Je hebt hier nu voorlopig misschien niets meer aan, maar mocht je ex besluiten het toch okay te vinden, dan weet je dit in ieder geval. Succes!
Ook al is je kind straks 12 jaar en hij mag dan zelf kiezen welke achternaam hij wilt, een kind van 12 jaar komt niet op het idee laat ik nu maar eens mijn achternaam veranderen, vaak zal het zou wel zijn dat moeder hier regelmatig over begint en hoe fijn zij het wel niet zou vinden als ze een echt gezin zouden zijn. Dat iedereen dat fijn zou vinden. Een kind kan dan terecht komen in loyaliteitsconflict en maakt uiteindelijk de keuze om zijn naam te veranderen om van het gezeur en getrek af te zijn...voor wie kies je papa of mama?
Sorry hoor, mijn dochter was volgens mij net 4 toen ze daar over begon, dat ze liever mijn achternaam zou hebben ipv die van papa en of ze voortaan zo mag heten. Op school werd ze boos als ze haar bij de naam van papa aanspraken en bleef ze volhouden dat ze zo niet heette maar dat ze 'mijn achternaam' heet. Ik zelf had daar nog niet eens bij stil gestaan, dus van mij heeft ze het echt niet! Dat een kind van 12 jaar niet op het idee zou komen, vind ik dus een beetje kort door de bocht.
Mijn ouders zijn gescheiden, toen ik 6 jaar was, en mijn broertje 4,5 en jongste broertje baby. Die heeft nooit contact gehad met hem. Uiteindelijk wij ook niet meer, vanaf mijn 15e. We hebben wel eens overwogen om onze namen te veranderen in die van onze moeder. Mijn moeder heeft gezegd dat ze dat alleen goed vond als we het allemaal deden. Uiteindelijk hebben we het nooit doorgezet, omdat we er toch minder waarde aan hechtte als we toen dachten. Ik was de enige die het het meest graag wou, maar dacht altijd, ik ben een meisje, dus als ik trouw ga ik de naam van mijn man gebruiken. En dat is nu gebeurd. Dus ik vind het goed dat je de beslissing over laat aan je zoon. Wie weet zit hij er niet mee dat hij een andere naam heeft. Hij heeft immers ook een andere vader. Dat gebeurd wel vaker en is niets mis mee. Wij hadden ook een andere achternaam als mijn moeder en ze was daardoor echt niet minder mijn moeder.
Wat fijn dat je het overlaat aan je zoon! Maakt je inderdaad een goede moeder en wat goed dat je aan hem denkt!
Tja ik bedoelde..jij stelde het heel algemeen 'een kind van 12 bedenkt dat niet'. En dat noem ik kort door de bocht, generaliserend etc. That's all
wellicht onbewust toch onder invloed van jouw, mijn zoontje van 3.5 is totaal niet bezig met een achternaam, kan me niet voorstellen dat een kind van 4 bewust zegt ik wil een andere achternaam, onbewust wordt zo iets toch aangekaart. en dan neemt een kind dat over. nee naam veranderen zou ik nooit doen, ja als het kind het later zelf wil, maar dat is een persoonlijke kwestie, ik kan er best inkomen dat je in bepaalde gevallen wel er voor kiest, en daar kan ik dan ook best respect en begrip voor opbrengen, maar niet als reden we zijn gescheiden dus ik pak mijn zoons zijn achternaam af omdat mama met het nieuwe gezin graag een eenheid wil vormen, dat vind ik een echo reden. TS top dat je wacht.
Ik neem aan dat je mij bedoelt Dobbel? Ik heb daar uiteraard ook over nagedacht, maar ik kan echt oprecht zeggen dat dat niet zo is. Sterker nog, toen zij er over begon had ik echt zoiets van 'welnee, natuurlijk niet, hoe kom je erbij'. Het was nog helemaal niet in mij opgekomen zelfs. Dus ook niet onbewust doorgegeven, ik vond het eigenlijk maar een raar idee Pas nadat zij er vaker over begon en zo boos reageerde enzo, ben ik er over na gaan denken. Ik zou het me ook niet kunnen voorstellen, als ik het niet zelf aan de hand had. Mijn kind denkt over heel veel dingen na, ik beantwoord soms vragen waarvan ik denk 'huh, hoe kom je daar nou bij, je bent pas 5!'. Dus nee, ik weet heel zeker dat ze dit niet van mij of wie dan ook heeft overgenomen, bewust of onbewust
Ik denk dat dat vooral aan het ''type'' kind ligt, hoe ze erop reageren ... En aan de situatie . Lex is erg gevoelig en daarom kozen we ervoor om het te laten rusten, ook door die reden wilde ik het - het buitengesloten gevoel ... Ik heb een heel warm gevoel bij de reacties over het een goede moeder zijn, want dat is waar ik/we het eigenlijk voor doen, het beste voor ons kindje daar draait het om . Liefs Kim
Mijn partner wil dolgraag de naam van zijn moeder en nee het kan niet of gaat veel geld kosten. We hebben het verschillende keren nagevragen. Hij is van voor 1985 waar kinderen automatisch de achternaam van de vader kregen . Zijn broertje en zusje ( andere vader) zijn van na 1985 en toen mocht de moeder kiezen waardoor zijn broertje en zusje de achternaam van moeder hebben. Hij had graag bestaan in een gezin en zo was hij altijd het buitenbeentje. Verder heeft hij zeer weinig contact met zijn vader. Als je in de toekomst nieuwe kinderen krijgt gaat jou zoontje het zelfde krijgen. Jammer maar tenzij je met geld komt nu wei kg aan te doen Ik heb onze kinderen mijn achternaam gegeven omdat mijn partner niks heeft met zijn achternaam. Met het trouwen krijgt hij min naam gevolg Eem deurbordje met de tekst familie van de ......