Het is en blijft toch een kindje wat van jou en je man af komt en wat ergens anders geboren en opgevoed wordt. Niet alleen maar een beetje DNA wat eerder ergens gezegd wordt, maar iets wat bij jou ook geboren had kunnen worden, wat als drie druppels water op haar zusje lijkt misschien, bijvoorbeeld. Ik vind het ook een enorme gevoelskwestie eerlijk gezegd, maar goed nogmaals waarschijnlijk zou ik ook iemand willen helpen. Alleeen zou ik het idee nooit los kunnen laten dat er ergens in de wereld een dochter of zoon van mij rondloopt, want dat is het en niet anders.
Ja ik ben het er toch niet helemaal mee eens. Voor een groot deel wel hoor, want het is inderdaad van jouw DNA en dus gewoon een kind van jou. Maar een eicel wordt teruggeplaatst bij de mensen die het adopteren, die moeder gaat het dus zelf dragen. Het kindje maakt via de navelstreng verbinding met de moeder die het draagt, krijgt voeding etc. allemaal van haar lichaam. Dit is een van de redenen dat sommige mensen niet adopteren maar echt op zoek gaan naar eiceldonatie, zodat ze toch zelf een kindje kunnen dragen. Het is dus inderdaad wel een embryo met jouw genen, maar toch is het meer een kind van de adoptieouders dan bijvoorbeeld een uit het buitenland geadopteerd kindje
Ik denk dat er een verschil is tussen ouders die een embryo willen ontvangen en mensen die een embryo doneren. Nogmaals, jij en je man gaan toch ook geen ivf doen om embryo's te verkrijgen die je dan kan gaan doneren? Terwijl je , als je dat wel zou doen, mensen ook zielsgelukkig zoudt kunnen maken. Die vergelijking slaat nergens op. Ik zou morgen meteen beenmerg o.d. afstaan om iemand te helpen. Maar een embryo? Dacht het niet. Destijds heeft de arts de keuze gemaakt welk embryo bij mij teruggeplaatst zou worden. Met andere woorden, dat embryo dat ik weggeef had ook mijn kind kunnen worden. Het is moeilijk uit te leggen.
Ik denk dat niemand idd aan IVF gaat doen om vervolgens de embryo's maar weg te geven. Maar de stellen die dit wel overwegen hebben zelf het hele proces doorstaan, zij zijn zelf "klaar". Dus bij hun zal het wel al gelukt zijn. Zij weten als geen ander de lijdensweg die deze stellen moeten doormaken. En ik denk dat als ze klaar zijn dat ze het een ander van harte gunnen. De stellen die er niet achter staan zullen ook nooit hun embryo's afstaan. En het is goed dat mensen zelf die keuze kunnen maken. Ik zou zelf niet weten of ik het zou kunnen, misschien juist wel als het idd in mijn omgeving is. En dan wel met openheid van zaken, dus die kleine mag weten wie wij zijn en ook hoe de situatie in elkaar steekt. Maar ja.. misschien als ik in deze situatie zit.. misschien vind ik het wel helemaal niets.
Bovenstaande zin begrijp ik niet zo goed, waar slaat die precies op als ik vragen mag (dan kan ik er misschien ook antwoord op geven )? Vergelijking waarmee? Wie zegt dat de mensen die embryo's doneren IVF gedaan hebben OM die embryo's te kunnen doneren? Het gaat in dit stuk toch om mensen die de mmm doorstaan hebben om zélf zwanger te worden. En dat ze hun overgebleven embryo's doneren? Dat is wat ik ervan begrepen heb. Mensen die embryo's over hebben (wat klinkt dat raar zeg) die hebben besloten ze te doneren, en ik geef mijn mening over wat ik daarvan vind. Ik vind het bijzonder dat mensen dat doen, daar zeg ik niet mee dat ik IVF toe zou passen om lekker embryo's te kunnen doneren, dàt is pas een vergelijking die nergens op slaat. En daar zeg ik ook niet mee dat ik -mocht ik zelf via IVF zwanger moeten worden- zelf embryo's zou doneren. Ik zeg alleen maar dat er dus blijkbaar mensen zijn die hun embryo's doneren en dat ik daar wel in kan komen, dat ik dat best edelmoedig vind. Ik sta er dus niet negatief tegenover zoals ik al zei, dat mensen die zelf moeite hebben gehad zwanger te worden eventueel 'overgebleven' embryo's willen doneren als zij zich daar goed bij voelen. Zo voel jij het en dat kan ik me voorstellen. Maar ik geef hier mijn mening, ik geef hier aan dat ik er niet negatief tegenover sta. Zoals ik in mijn eerdere reactie zei heeft iemand die het niet meegemaakt heeft misschien makkelijk praten, maar zo denk ik er nu over. Er zijn blijkbaar mensen die hetzelfde meegemaakt hebben en die er ook anders over denken dan jij, anders zouden er niet al embryo's beschikbaar zijn. Zeggen dat mijn reactie nergens op slaat vind ik in ieder geval nogal beledigend, zal nog eens een keer mijn mening geven zeg .
Het gaat hier over embryo's die 'overblijven'. En nu als embryo's overblijven worden veel 'weggegooid' of gebruikt voor andere medische doeleinden, en als dat gebeurt dan kun je er zelf ook voor kiezen om andere mensen er gelukkig mee te maken. Ik weet zelf idd niet hoe het is om de mmm door te moeten en hoop het ook nooit mee te hoeven maken, en ik heb ook dieprespect voor de mensen die het wel moeten. Maar van dichtbij weet ik wel hoeveel pijn het doet dat elke poging die gedaan word om een kindje te kunnen krijgen fout gaat. En dat dan 8jaar. Ik en dan bedoel ik echt alleen MIJZELF, zou het wel doen als ik een ander stelletje er gelukkig mee zou kunnen maken, want nogmaals het gaat hier over embryo's die niet meer door de ouders zelf 'gebruikt' zou worden. Maar dit is een discussie waar de partijen die voor en tegen zijn het nooit met elkaar eens zullen worden.
Ik ben het er ook mee eens ik zit al ruim 5 jaar te wachten op een 2de kindje, en ga in 2008 IVF doen in jawel medisch centrum kinderwens Leiderdorp! Als blijkt dat het lukt met die ivf poging en ik heb nog emmy's over dan zal ik ze zeker doneren aan kinderloze echtparen, om hun ook de kans te geven op een wonder een kindje Ik denk dat het voor veel vrouwen raar over komt, pas als je in de MMM zit dan denk je anders over dit soort dingen Liefs Maria
Ik vind het te ver gaan. Het wordt hier door anderen al genoemd als 'overgebleven embryo's. Dat is ten eerste al een reden dat ik er tegen ben. Embryo's komen voort uit een eicel en zaadcel en zouden niet over moeten kunnen blijven. Daar is een kindje te kostbaar voor. 'Ouders kunnen ervoor kiezen de overgebleven embryo's te laten vernietigen' staat in het artikel van de TS'er. Dat vind ik pure moord! Je zou zelf maar weten dat je een overgebleven embryo bent, dan voel je je pas welkom in deze wereld, niet dus...
ik snap wat je bedoelt hoor, maar wat moet er anders gebeuren met de overgebleven embryo's? er worden vele aangemaakt om een goede kans op een zwangerschap te hebben. per keer 1 of 2 klaar maken en daarna pas de behandeling doen is haast niet mogelijk, maar wordt in ieder geval niet gedaan. je hebt dan toch vaak, vooral als een behandeling snel aanslaat en blijvend is, een aantal embryo's over.
Dus jij zou niet over willen gaan op IVF-ICSI als het niet zou lukken? Ik vind het het zelf super als mensen dit zouden doen. Al twijfel ik wel of ik het zelf zou doneren als ik ooit in dat traject zou komen. Gevoelsmatig vind ik het niet goed!
De 5 pagina's heb ik niet gelezen...dat zeg ik maar meteen. Wij hebben nog 3 embryo's in de vriezer. Misschien dat er voor onszelf nog een zwangerschap voor een tweede kindje uit ontstaat! Dat zou toch prachtig zijn. Toch hebben we de kans dat we embryo's over gaan houden. Dit als we bijvoorbeeld van de eerste meteen weer zwanger worden. Wat doen we dan met de embryo's die nog ingevroren zijn terwijl onze kinderwens is vervuld. Ja, die vraag hebben wij onszelf ook gesteld. Beiden hebben we "geen moeite" ze af te staan aan een onvruchtbaar koppel. We kennen een stel wat ons heel lief is, we zouden ze hun absoluut gunnen. Ook voor naaste familie zou ik de overweging zeer zeker maken. Ik weet immers hoe het is om geen kinderen te kunnen krijgen (de onzekerheid daarvan in elk geval). Ik vind dus dat het biologische- en adoptiestel de keus moet kunnen maken of er wel of geen embryo's geadopteerd kunnen worden, niet de overheid of wie dan ook. Goed dat het mogelijk/bespreekbaar gemaakt wordt. Elmo
Sja....als mensen die zelf geen kids kunnen krijgen dat op die manier wel kunnen.......hmmmz ik denk dat ik er wel positief over ben hoor!
Inmiddels heb ik alle pagina's gelezen en begrijp bijna alle reacties. Ik denk zeker dat je er pas wat van kan zeggen als je in die positie staat. Laten we eerlijk zijn...dat is toch met elke beslissing die je moet nemen, zeker op dit gebied. Wat ik in deze mogelijkheid niet uit het oog verlies is dat je zelf kan bepalen wie jouw embryo krijgt! Je geeft niet zomaar je kindje weg! Je staat een embryo'tje af aan mensen die het een ontzettend mooi leven kunnen bieden omdat het door jezelf vernietigd zou worden. Als dat niet kan, zelf kiezen wie het krijgt, hoef je het natuurlijk niet te doen. Misschien lijkt vernietiging moord... het is maar net hoe je dat ziet. Daar kan je ook geen discussie over voeren denk ik...dat is iemand zijn gevoel/mening. Je moet dus niks als je een embryo "over" hebt. Men (mijn man en ik dus letterlijk genomen) krijgen eindelijk de keus wat te doen met je eigen DNA. Dat vind ik bijzonder goed.
Weet ik eigenlijk niet zo goed. We hebben heel wat dingen moeten aankruisen (in geval van overlijden etc.) maar over donatie weet ik dat eigenlijk niet. Ik was zelfs nog in de veronderstelling dat doneren niet mocht in Nederland. Per ziekenhuis werkt het ook anders volgens mij. Als mijn man komt te overlijden en ik wil het embryo terug laten plaatsen dan moet ik dat ergens anders laten doen. Ze geven hem wel af maar een andere kliniek moet de tp (terugplaatsing) dan doen...geloof ik. We waren toen zo bezig met die poging....we kijken tegen die tijd wel wat we willen en wat dan de mogelijkheden zijn. Elmo
Ik reageer even op verschillende mensen nu, dus geen quotes, hopelijk komt de boodschap wel begrijpelijk over. Het feit dat er altijd meerdere embryo's worden gemaakt voor IVF en er dus kans is op overgebleven embryo's is voor mij wel duidelijk, maar dit is precies de reden waarom ik niet voor IVF zou gaan. Geen kindjes kunnen krijgen is absoluut een zwaar kruis en ik kan me voorstellen dat je dan alle middelen aan wil grijpen. Maar ik ben er principieel echt op tegen dat er een voorraadje embryo's wordt gemaakt voor het geval dat het eerste teruggeplaatste embryo niet innesteld ofzo, dat er dan nog wel een paar zijn, net zolang tot het lukt en de rest in feite overbodig is geworden. Elmo zei: je kan daar pas wat over zeggen als je in die positie staat. Gedeeltelijk ben ik 't daarmee eens. Ik neem aan dat je het dan tóch weer in overweging neemt. Maar vóórdat je in een bepaalde situatie terecht komt heb je al wel je normen, waarden en principes ontwikkeld. Die kunnen je helpen beslissingen te nemen, ze zijn er niet om bijgesteld te worden zodra jou dat beter uitkomt, om wat voor pijnlijke of verdrietige zaak het ook gaat. Ik zou het niet kunnen verantwoorden, denk ik nu. En daarom zeg ik nu: ik zou niet gaan voor IVF. Ik hoop niet dat ik mensen hier pijn mee doe of kwets.
Nee hoor meis, jij mag dat van mij rustig vinden! We hebben alles aangegrepen om geen standaard IVF te doen. Vandaar de eerste 6 pogingen in eigen cyclus. Helaas bood ons dat geen uitkomst en hebben wij ervoor gekozen om door te gaan met de standaard methode. Ieder zijn ding, absoluut. Daarom vind ik het juist ook fijn dat er nu een mogelijkheid wordt ontwikkeld waardoor ik ook ZELF beslis over wat ik ermee wil. Weggooien hoeft dus niet meer....ik mag ze afstaan voor adoptie (als ik dat wil). Elmo
Dit is precies hoe ik erover denk. Nu weet ik wel dat ik in zekere zin makkelijk praten heb met een gezonde zoon... Maar wij hebben het voor ons trouwen en zwanger worden over gehad en waren tot deze conclusie gekomen. Ik weet zeker dat als wij geen kinderen hadden kunnen krijgen, ik dit verschrikkelijk moeilijk zou hebben gevonden en ik hier zeker enorm mee zou moeten worstelen... Ik hoop ook dat dit niet kwetsend overkomt, dat is zeker niet de bedoeling!
Ik vind de IVF-ICSI juist een fantastische optie voor stellen die kinderen kunnen krijgen! Zeker als ik zie hoeveel pijn het mensen doet die dicht bij me staan die geen kinderen kunnen krijgen op de "natuurlijke" manier. Ik vind het zowieso een beetje raar dat je over embryo's praat die "overbodig" zijn!