Hoi allemaal, Oké, ik wou het kort omschrijven maar dat lukt niet. Ik zou graag willen weten wat jullie vinden en of jullie adviezen hebben... Vanmorgen controle gehad bij de verloskundige en mijn bloeddruk is erg laag: 95/65 dit merkte ik gisteravond al tijdens mijn late dienst in de thuiszorg, ik was steeds duizelig als ik mij omdraaide viel ik een keer bijna om De verloskundige vroeg wat voor werk ik doe, ze gaf aan dat het wel zwaar werk is en wanneer ik weinig energie over houd na mijn werk ik het misschien wat rustiger aan moet doen... Nou ben ik tijdens mijn eerste zs tot 32 weken door gegaan tot ik echt niet meer kon en ik met een harde pijnlijke buik de auto niet meer uit kwam... Zo ver wil ik het dit keer niet laten komen! Ik vind zelf dat ik mijn werk momenteel wel prima kan doen, echter ben ik erna wel moe en ben ik blij dat ik het huishouden een beetje op orde kan houden... heb ook nog een dochtertje van 2,5 jaar. Ik werk in mijn werkweekenden geregeld gebroken diensten ( 7.30-11.30, 15.30-18.00, 19.00-22.30/23.00) en de komende tijd heb ik zulke diensten dus beide weekend dagen... Op zich wel lekker voor de uren, omdat ik anders niet aan mijn uren kom, maar ik ben erna wel helemaal kapot, en doe dus tussendoor niets maar ga thuis lekker met de benen hoog. Ik heb een contract van 24 uur en werk gemiddeld de volgende diensten: Ma vrij, Di en wo ochtend Donderdag eind middag en avond Vrijdag vrij voor werkweekend of ochtend of avonddienst voor mijn vrije weekend. Om het weekend werken dan dus de ochtend en avonddienst op zaterdag en zondag... Werkzaamheden zijn veelal steunkousen aan/uit doen, regelmatig bukken, helpen met douchen/wassen aankleden etc. Ik vind het zelf lastig te bepalen wanneer ik het wat rustiger aan zou moeten doen... Nu al, omdat ik die dubbele diensten best vermoeiend vind of nog even aankijken? En zou het redelijk zijn wanneer ik de gebroken diensten niet meer werk ik voor die uren de ziektewet in zou gaan? Aangezien ik anders 7 dagen zou moeten werken om mijn uren te maken en ik hier dus ook niet meer energie van krijg... Vind het een lastige situatie en ben benieuwd wat jullie vinden.
Momenteel staan er al veel diensten open ivm personeelstekort, helaas weinig reactie op vacatures en komt er al erg veel bij ons te liggen. Ik probeer te doen wat ik kan, maar trek het momenteel niet om ook nog extra diensten te werken, ook al kom ik de laatste maanden soms niet eens helemaal aan mijn uren
Ik denk dat je het beste met je werkgever hierover in overleg kunt gaan. Evt ook (daarna) met bedrijfsarts. Als je nu nog veel kunt doen, dan is het denk ik het beste om nu al maatregelen te nemen zodat je het ook vol kunt houden. Ik zou in eerste instantie toch kijken naar het meer spreiden van je uren en nog niet naar ziektewet. Zou eerst altijd laten zien dat je het probeert en dan kun je het alsnog melden als dat niet gaat. Is wel ook zo prettig naar je werkgever, zeker als er al personeels tekort is. Overigens snap ik heel goed dat het bij zo'n fysiek beroep soms hartstikke lastig is je grens te bewaken. Heel goed daarom ook om nu al met je werkgever in gesprek te gaan!
Mijn uren spreiden zal erg moeilijk worden helaas, omdat ik de ene week 5 a 6 en de andere week 4 dagen werk... Ik heb ook nog een dochtertje maar kan niet alle ochtenden opvang krijgen. Echter moet ik dan nog 6 a 7 dagen vroeg op en tank ik helemaal niet meer bij denk ik. Het zijn vooral de gebroken diensten die mij op gaan breken straks. Dat zal dus gaan om 2 ochtenden of avonden per 2 weken minder werken. Ik weet ook niet of ik er nu al wat mee moet doen of dat ik het nog even aan kijk... Zal in ieder geval kijken hoe het komende weken gaat en anders in overleg met mijn manager gaan. Ik meld mij eigenlijk nooit ziek, maar denk dat ik in dit geval wel een deel in zw zal moeten om het werkbaar te gaan houden tot het eind... Vind het echt lastig. Normaal ga ik door tot ik echt niet meer kan, maar dat is in dit geval ook niet echt gezond
Ik werk ook in de thuiszorg. Voor ik zwanger was werkte ik 28-36 uur. Ik werkte toen maandag ochtend van 7-12, dinsdag ochtend 7-12 en van 17-23, vrijdag 7-17 en om het weekend ene dag 7-17 en de andere dag 7-12 en 17-23uur en dit allemaal zonder pauzes behalve van 7-17 dan een half uurtje als ik geluk had. Ook werkte ik regelmatig diensten extra. En wij hadden/hebben echt zware cliënten met tilliften. Veel met een wlz. Ik was doodop, maar door alle te korten en schuldig voelen bleef ik doorrennen. Met 28 weken door de verloskundige op meer rust gezet, ik had minder leven en harde buiken. Ik ben toen ik overleg gegaan met mijn teamleidster en team. Mijn gevoelens aangegeven dat ik het vervelend vind dat ik ze in de "steek" liet. Mijn teamleidster vroeg wat mijn verloskundige en ik verstandig vonden en of ik dan niet liever helemaal zou stoppen met werken ondanks alle te korten. Aangegeven dat ik liever nog wel zou werken, maar wel minder. Ging dus gedeeltelijk de ziektewet in (uiteindelijk werkte ik 20-24 uur tot 32 weken) Ik werkte aangepaste diensten, dus niet meer de zwaarste cliënten of als ik ren zware client deed kreeg ik ondersteuning van een niveau 2 collega. Ook kreeg ik meer kantoor werk wat normaal een andere collega veel deed en zij ging meer de wijk in. En ik werkte na een avonddienst geen ochtenddienst meer. Ik moest wekelijks naar mijn teamleidster voor gesprek hoe het ging. En hoe eigenwijs ik toch altijd maar door liep op de toppen van mijn tenen, met 32 weken door mijn teamleidster verplicht in de ziektewet gezet volledig omdat zij vond dat ik mezelf voorbij liep en aan mijn kind moest denken. Gelukkig kennen wij geen diensten met ochtend, middag en avond achter elkaar. Mijn advies is, ga in overleg met je manager. Als zij het niet weten, kunnen ze je ook niet helpen. Hier is het motto van mijn werkgever: als je niet goed voor jezelf zorgt, Kun je ook niet voor een ander zorgen.
Dankje, herkenbaar wel. Inderdaad heeft het ook te maken met voor je collega's door willen. En ik voel mij lichamelijk verder ook nog goed, op de moeheid na, maar wil dit ook zo houden eigenlijk. De vorige keer dat ik mijn manager belde met 32 weken zei ze: ach, heb je het nog volgehouden tot nu!? De meesten zijn met deze termijn allang in de ziektewet... Ik kijk komende week even aan en zal z'n een gesprek aanvragen met mijn manager, wellicht kan ik dan na mijn ochtend route wat kantoor werkzaamheden doen om mijn uren te maken ipv een ochtend/avonddienst
Ik heb een week nagedacht en een beetje gesproken met een oud collega uit de zorg die pas bevallen is. Heb mijn leidinggevende en team een mail gestuurd met hoe ik mij voel en heb morgen een telefonische afspraak met mijn leidinggevende. Ik wil overleggen of ik wat terug kan naar 12-16uur in de wijk en wat uren mijn collega's kan ondersteunen met klantevaluaties en andere taken die blijven liggen door alle tekorten