Hoi aanstaande mama’s, Precies een week geleden kregen mijn man en ik te horen dat ons kindje met 9 weken en 2 dagen gestopt was met groeien. Afgelopen vrijdag is d.m.v. Medicatie ons lieve kindje gekomen. Ik heb het ‘voorrecht’ gehad om het op mijn hand te houden en te kunnen bewonderen. Dit was ons eerste kindje en het verdriet is natuurlijk enorm. Meteen nadat we besloten hadden een kindje te willen was ik zwanger, toch heb ik al vanaf het begin een onbestemd voorgevoel gehad. Over een tijdje zouden mijn man en ik graag weer voor een kindje willen gaan. Het is afwachten of mijn cyclus weer op gang komt etc en ik wil goed naar mijn hoofd en hart luisteren wat betreft de emoties rondom dit verlies. Concrete vraag; ik zou deze weg graag willen delen met vrouwen die door hetzelfde gaan of zijn gegaan. De angst en het verdriet kunnen soms zo overspoelen en ik denk dat het heel fijn is om elkaar te ondersteunen, maar ook positieve verhalen van elkaar te horen. Het is geen must dat je al opnieuw zwanger bent, of dat dit je eerste kindje is. Mocht je interesse hebben, stuur me dan een berichtje! Liefs Joanne
Ten eerste het spijt me te horen dat jullie een prachtig wondertje zijn verloren. Hier ook het voorrecht gehad ons meisje met 12 weken zwangerschap compleet te mogen vasthouden en zelf de vliezen om haar heen heb gebroken en van haar afgehaald. Bij elkaar ben ik 10 kindjes verloren en elke keer word het zwaarder tot ik op een gegeven moment het niet meer aankon en de wens van een 4e kindje opzij hebben geschoven . Totdat ik bleek zwanger te zijn door pil heen doormiddel van een prednison kuur. Tijd lang in angst geleefd en dat ben ik nogsteeds bang. Denk dat het gevoel pas weggaat als ik onze zoon in mn armen heb veilig en wel . Hopelijk word jullie volgende kindje voldragen. Veel liefs en eenndikke knuf
Wat verdrietig dat het mis gegaan is. Sterkte! In de zwanger worden clubs staat een topic zwanger worden na miskraam. Wees welkom om daar mee te kletsen als je dat fijn vindt