Goedemiddag iedereen, Ons zoontje wilt vanaf een maand of 8 niet meer in zijn eigen bedje, zodra ik hem in zijn bedje leg is het krijsen en wilt dan bij me zijn. Laten huilen werkt echt niet. Zowel niet voor hem al mij. Nu is hij 9.5 maand en slaapt s nachts bij mij in bed. Zodat we allemaal lekker slapen. Dit gaat prima en vind het stiekem wel fijn. Maar ooit zal hij toch in zijn eigen bedje moeten. Zijn er nog meer mama's die dit herkennen en hoe gaan jullie hiermee om? Groetjes mama van R.
Ja hier een dame gehad met grote verlatingsangst rond die leeftijd. Bij haar gebleven, soms op ons bed en dan overleggen. Meestal werkte dat niet Haha. We hebben een aanschuifbed gemaakt En uiteindelijk werd het beter. Toen ze begreep gingen we uitleggen dat ze eerst in haar eigen bedje moest proberen. En zon zijnwe rustig gaan afbouwen. Nu is ze drie en slaapt prima in haar peuterbed zonder drama's over het algemeen. En het bedje staat er nu nog voor baby, en soms voor een van de peuters
Wij bedsharen en co-slapen vanaf geboorte van de oudste. Die geeft inmiddels aan, een eigen bed te willen dus daar wordt aan gewerkt. Als je nog informatie wilt over veiligheid kun je de fb groep veilig samen co-slapen eens bekijken.
Bedankt voor jullie reacties, ik zal zeker eens kijken naar de fb-groep. Gelukkig ben ik niet de enige. Was al bang dat ik iets verkeerd deed. Mijn schoonouders zeggen namelijk dat ik R. absoluut niet in ons bed mag nemen voor een hele nacht. Dan slaapt hij nooit meer in zijn eigen bed. Altijd zoveel commentaar, beter maar niks zeggen tegen iemand. Maar wil er ook niet een geheim van maken.
Onze zoon sliep tot voor kort ook bij ons in bed. Heerlijk vind ik dat! Nu is hij bijna 3 en wil hij ook in zijn eigen bed slapen en dat gaat nu prima. Toen hij zo'n 9 maanden oud was werd hij meerdere keren per nacht wakker en hij huilde ontzettend veel. Kwam ook moeilijk in slaap. Toen hebben we hem bij ons genomen en dat hielp heel goed. Ik ben er echt een voorstander van om kleine kindjes dichtbij je te houden. Je voelt meteen de stress uit hun lijfjes gaan als ze dichtbij papa of mama zijn. Ik ben nu zwanger van de 3e en hij/zij gaat ook het eerste jaar bij ons op de kamer. Vanaf het begin gaat de kleine in een co-sleeper naast mijn bed. Ik vind het heel fijn om te zo dichtbij te hebben! Het liefst had ik een heel grote slaapkamer waar we allemaal naast elkaar kunnen slapen. Maar helaas past dat niet in ons huis
Wat ik me altijd afvraag als ik ouders hoor waarvan de kindjes tot 3 bij ze in bed slaapt: hoe doen jullie dat met de avonden? Onze peuter van 2 wil ook graag bij ons slapen en wij hebben hem een beetje gedwongen de avonden in zn eigen bed te slapen omdat anders dus geen avond voor onszelf hebben. Tussen 22 en 00 uur wordt hij wakker en wordt ie alsnog bij ons in bed gelegd, maar eerder dan 22.00 wordt ie toch verzocht nog even verder te slapen. Hoe doen andere ouders dat?
Wij geven zijn laatste flesje rond een uurtje of half 8, 8 uur en valt dan soms in slaap soms niet. En nemen hem dan mee naar boven als wij ook gaan. Dit vinden wij helemaal prima.
Hier een soort co sleeper met extra laag uitval hekje gekocht op marktplaats. 60 bij 120 .Onze zoon heeft een hartafwijking dus wil hem extra goed in de gaten kunnen houden.. Ik heb ook gezien dat er van een ikea ledikantje van 120 waar de zijkant van uit kan heel makkelijk een co sleeper van gemaakt kan worden! misschuen is dat te proberen ? En dan langzaam stapjes maken naar een andere kamer.
Joh, commentaar ene oor in en andere oor uit. Hier hebben we aan bedsharing en cosleepen gedaan tot 8 maanden. Ineens ging het goed. Je merkt vanzelf wanneer het niet meer nodig is. Die facebookgroep is een hele fijne! Daar heb ik ook veel tips vanaf gehaald