Hoi mama's.. ik hoop hier wat tips od herkenning te vinden. Kobe is 12 weken oud en slaapt snachts redelijk goed. Maar overdag krijg ik hem echt niet in slaap.. proberen hem nu smiddags zen bedje in te leggen maar jongens wat een hel. Hij blijft eerst zeuren en na 10 minuten wordt het echr huilen.. wat moet ik doen? Laten huilen krijg ik niet over men hart. Of ben ik hier te soft in? Als ik hem opneem stopt hij meteen.. ze kunnen hier op deze leeftijd toch niet van "profiteren" ? Hij is echt moe en lastig dan maar meer dan een hazenslaapje in de box of bij mama van 20 min zit er niet in... savonds slaapt hij wel vrij snel en braaf in zen bedje ..iemand tips? Moet ik doorbijten of gwn nog wat wachten met vaste dutten overdag?
Wel het lijkt alsof hoe eerder ik hem erin leg hoe erger het is.. ik probeer het ritueel van de avond te volgen maar helaas ...
Slaapt hij in de wagen? Anders voor elk slaapje rondjes rijden in de woonkamer, dat hielp hier goed. Op deze leeftijd is 1 ding wel zeker: uittesten doen ze niet. Baby's reageren vanuit instinct. Kobe wil niet alleen zijn dat blijkt uit het feit dat als je hem oppakt hij stil wordt. Wat je ook kan proberen is om hem in je armen in slaap te wiegen en dan als hij diep slaapt (na ca. 10 minuten) hem naast je neer te leggen op de bank. Zorg er dan voor dat er contact is tussen jullie. Dus voetjes tegen je been aan, of ruggetje tegen je been aan. Maak dan gewoon een beetje geluid. Zachtjes praten, beetje zingen. Dan weet hij dat je er bent.
Hoi, ik ben met 3 mnd alle slaapjes boven gaan doen. Zoontje was overgevoelig en werd van alles wakker. Totaal geen rust beneden voor hem. Wat ik deed was om de 5 min naar hem toe als hij huilde. Bij jammeren liet ik hem gaan. Als hij hysterisch huilde pakte ik hem bij me en als hij rustig was legde ik hem weer terug. Vaak was hij dan al half aan het slapen. We hebben hem ook ingebakerd vanwege zijn onrust. Dit heb ik volgehouden en is beloond. Meneertje slaapt alles boven in zijn bedje. Tuurlijk werkt het niet altijd en zitten we nu in een sprong en tandjes die komen. Maar hij kan nu wel zelf in slaap vallen en weet dat zijn bedje boven slaaptijd betekent. Succes ermee!
Mijn baby ook 12 weken heeft dit ook. Hij heeft een aantal dagen in het ziekenhuis doorgebracht en hier hebben we heel veel tips gehad omtrent het slapen. Troosten doe je het liefst in bed. Als je je baby op pakt is het slaap moment voorbij en word het heel moeilijk om hem weer in slaap te krijgen. Wij bakeren onze zoon overdag in omdat hij enorm overprikkeld is en anders de slaap niet kan vatten. Hier helpt een knuffeltje over zijn oogjes ook goed om zijn wereldje zo klein mogelijk te houden. Ik ga hem inbakeren even rustig met hem zitten. Jij gaat lekker slapen. Jij bent moe he blabla. Helpt echt. Dan leg ik hem weg en zeg ik iets als lekker slapen lieverd tot straks doei doei. Dan moet ik vaak nog wel 5 keer terug maar zeg ik elke keer hetzelfde en dan slaapt hij zo maar ineens! Verder mag hij hooguit anderhalf uur wakker zijn inclusief voeding. Vaak geeft hij voor die tijd al signalen aan. Laat hem max 3 x gapen en dan gaat hij er in. Klinkt heel strak allemaal maar hij is dus enorm overprikkeld geraakt en te weinig slaap heeft daar behoorlijk aan bij gedragen. Geloof me ik weet echt hoe het is.
Hier hetzelfde als @indy90 en @MHV. Isabelle sliep ook niet overdag, ik liep 12 uur lang met haar in m'n armen of draagdoek rond te zeulen. Ik heb toen tips gekregen van iemand die ook een opname heeft gehad. - Max 1,5 uur per keer wakker zijn op deze leeftijd, en eerder al op bed leggen bij het vertonen van slaapsignalen (google dat eens ) - Vast ritueel. Hier is dat wakker worden - verschonen - eten - spelen - slapen. Dit is je ritme & regelmaat. Dus geen vaste tijden, maar gewoon vaste volgorde! - Troosten in bed om alle redenen die @indy90 zegt!!! Als je hem oppakt is het weer een nieuwe prikkel waardoor hij nog minder snel in slaap valt.. Speentje erbij, sussen, over het buikje aaien etc. Dit hield ik zo'n 40/45 min vol, als ze dan nog niet sliep dan nam ik haar bij me en probeerde ik het volgende slaapmoment weer hetzelfde. - Evt. inbakeren. Hier zag ik dat ze in slaap begon te vallen, en ineens schoten dan haar armen weer omhoog. Dat was een spasme waar ze zelf enorm van schrok dus bij ons hielp inbakeren enorm. Dit heeft me zo'n 2 weken tijd gekost, verwacht niet meteen wonderen! Ik heb besloten even niet met haar naar buiten te gaan als het niet nodig was (dus ook geen boodschappen etc), en dit echt als investering te zien. En het is gelukt! Inmiddels slaapt onze kleine meid overdag gewoon prima, en mocht ik dan een keer een dag weg zijn waarin ze moeilijk in slaap komt dan kan ze dat ook hebben omdat ze verder uitgerust is. Een uitgeruste baby komt ook makkelijker in slaap. Je zit dus nu in een negatieve spiraal van niet slapen - vermoeid raken - nog minder slapen - nog vermoeider raken. Zodra je dit weet om te buigen (dit kost echt tijd, geloof me!!) dan wordt het allemaal veeeeeel makkelijker Buiten dit gewoon een dikke knuffel, want leuk en fijn dat hij 's nachts slaapt maar als hij overdag niet slaapt is het gewoon retezwaar! Been there done that
Oh ik lees even mee! Mijn dochtertje is 9 weken en slaapt overdag ook slecht. Fijn om de herkenning te lezen van jullie allemaal @MHV @Shari90 @indy90 @Rosje83 Allereerst wat wel werkte bij mij: inbakeren en als jammeren overging in huilen was het vaak een boertje dat dwarszat, dus ging ik toch even oppakken, boertje laten doen en dan weer terugleggen- zelfde ritueeltje met slaapliedje zingen en ‘slaap lekker lieve kleine, tot strakjes’ en dan viel ze meestal terug in slaap. Ben al met 6 weken gestart met inbakeren en regelmaat (hielp enorm!) maar liet haar overdag toch beneden in de wagen slapen zodat ik wat flexibeler was met doen van een boodschap of iets dergelijks. Maar wat ik nu merk is dat ze steeds onrustiger gaat slapen weer, het duurt langer voordat ze in slaap komt. Heb een babyfoon met camera en als ik haar op bed leg met hele ritueel dan ligt ze nog gemakkelijk een uur (!) waarbij ze even een paar minuten slaapt, dan weer haar ogen openheeft, gaapt, lacht, weer paar minuten slaapt...super onrustig, en dat terwijl ze is ingebakerd in de pacco (alle andere merken wurmt ze zich uit). Pas na een uur valt ze echt in slaap. Ik wil nu proberen écht strenger te zijn naar mezelf toe en zoveel mogelijk thuis proberen te blijven, hopelijk neemt dat wat onrust bij haar weg.
Wat goed dat je probeert om haar zo min mogelijk prikkels te geven. Je zal snel genoeg merken of dat helpt Miss is een osteopaat nog een idee om de onrust weg te nemen. Of zijn het de krampen die haar onrustig maken?
Hey mamas bedankt voor alle tips maar helaas nog geen succes.. inbakeren wringt hij zich los en wil het ook niet. Hij slaapt wel in een pucka baby slaapzak. Maar overdag nog steeds nada... ik hou vol
Ik wil nog even zeggen, het ligt niet aan jou! Dat weet je misschien best, maar ik ging zo aan mezelf twijfelen toen ik in dezelfde situatie zat. Maar sommige kindjes slapen nu eenmaal moeilijk in, alleen in een bedje. En soms werken alle tips in de wereld niet, ook niet als je vol blijft houden. Heb je al een draagzak geprobeerd? Als jouw kindje in de draagdoek of draagzak wel slaapt, zou ik hem daar lekker in laten slapen. Al is het ieder slaapje overdag. Net zo lang tot hij weer een beetje van die overprikkeling af is. Maximaal anderhalf uur wakker inderdaad, misschien nog korter. En als dat goed gaat, weer eens een slaapje in bed gaan proberen. Heel veel sterkte er mee!
Hou zeker vol! Het komt een keer goed. Dan weten ze dat ze moeten slapen en geven ze zich over. Ik had hier ook last van maar heb volgehouden. Steeds weer terug en gerust stellen.
Ik lees steeds over troosten in het bedje en inbakeren. En wat doe je dan als het kindje hysterisch blijft huilen? Ookal zit je er naast, als je 'troost' dan niet werkt, komt dat toch gewoon op hetzelfde neer als in slaap laten huilen? Ik zie namelijk niet echt hoe dat moet gaan werken als mijn kind eenmaal hysterisch ligt te huilen. Qua inbakeren: hier een buikslaper, dus dat is dan ook al geen optie...
Als ze hier hysterisch blijft dan pak ik haar wel uit bed. Maar probeer het eerst altijd even met haar in bed laten liggen
Heel herkenbaar! Maar onze kleine valt gewoon moeilijker in slaap dan andere baby's, al hoor ik ook veel verhalen om me heen die precies hetzelfde zijn! Maar niet iedereen is daar altijd eerlijk en/of open over! En bij hysterisch huilen, soms doet ze dit ook om in slaap te vallen hier. Dat kijk ik vaak 3/4 minuutjes aan, en als het dan nog niet voorbij is pak ik haar ook wel op hoor. Maar meestal is dat niet nodig. Het is een beetje aanvoelen wat er zou kunnen zijn, maar dat is mij natuurlijk ook niet in en dag gelukt!
Ja hè? Daarom zeg ik het tegen iedere nieuwe moeder die ik tegenkom. Ik heb het mezelf zo moeilijk gemaakt bij de eerste. Dacht echt dat als ik maar vol zou houden, dat mijn baby dan tevreden in eigen bedje zou gaan slapen. Maar na maandenlang proberen nog geen succes. Ik ging zo twijfelen. Zou mijn bedritueeltje niet goed zijn? Misschien moest ik eerst gordijnen dicht, en dàn pas liedje zingen, dat soort vragen . Op het CB zeggen ze dat ik de baby in bed moet troosten, maar als ik hem over zijn rug aai verandert zijn woede alleen in intense hysterie... Hij ging pas een béétje overdag slapen vanaf acht maanden, toen hij op zijn buik ging liggen. Maar ook dan, weinig slaap. Ik had hem meer moeten dragen maar ik was onzeker en durfde geen doek of zak te kopen omdat "we ook al een wandelwagen hadden". Nu weet ik van mijn tweede baby, dat er ook baby's zijn bij wie het wél werkt, troosten in bed enzo. Baby's die wel uit zichzelf een slaapritme ontwikkelen. En nee, de volgorde van uitvoering van het bedritueeltje is niet belangrijk! Het had me zoveel verdriet gescheeld als ik bij de eerste wat meer de baby had gevolgd, en had geaccepteerd dat de CB en ZP tips niet altijd werken. Ik hoop van harte dat een andere onzekere mama het anders doet. Dus vandaar mijn verhaal!
Wat erg om te lezen Geen enkele mama mag zich zo voelen als zij er alles aan doet om het wel goed te krijgen. Wat goed dat je dat verhaal deelt, het is sowieso taboe om over de minder leuke dingen te praten omtrent baby's. Als mensen dat eens meer zouden doen dan wordt het allemaal veel leuker en realistischer. En het is allemaal zo lekker makkelijk die richtlijnen, regeltjes en maniertjes maar ieder mens is anders. En geheimpje: baby's zijn ook gewoon mensen!!!! Ook al zijn ze zo ontieglijk schattig enzo