Hallo, onze dochter wordt bijna 3 jaar. Maar is tot op heden nog erg bang voor stofzuiger. Het lijkt wel een angst te worden voor haar, soort fobie. Weet niet zo goed hoe we dat moeten benoemen. Als ik de stofzuiger ook maar pak, sjeest ze naar de bank toe om in foetushouding te liggen en te wachten tot het gestopt is. Ze kijkt dan ook echt angstig uit haar ogen. Vandaag leek het zelfs zo erg te zijn dat ze diarree daardoor kreeg. Misschien een rare link, maar we vonden het wel erg toeval. Vandaag ging ik cake met haar bakken en de mixer vond ze niet echt geweldig, maar ging daar niet van weg. We vinden dit best raar en willen daarmee iets doen, want in de toekomst zal ze zelf ook de stofzuiger moeten gebruiken. Herkent iemand dit? Alvast bedankt voor de reacties!
Ik herken het. Eigenlijk bij alle 3 de kinderen, maar vooral bij oudste en jongste. Ik weet dat ze erg gevoelig zijn voor geluid, dus dat is heel duidelijk een belangrijke component, maar op peuterleeftijd kunnen er ook allerlei onlogische/fantasierijke/magisch denkende angsten meespelen, bijvoorbeeld dat ze zelf ook 'opgezogen' zouden kunnen worden. Ik heb niets speciaals gedaan, behalve rustig blijven, duidelijke uitleg, aankondigen en dan toch blootstellen, ondanks de angst. Voor het geluid een dempende koptelefoon. En toen is het geleidelijk over gegaan, eigenlijk, hoewel ze het geluid nog steeds niet prettig vinden (maar ze vinden mixer wat dat betreft ook niets...). Ik denk dat de 'heftige' angst met 4 jaar wel over was.
Dank je voor je uitgebreide reactie! En ook fijn dat je dit herkend en dat de angst minder geworden is. Vind het best zielig om te zien als ze zo bang is. We stellen haar ook gerust en gaan toch door met zuigen ondanks haar angst.
Zo erg als jouw dochter heeft onze zoon het niet gehad. Maar ook hij is heel lang bang geweest van harde geluiden. Hij heeft heel gevoelige zintuigen. Als peuter vroeg hij heel vaak: wat hoor ik nu? Wat ruik ik? En dan moest ik goed snuffelen of luisteren om het te horen/ruiken. Zijn haar doen met de tondeuse was ook echt haast niet te doen. Hij vond het geluid vreselijk. Als mijn man ging klussen, waren zijn broers en zussen er als de kippen bij om te kijken wat papa aan het doen was, maar hij wist niet hoe snel hij weg moest gaan. Inmiddels is hij bijna 7 en is het over. Nog steeds vind hij harde geluiden maar zozo, maar heeft er geen echte moeite meer mee. Ik heb niet echt bijzondere dingen met hem gedaan. Gewoon zoveel mogelijk gezogen als hij niet in de buurt was enzo. Succes ermee, want het is soms best lastig.
Mijn dochter houdt ook niet van harde geluiden. Stofzuiger, mixer, blender, ze vindt het allemaal niks. Pas moesten we een nieuwe stofzuiger kopen, man wat een drama met al die dingen. Maar goed, ik zal toch moeten stofzuigen. Tegenwoordig zegt ze zelf al dat ze wel even buiten gaat spelen. Ik neem aan dat het voor de 20e wel over is.
Zoals iemand al zei, kinderen hebben op die leeftijd nog heel irrationele angsten. Ikzelf was als de dood om opgezogen te worden door de stofzuiger toen ik een peuter/kleuter was. Kan ik me nog herinneren. Maar dat was op een gegeven moment wel over hoor. Toen ik wat meer ruimtelijk besef kreeg, en me realiseerde dat ik nooit door die buis paste Dat was ruuuuuiiim voordat ik zelf moest gaan stofzuigen
Is ze bang voor de stofzuiger of vindt ze het geluid eng? Omdat je ook schrijft dat ze de mixer niks vindt. Reageert ze ook op de sirene elke eerste maandag van de maand? Gastkindje vond de geluiden vreselijk en werd dan helemaal panisch als peuter. Ze heeft ook weleens een koptelefoon opgezet als ik moest stofzuigen. Is over gegaan net voordat ze naar school ging, nu reageert ze er niet meer op of ze vertelt zelf dat ze daar toen ze klein was heel bang voor was.
Mijn zoon is ook overgevoelig voor harde geluiden. Hij is bijna 4 jaar. Hij heeft hele soepele oorschelpjes en klapt om het minste of geringste zijn oorschelpen naar voren zodat er minder geluid in zn oren komt. Zo waren we laatst in de efteling en op heel veel fotoos staat ie met dichtgeklapte oren Dat geeft hem een veilig gevoel. Thuis hebben wij inmiddels zo’n oorkap aangeschaft. Zo’n ding die ze in de bouw ook gebruiken om je oren te beschermen tegen herrie. Als wij gaan stofzuigen, doet hij automatisch zelf die oorkappen op. Werkt hier perfect.
Hier ging het vanzelf over. Al blijft ze niet dol op harde geluiden maar ze durft nu zelf te stofzuigen en de mixer te gebruiken. Ik gaf haar een filmpje met haar koptelefoon als ik in haar buurt moest stofzuigen.
Mijn zoontje vindt het geluid veel te hard. Hij gebruikt een geluidsdempende koptelefoon en dat scheelt al iets, maar hij vindt het nu helemaal fijn als hij (met koptelefoon op) mag meehelpen. Dan heeft hij de controle over het geluid en is het niet onverwacht.
Een van onze kinderen vind het geluid van de tondeuse vreselijk. Wij deden dan ook van die dingen op bij het scheren. En als we dicht bij zijn oor moesten zijn schoof hij ze iets opzij
Hier ook herkenning. Het hielp t om hem om de stofzuiger te laten zitten en rondjes te rijden. Eerst zonder geluid, toen met zacht geluid. Stap erna. Zelf de stang de laten vasthouden, eerst zonder geluid. Dus zogebaamd te laten stofzuigen. Daarna zelf laten stofzuigen met zacht geluid (die van ons is regelbaar in mate van zuigen) en daarna aan te zetten. Miss heb je er wat aan.
Hier helpt het ook om ze zelf even te laten zuigen. Op één of andere manier is het daarna minder eng. En we hebben inderdaad ook wel eens samen geprobeerd om een duplo-blokje oid op te zuigen - dat past natuurlijk niet. Dan is de link makkelijker te leggen dat zij zelf ook écht niet opgezogen worden
Zodra ik de stofzuiger pak, sprint ze al weg. Op de sirene reageert ze niet, enkel luistert ze even, maar slaat niet in paniek. Dus ik denk dat ze de stofzuiger in het geheel eng vind.