De geboorte van Jayden

Discussie in 'De bevalling' gestart door Tamara1983, 26 jul 2007.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Tamara1983

    10 apr 2007
    18
    0
    0
    horeca
    Zeeland...zeeuws vlaanderen
    Op 14 mei om 22:15 waren mn vliezen gebroken, op dat moment had ik nog nergens last van dus ik wilde nog snel een beetje opruimen e.d. om dat ik wist dat het niet zo heel lang meer kon gaan duren.

    Mn vriend had naar het ziekenhuis gebeld en als er niks zou gebeuren moesten we de volgende ochtend maar even langskomen voor aan de monitor.

    Om 12 uur kreeg ik wel heel veel buikpijn en hoe later het werd hoe erger natuurlijk.

    Op 15 mei om 9:15 komen we in het ziekenhuis in Knokke aan. Ik dacht dat ik alleen even aan de monitor moest omdat de vliezen al een tijdje gebroken waren en ze dat hadden verteld maar moest gelijk blijven en daar had ik niet echt op gerekend maar was er toch wel blij mee want ik had zoveel pijn.

    Omdat in de auto de weeën bijna verdwenen waren en maar tussen de 1 en 2 cm opening had kreeg ik om 10 uur een infuus met weeenversterkers.

    Toen begon het heftiger te worden en had ik 1 cm extra opening per uur, wat blijkbaar snel was voor een eerste kindje.
    Rond half 2 had ik zoveel pijn en was ik zo moe omdat ik de nacht ervoor ook niet geslapen had dat ik het niet meer zag zitten.

    Heb toen toch om een ruggenprik gevraagd wat ik eigenlijk echt niet wilde maar nog zeker een uur of 6 met meer pijn dan ik al had was zeker niet gelukt.
    Toen kreeg ik rond 3 uur toch eindelijk mn ruggenprik en had ik 5 cm.
    Vlak erna was er bijna geen pijn meer, dat was zo lekker maar tegen een uur of half 5 werd de pijn terug heviger en had ik 8 tot 9 cm dus was er bijna.

    Om kwart voor 6 had ik 10 cm en omdat Jayden nog hoog lag moest ik steeds op mn zij gaan liggen met weer al redelijk pijn waar ik kotsmisselijk van was tot ik er op een gegeven moment van moest overgeven.

    Om kwart over 7 mocht ik eindelijk de verloskamer in maar door de ruggenprik voelde ik niet goed welke kant ik op moest persen dus het schoot echt niet op dus toen besloot zo’n zuster maar om op mn buik te gaan drukken.

    Dat was echt zo pijnlijk en ze deed het zo vaak en lang dat ik alleen maar misselijker werd ondanks dat ik bijna in slaap viel en het totaal niet meer zag zitten.
    Rond 5 over half 8 vonden ze het lang genoeg geduurd te hebben (de gyn zou over een uur thuis zijn had hij door de telefoon tegen zijn vrouw gezegt :(: ) en kreeg toen een knip en werd de vacuümpomp op Jayden’s hoofdje gezet.
    En om kwart voor 8 werd hij eindelijk op mn buik gelegd ons kereltje.

    Toen ik eindelijk weer beetje bijgekomen was en er een beetje aan gewend was dat we papa en mama waren kwamen mijn ouders Jayden bewonderen. bijna iedereen vind het een mooie naam dus dat is ook wel leuk om te horen.

    Toen mn vriend ze naar beneden bracht wou ik even gaan plassen en ben ik flauwgevallen op de wc precies toen mn vriend terugkwam waren ze met 5 zusters me aan het helpen dus was voor hem niet zo’n leuk gezicht.
    Toen waren rond kwart over 10 mn vriend zn ouders aangekomen want die bleven slapen.

    En doordat er zo hard op mn buik geduwt was had hij een gebroken sleutelbeen. Het was zo zielig hij heeft zoveel pijn gehad en we konden hem verder niet helpen.

    De 1e 5 weken hebben we maximaal maar 1 of 2 uur op een nacht kunnen slapen omdat Jayden alleen maar huilde, waarschijnlijk door de pijn van zn sleutelbeen en zn zware reflux.
    Hij heeft er ook een weekje voor in het ziekenhuis moeten liggen toen hij een maandje oud was en het was gelukkig wel iets verbeterd.

    Ik ben naar een osteopaat geweest met hem en het heeft veel geholpen, hij heeft heel veel klachten aan de vacuum overgehouden maar hij kan het gelukkig nog wegkrijgen.
    Dus waarschijnlijk word ook de reflux minder of gaat helemaal weg.

    Groetjes Tamara
    p.s. Sorry voor het lange verhaal.
     
  2. eko

    eko Actief lid

    22 jul 2007
    244
    1
    0
    Gelderland
    Zooo, wat een heftig verhaal!
    Gelukkig kand de osteopaat Jayden helpen.

    Nu is het de tijd om van elkaar te genieten :)
     
  3. Tamara1983

    10 apr 2007
    18
    0
    0
    horeca
    Zeeland...zeeuws vlaanderen
    Ja daar ben ik ook heel blij mee :D
    En dat genieten gaat heel erg goed :)
     

Deel Deze Pagina