Ik ben bevallen van een mooie zoon. Van te voren al behoorlijke bekkenklachten, maar nu wel heel erg heftig. De bevalling was heftig en nu kan ik helemaal niks meer met mijn bekken. Hoe is dat bij anderen gegaan? Wat konden jullie wel en niet? Hoe herstelde je? Wat deed je? In het ziekenhuis kwam de fysio aan bed voor tips. Nu thuis, maar het valt me zo tegen! Ik kan alleen maar op bed liggen. En verder moet ik overal bij geholpen worden, bed uitkomen, wassen. Ik kan mijn zoontje niet zelf uit zijn bedje halen. Zou dit snel verbeteren? Hoe ging dit bij jullie? Ik maak me nu al zorgen voor als de kraamzorg weg is. In het ziekenhuis hadden ze het over fysio aan huis, maar ik krijg de fysio nog niet te pakken. Wat kan de fysio in de kraamweek doen? In het ziekenhuis heeft ie alleen testjes gedaan en tips gegeven.
Je kan in ieder geval de stabiliteits/ symmetrie oefening doen. Op je rug liggen, knieën optrekken n voorzichtig laten vallen. Ondersteunen met je handen. Hierdoor komt je bekken weer wat rechter te staan. Waarschijnlijk is je bekken wat verschoven door de bevalling, waardoor je nu meer last hebt. Je bekken heeft een optater gehad. Kijk eens op YouTube bij cecile röst. En onderstaande link is een document. Daar staat de symmetrie oefening in waar ik veel aan heb. Die kan je doen wanneer je pijn in je bekken hebt. https://www.google.nl/url?sa=t&source=web&rct=j&url=http://kennisbank.hva.nl/document/220017&ved=2ahUKEwiquJfAyv_XAhUPKuwKHSNMBP8QFjAAegQIBhAB&usg=AOvVaw3SGWhn-G3VreEh2zap7J-3 En dan kan je volgende week een bekkenfysio opzoeken.
Ik kon ook amper lopen, na stevige BI in de zwangerschap. Mijn bekken fysio gaf aan echt geen trap te lopen de 1e week (kon ik trouwens ook niet). De een na laatste dag van de kraamzorg (2 dagen extra gehad) stapte ik uit bed en merkte ineens dat de 1e stappen vrijwel pijnvrij waren en veel steviger aanvoelde. Dat was het begin van de weg omhoog. Zoontje is nu bijna 4 maanden en ik kan meestal prima en pijnvrij lopen/dragen en traplopen.
+1! Ik heb ook echt veel baat gehad bij deze stabiliteitsoefening, waarbij je met de 'zwaartekracht van je eigen benen als het waren de boel weer een beetje op zijn plek trekt. Werkt bij mij echt pijnstillend (vooral als je ook echt 20 min lang doet en meerdere keren per dag). Let wel dat je dit doet op een relatief stevige ondergrond, op mijn gewone matras in bed werkt het niet. Op een dik kleed of yogamatje op grond wel. (ik ga altijd voor TV liggen, zet netflix aan ) En dan idd een fysio vragen voor behandeling (en nog gefeliciteerd met je kleine! Doe het rustig aan!)
Ik ben nu een paar weken verder. Maar kan nog steeds niet veel. Ik baal ervan omdat ik niks kan, maar is dit wel normaal? Fysio zegt dat het soms wel erg is ja en kan niks zeggen nu over hersteltijd. Maar ik hoor toch liever ook wat ervaringen van anderen. Wat konden anderen ook wel of niet? Ik kan nog niet wandelen met de kleine of alleen zijn omdat ik hem niet uit bed of box kan tillen.
Bekkenfysio inschakelen was mijn redding. Ik kon na 6 maand nog niet lopen, werd uitgekleed en aangekleed. Ik zei wel voor de grap dat ik tegelijk met mijn kind alles leerde: omdraaien, zitten en lopen. 2,5 jaar later nog steeds heftige klachten en beperkte mobiliteit. Maar nu red ik mij ook zonder mantelzorg.
Bekkenfysio heb ik. Ze doet oefeningen met me en masseert. Maar jee wat is dat heftig bij jou! Ik vind het bij mij al zo beperkend en zoek zo naar oplossingen of tips. Hoe heb je dat al die tijd gedaan? Respect hoor! Mijn man moet weer aan het werk. Ik heb veel hulp maar dat is afgewisseld met mijn man. Nu moet hij weer aan het werk, ik kan geen hele dagen hulp hebben van familie/vrienden. Misschien zijn er tips zodat ik toch dingen zelf kan doen. Of dingen die iemand toch wel zelf kan, waarvan ik dat nog niet zie. Waarmee kon jij je een beetje redden als eerste? Trap op en af wordt ik geholpen. Als ik alleen ben, zit ik op de bank met zoontje op schoot (omdat ik hem niet op kan tillen).
Fietsen! Oké zonder kind maar dat was eerste dat ik kon (ik werd aangekleed en mijn fiets werd klaagezet) .was voor mij echt even Vrijheid Draagdoek was voor mij uitkomst, kon ik veilig met kind de trap op en af. Volgende keer wil ik ook een.bed in de woonkamer voor mijzelf. De baby sliep al regelmatig beneden in de kinderwagen, scheelde mij weer een loopje. Is gewoon rustig in huis en met gordijnen dicht wou dat best. En vraag om hulp, ik heb dat te weinig gedaan. Toen het echt wat beter ging heb ik pas echt de klap gekregen van wat ik heb doorstaan. Op het moment zelf overleef je vooral. Ben wel intens eenzaam geweest omdat ik zo ongelooflijk lang afhankelijk was. Accepteren en niet over grens heen gaan is wat nu goed lukt. Dus ik lig ook gewoon tussen de middag op bed kind slaapt niet altijd dus die ligt naast mij dan met telefoon en koptelefoon Douchekruk in de douche heb ik tot half jaar laten staan. Uitkomst. En zoveel mogelijk binnen handbereik hebben, luiers deed en doe ik op de bank/bed, proviant voor mijzelf in de buurt. Ik heb uiteindelijk ook pijnstillers gekregen en dat had ik eerder moeten doen