hoera, na 4 jaar toch weer zwanger!!!! Doordat mijn jongste 6 weken te vroeg via een spoedkeizersnee werd gehaald door een loslatende placenta(solutio), is er mij na de bevalling verteld dat het beter was dat ik geen kinderen meer zou krijgen, de exacte reden waarom is mij nooit verteld. Maar je kunt je voorstellen dat de schrik er bij ons goed in zat. Na er lang en breed te hebben gepraat mijn vriend en ik hebben we ons bij de situatie neergelegd dat we altijd met zijn 5en zouden blijven . Een jaar later ben ik naar de huisarts gegaan om een sterillisatie aan te vragen, kreeg als antwoord ik was nog te jong(was toen 27) en het was verstanding om maar terug aan de pil te gaan, zo gezegd zo gedaan.Heb 14 jaar de zelfde pil geslikt en nooit geen problemen tot een half jaar terug onregelmatig een bloeding door de pilgebruik heen, de huisarts vertelde dat het geen kwaad kon en dat ik gewoon doormoest slikken omdat de pil wel zijn werking deed. Totdat ik niet meer ongesteld werd!!!!Heb het nog een paar dagen afgewacht en uiteindelijkheb ik op 6 september jl toch een test gehaald, gewoon voor de zekerheid. Want als deze negatief zou zijn dan werd ik gewoon weer wat later..... maar wat blijkt de test was positief,OH jee wat nu?????Er flitste me van alles door het hoofd, ook de waarschuwing van de gyn,:"het is beter van niet"!Heb wel ik weet niet hoelang zitten huilen , aan de ene kant van blijdschap en aan de andere kant van angst en onzekerheid. Een dag later een bezoek gebracht aan de huisarts(7-9-05)met hem alles besproken en ik kreeg een brief mee vor de gyn.Heb de zelfde middag nog een afspraak kunnen krijgen voor vrijdag de 9e omdat er een termijn echo moest worden gemaakt om te kijken hoe lang ik nu zwanger was. En dan is de dag daar!!!!!Ik mag naar de gyn om te bespreken de kans op herhaling van een solutio en om te kijken hoever ik ben.. De kans op herhaling is iets groter als bij een ander maar wel medisch wel verantwoord, de echo gebeurde vaginaal en daar werd een vruchtzakje zichtbaar wat duidde op een prille zwangerschap van nog geen 3 weken.(en dat gezien mijn geschatte laatste menstruatie eind juli begin augustus).Had gedacht dat ik iets verder zou zijn ,maar ik ben immers zwanger en we konden het behouden omdat het medisch veratwoord was. Dus ging ik met een opgewekt gevoel de kamer uit en maakte een nieuwe afspraak voor een echo, die staat gepland over 2 weken op 27-9. Ik leef in een roze wolk, vertelde het mijn vriend dat het goed zat en dat we er voor konden gaan ondanks dat alles opnieuw aangeschaft zou moeten worden omdat ik toendertijd alles had weggedaan. De hele week een prima week gehad nergens geen last van alleen de moeheid,maar dat nemen we maar voor lief. En dan gebeurt het .....zo plotseling uit het niets.Ik ging naar de toilet en ondekte bij het afvegen bloed!!! OHJEE wat nu.....? we waren op visite bij mijn vader toen ik begon te vloeien , dus ik vertelde het. Mijn vader gaf me de telefoon om de huisartsen post te bellen, om te vragen wat ik moest doen.De vrouw vertelde me dat het een innestelingsbloeding kon zijn of een begin van een miskraam ,en dat ik beter 2 dagen kon wachten en dan s'maandag de gyn beter kon bellen.Dat was gisteren de dag dat ik me hier heb aangemeld.Heb het ziekenhuis gebeld en die hebben me laten komen voor een echo om te kijken hoe en wat.Nu zit er nog wel een vruchtje van 5 mm, maar het bloeden houdt aan.Heb verder geen buikpijn helemaal niks , en toch vloei ik, niet hevig maar een normale hoeveelheid voor mij gezien mijn menstruaties. Op het ziekenhuis konden ze me niks nieuws vertellen , dat het alleen maar afwachten is wat er gebeurd, Er kunnen verschillende oorzaken hebben , een 2e onbevruchte eicel die loskomt,of toch een innestelingsbloeding of toch een miskraam.De afspraken moet ik gewoon nog even laten staan ook de echo voor volgende week. Na 4 jaar mochten we weer in blijde verwachting zijn , maar is het van korte duur???Zal die roze wolk dan toch oplossen in het niets?Die onzekerheid en al die gevoelens wat naar boven komen , die maken me zo onzeker.Stel dat de gyn toen 4 jaar terug wel gelijk had? dat het beter was van niet, misschien heeft ie me het verdriet wel willen besparen?Misschien wil mijn lichaam wel niet? Of heeft 'boven'toch nog een beschermende hand?(er zit immers nog wel een vrucht)Heb een leeg een zeer leeg gevoel , heb het al een paar dagen koud en mijn moeheid is plots verdwenen.Er zit alleen van binnen een hele grote schreeuw, kan wel janken omdat we zo graag blij willen zijn en blijven , het is tenslotte een heel klein wondertje.Aan de andere kant zegt mijn gevoel van laat maar gaan , ,maar het heen en weer getrek van zekerheid naar onzekerheid maakt me machteloos.Kan niet bij de pakken neer gaan zitten omdat ik nog thuis 3 kinderen heb , die hun verzorging en liefde nodig zijn , ze weten immers niet wat er aan de hand is. Ben toch blij dat ik het nu van me af kan schrijven , want er zijn maar weinigen in mijn omgeving die echt luisteren,Het lucht in ieder geval een heel stuk op anders blijft het maar malen in mijn hoofd. groetjes janine
Wat een verhaal zeg janine. Weet eventjes niet zo goed wat er op te zeggen. Ik wens je heel veel sterkte toe in die tijd van onzekerheid en hopelijk krijg je volgende week goed nieuws te horen.
Hoi allemaal, ik wil jullie bedanken voor jullie reacties. Het zullen lange dagen worden denk ik , maar gelukkig heb ik wel afleiding zodat ik niet er steeds mee bezig ben, wat wel moeilijk is. Maar ik kan het niet veranderen , het gebeurd en heb er geen grip op.De natuur bepaald zeggen ze wel eens.Of het een troostende gedachte is ? Maar zodra ik iets meer weet laat ik het jullie uiteraard weten. groetjes janine
je hebt gelijk dat de natuur zich niet laat sturen, maar het blijft een moeilijke tijd, heel veel sterkte en schrijf maar lekker van je af.....
Hoe is het nu dan met het bloeden vloei je nog steeds of is het niet door gezet, want wat ikvan mijn huisarts heb begrepen kan een klein beetje bloed vaak geen kwaad, maar als het aan blijft houden is er iets mis. Ik wens jullie in iedergeval veel sterkte toe
Fijn dat het oplucht dat je het van je af kan schrijven. Ik hoop dat je snel zekerheid hebt en wens jullie heel veel sterkte. Miranda ook een heel klein beetje bloedverlies kan een miskraam betekenen ook als het na een dag of wat ophoudt. Groetjes,
oow Wat een verhaal zeg!! Gelukkig dat je het hier een klein beetje van je af kunt schrijven. Je staat er niet alleen voor he! Ik hoop en ik duim voor je dat alles toch goed komt sterkte de komende dagen liefs
hoi allemaal, het bloedverlies(helderrood) Lijkt op een menstruatie, heb er alleen geen buikpijn of krampen bij. Kan het goed af met een normaal maandverband.Toch blijf ik wel een verschijnsel houden en dat is het misselijk gevoel s'avonds.En af en toe heb ik een licht gevoel in mijn hoofd.Tja terwijl ze zeggen dat de "kwaaltjes"voor de miskraam afnemen.Maar ik denk dat het tijd nodig heeft en dat het niet 1,2,3 stopt.Ik ben me wel bewust dat het vruchtje al weg kan zijn als ik volgende week de echo laat maken, omdat het maar heel klein was/is dat het moeilijk te onderscheiden is van een ander stolseltje. We wachten maar af, dat is het enigste wat ik op dit moment kan doen. groetjes janine
hoi allemaal, de dagen zijn voorbij gegaan en morgenvroeg mag ik naar het ziekenhuis voor een echo. Het bloedverlies is van de week zeggen en schrijven 1 dag weggeweest en is nadien gewoon weer opnieuw begonnen maar toch minder als voorheen.Mijn moeheid heeft weer toegenomen en ook was ik vanmorgen voor het eerst in al die weken misselijk!Ik vindt het echt onbegrijpelijk. Maar morgen wordt al mijn onzekerheid die op dit moment nog steeds heerst , eindelijk worden weggenomen wat de uitslag ook mag zijn. Ga vanavond vroeg naar bed want dan is het ook sneller een nieuwe morgen. Ik zal morgen zeker een bericht achter laten in het forum. Wens ieder voor straks een hele goede nachtrust en morgen weer gezond op! groetjes Janine