Even wat ervaring gezocht van mede-bevallers Mijn eerste bevalling ging niet heel erg soepel. Om een lang verhaal kort te maken; vliezen gebroken en weeën opwekkers omdat de weeën wel kwamen maar niet goed door zette - geen pijnstilling - daarna wel netjes 1cm ontsluiting per uur - omdat mijn dochter het benauwd kreeg en er uit MOEST, een knip + vacuümverlossing gehad. Ik zat tijdens deze eerste bevalling meeega in mijn eigen bubbel en was stoned van mijn eigen hormonen. Dus het deed pijn, maar ik kon het een soort van handelen en sliep soms zelfs heel kort tussen de weeën door. Ik keek na deze bevalling er dan ook niet per se negatief op terug. Mijn tweede bevalling vond ik echt NIET relaxed. Ik dacht dat mijn eerste bevalling een soort van uitzondering was. Ik had er nu immers al 1 achter de rug, dus de weg was gebaand. Nou, niets was minder waar. Ik kon totaal niet in mijn bubbel komen omdat ik zó ontzettend veel pijn had. Hij lag enorm te draaien met zijn hoofd en tijdens een wee kon ik me echt geen houding geven, verschrikkelijk. De weeën schoten weer voor geen meter op, en toen ik uiteindelijk na een paar uur nauwelijks vooruit was gegaan qua ontsluiting, werd ik aangesloten op weeënopwekkers. De pijn was nog steeds verschrikkelijk dus kreeg ik een morfine pompje. Na twee weeën met morfinepomp ging ik van 7 naar 10 cm ontsluiting en mocht ik gelijk persen. Ik hield het al die tijd dus een soort van tegen, ik kon me niet ontspannen tijdens een wee maar verkrampte helemaal. Ook ditmaal was mijn kindje aan het eind in een soort van ademnood en MOEST het er uit. Alles is goed gekomen, maar geen fijn gezicht en dus ook geen relaxte bevalling. Na die tweede bevalling heb ik keihard geschreeuwd; NOOIT meer een baby voor mij. En ik meende het, toen... Maar het begint nu toch weer te kriebelen, het hoeft niet nú, maar nog een kindje zou welkom zijn in de toekomst. Alleen die bevalling, die staat me toch wel enorm tegen. Zijn er vrouwen die na hun 1e / 2e bevalling, uiteindelijk bij hun volgende bevalling zijn bevallen met een ruggenprik? Zonder verdoving zou ik er niet eens aan moeten denken, wat een hel vond ik die laatste bevalling. Ik heb geen trauma ofzo, maar wil dat op die manier gewoon echt niet meer meemaken. Maar ik hoor ook zo veel negatieve dingen over een ruggenprik. Dus, ik ben benieuwd!
2x bevallen met een ruggenprik. Zonder is voor mij niet eens een optie. Tweede keer moesten ze wel twee keer prikken maar toen zat-ie wel goed. Komende derde bevalling hopelijk weer met ruggenprik.
Ik had geen ruggenprik (ging het te snel voor), maar zou deze 3e keer niet schromen om er naar te vragen. Ik vind onnodig pijn lijden echt niet meer van deze tijd!
1e keer geen ruggenprik, weeen storm, anesthesist stond vast en ineens kon ik persen. 2e rug, buik en been weeen, ruggenprik en wat een verademing. Deze keer weer een ruggenprik. Ik werk zelf in de zelf en vind pijn gewoon niet nodig, ook niet bij een bevalling.
Wat goed om te horen zeg! Dus bij jullie alleen positieve ervaringen? Of zijn er ook dingen waar je last van hebt gehad?
1ste keer geen ruggenprik, ik ging vrij goed uitgerust de bevalling in en ondanks de heftige weeenstorm hield ik het goed vol. Bij de tweede sliep ik al weken vreselijk door zwangerschapscholestase, ik werd ingeleid en toen ik na uren weeen opvangen nog steeds op 3cm zat, koos ik voor een ruggeprik. Ik twijfelde op dat moment erg; wil ik dit écht wel? Maar uiteindelijk heb ik echt geen spijt gehad. Door de inleiding en het monitoren van mijn dochter, kon ik niet in bad weeen opvangen (bij de oudste wel), en ik was gewoon zooo moe. Ruggeprik gaf me net dat beetje rust, maar hij zat niet helemaal goed want ik voelde alles nog wel heel duidelijk en moest weeen ook echt nog opvangen/wegzuchten. Maar voordeel was dat ik de persweeen ook super goed voelde en heel goed kon persen, met de ruggeprik gewoon nog aan. Echt geen spijt van gehad dus
1e een ruggenprik en leek redelijk op jouw verhaal qua weeenopwekkers en knip ed. 2e deed zo veel mee pijn maar ging tig keer sneller, mede daarom deed het ook meer pijn. Maar omdat het zo snel ging had ik het vertrouwen dat het kon zonder ruggenprik, geen spijt van gehad!
Ben ingeleid wegens zwangerschapssuiker en die weeën deden Zo Ongelooflijk Zeer!! Ik had een paar maanden daarvoor een niersteen + nierkolieken gehad, maar bevallen was erger. Been- rug- en buikweeen had ik, maar ik mocht eerst geen ruggenprik ivm de hartslag van de kleine. Toen het beter ging qua hartslag mocht ik alsnog een ruggenprik, ik heb sindsdien niets meer gevoeld. Echt gewoon niets. Ik heb dus ook geen idee hoe een perswee voelt. Zoontje lag niet helemaal goed voor de opening dus uiteindelijk met knip + pomp gehaald. Ook van knippen en hechten niks gevoeld. Nadelen: ik kreeg koorts. Dan krijg je antibiotica. En de katheter irriteerde me enorm, voelt als blaasontsteking. Maar het was een vrij dikke, want ik heb een latexallergie dus mag geen gewone katheter.
Ik heb direct uitgesproken dat ik met ruggenprik wilde bevallen. Deze ook gekregen en ik kijk zo positief terug op de bevalling. De volgende bevalling wil ik weer graag een ruggenprik
Ik heb ook een bevalling uit het boekje "hoe het niet moet"gehad. Desondanks vind ik het totaal niet opwegen tov het krijgen van een kind.
Ik zei vooraf, ik zal wel zien of ik er ene wil. 1u na aankomst ziekenhuis had ik hem al gevraagd Enkel spijt dat ik tijdens het persen niet heb blijven bijdrukken, want ik was in de veranderstelling dat het normaal was dat persen ook zoveel pijn deed met een ruggenprik Volgende bevalling zeg ik al aan de telefoon dat de anesthesist zich mag klaarhouden
Ik heb bij mijn eerste bevalling na een uur weeënstorm geëist dat ik een ruggeprik kreeg xD de weeën putten me uit en ik wilde nog zelf kunnen persen. Nou was dit met inleiden (toen de vk de weeën ook wel erg hard vond gaan mocht de pomp lager, en toen nam mijn lichaam het dubbel zo hard over), maar ik weet nu al dat ik het bij de volgende bevalling weer wil. Ik ben van mening dat het in mijn geval (chronisch ziek) gezorgd heeft voor een sneller herstel achteraf. Wat ik lastig vond: stil moeten zitten voor de prik in je rug. En dat ze dus mis kunnen prikken waardoor het nog eens moet xD. En dat het blijkbaar kan dat het ongelijk uitwerkt, waardoor je nog een tijdje één dood been kan hebben. Edit: OHJA het katheter. Not fun.
Bij de eerste bevalling een ruggenprik omdat ik maar op 3 cm bleef hangen. Vond het heerlijk, ook nergens last van gehad. Bij de tweede raakte ik totaal in paniek door de pijn en wilde direct een ruggenprik, helaas was dit niet meer mogelijk omdat de anesthesist op de ok bezig was en mijn bevalling heel snel ging.
Ik heb maar 1 bevalling gehad en die was ingeleid ivm hoge bloeddruk. Toen ik een weeenstorm kreeg heb ik om een ruggenprik gevraagd,was gewoon niet te doen zeg! Wilde eerst wachten omdat het zondag was en ze het team dan moesten oppiepen en dat vond ik zielig.... Als ik een tweede bevalling had mogen meemaken dan had ik er wel meteen om gevraagd...
Wat goed om jullie verhalen te lezen zeg! Dat helpt me echt heel erg. Ik merk toch dat er een soort taboe op ligt (in ieder geval bij mij in de omgeving). Misschien toch maar een gesprek aanvragen bij de gyneacoloog in het ziekenhuis, vóór een eventuele volgende bevalling.
Meest vervelende vond ik de ontmoediging vanuit het team. Kreeg vaak te horen 'je kan het wel, het is geen weeenstorm' terwijl ik letterlijk geen minuut rust had!
Eerste was voor mij uitgelopen op een spoedkeizersnede na een lange heftige bevalling. Reden genoeg voor mij persoonlijk voor een geplande keizersnede met de 2de. Helaas is me dit ook niet goed bevallen ... komt niet zovaak voor maar de ruggenprik werkte niet of een stuk later dan ze begonnen dus ik heb ernorm veel pijn gehad. Maar snap dat je de volgende keer wel pijnstilling zou willen! En dat is prima... maakt je echt geen mindere moeder hoor.
Een ruggeprik voor een keizersnede is een andere (nl spinaal) dan voor een bevalling (epiduraal). Al kan het natuurlijk altijd niet helemaal goed gaan, gelukkig komt dit zelden voor.
Klopt! Ik had het ‘geluk’dat die bij de bevalling niet werkte en de 2de keer dus bij de keizersnede niet. Maar zoals de anestesist zei komt dit echt heeeel weinig voor. Daarbij ben ik sowieso een bouwpakket met missende schroeven en bouten dus niet echt een goede meetlat voor andere. Maar wat ik daarmee eigenlijk wilde zeggen is dat ik heel goed snap dat ze de volgende bevalling een ruggenprik wilt. Daarbij hoor ik ook veel positieve verhalen over een ruggenprik tijdens de bevalling. Er zijn altijd negatieve verhalen over alles maar ook genoeg positieve.