Blijven of verder kijken

Discussie in 'Weer aan het werk' gestart door Lumiere, 9 jan 2018.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Lumiere

    Lumiere Fanatiek lid

    11 dec 2012
    3.622
    593
    113
    doktersassistente
    Brabant
    Ik weet niet of ik dit topic hier mag plaatsen, ben immers al lang niet meer met verlof. Maar de enige andere plek zou de lounge zijn en ik vind hem daar ook niet echt passen.

    Ik werk in een klein team (huisartsenpraktijk) met 2 werkgevers en ong 10 werknemers. Recent is er een met pensioen gegaan en zij heeft een opvolgster. Die werkte al jaren als arts in de praktijk maar heeft nu dus de praktijk overgenomen. Iedereen is blij, want haar voorgangster was nogal bijzonder, en soms wat minder makkelijk in omgang. Ik was de enige die met haar wegliep, ze kon dan wel moeilijk doen, maar ze liet ook altijd, iedere dag merken dat ze blij met je was en dat ze waardeerde wat je deed. Dat gaf mij motivatie! Haar opvolgster is heel anders. Ze is zakelijker, heeft heel eigen ideeën over de praktijk en voor mij is niet altijd duidelijk hoe ze het graag ziet. Dan zegt ze bv dat ze niemand meer erbij wil op haar spreekuur omdat ze overloopt, maar als ik dan samen met patiënten andere oplossingen zoek (binnen mijn kennis en kunde natuurlijk) dan is ze gepikeerd omdat ik dat niet met haar overleg. Als ze een vage opdracht geeft en ik vraag verheldering dan klinkt ze wat geïrriteerd omdat ik het niet snap, maar als ik dan zelf initiatief neem is het bijna altijd "niet zo heel slimme keuze gemaakt, had je beter kunnen overleggen met me". Ik voel me onzeker en dom en rij vaak met een rotgevoel naar huis.

    Erover praten met haar, zullen velen zeggen. Maar ze loopt al over met alle rompslomp en ik heb al eerder gemerkt dat ze erg zakelijk is in "persoonlijke" gesprekken. Ze komt ook over als iemand die alles tiptop in orde heeft, wat mij extra onzeker maakt. Vandaag had ik dit met een collega besproken, die opperde dat de werkgeefster perfectionistisch is, maar dat ik dat ook ben. Dat het meer bij mij ligt en dat ik niet zo teleurgesteld moet zijn maar het gewoon van me af moet laten glijden. Maar ik blijf piekeren, tenslotte heeft zij mij niet aangenomen, dat heeft haar voorgangster gedaan. Zij heeft het personeel overgenomen en zit dus met me "opgescheept" nu. Die collega zei ook dat iedere assistente wel iets heeft waar de werkgeefster zich aan ergert, dat dat heel normaal is. Is ook wel zo, maar ik voel me een beetje op de schopstoel en denk er serieus over om ergens anders te solliciteren. Maar voor mijn gevoel doe ik dat meer zodat zij van me af is dan omdat ik daar niet meer wil werken.

    Maar: ik heb een vaste baan voor 3-3,5 dag nodig financieel, ik werk in een verder leuke praktijk vlakbij huis, nooit file, goed betaald, woensdagen vrij etc. Wil ik dat opgeven met het risico dat ik elders een soortgelijke baas tref?
    Wat zouden jullie doen? Pfff... lastig....ik mis mijn vorige werkgeefster :(
     
  2. Phloxx

    Phloxx Niet meer actief

    Voor mij is plezier in het werk belangrijker dan een vast contract. Zekerheid heb je toch nooit... Dus ja ik zou verder zoeken. En je zit in een luxe positie. Je kunt de mogelijkheden aftasten en maakt alleen een overstap als het echt goed voelt.
     
  3. Wolky84

    Wolky84 Bekend lid

    1 jan 2018
    630
    638
    93
    Vrouw
    De opvolgster klinkt als iemand die niet los kan laten en meer bezig is met "managen" dan met leiden (en dus delegeren). Dat is ook heel lastig; ik ben zelf ondernemer dus ik weet hoe moeilijk dit kan zijn. Je bent toch eindverantwoordelijk voor alle patiënten dus dan is het, zeker als je perfectionistisch bent (hier nog zo een!), knap lastig om dingen los te laten. Probeer je daarom ook een beetje in haar situatie te verplaatsen, voor zover je dat niet al doet.

    Het is belangrijk dat zij goede sturing gaat geven. Als bij mij een medewerker iets doet wat hij/zij beter met mij eerst had kunnen overleggen, dan is mijn instructie/uitleg niet duidelijk geweest. Dat neem ik dan mezelf kwalijk: niet de medewerker. Vertrouwen in je mensen is cruciaal en ik denk dat zij daar wellicht nog moeite mee heeft als ik je verhaal zo lees. En dat is ook begrijpelijk gezien de situatie. Daarnaast is het haar taak om duidelijk te maken waar we naartoe wil met de praktijk maar zoiets is knap lastig: leg maar eens uit wat je in je hoofd hebt zitten als je ondertussen tig ballen in de lucht moet houden.....

    Ik zou het nog even tijd geven; geef haar een beetje tijd om te gaan leiden in plaats van managen. Jij moet ook wennen aan de nieuwe situatie en afscheid van je vorige baas waar je het goed mee kon vinden is gewoon vervelend. Probeer het niet te persoonlijk te maken maar hou het voor jezelf ook zakelijk. Dat is lastig en voelt waarschijnlijk niet natuurlijk maar het zorgt er wel voor dat jij niet met een rotgevoel naar huis gaat en veel meer in je eigen kracht kunt blijven staan. Als jij je best hebt gedaan, binnen de kaders die worden geschetst, dan mag je trots en voldaan zijn. Twijfelen aan jezelf is de grootste tijdverspilling die er is; je schiet er niks mee op. Kijk naar de dingen die wel goed gaan: vaste baan, woensdagen vrij, op fijne rijafstand, leuke collega's, vlakbij huis, fijne werkplek en je kunt vast nog meer verzinnen. Focus je op de positieve dingen, niet op de negatieve dingen. Kom met een smile binnen: elke dag opnieuw. Wedden dat je je binnenkort al een heel stuk anders voelt? En dat gaat jouw nieuwe baas ook weer voelen....vertrouw haar en ze zal jou ook vertrouwen...geef haar ruimte, en ze zal jou ook ruimte geven....misschien niet zo snel als je zelf zou willen maar alles komt op zijn tijd...

    Het gras bij de buren is namelijk altijd groener maar ook binnen een andere praktijk zullen zaken zijn die niet helemaal zijn zoals je wilt. Dat verandert nooit en zal ook altijd zo blijven. Als je dat accepteert, dan kun je het ook meer als een uitdaging gaan zien. In plaats van weg te lopen van situatie, keer je de situatie naar je hand ;)

    Geen eenvoudige opgave, makkelijker gezegd dan gedaan! Maar ik hoop toch dat je er iets aan hebt. En lukt het echt niet....weggaan is altijd nog en optie. Het gaat immers om jouw geluk en verder niets!

    Succes!
     
    Lumiere, Marbloempje en Zonnestralen vinden dit leuk.
  4. Lumiere

    Lumiere Fanatiek lid

    11 dec 2012
    3.622
    593
    113
    doktersassistente
    Brabant
    Dank je voor de reactie. Gekke is ook dat ik haar voorheen ook veel meer als collega zag dan baas. Ze is maar een paar jaar ouder dan ik. Ik wil het sowieso ook wat meer tijd geven. Mijn vriend zegt ook dat ze me niet zomaar kan wegsturen, niet zonder dossier of gesprekken of coachingtraject. Ja, als ik een patient ga uitschelden ofzo, maar dat is niet zo mijn ding haha :p
    En met de andere werkgever en de 2 artsen in loondienst kan ik het juist erg goed vinden.
     
  5. MiaMaria

    MiaMaria Niet meer actief

    Ik zou het even blijven aankijken. Misschien heeft het even tijd nodig om allemaal weer op z'n plek te vallen.
    En, als het dwars blijft zitten dat jij volgens haar danwel teveel danwel te weinig initiatief neemt zou ik dat ook op een zakelijke manier oppakken. Dus voor jezelf een aantal concrete voorbeelden van situaties opschrijven, in gesprek gaan met haar en heel duidelijk in kaart laten brengen wanneer jij wel of niet dient te overleggen.
    Succes!!!
     

Deel Deze Pagina