Na de eerste kreeg ik last van darmklachten. Langzaamaan melk en granen gaan uitsluiten uit mijn dieet en het ging beter. Na de geboorte van de tweede kwamen alle klachten in veelvoud terug. Ik eet nu nog steeds geen melkproducten en zeer weinig graanproducten. Een jaar geleden merkte ik dat elke keer als ik vlees at (at het 2-3 x pw) ik weer meer buikklachten kreeg dus ben ik gestopt met vlees eten. Wat een opluchting! Maar nu ik zwanger ben heb ik zo'n trek in vlees! Dat broodje bacon ei in de supermarkt, of die tosti die m'n zoontje eet... echt enorme trek in vlees. Maar ik wil het echt niet eten! Zijn er tips om hier mee om te gaan? Zijn er bijvoorbeeld andere voedingsmiddelen die de cravings wegnemen? Of gewoon andere vegetariers die mee willen kletsen? NB. Dit topic open ik niet om een dierenleed discussie aan te gaan, oid. Hiervan zijn we ons allen wel bewust zo onderhand.
Waarschijnlijk heb je ergens een tekort. Vitamine D,B12 of ijzer bijvoorbeeld. Ik denk persoonlijk dat het lichaam met cravings aangeeft waarin je tekorten hebt. Dus als je (vrijwel) geen zuivel of vlees binnenkrijgt zal je je mogelijke tekorten ergens anders mee aan moeten vullen. Dus goede vleesvervangers of vitaminepillen. En ik zou kijken of je andere soorten granen zoals havermout beter kan hebben. In je zwangerschap is het best mogelijk dat je toch anders reageert dan normaal.
Ik eet ook al ruim 5 jaar geen vlees meer. Ook nooit behoefte aan. Nu ik zwanger ben en ik loop langs de slager krijg ik van die geuren soms echt zin in worst. Heel apart. Ik heb overigens geen tekorten. Ik word vanaf het begin heel goed in de gaten gehouden, mede door schildklierproblematiek.
Ik slik extra vitamines o.a. d en B12 wanneer ik geen vleesvervangers eet. Dus tekorten lijkt me sterk. Ook ijzer is altijd hoog bij mij. Ik denk dat t gewoon echt aan de zwangerschap ligt. @Mooncalf hoe ga jij daar mee om?
Hoi, herkenbaar... nadat ik erover begon te dromen in de nacht ben ik ( helaas) vlees gaan eten na drie maanden af te hebben gezien voor mijn gevoel. Ik heb normaal geen moeite om vega te eten/ zijn. Ik hoop dat het na de zwangerschap weer ‘ over is’. Sterkte!
Ik ben niet van plan om er aan toe te geven maar toen vl vorige week naar de snackbar ging wilde ik heel hard roepen "en een kroket voor mij!!!"
Het voelt soms wel een beetje dubbel omdat ik echt zin krijg ik vlees. Maar heb daarin een bewuste keuze gemaakt dus vind het verder ook niet heel lastig. Ik negeer het gevoel en eet een snoepje.
Snoepjes met of zonder gelatine? Ik heb tot nu toe alleen nog "echt" vlees uit mijn dieet geschrapt maar wil ook verder kijken naar dingen als gelatine etc. Melk, eieren, boter en producten die door dieren worden gemaakt vind ik geen probleem maar gelatine wat van botten af komt vind ik lastiger. Ben vanuit gezondheidsoverwegingen gestopt met vlees eten maar ondertussen er toch iets anders over na gaan denken.
Goede vraag van jou. Ook wel eens over nagedacht, maar ik schrap geen dingen waar gelatine in zit. Hier kijk ik verder dus ook niet bewust naar. Zelfde geldt voor dierlijke producten als melk, kaas en eieren. Dat is dan ook meer veganistisch. Dat gelatine is wel een interessant onderwerp.
Ik kwam daarop omdat een ex collega van mij vegetarier is maar ook geen snoep eet met gelatine. Dat heeft me aan het denken gezet. Maar dat zou nooit meer winegums betekenen! :S En alle verpakkingen uitpluizen is ook niet mijn ding. En als ik zo over gelatine ga denken, dan kan ik ook geen kaas meer eten ivm het stremsel wat ook een bijproduct van de slacht is.
Tot nu toe niks mee gedaan omdat dieren geslacht worden voor hun vlees. Maar niet specifiek.voor de gelatine die uit botten gehaald wordt. Dat wordt gebruikt uit de dieren die al geslacht zijn (voor hun vlees dus). Daarom ligt dat voor mij wel anders dan het vlees zelf.
Ja inderdaad daar heb je wel een punt. Het leer van mijn schoenen en bank komt ook van reeds dode dieren. Die zijn daar niet specifiek voor geslacht.
Oh, heel herkenbaar. Toen ik net zwanger was van de eerste (en al jaren vegetarisch at) bestelde ik ineens een biefstuk in een restaurant. Ik vind het zelf heel lastig om de zin in vlees te specificeren... Want ik houd normaal gesproken helemaal niet van vlees
Nee ik ook niet en dat vond ik ook zo gek. Alleen het echte suddervlees of draadjesvlees vind ik lekker. De rest kan me gestolen worden.
Nee, het was precies wat mijn lijf nodig had. (en ik heb vaak buikklachten, dus was wel bang dat het slecht zou vallen, maar ik heb vaak meer last van granen en suikers dan van puur vlees) Tegenwoordig eet ik 1 of 2 keer per week vlees en dat ben ik blijven doen sinds ik zwanger ben.
Owhh zo herkenbaar!! eet al sinds mijn 18e geen vlees meer maar nog nooit zo'n zin gehad in vlees als sinds ik in verwachting ben. Heel lastig. Eet sinds een jaar wel af en toe vis en merk dat ik dit meer ben gaan doen sinds ik zwanger ben.
Wat grappig dat ik dit lees. Wij aten al een hele tijd alleen in het weekend vlees, en doordeweeks vega of vegan. Dat beviel ontzettend goed. Afgelopen week zei ik nog tegen mijn man dat ik merk dat de laatste weken er doordeweeks weer af en toe vlees op het menu staat. Mijn lijf vraagt er echt heel bewust om merk ik. Ben echt aan het zoeken naar de balans tussen lijf en gevoel nu.
Maar is het een oplossing om "gewoon" weer vlees te gaan eten, vooral als je weet dat je (zoals ik) er erg ziek van wordt? Ik durf dat dus niet aan. Zie niet uit naar elke dag naar het toilet rennen omdat mijn darmen op de hobbel zijn door dat stukje vlees. Precies ook de reden waarom ik alleen alpro zuivel gebruik en er geen dierlijke zuivel in mijn lichaam komt. De calcium haal ik uit sinaasappels, broccoli, peulvruchten en noten. Toen ik nog geen zuivelvervangers gebruikte merkte ik eens per 2 maanden dat ik behoefte had aan bijv. een liter melk (wat ik normaal ook niet lust). Ik weet niet wat er is gebeurd na twee zwangerschappen maar de hormonen hebben mijn lichaam (darmstelsel) op de een of andere manier beinvloedt.