getverredemme...even van de me af typen hoor. Mijn zusjs is een jaar geleden geemigreerd. Eerst Thailand en ze zouden in oktober naar NieuwZeeland gaan om zich daar te vestigen, defenitief. Nu is ze juni even in Nederland geweest, heerlijk. Ik ben zwanger en haar beste vriendin is precies 1 maand 'langer zwanger'. Nu horen we vanochtend dat dat kindje is overleden...zooo vreselijk... En dan te bedenken dat ik straks de 20 weken echo heb... Maar...mijn zusje komt wel weer terug, zeer waarschijnlijk definitief. Ze vindt het te moeilijk om zo ver weg te zijn... We zitten echt met mixed-feelings; aan de ene kant ben ik heel blij dat ze weer terugkomt, want ik mis 'r vreselijk. Zeker nu ik zwanger ben. En aan de andere kant dat die vrouw haar kindje kwijt is, een jochie. Vrijdag 'moet' ze bevallen en maandag wordt het kindje begraven...
Jeetje wat een zielig verhaal zeg .. Krijg er tranen van in mijn ogen.. Mijn moeder heeft hetzelfde meegemaakt..
Ik vind het echt een verschrikkelijk verhaal en als je zwanger bent moet je er toch echt niet aan denken zoiets! Maar jij kan niet de hele wereld op je schouders dragen. Hoe vervelend het ook is. Je mag dus best wel blij zijn met je eigen situatie en het feit dat je zus terug komt. Succes!
ja, zulke dingen raken je altijd heel erg en als je zelf zwanger bent nog 20x harder...... Ik kan ook om alles wat ik tegenkom wat ik erg vind uren piekeren hoor... maar helaas kun je er niks aan veranderen... probeer jij maar lekker te genieten van je zwangerschap en het feit dat je je zusje straks weer dichtbij je hebt! laat je nog even weten hoe je echo is gegaan? xxx
Pfff... wat een moeilijke berichten. Je mag het ook alletwee voelen hoor... blijdschap omdat je zusje terugkomt en verdriet omdat er zoveel verdriet is om het overleden kindje. Het lijkt niet bij elkaar te horen en toch is het zo. Ik wil je veel sterkte wensen en hopelijk kan je straks ook lekker genieten van je zus!