Angst voor...

Discussie in 'Vruchtbaarheidsbehandelingen' gestart door Smoeltje, 28 aug 2008.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Smoeltje

    Smoeltje Fanatiek lid

    19 nov 2006
    1.069
    0
    0
    manager
    Sunhine city
    Ben ik niet te laat?

    Zal het er ooit van komen?

    Na de zoveelste (bizarre) tegenslag zie ik het toch even niet meer zitten.

    Eerste keer ging de IVF niet door vanwege epilepsie-aanval van mijn man.
    Had de punctie er al op zitten en redelijke oogst.

    Die teleurstelling verwerkt en even een pauze van paar maanden en 15 augustus weer gestart.

    Voelde me al wel lange tijd ( vanaf de IVF in mei) niet helemaal top, maar weet dat aan de drukte ( ben tussen door getrouwd, verbouwing etc).

    Nadat ik een paar keer niet helemaal lekker werd toch maar bloed laten prikken. De internist stelde een paar vragen en hij constateerde een te snelle schildklier.
    Achteraf vallen alle puzzelstukjes op hun plaats, maar dacht dat dit standaard door het ziekenhuis getest wordt ( is tenslotte onderdeel van je hormoonhuishouding) niet dus.

    Ik vertelde dit tijdens de uitgangsecho en de poging werd direct gestaakt.

    Soms denk ik: misschien betekenen deze 2 tegenslagen iets en moet ik het gewoon opgeven.
    Ik ben een vechter en een doorzetter en dan is het moeilijk om te denken: ik leg mij erbij neer.

    Maar het doet zo veel pijn, ik kan gewoon geen babys meer om mij heen dulden.

    Om het extra pijnlijk te maken werd ik die dag dat de poging werd afgebroken, 2X gebeld door een vroedvrouw.Ze was verkeerd verbonden......

    Vervolgens kreeg ik in mijn mailbox allerlei tips voor als je zwanger bent....

    Op dit moment is de situatie nog onduidelijk. Ik weet niet wanneer en of ik mag beginnen.
    Dat idee benauwd mij ( controlfreak hier) ik wil weten wat er nu precies verder gaat gebeuren.
    Hoelang moet ik medicatie slikken om zwanger te worden.

    Al die tijd had ik iets om naar uit te kijken: de IVF behandelingen en ook dat heb ik nu niet.

    Ik ben ondertussen ruim 36 jaar en dit is nooit mijn streven geweest.
    Ik wilde altijd jong kinderen krijgen en het wordt er niet makkelijker op als mensen vragen: goh, wil jij nu nog aan kinderen beginnen? Dat je dat wil doormaken...


    Hoe dan ook, ik zoek dan naar een manier om ermee om te gaan en dat is het van mijzelf afschrijven.
    Ik heb lieve vriendinnen en zussen, maar het met hen bespreken is ontzettend pijnlijk. Liever hou ik mij groot en cool.
    Met mijn man kan ik er goed over praten, maar hij gaat er heel anders mee om.
    Hij wil niet ( en daar bewonder ik hem om) het leven aan zich voor bij laten gaan.
    En ik heb toch het gevoel dat ik dat wel doe door het mij zo te laten raken.
    Eigenlijk is niets anders belangrijk voor mij op dit moment ( afgezien vn mijn familie natuurlijk) werk, stappen, reizen., hobbys.
    Alles verbleekt bij het idee dat ik geen baby meer zal krijgen.
     
  2. Dushi

    Dushi Niet meer actief

    Ik ben op mijn 38e moeder geworden via IVF-ICSI.

    Nooit bij stilgestaan dat ik te laat zou zijn, we gingen er gewoon voor. Gelukkig na een jaar ziekenhuis zwanger geraakt. Een tweede gaat er om diverse redenen niet komen. We zijn zielsgelukkig met onze kleine meid.

    Sterkte meis.

    PS. je mag in veel gevallen tot je 42e aan IVF meedoen. De kwaliteit van je eicellen wordt alleen in de loop der jaren minder en zo zal de dosering van de hormonen steeds hoger worden. Dit is/kan een afweging zijn.
     
  3. Smoeltje

    Smoeltje Fanatiek lid

    19 nov 2006
    1.069
    0
    0
    manager
    Sunhine city
    Hey Dushi,

    Ja, misschien moet ik dat leeftijd ding ook maar loslaten maar dat zit er zo ingebakken.
    Mijn man is ook al 43 en die wil niet op zijn 48 vader worden.

    Ik denk dat als het vanaf het begin ook soepeltjes was verlopen vanaf het moment dat we de MM instapten dan was het makkelijker geweest.

    Maar goed, hopelijk kijk ik er snel weer zonnig tegenaan.
     
  4. Hope

    Hope Fanatiek lid

    1 mrt 2006
    3.100
    0
    0
    Hey Smoeltje,

    het kon wel min verhaal zijn wat ik lees.
    Al zitten we beide in een andere situatie.
    Maar ik heb ook een oudere man, die ook niet na zijn 45e meer papa wil worden.
    Terwijl ik best nog even door zou wilen gaan.
    Van de andere kant heb ik ook zoiets van: zal het zich ooit lonen dat we dit allemaal doen.
    Als iemand nu al kon zeggen dat het geen zin had om verder te gaan, omdat het nooit ervan gaat komen, dan zou ik mezelf niet meer zoveel verdriet aan doen.
    Maar wat je al zegt: alles verbleekt bij het idee dat je kinderloos blijft.

    Soms proberen mensen je troosten met woorden als: ja maar jij kunt nog lekker gaan en staan waar je wilt, je hoeft met niemand rekening te houden, bla bla bla.
    IK WIL NIET gaan en staan waa ik wil, EN IK WIL WEL rekening houden met een kindje.
    Ga het me nou niet lekker maken, door dingen te noemen die zonder kinderen o zo leuk zijn, tewrijl je zelf kinderen hebt.

    Ow ik merk dat het me erg hoog zit allemaal, en zeker zo vlak na een tegenslag, kan ik me erg opwinden hierover en me idd ook erg druk maken over de toekomst.
    Maar ik weet ook wel weer, dat als ik een 2 weken verder ben, dat ik alles dan wat beter relativeer.
    Maar de vraag: Of wij ooit dat kindje van onszelf gaan krijgen, blijft altijd spoken in mijn hoofd.

    Hope
     
  5. Smoeltje

    Smoeltje Fanatiek lid

    19 nov 2006
    1.069
    0
    0
    manager
    Sunhine city
    Hey Hope,

    Ik las ook net jouw tegenslag, vind het echt zo oneerlijk.

    Ik merk, en dat zal jij ook wel hebben, dat je 1 of 2 teleurstelingen kan incasseren.
    Maar er blijft zo weinig te hopen als het telkens misgaat om wat voor reden dan ook.
    En ik lees hier wel vak van die onmogelijke verhalen, van mensen die de ene teleurstelling na de ander te verwerken krijgen en dan ineens toch die ene lot uit de loterij trekken.

    Daar trek ik me dan maar aan op en verman mezelf dan wel weer na een paar dagen.

    Ik heb een zoon van 17, mensen zeggen dan tijd: oh je hebt nu lekker alle vrijheid hij kn al voor zichzelf zorgen.

    ja dat is zo, maar ook al zou ik nu een kind krijgen dan zou ik het niet als inperking van mijn vrijheid zien.

    Ik zie dat als een luxeprobleem waar wel weer oplossing voor gevonden wordt.
     
  6. Sens

    Sens Bekend lid

    24 jun 2008
    771
    0
    0
    Brabant
    Ik mag dan al 42 zijn en bovendien ook nog alleen...ik geef niet op voorlopig! De grens in Belgie voor IVF is 45. Als het niet meer zinvol zou zijn zouden ze die grens wel verlagen.

    Ik moet er niet aan denken dat ik mijn wens/droom al op moet geven....nee dat zou ik (nu nog) niet aankunnen. Ik heb bij Geertgen momenteel nog een jaar gekregen na mijn miskraam. Dat jaar ga ik zeker gebruiken!
     
  7. Smoeltje

    Smoeltje Fanatiek lid

    19 nov 2006
    1.069
    0
    0
    manager
    Sunhine city
    Hey Sens,

    Ik las net even jullie BAM topic.
    Ik vind het echt heel stoer dat jullie er gewoon voor gaan.

    En ik moet er ook niet aandenken dat ik mijn wens/droom moet opgeven.
    Maar af en toe wordt ik besprongen door dat nare angst duiveltje.
     
  8. marina99

    marina99 Bekend lid

    12 sep 2006
    913
    0
    0
    Wat een tegenslagen zeg!
    Ik ben zelf nog maar 27,maar ook erg bang dat het nooit zal lukken.
    Kan me geen leven zonder kindje voorstellen.Er word ons ook gevraagd of wij geen kinderen willen...
    Krijg het er flink benauwd van,ook als je zoveel zwangeren en kindjes om je heen ziet.

    Heel veel succes,hopelijk is het wachten niet voor niks en loop ook jij met een zwanger buikje!
     
  9. Smoeltje

    Smoeltje Fanatiek lid

    19 nov 2006
    1.069
    0
    0
    manager
    Sunhine city
    marina99, ja dit wens ik niemand toe.

    Maar na regen komt zonneschijn zeggen ze vaak.

    Succes met zwanger raken en hopelijk is het snel raak bij jou.
     

Deel Deze Pagina