Een paar maanden terug zijn we verhuisd. Heel veel mensen hadden hulp toegezegd tot puntje bij paaltje kwam. Het gevolg: buiten staan nog steeds spullen die opgeruimd moeten of een plekje moeten krijgen. In de tussentijd kreeg ik fikse nierkolieken en sinds twee weken weten we dat mijn man een hernia heeft. Daardoor ligt het stil. Ik werk ook nog eens 28 uur en ondanks dat mijn man 80-100% afgekeurd is komt het huishouden ook op mij neer. Ben dat gewend en klaag er soms over, maar meestal niet. Vanmiddag was ik dus de auto aan het volladen om wat troep weg te brengen. Loopt de buurvrouw langs en vraagt wat ik aan het doen ben. Opruimen en afval wegbrengen. Begint ze zich toch met de spullen die buiten staan te bemoeien. Ik was er meteen klaar mee. Heb man gesommeerd even de rest in de auto te zetten en ben vertrokken! Word zo schijtziek van die bemoeizucht in nederland. Ik werk hard voor m'n centjes. Maak geregeld overuren om m'n kennis op peil te houden, zorg voor m'n gezin en ik wil ook nog genieten. Wij zijn gelukkig zo en als ze het niet wil zien dan kijkt ze maar een andere kant op!!! Zucht!! BB
angel: volgende keer zeg je ik wil je wel even uitleggen waar het moet. Mijn man heeft rugpijn , ik heb ook lichamelijke klachten, heb klein kind, nieuw. Huis, werk en het is dec. Dus ik heb geen tijd. Maar kan best drie min tijd maken om je uitteleggen waar het moet. Ga ik in de tussentijd wat nuttigs doen.
of meepraten ombuigen. Ja vervelend dat het er nog staat.. Dat ben ik helemaal met je eens. MAAR JE ZULT BEGRIJPEN dat ik geen tijd heb. Dus moet het even wachten of jij moet even tijd hebben ? bijna niemand zegt dat hij/zij iets niet begrijpt. dus antwoord gaat zijn ja , dat begrijp ik..
Haar gewoon op de man afvragen waar ze zich mee moeit en dat als ze tijd teveel heeft het altijd zelf mag opruimen .
Ze zei dat het tijd werd dat de spullen op de oprit eens weggegooid werden (uhm, daar staan spullen die helemaal niet weg moeten maar die gewoon een plekje moeten krijgen in de garage bijv, alleen zal daar eerst plaats voor moeten zijn). Mijn man sprong er op dat moment al tussen met de mededeling dat ie een hernia heeft en uitval in benen en voeten en dat dat dus voorlopig niks gaat worden. Meebuigend was ze echt niet! Mijn familie weet dat ik me de benen onder t lijf uit ren voor mijn gezin, heb zelfs bij de ha te horen gekregen dat nu ik vakantie heb, ik moet genieten en leuke dingen doen. Stond zelf op instorten. Als straks de eerste mooie lentedagen komen, dan zien we wel verder. Ik vraag me echt af wat haar verwachtingspatroon is. Ik ben niet het type huisvrouw dat de hele dag loopt te poetsen en zei wel en ze verwacht misschien dat ik dat ook ben. Maar dat kan ik niet en dat wil ik!
En ik zal je alvast waarschuwen als je het allemaal opgeruimd hebt dan is er vast nog wel wat anders om te zeuren. Lange leve Nederland!
Let it go. De energie die je gebruikt om je druk te maken over opmerkingen van anderen kun je beter steken in het genieten van je gezin. Waarom zou je je druk maken over wat een ander vind van jou oprit?!
Tja ik snap wel dat als je er zo doorheen zit een dergelijk gezeur van een buurvrouw je in het verkeerde keelgat schiet... Probeer zulke mensen te negeren, alle energie die je erin steekt is zonde van je tijd, die je zo te horen hard zat nodig hebt. Succes met alles, hopelijk heb je snel weer wat meevallers!!
Ik zou mij eigenlijk ook storen aan rotzooi in de tuin van de buren. Paar straten verderop hebben wij ook een huis waar de rotzooi hoog opgestapeld staat in de voortuin. Ik snap dan werkelijk niet waarom het niet gewoon opgeruimd wordt... Als een directe buur aangeeft het niet te kunnen door ziekte oid zou ik wel aanbieden om even te helpen.
Ik zou het op den duur ook wel een irritant gezicht vinden, maar het zou nooit in mij opkomen om er wat van te zeggen. Want ja, heel realistisch gezien: mijn tuin is het niet dus ik heb er niks over te zeggen. (Tenzij je last krijgt van ongedierte ofzo, maar dat is een ander verhaal)
Vreselijk dat mensen zich daaraan kunnen irriteren zeg...het is toch niet jouw tuin. Zo komt de onverdraagzaamheid: als de buren al bepalen dat jij je tuin moet opruimen: leef en laat leven.
Tja als het stoort en je zegt er wat van, biedt dan op z'n minst aan om even een handje te helpen als je hoort waarom de spullen er nog staan... Maar helaas is de mentaliteit van sommige mensen 0,0 maar wel lekker klagen met z'n allen.
Ik snap nooit zo goed hoe mensen het voor elkaar krijgen om zich te storen aan andermans doen en laten. Of zij hebben tijd te veel of ik kom tijd tekort..
Alles hangt van de situatie af. Bij TS vind ik het weer anders. Als je veel communicatie hebt met de buren, kennen ze ook de achtergrond waarom nog alles er staat. Maar vind het arrogant van haar buren (blijkbaar hebben ze niet veel contact) dat ze zomaar een uitspraak erover doet! Wij hebben achterburen en daar is het ook een zooi. Ik zeg er ook niks van, maar om te zien dat er helemaal niks gebeurd, ik erger me er ook aan! We wonen in een nieuwbouwwijk en dat het normaal is dat niet alles het eerste jaar kan gebeuren, is volkomen ok! Is bij ons ook zo! Maar zij wonen er ondertussen 4 jaar langer als wij en die hebben nog helemaal niks voor elkaar! Blijkbaar zou het een geldprobleem zijn. Nou ja, als de man alleen moet gaan werken en je wil zo een standaard van nieuwbouwhuis, dan weet je toch dat dit eigenlijk niet haalbaar is! En nee dames, het is niet zo dat ze haar werk verloren heeft of solliciteerd. Ze wil gewoon niet werken. Ondertussen moet ze van kind 3 bevallen. Niks mis met een grote kinderwens (en het was geen ongelukje!!!), maar ondertussen hebben ze nog niet eens een badkamer! Douchen doen ze bij haar ouders! Wanneer we vragen of ze iets van hulp nodig hebben, nee nee, ze hebben het voor elkaar... we kunnen toch zien dat ze net een superdeluxe boomhut voor hun kinderen in de tuin hebben aangekocht?! Ik weet het niet hoor, maar ik denk dat ik mijn kinderen liever eerst een badkamer wil gunnen... Voor de rest zijn het super lieve mensen hoor en kunnen we goed om met elkaar, maar... weet niet hoe ik het moet zeggen... ze kunnen blijkbaar geen juiste prioriteiten leggen.