Ladies, Hier een wat genant probleem. Onze zoon van 8 heeft ontdekt dat spelen met zijn piemel reuze interessant is. Te pas en te onpas zit hij eraan. Ook buiten en in gezelschap. We hebben uitgelegd dat je dat soort dingen doet, als je alleen bent (bijvoorbeeld 's avond op zijn kamer) en niet in het openbaar dat ding(etje) uit je broek haalt. Maar hij lijkt het niet te begrijpen. Het is een soort gewoonte geworden en we krijgen het er maar niet uit. Ze me alsjeblieft dat het een (hele korte) fase is. Vanmorgen liepen we op een evenement, buiten. Zie ik 'm weer open en bloot spelen ermee. Straks doet hij het ook in de klas ofzo.... Ervaringen?
Doet hij het niet onbewust als een soort tic? Zou hem er elke keer op attenderen als hij het weer doet of naar zijn kamer sturen als hij eraan wilt zitten. Omdat het inderdaad privé is en andere mensen er niet van willen mee genieten.
Ik vind 8 jaar behoorlijk oud om dit zo te doen. Bij peuters en soms kleuters is dit wel een bekend fenomeen. Zijn er nog andere dingen die opvallen in zijn ontwikkeling?
Nee niet herkenbaar. Zoon is nu ruim 13 jaar en dit heeft die nooit gedaan hihi Ik zou hem erop blijven attenderen want is natuurlijk ook geen gezicht wanneer een kind met zijn blote piemel rondloopt.
Dit inderdaad. Ik vind het vreemd gedrag voor een achtjarige, die zou het toch meteen moeten snappen na 1 keer zeggen.
Oei ja, een kleuter die af en toe heel blij is met zn gereedschap dat vind ik nog niet zo vreemd. Maar een 8 jarige die zn piemel steeds tevoorschijn haalt vind ik toch wel vreemd.
Mijn zoontje van vijf heeft hem ook ondekt...ik hoop toch dat dit een fase is en dat hij met 8 jaar beseft dat het heel ongepast is om dit in het openbaar te doen Ik zeg nu hetzelfde als wat jij tegen je zoontje zegt. Ik reageer direct als ik zie dat zijn hand verdwijnt, in de hoop dat het kwartje valt en dat hij aan gaat voelen dat het niet kan met andere mensen in de buurt. Maar ik zou toch wat strenger optreden op de leeftijd van je zoontje, consequenties stellen? Succes want het is best vervelend
Hoi oei dat is idd wel een dingetje Grote kans dat hij het idd onbewust doet. Zoals een meisje bijv met een krul uit haar haar speelt. Ik zou zorgen dat hij iets in zijn handen heeft waar hij mee kan "friemelen" een tangler of een spinner bijvoorbeeld. Zo heeft hij iets ter afleiding en zijn beide handen met wat anders bezig Daarnaast idd hem er steeds weer op wijzen en thuis hem ook echt naar zijn kamer sturen (niet voor straf! Maar omdat het daar thuishoort)
Wij vinden het dus ook raar gedrag. Het rare is ook dat hij het nooit eerder heeft gedaan, ook niet toen hij peuter was, het is echt iets van de laatste 2-3 weken. En we wijzen hem er ook consequent op dat het niet hoort. Eigenlijk worden we er (als ouders) wel geirriteerd van, dus nu de afgelopen dagen reageren we ook zo. Dat het echt niet kan als je 8 jaar bent. Hij is wel erg druk en friemelig met zijn handen. Heeft op school ook een bijtketting en binnenkort start een onderzoek naar ADHD. Jullie reacties geven stuk voor stuk aan dat het raar gedrag is. Ik ben dus echt bang dat het een tic is (of aan het worden is) en dat hij het straks op school gaat doen en gepest gaat worden. Ik vind het wel een goed idee om hem naar zijn kamer te sturen elke keer als ik het zie. Dat laat hem er misschien net even iets meer over nadenken dan alleen een waarschuwing. En iets in zijn handen geven is ook een goed idee. Een stoere ketting ofzo om aan te friemelen......
Zou het indruk op hem maken als je zegt dat hij als hij ermee doorgaat gepest kan gaan worden op school? Wat zegt hij er zelf over als jij er iets van zegt?
Ik snap dat het voor een 8jarige ongepast is, maar echt straffen zou ik niet doen. Hoewel ik er pedagogisch geen verstand van heb, zou ik denken dat je dan een negatieve associatie maakt met aan jezelf zitten. En daar hoef je niet voor gestraft te worden want het is niet erg. Alleen de situatie is er niet naar. Ik zou hem zeggen dat het NU niet netjes is en hem dan iets geven wat wel mag om mee te friemelen.
Ik heb een 8-jarige met ADHD die ook graag friemelt, maar niet met zijn piemel. Hoewel hij toch ook wel, zeker op bed met zijn handen in zijn onderbroek zit. Daar wijzen we hem dan ook op: haal je handen eens uit je onderbroek, ga ze eens wassen. Hij doet dit overdag eigenlijk niet. Soms aan de buitenkant van zijn broek, en dan stuur ik hem naar de WC of maak er een grappige opmerking over zoals: ben je bang dat hij wegvliegt? Dan reageert hij vaak wat geïrriteerd met "natuurlijk niet!" waarna ik zeg dat hij er dan maar vanaf moet blijven. Onze zoon is vrij geconcentreerd bezig met zijn Rubiks kubus en zijn fidget spinner. Zou zoiets helpen? Zeker de Kubus is op school een echte rage (net voor de spinners kwamen). Hij zit op een SBO en volgens zijn MRT-therapeute is de kubus op "gewone" scholen helemaal geen issue, maar is het juist voor deze jongens een hele goede bezigheid.
Ik zou hem niet naar zn kamer sturen.... dan lijkt het een soort straf en buiten dat vind ik het een vreemd idee om als 'boodschap' te geven dat je op elk willekeurig moment naar je kamer kan gaan km aan je piemel te gaan zitten.... Gewoon elke keer blijven corrigeren en aangeven dat het niet netjes is als er anderen bij zijn
Ik vind dat geen straf hoor. Als je aan je piemel wil zitten ga je naar je kamer. En waarom zou dat tussendoor niet mogen? Mijn oudste is zo vaak even alleen op haar kamer en dan moet ze zelf weten wat ze doet.
Ik vind dat geen straf hoor, mijn zoon dirigeer ik ook met regelmaat naar zijn kamer, niet als straf maar dan kan hij even met zichzelf zijn en weer tot zichzelf komen. Hij weet dat het geen straf is een gaat dan met Playmobil of Lego zitten spelen. Volgens mij is het vrij normaal om een kamer te hebben waar je je terug kunt trekken en met je eigen speelgoed kunt spelen. Sommige kinderen moeten daar even op gewezen worden: "er is nog een plekje waar je even alleen kunt zijn" Bij mijn zoon doet de tijd dat hij op zijn kamer even tot rust kan komen echt wonderen.
Ik stuur mijn oudste ook regelmatig even naar haar kamer; niet als straf, maar om even zelf op haar kamer te spelen. Ze vindt dat ook geen straf, maar ze gaat niet uit zichzelf. Ik zou hem in dit geval erop wijzen dat dit op zijn kamer mag, maar hem er niet per se naartoe sturen. Verder goed uit blijven leggen dat je niet in gezelschap met je hand in je broek zit en ook niet je piemel uit je broek haalt.
Als kinderen tussendoor op hun kamer spelen vind ik iets heel anders dan bewust naar je kamer gaan om aan je piemel te Zitten....
Hoe wil je het dan doen? Als ze aan hun piemel zitten en je zegt 'als je aan je piemel wil zitten, ga dan maar even naar je kamer', wat is daar dan mis mee?
Ik zeg dan gewoon dat dag niet netjes is om te doen als er anderen bij zijn en dat hij dat kan doen als hij alleen is.