Goedenavond meiden/dames, nou..ik vraag me af wie van jullie het vrijen ervaren als een verplicht nummertje dat 'moet' gebeuren om onze wens te vervullen? en hoe gaat manlief ermee om? post maar raak!
Ja best wel ja vooral rond die vruchtbare dagen is het bijna een moeten van mijn kant af Vriend vind het niet erg gelukkig
Ik heb zelf niet echt problemen met de seks zelf, ik heb best een hoog libido, dus mij zal je nooit horen zeggen dat ik geen zin heb of te moe ben. Bij man is dat net wat anders, hij heeft altijd al wat minder zin gehad dan ik, dus voor hem is het wat meer een verplichting, al heeft hij dat nooit hardop gezegd. Hij voelt de druk wat meer dan ik, maar hij is dan ook degene die echt moet presteren, dus misschien ligt het daaraan. Ik zal in ieder geval nooit meer zeggen: 'oops, kan niet bovenop want jij moet mij zwanger maken'.. Daarna werd de boel wat slapjes.. Heb mn lesje wel geleerd en rep er met geen woord meer over.
Hahaha! ik kan me voorstellen dat hij je toen even vreemd aankeek.. maar toch..het beste standje is het 'gewone', jij ligt beneden en hij bovenop je, zodat hij je wat dieper kan raken hihihi..
meestal niet, maar soms rondom de vruchtbare dagen, weleens... voornamelijk voor mijn vriend, niet dat hij niet wil, maar hij heeft zoiets, als het komt dan komt het en ik wil geen ronde mislopen omdat we een keertje geen zin hadden...
Mijn man en ik hadden er geen moeite mee hoor, wij willen beide heel graag gezinsuitbreiding dus no problem. Jammer genoeg moeten we nu verder in de medische molen, vandaar het 'hadden'.
hmpf! dat is heel vervelend! hoelang zijn jullie al aan't proberen? ik loop zelf ook bij een gyn, dus als je wil kun je ook een PB sturen x
Het op uur en tijd lukt wel, maar buiten die dagen om is t drama..... Gewoon geen zin meer in, t idee dat t toch geen effect heeft, werkt niet echt mee aan een denderend sexleven. Dan moet ik echt mezelf er toe zetten want anders krijgt ie nooit niks.
Ik vertel mijn man niet meer wanneer ik in de vruchtbare periode zit. Dan heeft hij het idee dat hij MOET presteren en dan wil het niet. Maar ik doe uiteraard wel goed mijn best om hem te verleiden
Ach, het vooruitzicht dat we straks (hopelijk) een klein wondertje hebben maakt veel goed hoor . Wij hebben zo'n drie jaar geprobeerd voordat we de stap hebben gezet naar IVF met PGD, ivm een translocatie van mijn chromosomen.
Mijn man is net een konijntje dus hem maakt het niet uit. We willen graag gezinsuitbreiding. Na 3 weken dagelijkse die piemel te hebben gezien( heb een langse cyclus), neem ik altijd wel ff een time out......Kan dan even geen piemel meer zien
vrijwillig verplicht nu weten dat het op natuurlijke wijze niet wil, is het meer troost sex en weer pure liefde, ach en wie weet helpt dat dan misschien ook wel...
Bij ons is het meestal geen probleem.. mijn man kan prima presteren onder druk dus ik vertel hem gewoon wanneer we extra ons best moeten doen ... zelf moet ik wel af en toe zin maken... maar meestal lukt dat wel
Ik was de 1ste ronde meteen zwanger dus dat verplichte was niet nodig, ook hebben we helemaal niet op de vruchtbare dag gelet eigenlijk... Ik geef puur geluk de schuld hier.
De eerste maanden hebben we het wel als een verplichting gezien, maar na alle onderzoeken in de medische molen wilde ik het niet meer als een verplichting. Op dat moment waren we ook al ruim 2 jaar aan het "oefenen" Toen bleek dat de uitslag van onze onderzoeken allemaal prima waren, hebben we ook gezegd, dan leggen we het naast ons neer en genieten we even lekker van ons zelf, plannen lekker onze bruiloft en seksen wanneer WIJ er zin in hebben. En huppaa..... in maart was het raak!