Hallo, Ik ben momenteel echt radeloos. Mijn dochter van 7 heeft sinds 2 weken een "tic" dat ze telkens moet plassen als ze eenmaal op bed ligt. Het begint pas nadat ik zeg dat ze lekker moet gaan slapen. Dan begint de ellende. Dan gaat ze huilen en zegt ze dat ze zo graag wil slapen maar dat dat niet lukt omdat ze telkens aanvoelt dat ze moet plassen. Vervolgens gebeurd het dus dat ze 10x gaat in een half uur tijd! Ik heb haar urine al laten controleren en deze was goed dus het is echt iets psychisch. Ik ben al een paar keer echt ontzettend boos geworden, omdat ze soms ook heel onredelijk op de grond kan gaan liggen en dan letterlijk "gek" lijkt te worden. Ook heb ik met haar gepraat enz. T zal denk ik best te maken hebben met einde schooljaar, nog een zusje erbij in oktober, bijna een nieuwe kamer enz Hebben jullie nog eventuele tips? Op het moment proberen we de tip" negeren" uit. Dus als ze moet plassen, niet boos worden en gewoon laten gaan zoveel ze wil. Dit heeft er vanavond toe geleidt dat ze pas om 22:15 sliep! (Waarvan ik een uur bij haar heb gezeten om haar te kalmeren) Herkent iemand dit of heeft iemand aub tips?
He wat vervelend klinkt inderdaad als een soort van tic of last van spanning. Mijn dochter vind het ‘s avonds altijd heel fijn als ik een tijdje haar masseer. Misschien zou je dat kunnen voorstellen? Dan zeg je schat ik denk niet dat je hoeft te plassen maar een beetje gespannen bent, zal ik je eens proberen te masseren?
Is ze bang om in bed te plassen? En Wat gebeurt er als je niet zegt dat ze moet gaan slapen, maar dat ze in bed nog even mag gaan lezen ofzo. Want ik had als kind ook zo dat ik vond dat ik moest gaan slapen, maar dat zo lastig vond dat ik niet meer kon slapen. En ik wilde perse slapen voordat mijn ouders gingen slapen waardoor ik vaak nog wakker was als zij naar bed gingen om 0:30 uur.
@julia80 ik heb gisteren wel een tijdje over haar rug gewreven om haar rustig te krijgen, maar ik betwijfel of het haar daadwerkelijk rustiger maakte. Ik kan idd misschien wel proberen om er echt meer masseren van te maken...ik ga de tip zeker uitproberen! @Mama&Go Zo had ik het nog niet bekeken maar ik denk ook wel dat je gelijk hebt. Ze vraagt ook vaak:" ga jij ook zo naar bed?" Misschien is het voor haar wel een enorme druk om precies op het moment te gaan slapen wanneer wij vinden dat ze moet gaan slapen. Ik heb wel meerdere malen aangegeven dat ze altijd even een boekje mag lezen, maar op 1 of andere manier doet ze dat nooit zo snel uit zichzelf. En wat je zegt, we benoemen heel vaak dat ze gewoon moet proberen te gaan slapen. Dat ga ik dus ook maar niet teveel meer benoemen in de hoop dat die "druk" dan minder wordt. T is echt wel een lastige situatie! Overdag is er helemaal niks aan de hand en is ze vrolijk en gezellig. Pas als het bedlampje uitgaat begint de ellende, het huilen, 100x plassen enz. Terwijl ze nog nooit een moeilijke slaper geweest is!
Wat ik meestal zeg als mijn dochter wel eens niet kan slapen is o maar dat geeft helemaal niet, dan ga je gewoon lekker uitrusten. Misschien dat zoiets de druk van de ketel wat afhaalt?
@julia80 das ook nog een goeie idd! Ik was vanavond ook hard aan het verzinnen hoe ik de nadruk niet zoo op het slapen kon leggen. Ze ligt nu ongeveer 3 kwartier. De eerste 5 minuten weer hysterisch en veel huilen. Ze wilde ook dat ik bij haar bleef zitten en dat de deur open moest blijven enz. Aangezien ik gisteren een uur bij haar heb gezeten zonder resultaat had ik besloten dat niet meer te doen. Ik heb tegen haar gezegd:" ik laat de deur voor je open, ik ben gewoon beneden. Ik geef je een kus en een knuffel en kom straks wel even bij je kijken" Toen ze daarna nog harder ging huilen heb ik met haar afgesproken:" als je blijft huilen doe ik de deur dicht. De deur mag open blijven als je wel gewoon stil bent. Daarna naar beneden gelopen en t is nu dus wel stil gelukkig. Ben net rond 21:00 bij haar gaan kijken, toen lag ze nog wel wakker helaas. Weer een keer geplast, dus nu maar hopen dat ze snel in slaap mag vallen
Je schrijft: als het bedlampje uitgaat begint de ellende. Waarom het lampje niet aanlaten? Mijn middelste heeft ook heel lang geslapen met een best fel lampje op zn kamer. Dat ze na een verhaaltje lezen oid nog een keer moet plassen is wel normaal (10x niet natuurlijk). Wij kregen dit juist als tip bij het zindelijk krijgen van ons zoontje. Schijnt dat als je gaat liggen al ontspant en daardoor meer urine aanmaakt. Weer teruggaan om te kijken zou ik niet doen zolang het stil is. Misschien houdt je het zo juist in stand, ze weet dan dat jij nog terugkomt en probeert juist om wakker te blijven. Even luisteren bij haar kamer is dan voldoende.
Ik herken jouw verhaal. Onze dochter heeft (toen ze een jaar of 8 was) ook een periode gehad dat ze er steeds uitkwam om te plassen. Wat bij ons heeft geholpen, is het boekje "slaapklets" van Gezinnig. Een fijn hulpmiddel om samen de dag af te sluiten. We namen er echt de tijd voor om alles samen in te vullen. De laatste opdracht (elke dag) vond ze ook altijd fijn om te doen. Soms vroeg ze ook nog naar een bepaalde oefening, die we de dag(en) of week ervoor hadden gedaan en die haar echt hielp om te ontspannen en zodoende om tot rust te komen. Die deden we er dan nog als extraatje bij. Er zijn verschillende boekjes, dus je kunt kiezen welke je het meest aanspreekt.
Hoe is het gister gegaan? Ik kan me voorstellen dat bij haar blijven zittten niet zo werkt, maar ook dat ze het spannend vindt als je naar beneden gaat. Kun je noet afspreken dat je boven blijft? Evt eerst wat rommelen, was opvouwen en dan op jullie slaapkamer wat op zp op je telefoon Ik zou idd ook niet meer gaan kijken als ze wel stil is. Je zou ook evt weer je babyfoon kunnen aansluiten dan kan je zien/horen wat ze doet Ook zag ik dat ze gister pas tegen half negen in bed lag? Is dat niet wat laat voor haar leeftijd?
@cupcakes dat van het bedlampje was bij wijze van spreken. Ze houdt juist van een donkere kamer. Ik denk dat teruggaan om af en toe te kijken idd averechts werkt (heb ik gemerkt gisteren) @Serafijntje bedankt voor de tip! Ik ga zo gelijk even googlen! @julia80 ik moet zeggen dat ze gisteren uiteindelijk maar 4x ongeveer naar de wc is gegaan. Na haar hysterische huilbui was ze gelukkig wel sneller rustiger dan de avond ervoor. Ik moet idd niet meer teveel gaan kijken want denk dat ze dan juist zit te wachten op me. Uiteindelijk ben ik rond 22:00 naar boven gelopen en toen sliep ze (missvhien dus wel wat eerder, maar durfde niet meer te gaan kijken) Ze lag gisteren idd rond 20:30. Normaal gaat ze altijd rond 19:30, maar dit was meer een experiment. Mn vriendin zei namelijk: gaat ze misschien niet te vroeg zodat ze zo lang wakker ligt? Maar qua tijd maakt het dus niks uit hoe laat ze naar bed gaat. Vanavond is het dus weer gewoon 19:30 Ben zo blij dat jullie me tips en ideeën meegeven! K zat gisterenavond gewoon even te huilen op de bank. Zo ken ik mn lieve meid helemaal niet. en t stomme is dat ze s morgens weer opstaat en weer helemaal de oude is.
Ahh nou fijn dat de tips gewaardeerd worden en fijn om te horen dat het wel al iets beter ging! Hopelijk zet deze positieve trend zich voort! En ja ze houden zo soms hun moeilijke fases hè
Of ik het verhaal van onze dochter lees! Hier is het sinds 2 weken over (heeft ruim 8 weken geduurd in de periode van haar verjaardag) wij waren ook ten einde raad wat wij hebben gedaan is niet meer negatief zijn (lees straf geven etc) Maar haar de regie gegeven je gaat naar bed en je mag zo lang lezen als je zelf wilt. Als je moet plassen ga je als je daarna maar weer naar boven gaat. Ze ging die week elke keer pas tegen 22.30 slapen (1 geluk ze wordt nooit vervelend van te weinig slaap) elke keer flink moe gemaakt etc. Dit 1 week laten doen en toen zijn we 3 avonden bij haar gaan zitten (binnen 10min sliep ze) en nu is het over pfff wat een ellende was dat zeg. Hopelijk heb je er iets aan en is het snel over. Wij hebben haar beloond met na 1 nacht gelijk slapen naar de speeltuin gaan. En daarna een beloning dat we een dagje naar vrienden gingen (zat al in de planning maar gaf haar wel positieve zin)
@Ienemine bedankt voor je verhaal! Gek is dat toch he, dat ze het zichzelf soms zo moeilijk kunnen maken! Ik moet zeggen dat we er wel achter zijn dat straffen/boos worden alleen maar averechts werkt idd! Even een update van deze avond: Om 19:30 naar boven gegaan, tanden gepoetst, boekje gelezen.... Normaal begint hierna de ellende, maar ze bleef redelijk kalm! Toen vroeg ze wel:" mag de deur wel weer openblijven?" Ik zei:" ja hoor, maar we doen wel wat we gisteren afgesproken hebben: je moet dan wel stil zijn voor je broertje" Ze ging liggen, ik heb haar een kus gegeven. Toen vroeg ze:" kom je zo nog wel een paar keer kijken?" Vond dit wel een moeilijke vraag, omdat ik eigenlijk niet wil dat ze dan telkens op me zit te "wachten". Heb maar gezegd dat ik over een poosje wel even zou komen kijken. Uiteindelijk net rond 20:15 wezen kijken, lag ze nog wakker. Heeft toen even geplast, ging weer naar bed. Moest daarna nog een keer gelijk plassen en ging toen weer liggen. Heb haar weer een kus gegeven. Vroeg ze weer:" kom je zo nog even kijken?" Heb toen gezegd:" misschien strakjes , maar probeer jij maar even uit te rusten" Vind het wel moeilijk hoor! Ben zo blij dat ze al rustig blijft!!! Moet ik nu juist wel of niet bij haar gaan kijken telkens?
Hahaha. Dat zei mijn moeder vroeger ook altijd. Vond ik vreselijk irritant. En nu zeg ik het tegen mijn zoon. Ook een moeilijke slaper. Wat bij ons rust geeft is lezen. Voor het slapen lees ik hem een half uur voor uit ons gezamenlijke boek. Daarna pakte hij zijn eigen boek en leest daar in tot de slaap komt. Soms wordt dat echt laat. Maar het gevecht en steeds weer naar beneden komen is daarmee wel verleden tijd.
Wn hoelaat sliep ze uiteindelijk? Fijn dat ze in ieder geval wel gewoon rustig was! Misschien zou je in plaats van kunnen zeggen dat je bij haar gaat kijken, dat je regelmatig onder aan de trap gaat luisteren? Dan heeft ze misschien toch het gevoel dat je haar‘ in de gaten houdt‘ en geeft haar wat rust zonder dat je het in slaap val proces weer verstoort. Je kan er natuurlijk ook gewoon bij zeggen dat als je haar kamer binnenloopt dat je haar weer wakker maakt en dat dat juist niet fijn is voor haar. Ik ben wat dat betreft gewoon voor eerlijk alles uitleggen, ook al zijn mijn kinderen zelfs nog jonger. En je kan ook gewoon uitleggen dat ze gewoon even een fase heeft van moeilijk in slaap vallen, dat dat heel normaal is, dat heel veel mensen dat wel eens hebben en dat het vanzelf weer overgaat. Nou ja het is maar een idee.
Mijn zoon wil ook altijd graag dat ik vaak kom kijken. In het begin heb ik steeds bij komen kijken een legoblokje op zn nachtkastje gezet. En daarmee een torentje bouwen. Dan kon hij tellen hoeveel steentjes het waren en had hij fysiek bewijs dat ik ben komen kijken. Op een gegeven moment sliep hij eerder en ben ik gaan smokkelen met de steentjes. Stiekem 2 tegelijk neer zetten als hij toch al sliep. Nu doen we regelmatig dat als ik naar bed ga ik een klein briefje bij hem neerleg. Iets met i love you ofzo. Dan heeft hij zn bewijs dat ik hem heb gezien.
Echt super bedankt voor alle ervaringen, tips enz! Ik kan met al jullie ideeën echt wel uit de voeten dus ik heb weer wat meer vertrouwen dat het ooit wel goed gaat komen Gisteren sliep ze uiteindelijk iets voor 21:00! Ik ben na 20:15 ook niet meer gaan kijken, behalve rond 21:00 dan, maar dat was meer omdat ik het idee had dat ze echt wel in slaap was gevallen inmiddels en dit was dus ook zo Ik heb vandaag het boekje van Slaapklets binnen gekregen (wat iemand me hier ook adviseerde). Wat een leuk dagboek! Ze vindt het helemaal leuk om in te vullen ! Vanavond lag ze om 19:30, wel met de deur op een kier (ze wilde hem zelf op een kier). Ik moest weg, dus ze zei tegen me;" ik blijf wel wakker totdat je er weer bent". Was dus erg benieuwd of ze wel in slaap zou zijn toen ik rond 22:00 thuis kwam.... Mijn man is nog 1x bij haar gaan kijken, toen heeft ze geplast. En daarna heeft hij haar niet meer gehoord! Waarschijnlijk weer rond 21 uur in slaap gevallen . Ik hoop echt dat dit zo een beetje voort gaat zetten! Zeker het plassen is echt beduidend minder ineens!
super fijn dat het nu zoveel beter gaat! En waarschijnlijk zal ze in de toekomst ook wel weer iets eerder in slaap vallen denk ik hè. Nou heel veel succes nog verder hè !
@julia80 dank je wel Gisterenavond helaas weer een drama avond gehad. Het plassen lijkt nu niet meer " het ding" te zijn, maar t is nu meer boosheid, frustratie enz wat eruit lijkt te komen bij mn dochter. Zoals ik eerder had geschreven heb ik het dagboek "slaapklets" gekocht en gisteren wilde ik die met haar invullen. Toen had ze 1 schrijffoutje gemaakt en toen begon de ellende. De wilde dat ik per se typ-ex ging halen beneden. Ik zei dat ik dat niet ging doen en dat we morgen het foutje netjes gingen verbeteren. Toen werd ze helemaal wild, ging op haar kussen slaan en riep hard:" ik wil het nuuuu!" Pfff zo ken ik mn dochter echt niet! Uiteindelijk heeft het een half uur geduurd eer ik weer een beetje redelijk kon praten met haar. Deur weer op een kier gelaten en toen sliep ze gelukkig wel snel zonder heel veel geplast te hebben. Wat is dat nou toch he! Vanochtend deed ze ook nog steeds zo lelijk tegen mij. Misschien toch einde schooljaar, zusje op komst enz...
Hoe doet ze het op school? Soms kan het zo zijn dat ze frustratie heeft op school en die komt dan pas thuis tot uiting. Heb je al eens gevraagd aan haar waarom ze het vervelend vind om te gagaan slapen? Wij zijn heel erg van de communicatie met onze dochter. Al vanaf heel klein daarmee begonnen. We leggen alles uit, praten veel met haar en laten haar ook juist haar gevoel vertellen. Dit heeft altijd heel goed gewerkt. ik vermoed dat er bij jouw dochter misschien iets dwars zit wat ze op deze manier uit. En dat kan vanalles zijn natuurlijk.