Berte, Je bericht is op enige wijze egoistisch. Wat nu als de ouders -waarschijnlijk net zo graag als jij dat had gewilt- alles op alles wilde zetten om hun kindje te redden? Ik denk dat je op dat moment blij bent met misschien wel experimentele behandelingen. Als dat soort experimentele behandelingen er niet waren, dan bestond de geneeskunde niet. Geneeskunde bestaat uit ervaringen, die gebaseerd zijn op 'uitprobeersels'. Gelukkig is het hedendaags niet meer zoals vroeger. En zijn er nu allerlij richtlijnen, en vele experts die kunnen oordelen hoe humaan een uitprobeersel is. Heel vroeger, voor de tijd van het internet, en voor de tijd waar wij allen uit stammen, inclusief onze opa's en oma's, was het doodnormaal om maar wat uit te proberen. Deed je het goed? Dan was je arts. Zo niet: Dan was je een moordenaar. Als dat soort experimenten van deze tijd -Die wel degelijk onder zware begeleiding gedaan wordt- er niet waren, dan zat ik hier nu ook niet tegen je te praten. Het is toch hele mooi dat ze daarvan kunnen leren? Want op een dag, zullen ze ook in staat zijn om kindjes die geboren zijn met 21 weken vaker te redden dan nu het geval is. Er is een groter belang als we het hebben over experimentele behandelmethodes.
ik neem aan de artsen weloverwogen hebben besloten dit meisje te helpen. als ze hadden gedacht dat ze zwaar gehandicapt zou raken oid, hadden ze vast niet gedaan. blijft een gok, maar ze heeft wel een kans. lijkt me loodzwaar maar wat zullen de ouders blij zijn dat tenminste 1 kindje het lijkt te halen!
Sorry, ik ben nu echt beledigd dat ik egoistisch genoemd wordt. Indien iedereen er hier vanuit gaat dat het ethisch verantwoord is dat kinderen vanaf deze termijn behandeld worden, 21 weken dus, dan geef je daarmee impliciet aan dat het Nederlandse systeem niet deugd. Het Nederlands systeem heeft een grens van 24 weken en natuurlijk is het fantastisch dat die grenzen verruimd worden, maar we hebben het niet over dagen, maar weken. Nogmaals, die behandelgrens wordt in Nederland zeer zorgvuldig bekeken, ik heb voldoende vertrouwen in de Nederlandse kwaliteit van de gezondheidszorg om aan te nemen dat als het enigszins redelijk is om aan te nemen dat prematuren met een kortere zwangerschapsduur geholpen kunnen worden, dat dat dan ook gedaan zou worden. Ik trek dat in deze speciale sprookjessituatie door, we hebben het hier over wilsonbekwamen, die moeten heel zorgvuldig beschermd worden.
Maar lieve schat, de termijn die het nederlandse systeem hanteert moet wel ergens op gebaseerd worden. Als er nooit iets geprobeerd wordt, zal die termijn ook nooit veranderen! En wat is nu eigenlijk het verschil tussen een Nederlands of Duits kindje? Het is en blijft een kindje. Dat wij hier in Nederland normen hanteren, betekend nog niet dat die in de landen om ons heen hetzelfde moeten zijn. Wie weet wat de Nederlandse artsen van deze zaak hebben kunnen leren, en wie weet: Misschien schuift de termijn dan wel weer op. Nogmaals: Als je het nooit uit probeert, zul je nooit weten of iets kan werken. Dus: Heel goed dat het ze gelukt is om dit kindje te redden. Daar hebben ze van kunnen leren. Zeker weten dat het proces op congressen aan collega's verteld zal worden, zodat ook andere dit kunnen gaan proberen. De techniek van de medische wereld staat niet stil meis, en dat staat het wel op het moment dat we niks meer proberen.
En over de wilsombekwamen: Wie zegt dat zij niet wilde leven? Want het is wel een keuze over leven of dood. Misschien wilde dat kindje wel heel hard knokken voor zijn of haar leventje, maar kon dat niet, omdat de arts een of ander stom protocol moet hanteren! Als een arts denkt, dat hij een kindje kan redden, dan kan het mij echt niet schelen met welke termijn het geboren is, of wat de protocollen zijn. Als de arts denkt dat hij een kindje kan redden, met wat voor techniek dan ook, dan moet hij dat lekker doen!
@Berte, Ik had ook niet kunnen leven volgens de protocollen hier in Nederland. En toch leef ik. Hoe komt dat? Omdat mijn moeder ge-eist heeft dat zij alles op alles zouden zetten. Mijn moeder had namelijk al 2 kinderen mogen begraven wegens vroeggeboorte. De 3e zou het gaan halen, hoe dan ook. En dat is gelukt: Ik ben een gezond mens, niet gehandicapt of wat dan ook. Niet geestelijk, niet lichamelijk. Waarom had ik niet mogen leven volgens de protocollen van die tijd? ...................................... Zoals je ziet: Ben ik er niet slechter van geworden.
wat een onzin zeg dat dit niet een mooi iets is??? ik ben juist hartstikke blij voor het kindje,ouders,dokters en alle andere specialisten dat ze tot zo`n ultimatum zijn gekomen.. het is toch juist geweldig dat dit allemaal lukt!! geeft andere vrouwen meer hoop en geloof... en dan proefkonijnen kom op man..???? slaat echt werkelijk nergens op. als ze er alles aan willen doen en zekerheid hebben of maar een kleine hoop dat het gaat lukken mogen ze alles doen om mijn dochtertje te redden, zolang ze maar blijft leven.. hopelijk word het snel toegepast in heel europa of de global world.. sjezus... wat een reactie`s soms zeg????
Ik ben helemaal voor proberen, maar de kloof is te groot, laten ze eerst proberen kindjes met 23 weken erdoor te slepen. Dat zou al een hele grote vooruitgang zijn. Dat is ook een breuk met de protocollen, maar met dagen, niet met weken. Daarnaast is de geneeskunde niet meer te vergelijken met 20 tot 30 jaar terug. Toen werd de zwangerschapsduur veel minder goed bepaalt, was er dus sprake van willekeur. De grens wordt ook in Nederland aangepast, hier gaat de discussie nu over 24 of 25 weken. Laat ze daarnaast kijken naar betere medicijnen voor prematuren, betere protocollen, verdere specialisaties, etc. Maar we hebben het hier over 21 weken, op die zwangerschapstermijn maken een paar uurtjes al uit. Ik weet dat optimisten er op hopen dat 20 weken straks behandelbaar wordt (er schijnt een hele grote kloof te zitten tussen 19 en 20 weken), maar dat is voor de toekomst, de medische wetenschap is op dit moment nog niet zover. Dit is ook niet het eerste kind dat er met ruim 21 weken doorheen komt, in de VS ligt het record, dacht ik, op 21 weken + 3 dagen. Nu is dus Europa aan de beurt. Die professoren kennen melkaar allemaal van congressen, dus overdracht is er echt wel. Als het zo simpel was, werd er nu ook al in Nederland wat mee gedaan. Maar ik zal de proef op de som nemen en volgende week als ik weer naar het ziekenhuis moet eens vragen naar een behandeling bij 21 weken zwangerschap. Wie weet krijg ik een toezegging dat ze eerder gaan behandelen dan 24 weken bij mij, mocht dat nodig zijn (wat helaas niet onmogelijk is). Ik ben benieuwd, want vorig jaar lag die grens nog op 25 weken. Maar ik ken het antwoord al, dat heb ik vorig jaar al gehad, het antwoord is gewoon nee. Off-topic: overigens is het helaas ook in Nederland zo dat er meer gedaan wordt, als de patient al meer heeft meegemaakt. Ik zit nu ook onder strikte controle, een andere zwangere met dezelfde medische problemen als ik, weet nu van niets, simpel omdat het haar eerste kind is. Dat betekent dat zij over een paar weken haar kind verliest. Als ze direct mijn behandeling had gekregen zou dat misschien niet gebeuren. Een kans van 1/800 is in Nederland te klein om standaard op te controleren. Ik zou het zeer beroerd vinden als dat ook nu nog voor de huidige generatie couveuse kinderen zou gelden, dat artsen bereid zijn verder te gaan, simpelweg omdat een brusje al overleden is. Ieder kind heeft toch recht op dezelfde behandeling. Maar dit is off-topic.
Lees alles alsjeblieft, dit slaat op een zwangerschap van 21 weken, jij bent al over de 32 weken, dus heeft dit niets met jouw zwangerschap te maken. Ik vind het bovendien zeer kwetsend naar mij toe, alsof ik dat niet zou willen met die termijn, waarvan ik mag hopen dat ik die haal. Die hoop is juist het probleem, in Nederland doen ze namelijk helemaal niets. Daarom zouden ze dat nieuws bericht moeten nuanceren. Dat geeft ouders in een zeer moeilijke situatie meer houvast.
Berte, ik denk dat het er ook maar net mee te maken heb hoever je zelf ingelicht bent, en in hoeverre je de artsen aanspreekt. De tijd van het internet is er nu. Dat betekend dat de meeste vrouwen zich niet meer weg laten sturen met een rotsmoes. Ik hoop dat ook de specialisten in Nederland lessen trekken uit hetgeen in Duitsland en Amerika is gebeurd. Eerlijk is ook eerlijk: Nederland is niet zo'n voorloper over het algemeen. We lopen ook niet echt achter, maar we wachten toch altijd graag op een ander over het algemeen. De artsen zullen echt niet de termijn nu naar 21 weken verplaatsen, maar misschien wel weer een week. ... Nogmaals: Ik ben er ook, in blakende gezondheid. Theoretisch had ik er ook niet moeten zijn. Blijkbaar dus ook niet met de termijn die Nederland nu -anno 2011- nog hanteert.
Holland Doc - Als we het zouden weten Een must see met betrekking op dit onderwerp, een heel emotionele documentaire over het wel of niet in leven houden van te vroeg geboren kinderen. Hoe artsen die beslissing nemen en waarom. Echt een heel mooie docu, eye opener
Ik wil me niet bemoeien, maar je begrijpt deze reactie fout denk ik. zij bedoeld (zo had ik het begrepen) dat moest haar kind met 21 weken geboren worden, er niets uitmaakt hoe of wat, maar dat als er een kans is, ze die wil grijpen. Ik ook trouwens.
ik praat ook niet over MIJN zwangerschap hoor!! ik praat gewoon over mijn gevoel en liefde voor mijn kind.. ik zeg alleen dat alle artsen er alles aan mochten doen als mij hetzelfde zou overkomen.. zolang ze maar zou blijven leven.. en dan daarbij een baby bij 24 weken zwangerschap heeft tegenwoordig al zo`n 40 tot 60% overlevingskansen.. maar goed JIJ weet het allemaal beter he
Beetje misselijk die laatste zin van je. Beetje respect naar haar toe mag ook wel, ze zal ongetwijfeld weten waar ze over praat door wa ze mee heeft gemaakt. En dan kun jij wel willen dat de artsen er alles aan doen, maar met zo'n termijn (21 weken) heb jij als ouderszijnde er niks over te zeggen....
21 weken...en gered, wat een wondertje..... ik wou dat de artsen zoveel voor mij kinderen hadden gedaan (23 weken) maar tegen mij werd gewoon gezegd dat ze er niks aan deden en dat hebben ze dan ook niet een seconde geprobeerd. nu voel ik enigzins door dit bericht woede tegenover mijn arts! ik ben heel blij dat het meisje het gehaald heeft, en nog blijer voor haar moeder alleen de zin van gezondheid opgroeien is een belofte en is niet kunnend ik heb een kennisje, die is met 26 weken geboren leek een normaal kind in het begin , net als dit meisje nu maar heeft uiteindelijk toch allerlei lichamelijke en geestelijke beperkingen die pas op latere leeftijd duidelijk zijn geworden, dit allemaal door een zuurstofgebrek ,ivm prematuur geboorte
Berte ik snap waar jou reactie vandaan komt en ik ben het ook wel met je eens. Nu ga je inderdaad de reacties krijgen, waarom het ene kindje wel behandelen met 21 weken en de ander niet? Waarom de grens niet in een keer weer naar beneden stellen? Maar ze weten gewoon niet wat deze behandelingen voor eventuele gevolgen zullen hebben op lange termijn. Ik heb ook een dochtertje die extreem prematuur geboren is (niet zo extreem gelukkig) en zij zal de komende jaren nog regelmatig gezien worden door de artsen in het academisch ziekenhuis waar ze geboren is. Mede doordat kindjes van haar termijn (30,6) en nog lager zich zo goed ontwikkelen word er nu gesproken om de termijn lager te zetten. Maar het duurt jaren voordat je weet of kindjes er inderdaad zo goed uit komen! Je kan niet zeggen als er een aantal kindjes die met bijvoorbeeld 24 weken geboren zijn het na 2 jaar nog goed doen dat dan de behandelingen zonder risico zijn geweest. Later kunnen de problemen alsnog naar boven komen. En wie zegt hoeveel kindjes ze van 21 weken al geprobeerd hebben te redden in dat ziekenhuis? En hoeveel zijn er toch nog van overleden? Dat krijg je namelijk niet in het nieuws. Ik ben dus ook van mening dat de termijn niet ineens met weken doorbroken kan worden, je geeft mensen een verkeerd beeld over wat er allemaal kan. Wie weet tegen welke problemen dit kindje in de toekomst nog aan gaat lopen. En ja natuurlijk wil je er alles aan doen om je kindje te redden maar het moet wel medisch verantwoord blijven. Een kindje in leven houden betekend niet altijd een kindje een leven geven... Hoe hard dit ook kan zijn...
Ik begrijp ook wel waar de reactie van Berte vandaan komt. Ik ben het niet helemaal met haar eens, maar ik vind de reacties die ze nu krijgt ook niet eerlijk! Het is prachtig dat dit kindje het gehaald heeft. Dat is een wonder, want kindjes die geboren worden met die termijn zijn nog niet klaar voor het leven buiten de baarmoeder. Dat waren mijn kinderen ook nog niet. Gelukkig werden zij geboren met een termijn waarbij het 'normaal' is om te beginnen met actieve behandeling. Maar dan nog was dat absoluut geen garantie voor een (menswaardig) leven. Dat krijgen alle ouders van extreem premature kindjes meteen te horen. (De hiervoor gegeven link naar de documentaire 'Als we het zouden weten' is inderdaad een eye-opener.) Dat er 'geëxperimenteerd' moeten worden om stappen te maken in de geneeskunde/wetenschap is natuurlijk een feit. Maar tegelijk moet je wel bedenken of het nog etisch verantwoord is om met een termijn van 21 weken een behandeling te beginnen. De kans dat zo'n kindje het alsnog niet overleefd of er een (ernstige) handicap aan overhoudt is zoveel groter. Het is een ontzettend moeilijke discussie. En ik hoop dat jullie bedenken, voor het geven van een reactie, dat het erg pijnlijk kan zijn voor ouders van kindjes die het niet overleefd hebben of voor ouders van prematuur geboren kindjes om sommige reacties die hier gegeven worden te lezen.