dus dat kloppen deze statistieken toch niet want een overlevingspercentage van 0 klopt niet als er overlevenden zijn daar ging het om die doodstrijd om het zuurstof krijgen ze omdat ze niet geholpen worden ook kindjes van 24-26-28 weken kunnen soms geholpen moeten worden met zuurstof dus dit gaat niet op dus omdat een kindje van 22 of 21 weken zuurstofhulp nodig heeft laten we het maar doodgaan ik haal juist die 25 weken erbij om dus te laten zien ook in die termijn gaat de HELFT van de geboren kindjes dood maar dat is niet erg ofzo want dat is "maar" 50 % en ik heb niets gezegd over jou verder dus denk dat je een ander moet gaan quoten, nergens heb ik gezegd dat jij niet blij bent heb het uberhaubt niet over jou gehad
en dit zeg jij maar het is dus duidelijk een aantal keren bewezen dat baby's van die leeftijd wel degelijk in staat zijn zuurstof te verwerken anders waren er uberhaubt geen overlevenden tuurlijk als je zo een kindje niet helpt stikt het lijkt mij logisch, maar volgens mij geld dat hetzelfde voor een kindje van 24 weken
Dat is dus die minieme overlevingskans. Het ultieme geluk dat zij niet zichtbaar beschadigd zijn door de zuurstof. Omgekeerd geldt het ook, met een overlevingskans van meer dan 99% gaan er ook nog mensen dood. De reden dat de afgelopen jaren de overlevingskansen van prematuren zijn gestegen, is juist dat die beademing steeds beter wordt. Maar ook kindjes met 30 weken redden het soms niet. Bij een kindje met 24 weken zijn de longen verder ontwikkelt en zijn er dus minder risico's, hoewel ze nog steeds extreem hoog zijn. Dit verklaard voor een gedeelte de 50%. Als jij nu concrete informatie kan tonen die je gelijk bewijst, kom er dan mee. Anders zou ik het zeer op prijs stellen dat je mijn informatie niet meer verdraaid.
Klopt zelfs voor 27 weken... In ons geval. mijn dochter had de longrijpers niet ontvangen omdat daar geen tijd voor was. En zonder beademing was ze dood geweest. 2 dagen beademing zodat ze medicatie kon krijgen om de longen te laten rijpen en 7 weken CPAP ondersteuning gehad. Daarnaast nog 3 weken een snorretje. Als ze dit niet had gekregen zeker die beademing dan was ze dood geweest.
@mamaatjevan5; Je gaat er ook even aan voorbij dat die 0-0,5% van de kindjes die het wel overleven misschien wel een ernstige handicap hebben overgehouden. Overleven wil niet zeggen dat je een gezond en gelukkig leven tegemoed gaat. (En daar heb je de discussie over een 'menswaardig' leven weer...)
Zo waar, ik ken mensen met een (kleine) handicap die er onder lijden en mensen die er medisch veel erger aan toe zijn en nog vol positiviteit in het leven staan (wel op latere leeftijd verkregen handicaps). Ik ben 'blij' dat mijn vriend en ik in ieder geval zeker weten dat ons dochtertje niet te helpen was geweest, met ruim 20 weken. Jouw verhaal is extra pijnlijk, omdat het juist duidelijk maakt dat je op die overlevingskansgrens er als ouder nog steeds bar weinig tot niets over te zeggen hebt. En dan moet je er maar op vertrouwen dat die arts gelijk had.
Het is ook vreselijk om je kind te zien terwijl die ligt te knokken en daarbij ook veel pijn ervaart. Er zijn onderzoeken gedaan naar de pijn van een prematuur omdat er nog niet eens zolang geleden vanuit werd gegaan dat die kindjes geen pijn zouden ervaren. Veel dingen werd zonder verdoving gedaan en de manier van omgaan met die kleintjes ging daar ook vanuit. Gelukkig zijn die onderzoeken er geweest en is er nu een ander uitgangspunt. En werken de NICU met de NIDCAP methode. Ik zie nu nog steeds gevolgen hiervan. Mijn dochter heeft erg veel pijn gehad en haar pijngrens ligt nu bijna onmenselijk hoog. Ze reageerd haast niet op pijn. Idd die wetenschap is zo belangrijk en eigenlijk word er uit elke prematuur lering getrokken om de kinderen die daarna geboren worden nog beter en eerder te kunnen helpen. Wij hebben dan ook toestemming gegeven om alle gegevens voor onderzoek ed te gebruiken. Ik wens het ook echt niemand toe om mee te mkaen wat wij hebben meegemaakt. En dan hebben wij het nog "makkelijk" gehad als je kijkt naar andere situaties.
Idd dat is zo lastig. Want wie bepaald of die ernstige handicap dan zorgt voor geen kwalitiet van leven.. Dan kan niemand vertellen. Gelukkig dat jou jongens en ons meisje van die knokkers zijn geweest en er "niks ernstigs aan over hebben gehouden".
jij moet mij geen woorden in de mond leggen als andere jou "aanvallen" dat je vervolgens mij quote en mij aanvalt ik heb dat zeker niet bij jou gedaan dus verwacht ik hetzelfde terug daarentegen verdraai ik jou informatie niet dat doe je namelijk zelf jij wilt de betweter uithangen omdat je een rondleiding op de nicu heb gehad, terwijl er mensen zijn die mijn informatie kunnen bewijzen kijk maar naar het verhaal van fleur24 dus niets verdraaien puur gebaseerd op feiten, ik snap dat verdriet heb om jou kindje en dat kan ik mij ook zeker voorstellen maar om alles in jou straatje te draaien en laten vallen klopt ook niet nee hoor daar ga ik niet aan voorbij, ervanuit gaande dat de artsen écht wel weten of het betreffende kindje wél of géén "normaal" leven kan hebben, daarom vind ik dat er per kindje gekeken moet worden, mijns inziens een kindje dat geboren word en leeft is in mijn ogen veel sterker als een kindje dat de bevalling niet overleeft, daarentegen weet je nóóit of je kindje gezond opgroeit daar kun je maar op 1 manier achterkomen
Wat de stats betreft dat lijkt me nu wel duidelijk door bovenstaande berichtjes: het gaat om een percentage en dat staat dus niet gelijk aan aantallen. Overigens zijn statistieken alweer verouderd op de dag dat ze bekend worden dus dan kunnen we wel bezig blijven. Dat er onherstelbare schade ontstaat door allerhande beademingsapparstuur is bekend, inderdaad is dit zelfs voor 'oudere' kindjes al zo, en hoe kleiner ze zijn hoe groter de schade ook daar geen verrassing. Natuurlijk moeten er dingen geprobeerd worden dat vind ik ook maar als het even kan moet het wel zo verantwoordelijk mogelijk blijven en niet elk kind dat te vroeg geboren wordt maar klakkeloos aan de beademing leggen en kijken wat er gebeurt. Dan speel je met levens en komt het allemaal wel erg dicht in de buurt van een soort gruwelexperiment. Maargoed verder is er naast de ethische discussie ook nog een kwestie van capaciteiten en geld, hoe jammer ook. Het zou niet te doen zijn om al die kindjes maandenlang aan de apparatuur te leggen, op een gegeven moment moeten ze daar ook grenzen stellen want daar krijg je ook mee te maken. Maarja dat is weer een hele andere discussie natuurlijk.
Dat men er tot voor kort geleden van uitging dat prematuren geen pijn konden ervaren, dat klinkt echt verschrikkelijk. Ik heb ooit weleens ergens gelezen dat men vroeger ook baby's minder verdoving gaf, want ze herinnerden zich toch niets. Jouw dochter bewijst dat zo'n kleintje wel al die pijn meekrijgt. Ik hoop dat de progesteron ervoor gaat zorgen dat je huidige zwangerschap een stuk verder komt dan 27 weken.
Helaas zijn artsen ook maar mensen, en hebben ze nog steeds geen glazen bol.. Vind het wel bijzonder dat je zo weinig vertrouwen stelt in gedaan onderzoek en staistieken die daaruit voorkomen en zoveel vertrouwen in het vermogen van artsen om de toekomst te voorspellen.. Behalve dan als ze zeggen dat de overlevingskans te klein is want dan klopt er weer niks van volgens jou.
Ik denk dat ze wel wat meer info heeft gehad dan alleen de rondleiding. Als iemand zijn of haar kindje verliest wil je tot op de bedem precies weten wat er is gebeurd en waarom.. In haar situatie waren de dingen helaas zo... Wat je zelf al zegt ze bekijken het per kindje. Helaas is alleen de regel dat ze in nederland de grens hoger hebben dan in het buitenland. nederland loopt op medisch gebied best wel achter.
hier ben ik het ook mee eens en ik ben van mening dat de artsen echt wel gelijk zien of ze met een vechtertje te maken hebben of niet, persoonlijk vind ik dat ze naar elk kindje als individu moeten kijken het ene kindje is het andere niet, maar nu word er helemaal niets gedaan het kindje komt levend ter wereld en mag vervolgens de komende minuten na de geboorte vechten voor niets dat vind ik krom en dat lijkt mij zeeeeer pijnlijk voor de ouders ( en puur omdat tja er is een grens bepaald) laat het kindje zelf de grens bepalen
Bedankt!!! Ik hoop het ook heel erg!!! En ik hoop dat jij ook een lekkere gezonde grote baby in je handen mag houden na minimaal 37!! weken
kun jij even terughalen waar ik dat gezegd heb altijd leuk om te zien met dit soort discussies totdat je zelf voor het dilema staat en dan opeens moet er wel alles aan gedaan worden want niemand hier op dit forum gaat zeggen nee hoor laat maar dood gaan als er kans is dat ze je kindje kunnen redden hoe klein die kans ook is
Ik ging inderdaad te ver met mijn persoonlijk opmerking op jou gericht, vandaar dat ik die ook al meteen aangepast heb. Helaas bewijst het verhaal van fleur24 helemaal niets. De rijping van de longen en de orgaantjes van een baby is een heel gelijdelijk proces. Zoek maar eens op internet naar plaatjes van een baby met 21 weken en een baby met 27 weken. Ik wil je wel even waarschuwen dat die plaatjes zeer schokkend kunnen zijn. Je zult zien dat het een wereld van verschil is. Kijk ook naar jou kinderen, die je gelukkig allemaal nog hebt, de jongste is toch veel kwetsbaarder dan de oudste? Nu dit ga je natuurlijk nooit doen en ik vind het ook onvoorstelbaar dat je het zou doen, maar bedenk hoe een even harde klap je jongste bewusteloos kan slaan en je oudste hoogstens een blauwe plek bezorgd. Zo is het ook met alle behandelingen die op prematuren worden toegepast. Vergelijk dat ermee dat die kindjes dreun op dreun op dreun te verwerken krijgen. Helaas moet dit wel, anders gaan ze dood door gebrek aan zuurstof. Maar hoe groter en rijper het kindje, hoe groter de kans dat het al die noodzakelijke dreunen overleefd. Voor een kind met 21 weken geboren is die kans extreem veel kleiner dan voor een kind geboren met 27 weken.
Idd bij die termijn is elke dag, elk uur al een hele grote verandering in de organen. En het zijn niet alleen de longen die nog niet rijp zijn. Alle organen........ Alle organen moeten knokken en hebben hulp nodig.
ik stel overal vertrouwen in maar inderdaad stel ik meer vertrouwen in de kunde van de artsen en statistieken zijn leuk als ze wereldwijds zijn en niet eenzijdig dus kom maar op met wereldstatistieken van NU