Er heeft hier echt een wonder plaatsgevonden! Gewoon zomaar spontaan zwanger! In het kort: Voor onze eerste (inmiddels 4) hebben we in totaal 2 jaar geprobeerd plus een jaar vruchtbaarheidsbehandelingen, voor de vierde IUI uiteindelijk succesvol was. Voor nummer 2 hebben we het 2 jaar geprobeerd en zouden we deze maand met IUI gaan beginnen. Dat hoeft dus niet meer. De laatste ronde voor de IUI gewoon spontaan zwanger geworden! Voor ons een enorm wonder. Inmiddels ben ik bijna 7 weken, komende vrijdag de echo om het hartje te bekijken. Ik ben sinds een week extreem moe, echt het idee dat ik vermoeider ben bij het opstaan dan dat ik naar bed ga. De misselijkheid valt mee, hoewel ik elke ochtend met een enorme honger en dorst wakker word. Overdag meer of anders eten en drinken werkt tot nu toe nog niet echt, helaas. Wel regelmatig een gevoel wat nog het meest lijkt op harde buiken. Geen idee of dat nu al kan en het komt ook ineens opzetten als ik gewoon rustig zit.... Helemaal blij natuurlijk, maar toch ook wel mijn twijfels. Ik heb geen idee waar het vandaan komt, maar ergens voel ik dat het met het kindje niet helemaal goed zit. Dat het een aangeboren afwijking heeft of dat het met ed gezondheid niet goed zit oid. Vanaf de positieve test heb ik dat gevoel al en ik raak het niet kwijt. Een gehandicapt kindje is geen angst van mij of ons, dus daar kan het gevoel niet vandaan komen. Ook geen programma's gezien of verhalen gehoord hierover. Het drukt wel behoorlijk mijn stemming moet ik zeggen, Zijn er meer mama's to be die dit gevoel herkennen?
Gefeliciteerd dat je zonder Iui zwanger bent. Ik snap je gevoeld. Bij ons heeft het niet lang geduurd maar toen we voor de tweede gingen eindigde dit in een miskraam. Terwijl ik juist toen niet het gevoel had. Nu ben ik weer zwanger en ben aan het wachten tot dit ook mis gaat... het voelt of het mis zal gaan. Probeer te genieten maar toch blijft die gedachten hangen. Ik hoop dat je een mooie echo hebt en dat het de angst een beetje weg zal nemen.
Dankjewel! Hopen blijf ik idd doen, maar het is zo vervelend dat je die knop niet even om kan zetten, hè? Nog een paar dagen tot de eerste echo.... Vrijdag mag ik.
Gefeliciteerd! Ik heb dat gevoel ook gehad. Daarom ook een NIPT laten doen, maar alles was goed. Met 16 weken ook een pret echo gehad bij iemand die ook 20 weken echo's doet.. hij kon me vertellen dat t kindje er gezond uizag. Hopelijk heb je vrijdag een goede echo, en kan je wat meer genieten.
Wat goed Haver11! Wij willen nu ook prenataalonderzoek laten doen idd. Al is het maar voor de geruststelling.
Idd als dat jullie een fijn gevoel geeft. Wij zitten totaal niet in de risicogroep maar idd ook voor de geruststelling gedaan.
Wij hebben ook geen enkele reden om aan te nemen dat er iets niet goed zit, maar mijn gevoel laat me niet vaak in de steek... Vroeg of laat wordt bij mij altijd wel duidelijk waar het gevoel vandaan kwam. Laat dit maar de uitzondering zijn dan.
Ik had het ook eerste 2 via icsi en nu spontaan en ik had hele slechte eieren dus ik dacht dit kan nooit goed zijn.. Maarntot nu toe gaat alles goed nipt was goed echos waren goed.. Dus maak je niet al te veel zorgen als het zo moet zijn moet het zo zijn
Allereerst: gefeliciteerd! Kan dat gevoel niet ontstaan zijn uit ongeloof dat je toch zwanger bent geworden? Bij mij speelt dat iedergeval wel mee. Ik kon al niet meer geloven dat het zou lukken en toen het dan toch gelukt was kon ik niet meer geloven dat het goed zou gaan. Ook nu heb ik steeds het gevoel dat het ergens nog mis zal gaan. Hopelijk laat je gevoel je dit keer in de steek en mag je over een paar maanden een gezond kindje verwelkomen!
Misschien ontstaat dat gevoel wel vanuit je ongeloof. Het niet verwachten dat het zou lukken en je nog niet willen/kunnen hechten uit de angst dat de zwangerschap misgaat. Ik heb dit bij mijn eerste zwangerschap gehad. En mijn voorgevoel had het juist. Mijn tweede zwangerschap voelde ik dat het goed zat. Nu 7,5 jaar later weer zwanger en weet ik het niet. Ik heb wel het gevoel dat het goed is, maar vind het toch lastig om het te geloven, omdat anders de klap zo groot is als het toch mis blijkt te zijn. Ik heb dinsdag de echo. Succes morgen!