Ik zit een beetje in dubio. Mijn exvriend heeft het uitgemaakt toen we erachter kwamen dat ik ongepland zwanger was. Hij wilde dat ik abortus pleegde maar dat heb ik dus niet gedaan. In eerste instantie zei hij niks met het kind te maken te willen hebben. Hij wilde geen omgang met het kind. Wel wil hij alimentatie betalen. Nu, na een aantal mailtjes verder is hij wat bijgedraaid en denkt toch over de mogelijkheid van een omgangsregeling. Nu zit ik daar om eerlijk te zeggen niet meer op te wachten. Mij laat ie nu barsten en als straks de kleine er is dan gaat hij de leuke vader spelen?! Nu vraag ik me af of ik hem het kind wel moet laten erkennen. Ik vond het niks meer dan logisch maar nu ben ik bang dat hij straks via de rechter een omgangsregeling gaat eisen. Hij woont 100km bij me vandaan en ik zit er echt niet op te wachten om om het weekend, delen van de zomervakantie en de feestdagen mijn kind kwijt te zijn.... Wat kan ik het beste doen?
dat hij t kind wil zien, hoeft niet meteen te betekenen dat hij t perse moet erkennen... dat kun je onderling ook afspreken. ik denk dat je hem t voordeel van de twijfel moet geven, nu hij een rol wil spelen in t leven van je kind en nadenken dat je kindje ook zijn vader zou willen kennen.
Hoi Happytogether, Ik heb in dezelfde situatie gezeten als jij. Ik heb het van hem laten afhangen en ik heb niks meer van hem gehoord nadat ik 10 weken zwanger was. Ik weet niet of ik het goed begrijp, maar als je wil dat hij allimentatie betaald dan moet hij je kindje erkennen en heeft hij rechten natuurlijk.
Hij heeft vanaf het begin geroepen dat hij alimentatie wil betalen maar het niet wil zien opgroeien. Hij wil geen vader worden die zijn kind alleen om de week ziet en verder niks met de opvoeding te maken heeft. Wel zou het op latere leeftijd welkom zijn als het contact zou willen opnemen met hem. Vandaar dus dat hij het wel wil erkennen. NU ben ik ook van mening dat een kind het recht heeft om zijn vader te kennen en het me de beste manier lijkt om vanaf het begin af aan de vader te zien ondanks dat dat om de week is. Maar goed, hij wilde dat niet en om eerlijk te zeggen vond ik het ook wel best. Scheelt mij heel wat heen en weer rijden om het weg te brengen. En aangezien onze verstandshouding nu verre van goed is, was ik blij om hem niet meer te hoeven zien. Maar het brengt me nu wel erg aan het twijfelen. Waar doe ik goed aan?
Ik ben van mening dat je het het beste van hem af kunt laten hangen inderdaad... erkennen kan altijd nog! Ik zou gewoon je kleintje laten komen en hem zijn best laten doen voor die kleine.. dan kom je er snel genoeg achter of hij er echt zoveel voor wil doen als dat hij zegt..
dat is niet waar. hij hoeft t kind niet te erkennen om alimentatie te betalen. dat is in mijn geval ook niet zo. bij mij staat ie genoteerd als verwekker en betaald alimentatie. Ik heb er zelf werk van gemaakt dat hij alimentatie betaald, van mij mag hij t kindje zien, maar hij erkend het niet, en dus heeft hij geen juridisch vaderschap/voogdij. aan topicstarter: dat hij geen weekendvader wil zijn, slaat trouwens nergens op, want een flapdrol.
ik zou gewoon wachten totdat de kleine geboren is.erkennen kan altijd nog.zie eerst maar eens hoe het verder gaat.geniet lekker van je zwangerschap.