Hallo allemaal! Ik weet dat het helemaal nergens op slaat, maar ik ben benieuwd of er meer mensen in hetzelfde schuitje zitten! Eerst zit je je best te doen om zwanger te worden en als je dan uiteindelijk zwanger bent ben je natuurlijk superblij! ik dacht: nu begint het genieten.. Ben pas net over de helft en vind het nu al veel te lang duren! de tijd gaat te langzaam en ik kan echt niet wachten tot ik ons zoontje in mijn handen heb! zijn er nog meer mensen die dit hebben of zit ik me ongelooflijk aan te stellen? Ik weet ook wel dat de zwangerschap hierdoor niet bepaald sneller gaat en ik probeer zo veel ik kan om het naast me neer te leggen en er van te genieten! Maar de laatste tijd lijkt dat een onmogelijke opgave! xxxxxxx
Ik heb nu pas dat ik wil dat ik mn kleintje in me armen kan houden, maar aan de andere kant wil ik mn buik helemaal niet kwijt. Met 24 weken vind ik wel vroeg, ik genoot er toen echt van! Maar iedereen is anders he!
Dit is heel herkenbaar. Ik ben even ver als jij en ook ik kan niet wachten om mijn zoontje in de armen te kunnen houden en te kunnen knuffelen. We zijn gewoon erg ongeduldig denk ik, maar het is toch beter als onze baby nog maanden in onze buik blijft, totdat het zijn tijd is om eruit te komen. Maar ook ik zit de dagen te tellen hoor. Wou dat de tijd wat sneller ging.
Ik vind het met tijden ook lang duren. Ik heb het gevoel soms even en dan weer een poosje niet. Vooral in het begin toen ik pas 6 weken zwanger was, kroop de tijd voorbij. Toen ging het weer even heel snel en nu weer langzaam. Ook vallen er van die gaten in het naar de v.k. gaan. Die vier weken ertussen duren ook zo lang en ik vind het zo leuk om te gaan en het hartje te horen enz. Dinsdag gelukkig de 20 wkn echo. Soms denk ik; misschien is dit de laatste keer dat ik zwanger ben. Dat helpt om wat meer te genieten van het nu.
Ik heb dat bij de eerste heel erg gehad, bij de tweede totaal niet en nu bij mijn derde heb ik het weer en ik ben nu nog maar bijna 10 weken! Reden is dat ik me op mn werk niet prettig meer voel en ik erg uitkijk naar mijn verlof!
Ik heb hier eigenlijk niet zo'n last van. Heb alle 3 mijn zwangerschappen heerlijk van mijn zwangerschap genoten en doe het nu nog. Het kamertje is nu klaar, moet nog een paar kleine dingen halen maar voor de rest is alles in huis klaar, nieuwe meubels in de huiskamer, andere kinderen van kamer doorgeschoven en alle kamers helemaal klaar en mooi naar ons zin. Eigenlijk is alles nu helemaal klaar voor een baby. Nu geniet ik nog volop van de buik, straks issie weg en dan ga ik hem zeker weer missen! Ik wordt nu wel nieuwsgierig hoe het straks zal zijn, weer een baby in huis, zal ze op haar zus en broer lijken? Heerlijk het vooruitzicht weer voor zo'n kleintje te zorgen en borstvoeding te geven. Heerlijk kraambezoek, cadeautjes en aandacht maar...eerst nog 10 weken wachten en genieten!
ik ben het niet beu, ik verlang alleen immens naar mijn zoontje. maar zal toch wel blij zijn dat we een maandje verder zullen zijn
heel herkenbaar. ik kon de klok wel vooruit kijken! nu mis ik het compleet. soms kijk ik naar mijn banner en denk 'zo ver al weer?!' tijd is zó relatief
Behalve het maagzuur ben ik het helemaal nog niet zat. Ik vind het zo leuk om zwanger te zijn. Ben druk met babykamertje en kaartjes en heb ook last van nesteldrang...en al een week of 3 met verlof. Ben dus echt aan het genieten....maar over 6 weken hoop ik mijn kleintje in mijn armen te hebben en daar weer volop te kunnen van genieten...
Hier heb ik ook pas een topic over geopend heel herkenbaar! maar ik voel het nu duidelijker schoppen en dat is toch wel heel byzonder. M`n mannetje probeerd het ook steeds te voelen maar placenta ligt aan ed voorkant dus het is nog steeds lastig.. t moet net op t goede moment zijn zeg maar. dat vind ik wel heeeeel jammer.. Hij wilt zo graag! alleen dat slapen.. pfff weet me soms niet echt een houding meer ben buik/rug slaper.. en dan mag ik allebei niet meer! Verder alles goed hoor haha Groetjes Danielle
Ik vond de eerste paar weken - tot aan de 12 weken grens - echt vreselijk, steeds maar de zenuwen of alles goed zou gaan. Het is dan allemaal zo vreselijk pril, en juist omdat ik alleen maar thuis zat op dat moment was ik met niets anders bezig dan mijn zwangerschap. Daarna ben ik weer gaan werken en heb ik mijn drukke leventje hervat... Tijd vloog voorbij, alleen de tijd naar de 20 weken echo ging tergend langzaam. Inmiddels vliegt de tijd weer voorbij, zeker nu ik weet dat ik een kerngezond kindje verwacht... Maar nieuwgierig ben ik uiteraard, en die nieuwgierigheid word stiekem met de dag erger... Ik kijk er vreselijk naar uit om de kleine straks vast te kunnen houden, maar ik probeer wel echt van elk moment van mijn zwangerschap te genieten. Voelen hoe het beweegt, soms een echo laten maken, kaartjes uitzoeken, babykamer inrichten... Geweldig. Heb je geen leuke hobby, waarmee lekker aan de slag kunt en de tijd even kunt vergeten? Succes!
Zoooo herkenbaar! Het gaat zooo langzaam. Genieten is er ook nog niet bij omdat 'de hele dag door flink misselijk ben. Volgende week is mijn vakantie voorbij, dan kan ik wat afleiding zoeken. pff. Ik verlang er naar om mijn beebje te voelen bewegen. Lijkt me zo bijzonder! Succes!
Ik was in de zevende hemel toen ik ontdekte zwanger te zijn maar dit was snel over, ik heb liever een baby in de armen dan een zwangerschap
Rond de 24 weken was ik nog niet echt bezig met de gedachten dat ik het allemaal zo lang duurde. Er waren nog zoveel dingen in de zwangerschap waar ik naar uit zat te kijken. Vooral de alsmaar groter wordende buik, het inrichten van de babykamer, het shoppen voor ons toekomstige kindje. Afleiding genoeg toen. Ondanks de bekkenpijn die bij mij rond die tijd begon vond ik het heerlijk om zwanger te zijn. Nu ik overtijd ben begin ik pas ongeduldig te worden. En dat terwijl het zo ineens zover kan zijn met de bevalling. En als ik dan aan de bevalling denk dan besef ik ineens dat ik dan ook mijn buik in ga leveren. Ik moet toegeven dat ik 's nachts het liefst mijn buik van vroeger heb i.v.m. het omdraaien in bed. En het gewicht dat ik meedraag is ook wel zwaar, maar dat heerlijke gevoel van een zwangere buik moet ik toch wel inleveren straks. Geen getrap meer, geen hik, geen blikken meer van mensen die denken...die is zwanger. Straks is alles anders en hoe anders dat weet ik nog niet. Als ik nu terug kijk naar mijn zwangerschap (die dus al in november 2007 is begonnen) dan denk ik steeds weer...waar is de tijd gebleven! Achteraf lijkt alles zo ontzettend snel te zijn gegaan. Hoe ongeduldig je op sommige momenten ook kan zijn, aan het einde van je zwangerschap zal je er misschien wel heel anders over denken! Dus meid, trek het je niet al teveel aan. Probeer te genieten, want het is zomaar zover!
ik had dit ook erg en vind het nu pas een beetje opschieten haha,maar geniet er maar van want het is zo zover!
pfft, ik vond het vanaf dag 1 langzaam gaan! Nu zijn er wat meer dingen te doen, babykamer, shoppen etc maar ik kan niet wachten tot ons meissie in onze armen ligt!
Hier nog zo'n ongeduldige miep , alhoewel de zwangerschap een stuk zwaarder is dan toen van mijn dochter geniet ik er wel van vooral als ik dan weer een flinke stoot van de kleine krijg,maar aan de andere kant ken ik niet wachten om hem/haar inmijn armen tehouden,te voeden tewiegen en noem maar op. Ik probeer zoveel mogelij tewerken,maar door veel lichaamlijke klachten wordt het af en toe wel moeilijk,.en nu heeft mijn dochter nog vakantie en is dus al bijna 3weken bijhaar pa,dus is het behoorlijk stil thuis.Ben dus blij als ze strakjes weer naar school gaat dan begint het normale leven weer en gaat hopelijk de tijd ook sneller
ga strax lekker naar de prenatal shoppen is ook tijdverdrijf en je bent met de zwangerschap bezig.. leuk om te doen en je vergeet idd een beetje hoe lang t ook weer duurt... enne als je buik in de weg gaat zitten.. denk je ook pff wat gaat toch best snel.. hoef nog maar 10 weken te werken en dan heb ik al verlof! wow wat gaat dat snel