sorry gewoon om even van me af te schrijven en misschien wat ervaring/spanningen kunnen delen met dames in hetzelfde schuitje. As dinsdag heb ik de eerste echo, ik ben dan 8+3 ongeveer. In december op ongeveer dezelfde termijn een slechte echo gehad, waarna een onzekere periode volgde waarin het hartje helaas gestopt is met kloppen en ik een curretage gehad heb. Hoewel ik 2 prachtige ventjes heb, en dus ook meerdere goede echo’s gehad heb, overheerst de angst ontzettend op herhaling van vorige keer. De uren tot de echo kruipen voorbij, en de spanning begint echt op te lopen nu. Ik weet dat ik al onwijs veel geluk heb met Mn twee kindjes, ik wil ook niemand voor het hoofd stoten, maar een derde kindje is net zo geliefd en welkom. Het verdriet de vorige keer was ook echt enorm. Ik weet dat de kans op een goede echo groter is dan de kans op een slechte maar ik ben ook wel realistisch genoeg om te weten dat wederom een slechte echo zeker mogelijk is. Het vertrouwen in Mn lichaam is een beetje weg merk ik, aangezien de uitspraak geen bloed geeft moed vorige keer ook niet op ging.. Dames die komende week ook voor een eerste echo mogen en het ook zo spannend vinden?
Ervaring met goede en slechte echo's. Wou je gewoon even een dikke knuffel geven en duim voor je dinsdag.
Herkenbaar! Snap dat je dit spannend vindt! Ik had mezelf totaal in bescherming genomen. Ik ging er vanuit dat het niet goed zou zijn. Had ook al een plan bedacht hoe ik het deze keer wilde aanvliegen en was al overtuigd dat we het bij 2 kindjes zouden laten. En toen was daar een goede echo. "Kijk daar klopt het hartje" ... "jaja dat zal wel..... euh... een watte????????"... Ik was ook heel praktisch.. wilde weten of ze kon zien wanneer ik uitgerekend was en of het er een was. Bij mijn 2 voldragen zwangerschappen was ik de eerste echo's super emotioneel.. kon alleen maar huilen.. Wat ik wil zeggen is dat het niet gek is wat je voelt!!!!!!! Hopelijk valt er een last van je schouders bij het zien van een goede echo Xxx
Zo herkenbaar dit, weet nou niet of ik naar die eerste echo (donderdag) uit kijk of er tegen op zie Bij t wee zwangerschappen een slechte echo gehad en erachter gekomen dat het vruchtje gestopt met groeien was en de derde is wel goed verlopen dus in mijn gevoel is het 50/50. Ik durf nu ook niet zo goed van de zwangerschap te genieten en te geloven dat er nog een kleintje bij zal komen
Ik denk dat ik juist hoe dan ook ga janken. Goed of slecht nieuws, de spanning is vrees ik op dat moment zo hoog dat ik er hoe dan ook niet aan ontkom. Wat fijn dat jouw echo nu wel goed was!
Echt he precies dat. Aan de ene kant wil ik het gewoon weten nu, aan de andere kant ben ik geneigd om af te bellen. En twee keer een slechte echo. Wat een ellende. Hoe laat mag je donderdag?
Moet de hele dag nog door zien te komen want hij is pas om 17 uur. Hoe laat mag jij morgen? Op een bepaalde manier zie ik minder tegen een slechte echo op dan voorheen, ik heb inmiddels een gezond kind en weet dat ik zwanger kan worden en een goede zwangerschap kan hebben. Maar toch
Hee lieve @Kinderwens87 , Ik ga heel hard voor je duimen morgen! Meer tips of adviezen heb ik ook niet, ik herken je gevoel na mijn miskraam toen het vruchtzakje leeg was. Maar je hebt 2 gezonde zwangerschappen gehad en de kans dat het nu goed zit, is vele malen groter dan 2x achter elkaar pech! Ik zat te janken op de afspraak van mn eerste echo en heb dus mijn angst voor de echo besproken. En was daarom dolblij dat ze direct al kon zeggen, nog voor ze het goed en wel in beeld hadden (ze waren nog aan het zoeken naar het beeld, maar het was al wel heel even langs gekomen zeg maar), dat ze al een hartje had zien flikkeren. Toen kon ik direct al wat meer ontspannen. Hoelaat mag je morgen? Heel veel sterkte met de uurtjes doorkomen tot die tijd en hopelijk een hele mooie echo morgen! Het is je enorm gegund
Wauw wat ben je sterk zeg! Heel knap dat je het zo kan bekijken. Ik mag gelukkig al om 9.00 uur, dus vooral de nacht doorkomen vannacht..
Super lief, dank je. Ik mag gelukkig al om 9.00 uur dus hoef niet de hele dag nog vol spanning te zitten..
Ah das lief van je, het is ook gewoon een overlevingstactiek hoor. Nog maar een paar uurtjes voor je, ik duim! Ik zie trouwens nu dat onze zoontjes maar anderhalve maand schelen en we nu ook bijna gelijk lopen, toevallig!
Heeeeel veel succes zometeen, ik zal keihard duimen dat je een prachtig kloppend hartje te zien krijgt