Precies! We gaan er straks gewoon weer voor! Lekker alle ellende achter ons laten en straks prachtige testen showen
Hey! Wat lief dat je aan me denkt! Naar omstandigheden gaat het goed met me. Ik heb gisteren de Cytotec genomen en de miskraam kwam goed op gang. Pijnlijk en goed waardeloos, maar ik heb wel het vruchtje kunnen opvangen en 's avonds hebben we het samen begraven in de tuin. Ik hoop nu zo dat m'n cyclus weer snel op gang komt en we weer snel een cryo terugplaatsing kunnen krijgen. Daarvoor moet ik eerst weer een keer ongesteld zijn geweest en dat wachten duurt allemaal nog zooo lang. Het liefst zou ik morgen alweer een terugplaatsing hebben. Het is zo raar om na 11 weken zwanger te zijn geweest nu geen kleintje meer bij je te dragen, ook al wist ik al een week dat het hartje ermee gestopt was. Gaat het met jou ook goed? Heb je het idee dat je cyclus alweer de draad oppakt? Of wil je eerst een rustperiode voordat je weer verder gaat?
@Ila Wat fijn dat jullie het vruchtje hebben opgevangen en begraven. Dan blijft het iig voor altijd dichtbij. Heel mooi. Ik hoop het ook voor jou. Krijg je nog een nacontrole? Aha, wat jammer dat je nu een cyclus moet wachten. Iedereen zegt wel dat de tijd zo lekker snel gaat, maar vind het ook behoorlijk langzaam gaan. Hier gaat het wel. Bruinverlies is bijna gestopt. Zit nu op dag 10 na de curretage. Moet de curretage als cyclus dag 1 beschouwen van de gyn en niet de cytotec dag. Ik doe hcg testjes om te kijken of deze aflopen. Gelukkig is dit zo, maar het streepje is nog zichtbaar. Ik hoop dit weekend weer eens omo wit testen. Dan kunnen we door. Ik ben het wachten nu zo zat. Hoop dat we samen snel weer zwanger zijn! ❤️
Ja, je zit eerst in een rollercoaster van emoties en nu lijkt elke seconde voorbij te tikken. Komt ook misschien omdat ik me sinds de echo vorige week ziek heb gemeld. Ik werk met baby's en dat kon ik vorige week emotioneel niet aan en nu deze week dan vanwege de miskraam. Maar volgens mij hoeft je hcg niet helemaal uit je lichaam te zijn voor je weer een eisprong kan hebben? Hang me er niet aan op, maar het is misschien het nazoeken waard? Alhoewel je met bruinverlies en gevoeligheid na de curettage misschien nog niet aan al te veel gezelligheid met je man wil denken . Ik heb over 1,5 week de nacontrole en wil dan vragen of er alweer een ei aan het groeien is. Na 12 jaar geleden met de pil te zijn gestopt heb ik geen illusie dat het ons op de natuurlijke weg gaat lukken, maar het proberen kan geen kwaad.
Dames, ik denk nog veel aan jullie. Zitten toch allemaal in hetzelfde schuitje. Ik hoop dat jullie ook snel weer verder kunnen en we snel weer mooie testen van elkaar kunnen zien! Hier gaat het gelukkig goed. Ik voel me prima. Ik heb geen ovutesten gedaan, maar ga er maar gewoon vanuit dat ik mn ei net heb gehad en we hebben daar iig goed gebruik van gemaakt. Eind volgende week wordt het voor mij dus erg spannend. Ga ik ongesteld worden? Ben ik zwanger? Is mijn cyclus helemaal in de war en heb ik nog weken onzekerheid? Bleghh... ik hoop het tweede natuurlijk, maar het is afwachten. Ik heb wel besloten om mocht ik zwanger zijn, een vroege echo te laten maken. Dit zal dan net na onze vakantie zijn denk ik, maar dan ben ik alweer 8 weken. Óf net ervoor, maar dan zou ik 5weken en 4 dagen zijn. Beetje vroeg voor een echo, alhoewel mn echoscopiste zei met mn miskraam dat ik snel mocht komen en zij met 5weken en 3dagen een hartje ziet kloppen.... lastig zeg! Denk daar nu pas over na!!
@Ila Ja dat is het zeker. Onze hormoontjes gaan los. Ze zijn helemaal in de war. Gewoon lekker je tijd nemen hoor. Jij staat nu op 1. Als jij denkt, het gaat weer, kan je het voorzichtig weer proberen op te pakken. Helemaal met het werk wat je doet, snap ik dat je het nog even laat rusten. Ik heb gister mijn eerste werkdag weer gehad. Het voelde wel goed. De gyn zei zolang je nog “positief” test, springt er geen eitje. Heb wel af en toe wat steken, maar ik wacht het maar af. Zodra de test wit is, begin ik met ovutesten. Haha, mag maandag pas weer knuffelen met mijn man (stond op het ziekenhuis briefje) maar denk dat we het dit weekend stiekem eerder doen! Idd, dan wel zonder vies bruinverlies! Ben benieuwd naar je nacontrole! Het is jullie zo gegund. Lange tijd zijn jullie al bezig zeg! Ik duim voor je en doe rustig aan! X @Mammielove Wat fijn dat het beter met je gaat. Hopelijk is idd je eitje al gesprongen en laat je eind volgende week je mooie roze test zien! Als het raak is zal ik zeker voor je vakantie al een echo vragen. Al klopt een hartje dan wel of niet, je weet dan wel of het op de juiste plek zit. We worden er iig allemaal wat onzekerder door. Ik heb ook al die vragen in mijn hoofd. Gaat het nog lukken? Is er niks kapot? Hoelang gaat het duren? Helaas kunnen we alleen maar ons best doen en heel veel hopen. Wij krijgen over 2 weken de sleutel van onze nieuwe huis, dus wat afleiding is wel goed. Jij ook rustig aan! X
@Mammielove Ja, moeilijk is dat, he? Het is zo lastig om weer helemaal van voor af aan te beginnen. Van trots in een 'uitgerekende datum' clubje zitten, naar weer helemaal terug naar ovulatiedatums en zwangerschapstesten . Helaas bieden echo's als het weer raak is natuurlijk ook geen zekerheid, maar ik snap heel goed wat je bedoelt. Ik hoop dat ik de volgende keer meer echo's mag als dat ik nu heb gehad. De gedachte dat ik al 1,5 week met een dood kindje rondliep terwijl m'n hele lijf schreeuwde dat ik nog volop zwanger was vind ik vreselijk. Je voelt je dan zo voor de gek gehouden door je eigen lichaam. Superfijn dat het verder goed met je gaat! Dat geeft een mens moed. Ook aan dit komt weer een eind en straks gaan we gewoon met frisse moed weer testen en duimen . En jullie lekker met vakantie en @babywens93 heerlijk in een nieuw huis trekken .
HCG test is wit Het voelt raar, maar voel me zo opgelucht. Ik maak toch alweer gebruik van ovu testjes en dacht te zien dat ze weer aan het oplopen waren, maar vandaag weer heel licht. Wellicht de afgelopen dagen wat donkere streepjes door het laatste beetje hcg. Temp is weer zoals het altijd was voor mijn ei, dus we gaan er weer voor! Heel spannend maar leuk!
Dankjewel! Jij hebt ook helaas al meer dan het nodige meegemaakt . Ik heb je verhaal op de voet gevolgd in november/december en leefde zo met je mee. Hoe is het nu met je? Zit je al weer een poos druk in het icsi/terugplaatsingen traject? Of houden jullie misschien een pauze na alle gebeurtenissen?
Langzaamaan steeds wat beter. Ik heb nog momenten dat het ineens weer heel erg tot me doordringt en dan word ik er erg verdrietig van, maar er komen ook steeds meer momenten dat ik het even kan vergeten en genieten van dingen. Lichamelijk vind ik het herstel niet zo snel gaan, ik merk het meteen als ik even wat teveel doe en moest gisteren tijdens een rondje door het tuincentrum een aantal keer gaan zitten. Komende week wil ik daarom eerst met halve dagen werken gaan beginnen. Dat valt me nog best een beetje tegen, ik had verwacht dat ik er al lang en breed weer zou zijn. Duurde dat bij jou ook even? Ik lees wel verhalen dat het herstel na een curettage over het algemeen wat sneller gaat, maar zo'n ingreep is toch ook bepaald niet niks.
@Ila Dat verdrietig gevoel herken ik, maar aan de andere krijgt het al steeds meer een plekje. Wel krijg ik bij het zien van zwangere vrouwen nog steeds die pijnlijke steek van binnen. Het lijkt ook dat er steeds meer zwanger worden. Het valt allemaal nu ook zo lekker op. Vervelend dat het lichamelijk nog niet zo lekker gaat. Neem vooral die rust. Je lichaam geeft het iig wel aan. Hopelijk lukt het werken een beetje! Ik heb lichamelijk weinig tot geen last. 3 dagen na de curretage fietste ik al door de stad Valencia. Wel bleef het bruinverlies aanhouden tot dag 11 ongeveer. Heb jij dat nog? Sex is wel een stuk gevoeliger, maar dat kan ook omdat ik nog zo voorzichtig wil zijn. Wij zijn iig weer begonnen en ik hoop dat als mijn cyclus nog regelmatig is, dat mijn eitje volgend weekend springt.
Wij hebben inderdaad poos pauze ingelast we waren er zo kapot van ik kon even echt niet meer verder. De uitgerekende datum is gelukkig voorbij (13 juli) daar keek ik ook erg tegenop. Gaat nu redelijk ik merk dat ik er toch nog veel mee bezig ben en veel vragen heb waarom is het misgegaan? Mankeer ik iets? Was het "gewoon pech" ik zou het graag willen weten maar dat zal niet gebeuren. 6 augustus hebben we weer gesprek in Dusseldorf en dan willen we vanaf dan weer verder gaan met onze laatste 4 cryo's.....Ik kijk er naar uit maar ben ook zo bang.... Hoe gaat het nu met jou?
Geef het de tijd je lichaam moet er echt van herstellen. Bij mij duurde dat ook wat langer. Luister goed naar je lichaam je weet zelf beste wat teveel is en hoeveel je wanneer kan doen. Neem die rust als je lichaam daarom vraagt
Ja, het "waarom?" is een heel moeilijke vraag. Bij ons werd het er meteen ingeprent dat dit een fout bij de bevruchting is geweest. Maar omdat natuurlijk alle embryo's bij de ivf van dezelfde lading eitjes en zaad zijn stelt me dit geenszins gerust en ben ik bang dat ze allemaal niet goed zijn. Van de 4 terugplaatsingen eindigden er 2 in een vmk, 1 heeft niets gedaan en werd ik gewoon ongesteld en nu deze laatste dan een ma. Maar de gyn zegt dat ik het echt niet zo moet zien en bij de volgende eventuele zwangerschap gewoon weer alle kans heb dat het wel gaat lukken. Daar moet ik me dan maar aan vast houden, maar als je het een keer heb meegemaakt zoals wij hier hebben dan weet je dat dat helemaal niet zo makkelijk is. Ik snap heel goed dat je bang bent om door te gaan in het traject. Maar als we geen kans wagen weten we sowieso dat het niet lukt, helaas. Ik zie onszelf nu als '(wens) ouders met een rugzakje' en voor mijzelf geeft dit een soort van gevoel van "ja, ik mag me zorgen maken" en iedereen die wat anders zegt en me probeert goede moed in te spreken laat ik maar lekker. Behalve hier op het forum dan, want hier zitten we in hetzelfde schuitje en weten we waar we het over hebben
Wat fijn dat je je alweer snel redelijk fit voelde! En lekker even weg is ook heerlijk. Alle ellende thuis lekker achter je laten. Ik heb nog last van rood bloedverlies, dus ik ben bang dat het nog wel even duurt voor het afneemt. Maar dit schijnt normaal te zijn bij een miskraam door medicatie, het kan dan iets van 2 weken duren. Ik denk dat als dat afneemt dat ik me daarna wel snel beter zal voelen. Sex is hier nog even een no go. Arme manlief, want tijdens de zwangerschap was ik te misselijk om daar aan te moeten denken en prompt kwam dit erachter aan. Maar als ik over een poosje het idee heb dat er weer wat ei-activiteit heb is hij de klos
Ja ons werd ook verteld fout bij bevruchting of innesteling ik moet het loslaten maar vind dat moeilijk denk steeds wat kan ik nu doen, maar weet ook dat er niks is wat ik verder nog kan doen dan dat wat ik allemaal doe. Ik ben ook weleens bang dat de overige 4 dan ook vast wel niets zullen doen. Aan de andere kant dit was de beste poging ooit met de meeste bevruchting. 16 rijpe eicellen en 9 bevrucht zoveel hadden we nog nooit gehad dus iets is er goed gegaan. Vorige keer 5 uit de vriezer gegaan en 2 op dag 5 tp en daarvan dus zwanger met curretage in december. Wie weet wat dit jaar ons gaat brengen. Ik denk nu vaak waarom zouden een van deze 4 dan wel blijven zitten.... vorig jaar 5 embryo's terug gehad 1x zwanger de rest deed allemaal niets.... Probeer positief te blijven hoop houden meer kunnen we niet. Mensen met "goedbedoelde" adviezen laat ik vaak ook maar kletsen, ik kan er niets mee. Heb ook reactie gehad "het was toch nog helemaal niks" uhhh pardon..dat was het wel degelijk voor ons het had een hartje en ik was zwanger van ons kindje dus het was zeker wel iets. Ene oor in andere eruit maar doet soms toch pijn... Hoe gaat het nu met jou meid?