In mijn vorige topic is het al naar boven gekomen: ik ben niet meer samen met de vader van mijn kindje en ondertussen 18 weken zwanger. Nu heb ik hele mooie namen bedacht voor het kindje (vind ik), mede met behulp van mensen op forums. Ik kan ze hier wel zetten, want ik ken jullie toch niet Voor een meisje hadden we samen Nova gekozen, maar (ondanks dat ik dit nog steeds een mooie naam vind) heeft een goede vriendin van mij haar pasgeboren dochtertje natuurlijk ook Nova genoemd. Dus die valt af. Nu heb ik zelf bedacht om het meisje Laurel Jo Marie te noemen. Jo naar Johanna, mijn oma en Marie naar mijn moeder Marina. En Laurel vind ik zelf erg mooi. Het jongetje zou Toby Jo Axel gaan heten. Toby naar mijn oom Thony, Jo naar mijn opa Johannes en Axel naar mijn vader Alex (de vader heet ook Alex, vandaar de verwisseling van letters). Nu zit ik heel erg te twijfelen of ik mijn ex moet laten meebeslissen in de namen. Ik vertrouw hem niet meer omdat hij (soort van) vreemd gegaan is (hij probeerde zijn verloofde ex terug te krijgen en heeft hier recht in mijn gezicht over gelogen). En ik weet eigenlijk heel erg zeker dat hij deze namen niet mooi gaat vinden. Hij is meer van het soort achterlijke namen zoals Phone en Elbow *sorry als er ouders zijn wiens kids zo heten*. Of wat normalere zoals Kaïlan, Kyan etc. maar dan moet er perse een trema of een y in het midden zitten en hij wil ook absoluut niet vernoemen, wat een soort traditie in de familie is die ik in ere wil houden en hij heeft Toby van het eerste moment al aan de kant geschoven (om dus toen met de naam Phone te komen). Aan de ene kant vind ik het "lullig" voor hem als ik hem niet laat meebeslissen, maar aan de andere kant kan ik nu het contact met hem niet aan om hierover te discussieren, maar vind ik het weer vervelend als hij straks een kind heeft waar hij de naam niks van vind. (Toen het uitging heeft hij gezegd dat hij niks met ons te maken wilde hebben, en nu dus weer wel, maar ik vertrouw hem dus niet. Hij wilde geen alimentatie betalen of financieel bijdragen (nu ineens weer wel) maar wilde wel de lusten. Ik vertrouw niet dat hij er gaat zijn voor zijn kind, vandaar dat hij het kind in ieder geval voor de geboorte niet gaat erkennen) Dus misschien zijn er moeders die me wat advies kunnen geven?
Als hij jullie kindje niet wil erkennen en niet financieel wil bijdragen dan zeg ik: lekker beslissen zonder hem Phone is ook een belachelijke naam. Ik denk dat deze naam niet eens geaccepteerd zal worden bij de burgerlijke stand. De namen Toby en Laurel vind ik erg leuk trouwens! De vernoemingen zijn ook mooi.
Lastig. Normaal gesproken vind ik wel dat de vader ook zeggenschap heeft. Maar dan moet hij wel de zorg voor zijn kind gedeeltelijk op zich nemen. Erkennen, gezag, alimentatie. Aangezien je dat bij hem niet verwacht en ik het helemaal met je eens ben dat namen als Phone en Elbow nergens op slaan, zou ik het lekker zonder hem doen.
Als hij met zulke belachelijke opties aankomt, zou ik hem echt niet mee laten beslissen. Kijk, als hij nou een redelijke smaak had en jij zou die namen ook waarderen, zouden jullie er nog netjes samen over uit kunnen komen. Maar ik zie dat nu niet gebeuren, ik denk dat er alleen maar geruzie van komt. En stel dat je 'belooft' de namen Laurel en Toby niet te gebruiken (omdat hij die niet mooi vind), en hij draagt vervolgens alleen maar Phone aan... Wat doe je dan? Ga je dan zelf toch nog een andere naam verzinnen of ga je alsnog keihard tegen hem in door je kind Toby of Laurel noemen? Nee, je hebt prima namen gekozen. Het zijn geen schaamnamen of hele rare pestnamen wat nadelig zou zijn voor je kind. Dus ik vind dat hij het gewoon moet accepteren. Vooral als je niet eens zeker weet of hij een rol gaat spelen in het leven van je kindje. Straks ziet hij van al het contact af en heb jij de rest van je leven spijt van een door hem opgedrongen naam...
Oh dikke pech voor hem dan hoor. Wie noemt z'n kind nou Phone. Serieus.. ik denk inderdaad dat dat niet eens geaccepteerd wordt. Je hebt mooie namen gekozen met erg mooie, duidelijke vernoemingen. Jammer voor hem, als hij het niet leuk vindt. Ik neem aan dat jij deze hele situatie ook niet leuk vindt, maar jij moet hier ook mee leven. Dan had ie zich maar moeten gedragen..
Heeft hij aangegeven dat hij wil meebeslissen over de naam? Zo niet, zou ik er zelf ook niet over beginnen. Waarom zou jij hem dit soort dingen voorleggen als hij er zelf niet eens om vraagt.
Mee eens. Je mag pas mee beslissen als je je ook als vader gedraagt en dat doet hij overduidelijk niet.
Ik zou het mededelen, maar niet inbrengen alsof het nog kan veranderen Jij gaat er voor zorgen, dan vind ik dat jij een naam mag kiezen die jij vindt dat bij je kindje past!
Dank jullie wel voor alle reacties. Dit heeft me echt geholpen. De namen Laurel en Toby staan nu dan ook vast Over een klein weekje (met de 20 weken echo) weet ik als het goed is welke het gaat worden!
ik vind dat als hij wel het kindje erkent en betaald, hij ook mag meebeslissen over de naam van jullie kindje. Mocht hij dit zeker weten niet doen, dan vind ik het zeker logisch dat je de namen zelf beslist. Ik zou er toch achteraan gaan wat hij nou wil. En niet dat hij weer op een andere gedachte gaat komen. Het gaat om een kind, niet een pop dus hij moet wel zeker zijn wat hij wil. Ook voor jou, want dit geeft jou ook weer extra stress kan ik me indenken. Kan je nu niet evt al iets op papier zetten? (Ik heb geen verstand verder van deze zaken). Ik hoop dat je snel duidelijkheid krijgt. En je een fijne zwangerschap mag hebben. Je hebt goede namen uitgezocht.
In principe vind ik vreemdgaan los staan van zijn capaciteiten als vader. Ik snap goed dat je hem niet meer vertrouwd, maar wat er tussen jullie is gebeurt hoeft niet van invloed te zijn op jullie kindje. Wanneer hij daadwerkelijk een actieve vaderrol op zich wil nemen (dus ook alimentatie betalen en initiatief neemt om betrokken te zijn bij de zwangerschap) vind ik wel dat je in ieder geval zijn mening zal moeten overwegen. Weliswaar geen Phone of Elbow natuurlijk, maar ik vind wel dat hij in ieder geval recht heeft om serieuze suggesties aan te dragen (mits hij daar behoefte aan heeft) en dit in overleg te doen.
Mooie namen heb je gekozen voor je kindje! Als je ex het kindje niet erkent en niet (financieel) meehelpt, dan zou ik de namen zeker zelf bepalen als ik jou was. En ze zijn prachtig!
In feite krijgen jullie niet meer samen een kindje als in 'samen een gezin zijn'. Als ook nog eens zijn rol als vader onduidelijk is dan zou dat voor mij genoeg reden zijn om hem niet te betrekken bij het geven van de naam. Voor mij zelf zou het voelen als dat ik alleen een kind krijg en daar maak ik zelf de beslissingen voor.
De afgelopen 2 weken heb ik niks van hem gehoord. Moet eerlijk zeggen dat ik het wel lekker rustig vind. Misschien is het mijn eigen schuld dat hij zo stil is. Hij moest van mij bedenken wat hij mij en hetkind als steun zou gaan bieden als hij niet financieel wil ondersteunen. Ik zou namelijk niet weten hoe. Heb hem toen gezegd dat ik niks anders van hem wilde horen dan dat en dingen die over het kind gaan en dat ik hem op de hoogte houd als ik bij de VK ben geweest.
Nou, ondertussen heb ik contact met hem gehad. Zag een mail van hem in mijn mailbox staan die ik totaal was vergeten. Dus ik hem appen: Ik: Hey. Je mailde me een tijdje terug dat je een voorstel had waar je lang over nagedacht had. Was het vergeten maar ik zie net de mail weer, sorry. Vertel, wat heb je bedacht Hij: Ik had toen bedacht dat we op de een of andere manier weer op een normale manier door 1 deur kunnen en we iig in elkaars buurt blijven maar nu ff wat verder en jij die nog steeds boos bleef heb ik me er maar bij neergelegd dat het nooit zal gebeuren. En ik jullie niet in de weg zal staan. Why?Nee praat jij maar es ik doe Ik: Waarom ik je dat vraag? Omdat ik de mail tegenkwam bij het opschonen van mijn inbox. Wil je wel dat ik je op de hoogte houd van de verloskundige? Hij: Dat ligt eraan wat jouw visie is op deze manier hoeft het van mij niet meer. Mag niks en het feit dat je me niet meer hoeft te zien neem aan dat dit niet veranderd is. Jij besloot dit zo niet ik Ik: Dank je voor je antwoord. Goed dat jij precies denkt te weten hoe ik in elkaar zit. Ik laat wel van me horen als ik bij de VK ben geweest. Mijn laatste bericht is niet eens aangekomen, want... volgens mij heeft hij mij geblokkeerd oid. Er blijft maar 1 vinkje staan. Het vreemde bij hem vind ik nog dat hij ervan overtuigd is dat ik hem haat en ik boos op hem ben en hij daardoor niks mag. Heb ik nooit gezegd. Dat zijn zijn eigen conclusies die hij heeft getrokken nadat we het afgebroken hadden. Ik ben boos op zijn acties, niet persé op hem zelf. Maar ja, een fatsoenlijk gesprek zit er met hem op deze manier niet meer in ben ik bang. Heb nooit gezegd dat ik al iets besloten had over de kleine. Ben blij als ik straks weer in Zeeland woon bij familie. Want dat is iets wat hem zwaar tegen staat. Dat ik ga verhuizen. We wonen sowieso al 100km van elkaar af, maar ik heb hier dus helemaal niemand. Iedereen woont in Zeeland of Brabant, en zeker als hij het kind niet financieel ondersteund kan ik niet blijven wonen waar ik nu woon. Pfff... al dat gedoe
Wat betreft de namen zou ik in deze situatie mijn eigen weg kiezen. Of, als ik bijvoorbeeld twee namen zou hebben die ik zelf even mooi vind, hem laten kiezen tussen die twee. Met Appen en mailen wordt de situatie niet beter en ik zou dan ook niet meer op deze manier met elkaar communiceren. Als de tijd rijp is om dingen met elkaar te bespreken, doe dit dan face to face en misschien met iemand erbij. Nu moet je echt alle bullshit, alle 'hij zei, zij zei', misschiens, ja maars, etc. laten voor wat het is. Het is niet belangrijk. Concentreer je op je nieuwe leven. Ga de verhuizing regelen, dichtbij familie lijkt me een verstandige keuze, als alleenstaande moeder kan je hulp goed gebruiken. Wat zijn de financiële vooruitzichten? Ga vast kijken waar je kan werken straks, op welke ondersteuning je recht hebt (in veel gemeenten heb je ook extra regelingen voor minima) totdat je aan de slag gaat, schrijf je kind vast in bij een kinderdagverblijf of informeer bij een gastouderbureau of je familie naar de mogelijkheden. Schakel je netwerk in, misschien dat familie of kennissen en vrienden iets voor je kunnen betekenen in het vinden van werk. Als je dit een beetje in beeld hebt wordt het tijd om eens met de vader in gesprek te gaan. Hou het praktisch, maak afspraken. Als dit onmogelijk blijkt, hij geen contact wil, dan zou ik in ieder geval contact zoeken met zijn ouders. Zij krijgen wel een kleinkind. Hoe dan ook, heel veel succes en power en ik hoop een goede zwangerschap en bevalling.