hoi dames. even een heel persoonlijk topic. voor de kleine man er was was het allemaal geen probleem. een flink hoog libido en bijna elke dag of om de dag wel zin. Maar sinds de kleine er is lijkt dat helemaal verdwenen tot grote frustratie van mijn man en ook van mij. ik snap het van zijn kant ook wel. met geluk mag hij 1x in de week. soms nieg eens. ik weet ook niet waar het aan ligt dat ik geen zin meer heb.. zijn er dames het het herkennen? Wat doen jullie er mee? er zal toch na een haar langzaam aan wel een oplossing voor moeten komen. want dit gaat ten koste van onze relatie..
Ik herken het zeker wel maar meer in het begin. Ik was bekaf en de tijd dat ik op bed kon liggen wilde ik slapen. Slaap je goed? En verder als ik de pil slik daalt het ook. Nu al 15 maand pilvrij ivm 2de kinderwens en mijn libido is vele malen hoger.
Je titel klopt niet helemaal want je hebt wel zin in seks, alleen niet zo vaak als eerst. 1 keer per week met een baby is echt niet gek hoor, misschien moet je ook niet zulke hoge verwachtingen hebben. Geef jezelf de tijd om echt even te wennen aan het moederschap en maak je niet te veel zorgen. Heel herkenbaar verder. Bij mijn tweede had ik dit ook een tijdje en het voelde of het nooit meer goed zou komen.
had eerst de pil. nu sinds 1.5 week spiraal.. juist omdat ik van de pil steeds van die enorme moodswings kreeg
Ow geef het even tijd nog voor je hormonen om hier aan te wennen. Voor mij was het simpelweg njet hebben van een eisprong echt de oorzaak van het volledig stilvallen van mijn libido.
Het is heel normaal als er kleine kinderen zijn je minder zin hebt. Je bent meer moe! En dan heel saai, dan wil je slapen of rust. Plan het anders voor jezelf in, dan krijg je vanzelf wel meer zin. (En dan niet elke dag of om de andere dag. Rustig aan) En mochten er nog gebroken nachten zijn, laat hem dan zijn bed uitgaan. En laat hem ook meer zorgtaken/huishouden op zich nemen. Dat verlaagt zijn libio ook. En zitten jullie meer op 1 lijn.
ja hier ook geen eisprong inprincipe.. pcos. 2 jaar er over gedaan voor ik zwanger werd. met medicijnen. maar toch maar anticonceptie. we willen wel een 2e. Maar nu nog niet. je weet maar nooit.. je zal net zien dat het dan ineens ongepland wel raak is. zou ik niet erg vinden opzich. Maar manlief is nog niet toe aan een 2e.. en dan kan hij de bedpret helemaal vergeten.. achteraf vind ik het altijd wel fijn. Maar het begin vind ik altijd zo vervelend.. alles vrij gevoelig daar beneden. in goede en slechte zin.. net nog even gepraat. hij zegt het niet erg te vinden. Maar zijn gedrag maat anders zien. dan voel ik me weer schuldig. Maar het moet fijn zijn toch.. niet omdat het moet.. ik doe het nu vaak maar voor mijn partner. Maar voor mij hoeft het niet per se.. toch echt vervelend allemaal..
Ik denk dat eerst de druk eraf moet. Je moet eerst meer zin krijgen /creeren en dat zal misschien minder makkelijk gaan dan vroeger. Praat erover met je man. 'Omdat het moet' vrijen lijkt me op lange termijn ook niet goed. Als de frequentie omlaag gaat is dat ook heel normaal. Ik denk dat je geen echte verwachtingen meer mag hebben over hoe vaak.
Ik herken het wel tot een tijdje geleden (onze kindjes schelen 2 weken) maar bij mij werkte het zo dat hoe minder we het deden hoe minder zin ik had. En als ik mezelf ‘er toe zette’ dat ik dan eenmaal bezig ook de ‘zin’ kreeg. Daarnaast ben ik ook wat afgevallen, en dus iets beter in mijn velletje. Toen ik dat eenmaal in de gaten had kwam de gewone/spontane zin ook terug. Daarnaast ook weer wat meer ondernemen met zn tweetjes, bijvoorbeeld de afgelopen dagen met mooi weer ‘s avonds lekker met een wijntje kletsen in de tuin. Alleen aandacht voor elkaar, dat doet ook wonderen! Ik weet niet of jullie daar ruimte / tijd voor hebben? Als jullie het doen is het dan wel fijn en leuk? Of zit je achteraf dan met een rotgevoel?
Begin eerst eens met lang voorspel(knuffelen,kussen strelen en lieve woordjes tegen elkaar zeggen) misschien kom je dan wat meer in de mood. Soms heeft het meer tijd nodig om opgewonden te raken. Zeker met kleine kinderen. Voordat je uit moedermodus bent en in de rol van partner komt.Succes!
Oh ik herken het ook heel erg! Maar mijn dochtertje is pas 3 maanden. Daarom wijt ik het aan de hormonen, weet niet of dat klopt. Ook speelt bij mij erg mee, dat ik nog niet al mijn kilos kwijt ben, en ook dat het er "van onderen" behoorlijk anders uit is gaan zien na de bevalling...... Ik voel me dan gewoon niet zo lekker in mijn vel qua uiterlijk, en dat is ook killing voor mijn libido. Dus ik ben weer heel gezond bezig, mijn kilootjes eraf krijgen. Hoop dat t dan weer goed komt.... Tips heb ik dus niet echt voor je maar tis zeker herkenbaar!
ja dat zal hier ook wel zijn hoor. hoe minder het doen. hoe minder zin. we hebben best een grote tuin dus ruimte zat inderdaad. dat zijn dingen die we weinig doen. we werken allebei en onregelmatig dus we zien elkaar al niet heel veel. en als we elkaar zien zijn er vaak ook vrienden bij. vinden we gewoon gezellig. ik drink zelf bijna nooit.. misschien maar eens vaker doen dan. haha. achteraf wel altijd een fijn gevoel. het is echt het opstarten. vind het opstarten tijd een rotgevoel. soms zelfs tegen pijnlijk aan..
ja.. de moedermodus. als we het dan doen lig ik ook met grote oren te luisteren of ik ons zoontje niet hoor huilen... dat is pas een moodkiller.... mijn man heeft daar geen last van. die kan gewoon doorgaan als ons zoontje huilt. nou ik niet hoor.. dan droog ik meteen op.. letterlijk..
Eigenlijk is er maar 1 oplossing... het gewoon doen. Klinkt moeilijker dan het eigenlijk is maar ik merk bij ons dat de zin vanzelf komt als je er aan begint. Ook al zijn we moe bijvoorbeeld. En hoe vaker dat gebeurd des te meer zin je zelf gaat creëeren.
Hier zelfde situatie als jij, voor mn zwangerschap altijd zin en daarna amper nog.. ze is nu 2,5 en het is niet veel beter geworden kan ik je vertellen. 2x per maand ofzo. Nu heeft mijn vent ook niet altijd zin (als ik dan eindelijk wel zin heb!!) dus valt niet mee moment te hebben dat we beiden zin hebben. Hoewel samen douchen vaak wel helpt om ons in de mood te krijgen. Opzich maak ik er geen probleem meer van, tsja het is minder maar we hebben het beiden ook drukker gekregen na de komst van de kleine. Ohja misschien niet zo romantisch maar het gewoon plannen helpt wel moet ik zeggen. Dan kan je je erop instellen, lees evt geil verhaal tevoren of fantaseer wat zodat je zin krijgt in elkaar.
Ik herken het. Het idee van seks alleen al, krijg er buikpijn van. Maar vaak uiteindelijk is het wel leuk maar het begin... de bevalling is deze week 5 maand geleden dus er zitten vast nog wat hormonen in mijn lichaam en ja die 30 extra kilo’s helpen ook niet. Achja ik geef het nog even tijd maar anders ga ik wel langs de huisarts denk ik.