Bij de zwangerschap van mn eerste zoontje...brak ik mn kleine teen omdat ik de telefoon snel wilde oppakken en de bank niet voor me aan de kant sprong. Bij de tweede zwangerschap van mn jongste kneusde ik mn andere kleine teen om ongeveer dezelfde reden. En tot nu toe heb ik mn kleine tenen nog aan vanalles en nog niks gestoten maar gelukkig niet gebroken of niets...tot...vandaag. Waarom springen die rot boekenkasten neit aan de kant als ik er aan kom? Ik bedoel zo klein en makkelijk om te overzien ben ik nu toch niet meer met die toeter ! Gelukkig dit keer niet mn kleine teen want dat is echt hell. Die heb je nodig voor je balans (ja is echt hoor...en dat merk je pas als hij het niet meer doet zonder datie pijn doet alsof je hem bij elke stap breekt) maar nu dus de 2e van buiten af...je "ringteen" zeg maar. Heb ik weer....pff... ik ben dus ECHT zwanger
tja....dat vraag ik me nou ook altijd af, wanneer ik weer eens tegen de deurpost of deur aan loop....Waarom ga je niet aan de kant!? Maar het is knap lastig als je je tenen pijn doet! Ik kan er over mee praten, het was dan niet toen ik zwanger was. Maar een volle colafles vond het schijnbaar prachtig om op mijn grote teen te vallen (met de onderkant naar beneden). Teen 2 x zo dik en 10 x zo blauw....Heb er 3 nachten niet van kunnen slapen, wat een hel! en lopen ging ook niet al te makkelijk. Maar sterkte met je tenen! en misschen moet je eens aan al je spullen vragen of ze nou eindelijk eens willen uitkijken als jij er aan komt!
auw pijnlijk! nnou maar hopen dat straks tijdens je bevalling niet ineens iemand je voet beetpakt en er iets te hard in knijpt... beterschap!
Hahaahaha Wilma dit is ZO super herkenbaar! Ik heb al 3x een teentje gebroken door die stomme rotmeubels die niet aan de kant gaan zodra ik eraan kom Gelukkig in mijn zwangerschap nog niet
sorry meis, ik moet ook een klein beetje lachen om je komische manier van schrijven! Beterschap, en succes met de laatste loodjes.....
hier iemand die vorige week een paar gestapelde tuinstoelen weg wou schoppen onderweg naar binnen. ze gingen alleen niet aan de kant nu dus nog steeds een dikke en zeer pijnlijke teen. en voor het leuke ging vandaag het bed ook niet opzij en gister de salontafel ook al niet. zo schiet het niet op he. ik weet dus precies hoe je je voelt
*oplossing voor wilma heeft* met die schoenen springt iedereen voor je aan de kant, zelfs boekenkasten! veel succes en sterkte, hopelijk laat de bevalling niet lang meer op zich wachten en heb je snel je lieve babietje in je armen!
Bedankt voor het medeleven hoor meiden. Ik denk datie iig niet gebroken is...maar pijn doet t wel En Valhalla...die heb ik al. Maar heb zon olifanten pootjes dat ik er met geen mogelijkheid in kan nu. Dus helaas...die vlieger gaat niet op Moet gewoon mn meubilair beter opvoeden denk ik....
Durf t bijna niet te zeggen.... maar ook DAT heb ik dus Ik liep deze keer gewoon "normaal" (lees waggelent) vanuit de keuken naar de kamer... Nouja t valt iig weer mee want t wordt al minder die pijn. Tenminste dat werd het voor onze 42 kilo wegende dikzak van een lompe boevier op mn tenen ging staan. Ze moest al afvallen...nu heb ik er nog meer haast mee
Auw shoot! Dat doet zo zeer! Ik deed laatst iets heel lomps, namelijk de deur over mijn teen open doen... Heb even als een klein huilend meisje rondgehopst hoor. Maar alles doet het nog gelukkig Oh en die lompe viervoeters ook altijd. De mijne staat elke dag wel een keer op mijn tenen. En dan gewoon blijven staan ook he met een ' wat doe ik dan?' blik in zijn ogen haha.
Uiteraard! Die van mij dus ook...Laatst had ik lekker warme slobbersokken aan (=sokken die mn man te groot gekocht had en mij dus echt VEELSTE groot zijn...maar wel lekker warm en ze passen erg goed over mn olifante pootjes) Ging die lompert op mn teen staan. Ik trek mn tenen net voor hij ECHT staat weg...fwew...geen pijn. Wil aanlopen...maar dat ging dus niet... Stond madam dus op mn sok. Dus probeer dr weg te duwen want kan wel vanalles zeggen maar dan kijkt ze met die grote bruine ogen naar me...en verder gebeurt er daar binnen in die hersen pan vrij weinig. Maar in plaats van dan dus weg te gaan...ging ze tegen me aan hangen zo van "jaaaaaa....aaaaandaaaachtttt!" ZUCHT! Het is ook zon grote dikke lompe MUTS heh Maar wel n erg lieve (zolang ze ff mn linker voet mist als ze weer eens om aandacht komt) En trouwens...op die manier deuren open doen ken ik idd ook. Ik kan t ook met kastjes en dan lekker met t randje van t deurtje langs mn vinger af ofzo. Of nu met dat ijzere dingetje wat uit de deur komt waar hij mee in de klink valt zeg maar, langs mn buik af. Die buik zit toch altijd weer net wat verder naar voren dan dat ik verwacht...
Wat zijn we lekker onhandig als we zwanger zijn he? Ik heb geregeld een deur in mijn buik (omdat ik die openzwaai, maar dan vergeet dat ie ook nog langs mijn buik moet). Ach, ik kan struikelen over de lijnen die in de gymzaal op de vloer staan (ben gymdocente) . En idd, de deurposten gaan niet aan de kant voor ons! Hoe durven ze ! Sterkte met je teen!