Ria Blom vs Natuurlijk ouderschap

Kort vraagje:

Klopt het dat 'Ria Blom' en het principe van 'natuurlijk ouderschap' soms haaks op elkaar staan?

 

Ik weet niet wat natuurlijk ouderschap precies inhoud, maar als ik het zelf mag interpreteren (dus vanuit je eigen gevoel handelen naar je kind) vind ik inderdaad dat het haaks staat op Ria's Blom methode.
Daar wordt je voorgekauwd hoe je met je kind (dat waarschijnlijk veel huilt) om zou moeten gaan. Wat inhoudt dat je je kind volgens de drie R-en op moet laten groeien en eventueel in moet bakeren.
Je kind een half uur laten huilen (en de eierwekker weer opnieuw een half uur verder zetten als het tussentijds gaat huilen) vind ikzelf niets natuurlijks aan.

Maar goed, ik heb bij de 1e een huilbaby gehad en ik snap dat je in die gevallen van gekkigheid niet meer weet wat te doen (zij huilde 18 uur per dag!) op een gegeven moment.
Maar toch heb ik haar heel veel bij me gedragen (en natuurlijk heb ik haar ook wel eens ingebakerd, maar het gaf haar niet zo veel rust als dat ze bij mij was).

Rust en regelmaat lijken me wel belangrijk voor een baby (voor de één meer dan de andere).

Nou ja , een héél verhaal i.i.g.

 

Dat klopt.

 

Vind ik wel ja. Ria is dan ook niets voor mij. Vreselijk wat zij verkondigd.

 

Ik ben met Ria Blom niet zo bekend maar als ik het zo lees dan zou het zeker niks voor mij zijn.

Bovendien volg ik mijn eigen kind, haar ritme, gestelheid, wensen ed. staan voorop en daar speel ik op in. Daarbij probeer ik uiteraard wel consequent te zijn en haar te leren dat ze soms even moet wachten en niet mag slaan etc. maar ik volg dus zoveel mogelijk Louise's ritme en behoeften.

 

Ik denk dat voor sommige kinderen het wel werkt de tips van ria. Hier tenminste wel, maar zo gauw ik Iris een beetje tot rust had heb ik het wel minder strak toegepast, en zolang laten huilen, dat nooit hoog uit 10 minuten. Maar de vaste patronen dat kan voor veel kindje s wel rust geven. Heb trouwens niet ingebakerd, alleen steeds een vaste volg orde aangenomen, dat zorgde voor structuur voor iris die sosm veel moeite heeft met prikkels! Dus ik heb er een eigen draai aangegeven hier!

 

Och ja, ik had er over gelezen en een vriendinnetje van mij vertelde er over. Zo lang een kleine baby laten huilen, ik vond het echt zielig om te horen.

De gewenste regelmaat van de ouders erin proberen te rammen van een nul-jarige dat vind ik toch apart. Maar goed, als je zelf het idee hebt dat het werkt voor je kindje waarom niet. Maar vind altijd het gevaar met van die stellige boeken over wat goed is, is dat sommige mensen hun gevoel gewoon opzij zetten en dat boek voor waar aannemen, ipv te kijken naar hun eigen kindje....

 

Hier werkt het wel. Heb het wel een beetje naar eigen inzicht en gevoel toegepast. Vooral het ritme slapen, voeden, knuffelen, spelen, slapen, voeden etc etc werkt hier redelijk goed. We hadden alledrie behoefte aan een ritme en merkten ook dat onze zoon het nodig had, hij was vooral overdag een heel onrustige baby en een onrustige slaper. Nu weet hij heel aardig waar hij aan toe is. Ik vind het dus wel een goede methode.

Je kindje een half uur laten huilen en zodra er een pauze in het huilen is geweest, de wekker weer een half uur zetten, heb ik niet gedaan, dat kon ik niet. Ik heb hem echter wel eens laten huilen omdat niets meer hielp en hij dood- en doodmoe was, het was op dat moment het beste om hem zichzelf in slaap te laten huilen. Maar het deed mij nog meer pijn dan hem.

Ach, je moet bij elke 'methode' die dingen eruit pikken die voor jou en je kindje zouden kunnen werken en waar jij en je kindje zich goed bij voelen!

 

Ben wel benieuwd wat "Natuurlijk ouderschap" inhoudt. Ik heb aan de tips van Ria Blom wel veel gehad, maar heb het niet heel strak toegepast. Vond vooral het 'ritme' heel handig, wat Sweetvienna ook zei.

Ben me nu ook aan het verdiepen in de boeken "boeddhisme voor moeders" en "Mindfulness in parenting". Niet echt een opvoedmethode maar wel een manier om met je kind, jezelf en je familie om te gaan. Even OT: is iemand hier bekend mee trouwens?

 

NAtuurlijk ouderschap werd laatst behandeld in een tijdschrift, viva mama? Kan ook een andere zijn hoor.

Komt erop neer dat je geen meubels voor je kind koopt en geen kinderwagen. Jouw lichaam dient om te vervoeren en jouw bed is ook het bed voor de baby.
Zo lang BV geven als je kind dat wil (denk aan jaren ipv maanden) en de eerste 2 jaar mag je geen nee zeggen tegen je kind.

Ik ben van beiden geen fan, Ria Blom heeft geen goede aan mij, hoewel ik best wel van de rust en regelmaat ben, maar op mijn manier!
Natuurlijk ouderschap is me iets te natuurlijk, hoewel ik qua opvoeding wel een eind met hun gedachtengang mee kan gaan.

 

Rosao ben wel benieuwd naar die boeken, want ik spreek heel weinig mensen die opvoeden en hoe je in je gezin staat ter discussie stellen

 

Wij volgen Ria Blom ook lang niet in alles (laten hem nooit lang huilen) en veel aspecten van natuurlijk ouderschap zijn prachtig en moet je zeker doen, maar hier moet ik toch even op reageren. Dit is dus NIET waar de methode van Ria Blom over gaat. Het gaat vooral niet om de regelmaat van de ouders of regelmaat als in vaste tijden, maar alleen maar dat je je kindje een voorspelbare volgorde van gebeurtenissen aanbiedt, die je overigens helemaal zelf kan bepalen (dat wordt in het boek ook aangegeven).

Naast het laten huilen, waar ik het dus ook niet zo mee eens ben, is dit de belangrijkste pijler van haar methode en ik heb nooit begrepen waarom veel mensen hier zo'n bezwaar tegen maken. Voorspelbaarheid lijkt me erg fijn voor kindjes, hoe je dat ook invult, toch?

 

Tja, dan men ik ook niet zo'n voorstander van het natuulijk ouderschap, ben ik bang. Ik heb zoiets van, onderzoekt alles en behoudt het goede! en dat is voor iedereen heel persoonlijk!

 

Ben ik met je eens Selli, valt mij ook op dat veel mensen ageren tegen dat ritme en regelmaat, terwijl ria dus wil dat je de klok dus weg doet! Indd. mag je kindje gewoon zijn tijden hebben, je bied hem alleen duidelijkheid door een vaste structuur, is niks mis mee, en sommige kinderen hebben dit juist nodig.

Maar ik denk ook dat ieder zijn eigen ding moet zoeken, sommige dingen moeten bij je passen, en dat is voor iedereen verschillend. Laten we elkaar niet aanvallen op onze keuze maar juist elkaar als moeders steunen, hoe we het ook doen. Ik zeg niet dat dat in dit topic gebeurt hoor, de discussie verloopt tot nu toe respectvol, maar het valt me vaak op dat moeders elkaar juist aanvallen, ipv dat ze elkaar steunen!

 

Ik heb er bij geen van tweeen iets over gelezen. Het zal allemaal wel, ik doe gewoon mijn eigen ding en dat werkt tot nu toe prima

 

@ Sellie, ik bedoelde ermee ook niet dat rust en regelmaat niet fijn zijn voor een kindje. Inderdaad ik denk ook dat zo min mogelijk gesleep en gesjouw het beste zijn.

Alleen met dat regelmaat erin 'rammen', een kennis van mij volgde ook dat Ria Blom verhaal, incl. kindje zo lang laten huilen, terwijl dat babietje helemaal geen huilie is. Maar het was zo: Ria Blom zegt het, dus doen we het. En dat wilde ik ermee zeggen. Dat je door het zo strikt te volgen, misschien juist wel de behoeften van je kindje negeert. Niet dat het idee slecht is van rust en regelmaat, maar dat er een 'gevaar' is dat mensen zo'n boek als opvoedingshandleiding zien ofzo.

Hopelijk klinkt het nu wel minder ongenuanceerd

 

Valhalla, ik geloof dat we het dan eigenlijk gewoon helemaal met elkaar eens zijn, !

 

Maar dat geld toch ook voor het naar eigen inzicht opvoeden? Ouders kunnen zo vast zitten in wat zij denken hoe het moet, en hoe het bij hun thuis ging bijvoorbeeld dat ze ook de behoeften van hun kind niet meer zien. Dat gevaar schuilt bij welke methode je ook kiest denk ik!

Maar ik ben het wel met je eens dat het belangrijk is dat je naar de behoeften van je kind kijkt, als je dat niet doet zal een methode ook niet werken!

 

dit is wel heel erg streng beschreven hoor kort & bondig vanaf de website gekopieerd:

Wie begon met Attachment Parenting?
Dr. William Sears, een praktiserend kinderarts in Californie, VS, stelde de term “Attachment Parenting” 25 jaar geleden samen. Op zich startte Dr. Sears Attachment Parenting niet, hij observeerde eenvoudigweg hoe bepaalde moeders in zijn praktijk en moeders in andere culturen voor hun kinderen zorgden en ze grootbrachten op een heel natuurlijke, liefdevolle manier zoals ze al duizenden jaren hadden gedaan. Deze manier van zorg hielp de ouders en hun baby een sterke, veilige band te vormen. Het wordt al lang erkend door psychologische onderzoeken dat baby’s en kinderen met een goede hechting opgroeien tot liefdevolle volwassenen vol vertrouwen en empathie.



Natuurlijk Ouderschap gaat uit van de volgende doelen:
ken je kind, help je kind zich goed te voelen en geniet van het ouderschap. Om deze doelen te kunnen bereiken zijn handvatten geformuleerd:

Blijf na de geboorte in contact met je baby. Als na de geboorte het contact om medische of sociale redenen wordt verbroken, probeer dit dan te herstellen zodra dat kan.

Geef gehoor aan de signalen van je kind. Laat je kind niet alleen als het huilt maar koester het, ook als je het verdriet niet kunt wegnemen.

Geef zolang mogelijk borstvoeding. Borstvoeding is meer dan voeding. Het is een ideaal troostmiddel en kan op verzoek van het kind gegeven worden. Geef je geen borstvoeding, probeer dan flesvoeding op verzoek te geven en doe dit als ouders zoveel mogelijk zelf.

Draag je kind zoveel mogelijk bij je. Je kunt een drager gebruiken waardoor je je handen vrij hebt.

Slaap samen met je kind of zet een co-slaper tegen je bed aan.

Geef ruimte aan de ontwikkeling van empathie door positief in te grijpen en geen agressie te gebruiken.

Vermijd vaak voorkomende of langdurige scheiding.

Bewaar het evenwicht in je gezinsleven.

Deze handvatten zijn niet alleen middelen om je kind te leren kennen: het zijn tevens directe behoeften van een baby. Door deze middelen zoveel mogelijk toe te passen kom je tegemoet aan die behoeften en zal je kind zich goed voelen. Door je kind bij je te laten zijn kun je bovendien als ouders gaan en staan waar je wilt. Dit heft de beperkingen en het isolement op waar jonge ouders soms in terecht komen als gevolg van de regel dat baby’s op tijd naar bed en op tijd gevoed moeten worden. Als je ingaat op wat je kind aangeeft kun je de regels loslaten en de klok opzij zetten. Zo krijgt het genieten van je kind meer kans en als gevolg daarvan ontstaat er een positieve, warme sfeer in het gezin.

Moet ik alle AP idealen naleven om een AP ouder te zijn?Nee. We zien dat gezinnen in verscheidene omstandigheden leven die mogelijk uitsluiten om alle AP idealen te gebruiken. We willen ook dat ouders weten dat AP geen standaard recept geeft voor ouderschap. Wat we willen is dat ouders begrijpen wat de emotionele en psychologische basisbehoeften van baby’s zijn, zelfs voor de geboorte. Ouders die deze behoeftes (h)erkennen zullen beslissingen nemen gebaseerd op de behoeften van hun kinderen en niet op grond van wat de opvoedingsboeken en andere experts zeggen dat je moet doen. AP komt uit het hart. Als een gevoelige ouder zul je aanvoelen wat je baby nodig heeft, onafhankelijk van de levensomstandigheden.

 

Ik heb laatst over natuurlijke ouderschap gelezen. Eerlijk gezegd vond ik het een vreselijke methode. Ik kan mijn voorstellen dat dit in de oertijd wel een handig en fijn iets was, maar nu.....
Je krijgt net zo'n goede binding met je kind als hij wel gewoon in zijn eigen bed ligt en gewoon in de kinderwagen rondrijdt. Dat hele dag bij je dragen en bij je te laten slapen en vooral NEE zeggen het eerst twee jaar! Volgens mij heb je dan geen makkelijk kind later.
Misschien zijn er genoeg mensen die deze methode toegepast hebben en waarbij het heel erg goed ging. Ben eigenlijk wel benieuwd of hier iemand deze methode toepast.