Iemand van jullie ervaring met kerkboekjes? Wij hebben zelfgemaakte in de kerk, maar daar zijn wel op uitgekeken inmiddels. Nu zag het boekje Mijn preek van de week. Dat lijkt me wel wat.
Nee. Die van mij zitten in Bd op school, heet trouwens t zelfde. Ik ken de school wel, heb zelf ook in Rk gewoond, maar mn oudste zat toen op de reformatorische school.
Herkenning, ook ik heb op de Guido gezeten. Maar een half jaar, in de vierde, daarna verhuisden we naar de andere kant van het land. Daarvoor zat ik 3 jaar op de Marnix. Laat ik me ook maar even voorstellen: ik ben 31, heb 3 kinderen van 9,6 en 3 jaar. We zijn lid van de PKN, voorheen gereformeerde bond. Hebben elkaar zelfs letterlijk in deze kerk leren kennen, toen ik er kwam wonen. Ondertussen daar getrouwd en onze kinderen zijn er gedoopt. Het is wel een kleine gemeente wat er voor zorgt dat ik wel eens twijfel of we hier moeten blijven, er is zo weinig toekomst voor de kinderen. Maar er liggen ook wel veel herinneringen die heel dierbaar zijn en onze beide ouders zitten er ook in de kerk en dat is wel echt waardevol merk ik. Pasen, morgen gaan we gourmetten bij familie tussen de diensten door, maandag hebben we een zangdienst die ik organiseer en verder verjaardag smiddags. Heerlijk zon lang weekend!
Hoi, Zie dit groepje nu pas. Wij kerken ook in een gereformeerde kerk. Wel in Noorden des lands... We hebben een dochter van bijna 6 en een zoontje van 2. Zijn allebei heel heftige baby’s geweest en de babytijd van de jongste hebben we denk ik nog steeds niet verwerkt want we durven nog een keer een babytijd echt niet aan. Er zijn ook helemaal geen verlangens voor nog een kindje, ik word al gestresst als ik een baby’tje hoor huilen. Maar sinds de jongste 2 is gaat het echt heel goed en kunnen we heerlijk genieten van onze kids. Mijn man werkt 4 dagen en ik 2. Daarnaast ben ik bezig met een master aan de Rug. Fijn zo’n groepje, er zijn toch best vaak vragen over kinderwens en opvoeding waar andersdenkenden zich niets bij voor kunnen stellen..
Welkom! Dat moet wel heftig geweest zijn, als al in de stress raakt van een huilende baby. Hebben ze veel gehuild? Zijn er bij jullie zieke kinderen? Mijn peuter heeft al vanaf afgelopen woensdag koorts. Leek in het weekend beter te gaan, maar vanmorgen al begonnen met 38.6 en nu 38.9. Eet niet denderend en is huilerig en hangerig. Wat logisch is, natuurlijk. Heerst er weer iets? Ik heb het nog niet gehoord hier...
Hier gelukkig even niet. Jongste is wel veel ziek geweest maar dat ligt aan zn oren Wel waterpokken op school wat ze hier nog niet hebben gehad. Beterschap!
@Annemeis, welkom! Zieken, hier gelukkig bijna nooit. @MirW, bij ons op school heersen de waterpokken, misschien bij jullie ook wel?
Oudste was 3 maanden een huilbaby maar de jongste zeker wel 9 maanden en tot 18 maanden heel veel gedragen, dag in dag uit, werd wel 8x per nacht wakker en dat tot hij 2 jaar was. Dit kwam door reflux (nog niet over), talloze voedselintoleranties (meeste is nu over) ziekenhuisopnames vanwege kolieken... maar sinds oktober al niet meer in het ziekenhuis geweest! De oudste ging doorslapen toen ze 3.5 jaar was, toen was de jongste net geboren. Bij elkaar hebben we 5.5 jaar zo goed als nooit doorgeslapen. Sinds januari ongeveer slapen ze beide door en echt, wat is dat heerlijk! Hier heerst nog steeds griep maar onze kids zijn sinds begin januari niet meer ziek geweest, hopelijk blijft het zo. Wel een enorme blafhoest bij de jongste, daar hoor ik er op school meer over.
Hallo allemaal, wat leuk mag ik ook mee kletsen? Ik ben Jennifer, 24 jaar en moeder van 3 kinderen. Wij kerken in de gergem in ned.
Vraagje; zijn jullie ook ‘principe kindjes’? Oftewel: zijn jullie geboren omdat anticonceptie een taboe was of omdat een groot gezin nu eenmaal zo hoorde? Zelf ben ik nummer 9 uit een gezin van 11 en ik kan me niet voorstellen dat mijn moeder er heel blij mee was... pas hoorde ik een moeder zeggen dat ze weer zwanger was en dat ze hoopte dat ze eindelijk eens rust zou krijgen want ze was zo moe en dus toch weer zwanger. Zwanger van een ‘principekindje’ dus... niet heel gewenst maar omdat het nu eenmaal zo hoort. Daar kan ik best boos om worden. De wetenschap dat er niet echt naar je verlangd is maar dat je er bent omdat dat nu eenmaal zo hoorde is niet echt prettig...
Ik had nog nooit van de term gehoord. Maar ik denk niet dat het zo hoort. Volgens het huwelijksformulier hoort een man met verstand bij zijn vrouw te leven. Ik heb geen goed gevoel bij AC maar dan zou onthouding tijdens de vruchtbare periode voor ons een goede optie zijn. Ik heb nooit gehoord van mijn ouders (7 levende kinderen, 4 na de geboorte overleden) dat er kleintjes werden verwacht omdat het zo hoorde. Mijn moeder heeft ons allemaal graag gewild. En liefst haar overleden kindjes er gewoon nog bij, uiteraard. Ondanks dat ze psychisch niet sterk is, nooit geweest. Mijn moeder vertelde weleens dat ze, toen ze een gezond kindje had gekregen nadat het kindje daarvoor was overleden, het liefst op het kruispunt was gaan staan om iedereen te laten zien wat voor een wonder ze had gekregen, een levend kindje! Van mijn schoonmoeder wel. Mijn schoonouders hebben 10 kinderen en mijn schoonvader doet in het openbaar altijd of dat zo`n zegen is (op het ach en wee niveau, zeg maar) maar mijn schoonmoeder draaide overal alleen voor op, zelfs bij bevallingen was het niet vanzelfsprekend dat mijn schoonvader er voor haar was. En inderdaad elk jaar een kind, terwijl ze iedere zwangerschap 9 maanden spuugde en zich hondsberoerd voelde. Maar ze heeft ook altijd gezegd dat ze er niet een had willen missen. Heb je het weleens aan je moeder gevraagd? Misschien gaat haar antwoord je nog reuze meevallen...
Dat ze er niet een hadden willen missen snap ik, je gaat je toch hechten aan zon kindje. Maar het idee dat mijn moeder gezucht heeft dat ze weer zwanger was dat is niet leuk. In de tijd van de Bijbel werd een kind 3 jaar gespeend en weer een moeder doorgaans niet zwanger in die 3 jaar. Borstvoeding gold toen nog als anticonceptie. En ik denk dat dat zo bedacht is om de moeder te sparen. Een bevalling was in die tijd ook nog eens best risicovol. Zelf ben ik aan de pil om verschillende redenen (onregelmatige cyclus, PMS klachten) persoonlijk zou ik het heel heftig vinden om kinderen snel achter elkaar (binnen 1,5 of 2 jaar)te krijgen. Komt denk ik ook doordat we twee keer een huilbaby hebben gehad en omdat ik de verantwoordelijkheid voor een kind echt overweldigend groot vind.
Wat een lastige vraag.. mijn ouders zijn zwz niet christelijk dus zien het niet als principe of omdat het zo hoorde..... Ik was een achteraankomertje en was niet echt gewild in het begin.. mijn moeder heeft me wel eens gezegd dat ze me daarom zo gruwelijk verwend heeft omdat ze zich zo schuldig voelde over dat ze in de zwangerschap mij echt niet wilde... tja.. Ik was de vijfde en was ook niet bepaald een rustig makkelijk kind.. Ik neem het haar dus niet kwalijk.. daarbij ben ik niet zo gevoelig wat dat betreft maar best rationeel... Ik begrijp wel dat ze jaren na de 4de niet op nog een 5de zat te wachten.. maarja..
Ik ben nr 3 van 8. Zo uit het standpunt zijn die 8 principekindjes. Ac hoort niet etc. Maar qua gevoel nooit gemerkt. Zelf zie ik ac niet als heel verkeerd. Zo kreeg ik bij de eerste een ks waardoor een snelle nieuwe zwangerschap medisch afgeraden werd/onverantwoord was. Wel was ik na 2 maanden wwer ongesteld en dus vruchtbaar. Moeten we dan een jaar niks doen? Ik ben altijd onregelmatig dus daar kunnen we niet mee rekenen. Dan gaat seks zo'n grote, vooral negatieve, rol spelen dat dat niet goed voor je huwelijk is en dat lijkt me ook niet juist. "Met verstand bij elkaar leven" is ook op dit gebied kijken wat de beste keuze is. Zowel op medisch advies als op lichaam van de vrouw als op hoe je beide het geestelijk aan blijft kunnen. Financieel is voor mij stuk minder belangrijk. Als dan de conclusie is: beter (nu even) niet zwanger worden mag je best kijken naar hoe je dat gaat invullen. Wel is dit een lastig onderwerp vind ik. Ook met ingrijpen als ivf etc. Wat kan wel/niet, waar ligt de grens...
Wil even laten weten dat ik meelees, wel zo netjes. Meeschrijven twijfel ik over gezien de openbaarheid van het forum en de privacy van gezinsleden
Ik kende de term ook niet. Maar mijn ouders zijn heel verstandig omgegaan met het al dan niet voorkomen van een zwangerschap. Ze hebben bewust gekozen om na de tweede langer te wachten. Toen ik er twee had begreep ik precies waarom, tussen onze tweede en derde zit ook bijna 4 jaar. Ik heb een ontzettend sterke moeder, een stabiele moeder. Altijd vrolijk, altijd voor ons klaarstaan met een kopje thee en tijd voor kletsen, vol complimentjes. Daarnaast werkte ze in de avonden en weekenden zodat ze daar wat meer met haar hoofd bezig kon zijn. Wij wilden best nog een broertje of zusje maar ze vond het best zo. En achteraf gezien was het ook prima zo voor ons allemaal. Ik neem haar graag als voorbeeld, hoewel ik wel minder een moederkloek ben merk ik.
Ik heb deze term ook nog nooit eerder gehoord. Ik ben zelf nr 3 van 7. En alleen van nr 4 weet ik dat mijn moeder het lastig van vond om zwanger van te zijn. (Binnen een jaar na mij geboren, oudste was 3,5) Alle anderen waren ze erg blij mee. Mijn schoonouders hebben 7 kinderen. Manlief is nr 6 en samen met nr 7 een nakomertje. Maar daar alle 7 even gewenst. Schoonmoeder wilde er liever nog meer zegt ze weleens. Zelf verwachten we ook de 4e. Die zal geboren worden ca een maand voor de oudste 6 wordt. Voor mij ben ik met alle kinderen even blij. Manlief moest bij de derde even wennen dat ik weer zwanger was, die kwam voor hem onverwachts. Maar binnen een week was hij er minstens net zo blij mee als ik. Ik ben niet tegen AC. Wel wil ik zelf geen hormonen in mijn lijf, dus is het aan mijn man om daarvoor te zorgen. Onthouding vind ik ook een goede optie, dat werkt ook goed. Ben altijd heel regelmatig. Zolang ik bv geef, wordt ik ook niet ongesteld, dat is trouwens wel fijn. Hoop straks ook weer bv te geven.
Ik ken de term ook niet, maar ik kom uit een gezin van 7, maar dat is een samengesteld gezin, dus dat telt niet . Maar ik heb twee echte broertjes. Mijn man komt wel uit een gezin van 9 kinderen. Zelf hebben we er nu 3 en dat vind ik zeker voor nu wel even goed. Ik heb ook geen bezwaren tegen AC, heb een poosje de pil geslikt en een implanon gehad, maar ik word niet echt gezellig van die hormonen. Vandaar nu condooms. @Annemeis, ik vraag me af of dat in de tijd van de Bijbel echt zo was. Hier was ik met volledige BV na 8 maanden, 13 maanden en 6 weken weer ongesteld. Zeker als kinderen een jaar geweest gaan ze toch meer gewoon eten en minder BV drinken. Ik kan me moeilijk voorstellen dat hun hoofdvoedsel tot 3-4 jaar BV was. (wat me we nodig lijkt om je cyclus uit te stellen).