Nou ik weet niet of het wel zo'n goed idee is om 'even' bij de huisarts je hele DNA na te laten kijken op erfelijke ziektes. Wil jij er op je 25e achter komen dat je een hoge kans op Alzheimer hebt? Willen jij en je partner wel kinderen met iemand waar je een slechte DNA match mee bent? En wat als verzekeraars en pensioenfondsen met die gegevens aan de haal gaan? Dus of dit een goede ontwikkeling is, valt nog maar te bezien.
Tja, ik ga hierbij denk ik wel mee met de CU dat dit alleen beschikbaar moet zijn voor wensouders waarbij vanuit de familie verhoogde kans is op 1 van deze ziektes. Ik vind het een lastige kwestie...
Ik denk dat ik zelf niet had bestaan als deze test er 40 jaar eerder al was geweest. Dan waren mijn ouders er namelijk misschien al voor mijn conceptie achter gekomen dat ze beide drager waren van een hele ernstige ziekte. Dus voor mij persoonlijk ben ik blij dat het toen nog niet bestond. (Al kan ik er niet rouwige om zijn dat ik niet besta, als ik niet besta. Maar dat is weer een hele andere, filosofische, kwestie )
Ik vind het ook wel een beetje valse veiligheid. Ook zonder dat je drager bent kun je een zorgintensief kind krijgen. De wereld is niet maakbaar.