Ik zit met het volgende: Mijn dochtertje is sinds een kleine maand deels zindelijk, plassen op de wc heeft me nog geen week gekost om aan te leren. Tot nu toe gaat dat perfect. Maar toen kwam het... Poepen is een drama. Ze vind het doodeng! Ik zag dit helemaal niet aankomen. Nooit eerder ook in mijn omgeving gehoord dat poepen toch een dingetje is bij sommige kleintjes. Nu zegt iedereen opeens van wel... Nou dat is me nu wel meer dan duidelijk In het begin heb ik haar voorgesteld om het in de luier te doen, maar wel even aangeeft. Dan doe ik gauw een luier om, maar het mag ook op de wc zeg ik er dan altijd bij. Tuurlijk kiest ze dan liever de luier. Zo ging dat een tijdje best wel, soms wel soms niet. Maar ineens bedacht ik me, ik geef haar nu een 'plan B', de luier. Waardoor ze op de wc poepen helemaal niet nodig gaat vinden. Maar daar twijfel ik nu aan... Als ze duidelijk aan geeft te willen poepen en een luier wilt. Zeg ik tegen haar, dat een luier niet perse hoeft. We gaan samen naar de wc, met als gevolg dat ze het ophoud. Kortom ik weet even niet wat ik doen moet... Potje heb ik ook aan gedacht, maar dan doe ik voor mijn gevoel een stap terug. Misschien dat de overstap uiteindelijk naar de wc nog groter wordt dat het nu al is? Ze heeft wel interesse als ik naar de wc ga, wilt dan mee en kijken wat er in de wc ligt en zegt dan; poepie kan ook op de wc mama... Kunnen jullie me misschien helpen? Wat tips of dingen die ik nog kan proberen, maar ook hoe ik hier zelf als moeder mee om kan gaan. Wil ik teveel, verwacht ik nu al te veel van haar?
Onze zoon was met 3 jaar en 2 weken helemaal zindelijk maar poepzindelijk grappig genoeg eerder. Hier was het juist als je naar de wc gaat heb je minder vieze billen en ben je eerder klaar, kun je sneller spelen. Daar was hij gevoelig voor en ging snel overstag naar de wc. Even was het spannend maar we zwaaide de poep uit en was het goed.
Mijn dochter had precies hetzelfde. Ik heb het uiteindelijk in kleine stapjes voor elkaar gekregen : Eerst als ze moest poepen zeggen dat ze dat natuurlijk in de luier mag doen, maar of ze eerst even op het potje (dat had ze liever dan de wc hiervoor) wilde zitten. Dat wilde ze wel, maar als het dan kwam stond ze op en vroeg alsnog om een luier. Die dan ook gegeven . Toen we dit een tijdje zo deden, heb ik op het exacte moment dat ze moest, net voor ze de kans had om een luier te vragen gezegd dat ze een sticker kreeg als ze op het potje poepte . De timing moet exact zijn, ze moet echt op het punt staan. Dit was zo net het stukje afleiding dat ze nodig had , want toen ging het in de pot. Vanaf dat moment ook nog wel eens in de luier, maar stickers waren toch wel motiverend om haar over de drempel heen te tillen.
Stickers wilt ze maar al te graag, alleen helpt dat net niet om over die drempel heen te komen. Ze geeft heel vaak op een dag aan écht te willen poepen, zo zegt het dan ook. Mama ik wil nu écht poepen, nou op de wc dan en dan zegt ze in ene nee wil niet meer. Dit gebeurd in 5 min wel 10 keer. Het inschatten is dan heel lastig. Klaagt ook over buikpijn, dat baart me zorgen. Aanbieden om eerst op de wc en dan pas luier, kan ik nog proberen. Maar ze is vaak dan al twee stappen verder en zegt dan gauw wil niet meer. Maar gaat dan wel om die luier vragen. Dus eigenlijk moet ze wel. Zit dan in die dilemma om wel of niet toe te geven. Wil dan soms stug volhouden op de hoop... Minder snel vieze billen ook een goeie, ze merkt 'vieze' dingen snel op. Wilt haar handen al vegen als ze wat boter of iets op haar handjes heeft tijdens het eten maar goed dat ter zijde...
Met luier aan op de wc laten zitten kun je ook nog proberen. Op de wc zitten vóór ze een luier kreeg was hier ook wel een dingetje , maar met enige drang toch gelukt, wel met de verzekering dat ze echt een luier kreeg als ze toch niet wilde op de wc. En op die manier zijn we ook weken bezig geweest tot ze ontspannen op het potje zat, toen wist ik precies wanneer het kwam en kon ik het timen. Van te voren een beloning beloven was zinloos. Ik ben er destijds ook maanden mee bezig geweest, en ik heb ook weleens gedacht om geen luier meer te geven, maar echt, niet doen hoor. Risico op verstopping en dan ben je pas echt ver van huis.
Ik zou d'r toch echt op potje of in de luier laten poepen. Hier was dat ook nog een aantal weken nadat Dafne plaszindelijk was. Ik zou er echt geen druk opleggen dat ze op de wc MOET. Zelf aangeven en op potje of in luier is ook al een hele goede stap. Je wil niet dat het een heel ding wordt, met eventuele pijnlijke verstoppingen tot gevolg.
Heb vandaag toch maar een potje gekocht. Nog geen succes, maar goed ook dat is even wennen voor haar. Ze heeft deze zelf uitgekozen en probeer er een plezierig iets van te maken. Hoop dat het aanslaat, heeft er wel al een paar keer op gezeten en 'perongeluk' op geplast. Toen ze de druk voelde verschillende keren, gaf ze wel aan te willen zitten erop. Maar al gauw zei ze, nee ik wil niet meer... Heb verder niet gepusht. Maar wel uitgelegd dat ze op het potje mag poepen, op de wc mag. Luier noem ik niet meer op... Probeer echt van alles, op de hoop dat het kwartje gaat vallen. Geprobeerd om uit te leggen, dat ze eerst op de wc gaat zitten en als dat echt niet lukt dan een luier. Maar ze weigert wc bijvoorbaat al en wilt gelijk een luier.
Is haar ontlasting verder goed? Niet te hard niet te zacht. Bij mijn zoon bleek dat een grote obstakel en was het medisch, obstipatie. Hij wilde wel maar het lukte niet. Zakjes forlax (hoge dosering vd kinderarts) hielp daarbij.
Mijn zoon wilde ook echt per se niet op de wc poepen. Ik heb het laten rusten, hem in zijn luier laten poepen en erop vertrouwd dat hij wel op de wc wilde poepen als hij er klaar voor was. En dat gebeurde ook
Hier ook veel gedoe mee gehad.... ze poepte gewoon dagen niet.... met een mini clisma tot gevolg.... Tegenwoordig is ze al 5 maar poept nog steeds met de ipad mee naar de wc. Is ze gewoon wat mee afgeleid. Ook heel lang stickers geplakt.
Zijn wat dagen verder en ze draagt een luier op het moment dat ze aangeeft te willen poepen. Daarna gaat de luier weer uit. Dit gaat op zich wel goed, ontlasting is wel goed gelukkig. Op het moment dat ze 'bezig' is, wilt ze perse dat ik haar handjes vast hou. Denk dat ze het eruit komen van, een beetje eng/spannend vindt. Ook hebben we een potje aangeschaft, maar daar wilt ze niks van weten. Ze vergelijkt het met zitten op de wc heb ik het idee. Ik maak er niet een al te groot probleem van, wil haar dat gevoel ook niet geven. Wil erop vertrouwen dat ze dit vanzelf wel gaat doen, als de tijd rijp is. Wel zeg ik er telkens bij dat poepen ook op de wc mag, hoop dat het kwartje valt...
Ik heb de reacties niet gelezen maar mag ik je een raad geven? Ga de strijd niet aan. Wij verwachten van onze kinderen dat ze op 2.5 jr zindelijk zijn en dat is voor vele kinderen veel te vroeg. Wacht tot je dochter zélf aangeeft of ze klaar is om op het toilet te gaan. En ik spreek uit ervaring. Mijn zoontje had identiek hetzelfde probleem als jouw dochter: doodsbang om te poepen op het toilet. Zelfs het potje wou hij niet. Als ik geen luier aandeed raakte hij zo verstopt dat hij wel 7 dagen ging zonder te poepen, zelfs zetpillen werkte niet meer. De pediater zei dat hij gewoon een luier aan moest. Met als mededeling “als hij 18 is, doet hij het vast niet meer...”. Toen hij 3 was ben ik met hem naar een kinderpsychologe gegaan. Zij constateerde hetzelfde: mijn zoon is bang, hij is te koppig en wil het niet en hij kan het heel goed ophouden. Omwille van geldredenen heb ik niet meer dan 3 sessies gedaan want het was vrij duur maar ze heeft toch wat kunnen doordringen: hij heeft na die laatste sessie voor de eerste keer in sinds lange tijd in het toilet gepoept. Maar de schrik bleef toch. Hij ging al die tijd naar school zonder luier maar ’s avonds luier aan en dan pas poepen. Ik heb alles geprobeerd: belonen, dwingen, niet dwingen, boekjes lezen, spelletje geven op het toilet, psycholoog.... Uiteindelijk is dit pas weggegaan toen hij bijna 4.5 jr oud was. Nu doet hij het gewoon normaal en zonder problemen. Hier hielp een puzzel op mijn telefoon wel: zo heeft hij, eenmaal zijn schrik overwonnen, het toilet geassocieerd met op de telefoon spelletje mogen spelen (ik weet het, toppunt van slechte moeder maar ja je probeert alles hé) en kregen we hem er vaker op. Ik kan je geen tip geven, alleen maar: niet forceren, vezelrijke voeding geven zodat ze niet verstopt raakt, gewoon geduldig wachten, geen beloning geven als ze naar het toilet gaan. Heeft psychologe me verteld: sommige kinderen associëren het krijgen van een beloning voor het proberen van het toilet met een trofee die ze krijgen omdat het toilet beangstigend is. Als jij dan die beloning geeft, bevestig je hun idee dat het toilet beangstigend, gevaarlijk, eng is en dat ze dat krijgen omdat ze moedig zijn geweest.... In principe gewoon doen of poepen op het toilet gewoon normaal is. Geen drama rond maken, kinderen maken al drama genoeg. Enneuh, nu gaat hij naar het toilet zonder mobiel.
Dank voor de reacties allemaal, had ik net even nodig om een soort van middenweg te vinden. Luier aan op het moment dat t nodig is, werkt goed bij haar. Voor nu laat ik dat zo. Blijf haar wel zeggen dat de wc ook een optie is.